Comoediae;

21쪽

του οτι ἔστι μὲν γαρ το πως ἀντὶ του ς το ὁ ως αντὶ του τι ἀντὶ του, ουδαμῶς σιωπησω, κατὰ περίφρασιν Ἀττικήν. iant. J

20 πράγματα, τα ὀχλησεις φησὶ ἐκ μεταφορας

απιόντα στεφανοίσθαι, καὶ ανευθυνον ιναι προς το θος ουν ανακομιζόμενοι κ του μαντείου στεφανηφορουν. εθος

ιν εις τον Σπόλλω απιόντας μετὰ στεφάνων εντευθεν να- 10 χωρεῖν. ς ουν στεφανον χων ο Καρίων, πα99ησιαζεται πρ0 τον δεσπότην καὶ τουτο φησίν. Paris. Ἀλλως. στεφανηφορία τοῖς ις θεὸν πιουσι δουλοι τε καὶ χευθε- ροις ἰσοτίμως ἐδίδοτο, ουδεν πλεονεκτηματος τεκμηριον laευθεροι δωρουμένη ου ὁ μην δουλοις ονειδίζουσα τυ15της τύχης ποδεές. ἔπαιξε δε αμα χαριεντως καὶ δυςωπικῶς ὁ Λαρίων καὶ ς στεφανον χων παρρησιαζεται καὶ τουτ φησι. το δε τυπτησεις υττικόν ἐστιν πο 0 τυ- πτίω ἀχρηστου θέματος. Diat. J23. ληρος, ω γὰρ b παυσομαι εἰ μεν εμφανῶς20 et ληρος προ τον δεσπότην εἶπεν αντὶ του περιττολοὶ ἱα εἶπεν ' εἰ ὁ τ ου σὰ ε παύσωμαι, ' ρὶν πιυ πρέ-στὶ in μοι, αἰ επήκοον αὐτο εἶπε, αλὰλ ληρος καθεαυτ0ν, ουτως εἴποις ' ληρ0ς καὶ φλύαρος εἶ ταῶτα λεγων. τινες δε φασιν σχηματισμένως ειρησθαι αντὶ του λῆρος,25 ηγ0υν μαντικος. Iurat. J25. πάνυ σφώδ ρα o τι σύνηθες υττικοῖς παράλλη

22쪽

του εἰπε, ευνουστατον, παίζων κωμικῶς ἄμα καὶ χαριεντι- μενος δια το τη κωμωδίας μειδιαστικ0ν , αμα ὁ καὶ του οἰκέτην ποιεῖ αποδοχης τε τυγχανοντα καὶ χλευης εκ ου δεσποτου γαρ ελπὶς συμφωνως τω πρώτω λεχθησεσθαι, το δευτερον η αντι του κερδαλεον καὶ συνετόν. 'Oμηρος, κλεπτε νοιο, αντὶ του παραλογίζου. εἰώθαμεν ὁ καὶ ε τὶ κ0ινὶ συνηθεία κλεπτην τον φρόνιμον λεγειν et μυστηριακωτατον τα γαρ μυστηρια κρυφίως γίνονται Γυλ- λως. δέον ουτως ειπεῖν, πιστότατον γοὐμαί σε καὶ ευνου-10στατον, δε παρ' υπόνοιαν κλεπτίστατον εἶπεν. αε γαροι δουλοι et των δεσποτῶν φαιρουνται Iunt. Js κλεπτίστατον η τι τον φρόνιμον οι Ἀττικοὶ κλε

Aττικη τινες λάθρα τὰς συκας τὰς φιερωμενα τοι θεοῖς εκαρπουντο μετὰ δε αὐτα ευθηνίας γενομένης, κατηγο- ρουν τούτων τινες, και κεῖθεν συκοφάνται λέγονται. λ- λως ' απείρητο Ἀλλὶννησι μη εξάγειν εντεὐθεν αλλοσε που 30σίκα βουλομένων ουν τινων ξενεγκεῖν, στάμενοι εν ταῖς τῶν πυλῶν ζοδοι ανδρες πανουργοι το τουτων ξηλεγχον τέχνασμα, ο περὶ την ξαγωγην ποίουν. καλο τ ουν ουτοι ' συκοφανται , ω τα σῶκα φαίνοντες. ἐπεκράτησεν ουν Id ἐκείνου τουνομα προοῦ πάντας τους πανουργους.

35 ευρηται δε περὶ τούτου και τέρα ἱστορία πάνυ ψυχρά. Paris. πείθομαι πιστεύω. l. Dorν. J32. περησ0μεν os ουν επερωτησων του ' πόλλωνα.

23쪽

33. του ταλαιπωρου του τλητικοὐ et του τετληκοτος. ταλαίπωρος ὁ παρὰ et τλῆναι τον πῶρον, i ἐστι15 Πένθος. τι ὁ πωρ0ς πενθος στὶ καὶ Ἀντέμαχος φησι πῶρος τοι ἀλόχοισι καὶ οἷς τεκεεσσιν ἔκαστος. ii. 34. εκτετοξεῖσθαι τετελειωσθαι, ἀνηλῶσθαι, ἔκ μεταφορῆς των τοξευόντων, ταν την φαρετ9αν κενωσω-20σιν Iurat. εκκεκενῶσθαι, ναὶ λῶσθαι ἀπο μεταφορῆς των ν τοξεία ἀναλισκόντων τα βελη Nap. υπολαμβάνωνα τηναλῶσθαι, ηφανίσθαι την περιουσίαν. Gl in codd. At GH Ck. εκ μεταφορὰς εἴρηται τοῖτο των τοξ0τῶν ὐταντὴ diabi/tες πάντstς ίτους Ιαυτῶν οἰστοῖς αφη σωσιν. Schol. 25

στεψάνω τε ἀμφιστάντες ἀβρω, τῆ μαντιπόλω ἐχειροτυνουν 35

τριπόδων ἐριτίμων , flaλλως. στίφανοι ἐπὶ του τρι-40

24쪽

χα λυουσα, καὶ αφρο εκ ου στοματος αποπέμπουσα, καὶ ταλλα παντα ποιουσα, σα οἱ tu γινομενοι ποιεῖν εἰωθασιν,

47. ον ἐπιχωριον τροπον κατὰ την επιχωριον πολιτείαν των Ἀθηναίων. αἰνίττεται ὁ τ της πολιτείας 35 ἰταμόν τε καὶ δυςκίνητον διδάσκειν. 48. καὶ τυφλω ητοι προς το Πλ0ὐτον αἰνιττόμε

25쪽

καὶ κ . , αλαος, τοι ξεῖνε διακρίνειε το

των Oμων η τον ὁ νομο, μῶν ο τι νοεῖ περὶ τὰ τοιαυτα ουδέν με ξετάζειν δει sint. J57. η ταπὶ τουτοις τὰ ἐπὶ τη ἀπειλχὶ και γαρη πευσις αν-απειλητικη λέγει υν, βέλτιόν σο εστιν ξειπεῖν λόγω πεισθέντα η βιασθέντα η ς η λέγοντος σου, 25 βίαι , τι διαπράξομαι υλλως η ταπὶ τούτοις ηγουν τὰ ἀκόλουθα τοι μη ε λέλουσιν αυτους ἐκφαίνειν. τὰ δε ἐστὶ πληγαι και τραύματα.

λέγειν χρην το λέγειν ἐπὶ του προφορικου λόγου

26쪽

69. ἐπὶ κρημνών τιναλ ουτ την αιτιατικην ἀντὶ 30γενικης - και αντὶ δοτικη ς την αιτιατικην Ἀττικοὶ λεγου - σιν ως ο κυδ ιδ ης ει υν τί σε τουτων ἀρε σαει, πέμπε αν ὁμα πιστὸν ἐπὶ θάλατταν και Σοφο- κλης'

27쪽

εἶτα κιρνῶντες τ ε καὶ α εἰς ὴ φασὶν ές καὶ ἐνταυθα20

καὶ ε τοι εξης υργήσεις. 79. νδρῶν πάντων πεφυλαγμενως ποιεῖται την προς τους θεους πέρθεσιν Dα μη θεῶν περτιθεὶς κἀκείνους παθει ποταξη Gτι ἐν σχηματι ανδρὸς φάνη ὁ Πλουτος. δει ὁ ἐννοεῖν τον Πλουτον ρυπῶντα, καὶ τα-2o πεινὸν ὁντα et σχημα. 79. εἶτ' ἐσίγας ει μεν ουτ την συνταξιν τρέφεις, τυ εἶτα αργὸν ερεῖς, καθως εν ταῖς ποδόσεσι των μετ0χῶν ποιεῖν εἰωθαμεν. μιαρωτατε ανδρῶν παντων ων Πλουτος ἰτα σίγας. ει ὁ τ εἶτα εν ἀρχη θησεις, ου ἀργὸν30-ήσεις εἰώθαμεν γὰρ ἐν τοις της βαθυτητος ο ημασιν ναρχαῖς πολλάκις τιθέναι et εἰτα, υτως εἶτα ῶ μιαρώτατεανδρῶν πάντων ων Πλουτος ἐσίγας; 83. αυτότατος η αυτότατος αντωνυμία πεπαικται κωμικῶς et γαρ αόριστα τῶν πραγματων νεπίτατα ει35ουν Ἀντωνυμία επὶ υσίας παραλαμβάνεται, κατὰ τουτο ἐπίτασιν ου δέχεται, ώς τὰ λλα μερη Ἀλλως. παιξεν αυτοτατος περθετικῶς εἰπών ' να δείξη, ς ἀληθῶς αυ-eto ἐστιν ' ςπερ καὶ et μονώτατος. στεον δε οτι το μεν, μονωτοιτος υρηται ἐν τοῖς λογοποιοῖς λύε αυτότατος Ου.άδε

28쪽

84. ἐκ Πατροκλέους ἐρχωμαι εἴς ν των τον Aακωνικον βί0ν ζηλουντων Ἀθηναίων , πλουσιος μἐν σφόδρα, αλλως ὁ κακοβιός τις καὶ φιλοχρηματος, και σκνιφ0ς κωμωδεῖται, γε Πελαργοί ς εἴρηται, περὶ τουτου, ς- τις νεκεν της φειδωλίας ουδενα προςίεσθαι εἴ φυλακης

ενεκα των χρηuάτων καὶ γλίσχρου βίου. ἐκ Πατρο - κλέους ε της οἰκίας του Πατροκλέους. l. r. J 86. τουτὶ δε το κακον λήγουν την τύφλωσιν. Gl. r. J10 87. φθονῶν φθονος παρὰ τοῖς φιλοσοφοις, η παλλοτρίοις αγαθοῖς λυπη , τοι η ζηλοτυπία , ς ενταίθα παρὰ δε τοις ρητορσιν Ῥέμφις, ως Ἐυ ριπίδη ς'

ἀποκτείνειν φ/θόνος Γυν αῖκας.

το προπετε της ησεως ἐπὶ την λικίαν νενέγκη καὶ επὶ το εἴημμένον, και δοξτὶ συγγνωμην χειν αμαρτία, τι μειρακιον Πείλησε. και μην υκ ἔστιν uaρτημα το τυυς μεν φαυλους καταλείπειν μολογησαι, καταλαβεῖν ὁ τους χρη- 20 3τούς. πῶς ουν νοουμενος ὁ Ζευς ει το πρῶτον αἴτιον, και ἄλλον βουλομενος τους αγαθους ευ πράττειν, τυφλωσετο Πλοίτον εἰποντα Οὐτο λεγομεν ἐν, τι ει πάντως Gγαθοῖς καὶ τοῖς αρετην ασκουσι παρείπετο τ πλουτεῖν, πάντες αν διὰ το πλουτειν μετλθεσαν την αρετην. ο δεαευ β0υ-25ὶ0μενος του ανθρωπους ου ια τι χρησιμον και πω τελες την αρετην μετιεναι, αλλα δι αυτην την αρετην, τοι ταυροτην σκουσι και ποτυχίαν χρηματων σθ' τε δίδωσιν ντω βίω, να καστος φίεται της αρετης δι αυτην την αρε-

την is μην διὰ το ἐλπίζειν, ,τι παντως ια της ρετῆς 30ξυπ0ρησε χρημάτων.

θρέπω σιν. 35η ἔτι ανόσιος ο διὰ της ρετῆς του πλουτου φόρτος τοι δικαίοις, ει χαυνωθειεν εὐπεριουσίας. 93 διὰ του χρη στου ς et ἰστεον τι η δια προ- θεσις ου μόνον γενικὴ συντάσσεται, ταν δηλοῖ ἐνεργειαν,

29쪽

πολλοῖς των λογοποιῶν. καὶ μηνίταν δηλοῖ αἰτίαν, αἰτιατικι μεν ως ἐπὶ το πολυ συντάσσεται αλλὰ καὶ προς γενικὴν

ευρηται σπανίως.

εν Ουτω ευρίσκεται δε καὶ προς αἰτιατικην Iunt. 598. πολλο γαρ αυτους δια τον επιχωριον τρόπον ' ταυτα γαρ εἰς την των Ἀθηναίων φησὶ πολιτείαν απο- σκώπτων αυτους ως πονηρους.

99. καὶ θαύμα oυδέν ουδέν φησι παράδοξον, εἰ τυφλος ων Ουχ ἐώρακας. 10103. καὶ σύ , αντιβολῶ πεποίηται παρὰ το

ν0μενον, την τε της τέχνης στέρησιν, και το αδιαφορον της χρησεως. ατεχνῶς ἱ0νεὶ τενῶς μετα περ Mycios του Aλ-25λως. πλῶς, νευ τέχνης ' πο μεταφορα τῶν αiλλητῶν τῶν μη τέχνη νικωντων, αλλὰ δυνάμει. καθci παξ, η, δόλως. εὰν ὁ τις παρα ην τέχνην λέγη τι η μη ου εστ περισπωμένως, αλλα βαρυτονως' etέχνως ποιεις, ατέχνως λέγεις. O ὁ νους,

καν φυσει τις li χρηστὸς ἐπι το χειρον μεθίσταται αὐτῶν30 χρημάτων.

υπερβάλλουσι υπερβάλλω καὶ περβάλλομ&ι

30쪽

αφ' ου πρόβολοι πρ0βαλλομαι ὁ μάρτυρα. Iurat. Jfύπερβάλλουσι τῆ μοχθηρ ία τεν κακία επὶ το

ταπεποίηται,

της συμφορας ταύτης σε παύσειν ), ης 15s Ἀλλως. φθαλμία κυρίως η κατὰ τους οφθαλμους ἀπονοσηματός τινος γινομενη βλάβη, τις καὶ ἰάσιμός εστιν ευ- ταῶθα ὁ ἀντὶ της τυφλωσεως παρείληπται τύφλωσις γαρ ἐστιν η παντελη τηλοράσεως στερησις Iunt. J119. ὁ Ζευς μεν υν ε ἰδὼ ς τὰ τούτων των αν-20θ ρωπων πάντα ειδὼς επεὶ Ουδεν λανθάνει μεταπεποίητGιδε καὶ Ουτ εν τω δευτερω το ὁ μῶρα μεταξύ. UAλλως. εἰ μεν γράφεται μῶρ εμ ει, υτ συνταχθησεται, ο ευς μεν ειδῶς τὰ τουτων μῶρα ἔπη, ει πύθοιτο εμε αναβλεψαντα, ἐπιτρίψεταί με. εἰ ὁ μῶρ' ἔπη, τὸ πύθοιτ' αν διὰ μέσου 25ἔσται τουτέστι γνοίη ἀν ταλα καὶ ουδεν αυτὸν λησεται.