Comoediae;

발행: 1794년

분량: 741페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

713쪽

των καταδηλόν εστιν εἴ γε χρη τεκμαίρεσθαι τοῖς προ20υ-ύιν ' ὁ θώραισιν, ἀντὶ του ἐξ ετο os. 3 940. 942. επείγετε τὰ τοιαυτα εἴδη καλεῖταιειλλοιόστροφα. εἰσὶ οὐ της μεν πρώτης στροφης κῶλα ciναπαιστικὰ δέκα πιμεμιγμενα προκελευσματικοῖς τουτωνὁ α μεν ἱμετρά εισιν ἀκατάληκτα, α δ' ἔφθημιμερῆ καὶ βάσεις μετὰ δε αὐτα ἰαμβεῖα ζ' της ὁ δευτέρας στροφης35 et κῶλα τρία. ων τ μεν πρῶτον ἰαμβεῖον τα ' αλλαον παιστικα, ἱμετρα μεν αμφω, τ δε τοι δεύτερον καταληκτικόν. ἐξης του ποκριτο στίχος ἰαμβικος τετρα- ροξτρος κατοληκτικός. της τρίτης στροφης τὰ κῶλα να-

714쪽

βάπτοντες του πυρός. καθαρτικ0ν α παντων το πυρ,

ρος Ἀνακλῖναι πυκινον νέφος.1 Scholia ad . G. 9 8. - oo3. ioo5. 'n exstant in ed. Aldin α, in qua post μεταβληθεῖσα egitur λείπει. Primiis edidit Antonius Fracinus in ed. Iuntina a MDXXV. o L. τοι sδὶ τοῖς χορευταu.

715쪽

λοκυντῶν.

ρ αν.

10 10. 1012. εκ Μηδείας μηποτε ἐκ της υ-

716쪽

νευσιν φαμεν, τους μαγείρους μετὰ τευτλων ψειν τὰς ἐγχελεις. παιξε ε λων λοχευομενας, αντὶ του ψ0μένας ηδίστη ὁ η εγχελυς εν τευτλοις ἐστίν.

1018. 1020. Οὐδ' αἱματούται ἐν γαρ τῆ

μη θύεσθαι ν τω θεάτρω, αλλὰ τον χορηγον β δοκεῖν θύειν ἀποκερδαίνοντα το θοα των γαρ εντοσθίων α ρουμενων παρὰ των θυόντων τ λοιπον σῶμα σωθησε- ται τῶ ἱερεῖ, ἐπὰν θυσωσιν.

, καὶ των ἐντοσθιων φαιρουμένων δοκοὐσι φέρος τι του ἱερείου κερδαινειν οἱ θυοντες.

1022. 1024. σχίζας σχίζας κυρίως λεγον οἱ παλαιοὶ τὰ επὶ ταῖς θυσίαις τιθέμενα ξύλα. ως καὶ 30μηρος καῖε δ' πὶ σχίζης' ὁ γέρων. 1024. 1026. μαντι κου τὸ φρυγανον οἴγα ἀπο οὐ πυρος μαντευομενοι τα φρύγανα ποτιθέα- σι ει το ἐξάψαι κατὰ πιστημην την εαυτῶν.

717쪽

γαρ εα αυτοις και τα φρυγανα τιθέασι προς ἐπιστημην

νας;

μος καὶ περιβόητος uάντις των του παλαιους χρησμοῖς ἐζηγουμένων ἀστειοτατα δε τοὐτο παρέπλεξε την φλόγα λέγων παρα το στίλβειν, αμα ὁ καὶ παρα τον μάντιν Στιλβίδην, ν φησι Φιλόχορος κολουθησα εν Σικε- λια, νίκα πολέμουν Ἀθηναῖοι καὶ ἐν Σικελία ἐστράa0τευον μεμνηται ὁ αὐτο καὶ υπολις Πόλεσιυρίς- τίν' ἔλθω ὁητά σοι των μαντεων.

πότερος ἀμεινων αμφοτέρω ν ή τιλβίδης.πιθζει λυπεῖ. ς λοιπὸν ἐκείνου σπορουμένου διὰ

et τουτον ευδοκιμῆσαι. 151030. 1032. κ αὶ παιδὸς ουδεν δεησει ἐμαυ- τω, φησιν, υπηρετῶ, καὶ χρεία υκ ἔσται παιδος φιλοτιμει-ται ὁ περὶ τὰς πηρεσίας κατὰ πάντα, καὶ Στιλβίδην

πλεονεκτῶν , καὶ ων, καὶ πηρετῶν Ἀλλως. ιλοτιμελται περ τος πηρεσιας, ινα κατα παντα τον Στιλβιδην20 πλεονεκτεῖν δοκrj, καὶ θυων και πηρετῶν. ἐγώ os ν,

φησιν, οἴσω καὶ τράπεζαν, ς' δεῖσθαι παιδός.1037. 1039. ταυτὶ δεδραται κορωνι εἰςιόπιτων τερων ποκριτῶν o ὁ στίχοι εισὶ πζ . ν οι μεν κδ ιαμβικοὶ τρίμετροι κατάληκτοι οι ξης μ δακτυλι-25κοὶ ξάμετροι. αξης τούτων κῶλον ομοιον ἐς σπονδείων.o εξης δέκα δακτυλικοὶ ειάμετροι μεθ' ους ἰαμβεῖα ιβ ῶν τελευταῖον, ου gno πετησει θαττον εἰς Ἀλύμνιον. επὶ ταῖς ποθεύεσι παράγραφος. ἐπὶ -- τελει κορωνίς.30 δεδραται ὁ ἀντι οὐ δέδαρται καὶ 'χμηρος περάδε - ὁρατὰ σωματα νηει ὁ λόγος, ταλα πάντα παρεσκεύασται καὶ πεπρακται.

των.

718쪽

1042. 1044. δαφνη τι , ἐστεφανωμένος οἴk- ρεῖς καὶ οι μάντεις δάφνηὶ στεφανούντο, εἰς γνώρισμα

της τεχνης.

1043. 1045. y ως ἀλαζὼν λ co ,πο της ψεως βαλαζὼν φαίνεται. 1044. 1046. ' Ιεροκλη ς ως ἀα του νόματος

φασεως του σχηματος της μαντείας επειςπηδῶντος Ἱερο- 25κλέους καὶ μετέχοντος ων ευωχιῶν.

719쪽

νει.

1056. 1058. πολλὰ πράττεις οἶον, πολλὰ

1063. 1065. χαροποι ι φοβεροῖς πιθήκοις δε τοῖς Αακεδαιμονίοις ἀντὶ το εἰπε, λεουσιν. 401064. 1066. αἰβοῖ, αἰβοῖ παρεπιγραφη. ἀκου-

720쪽

6ἐλαφρους ταῖς φρεσὶ κουφους καλουμεν. 1066. 1068. ών δόλιαι η υχαὶ ἀεὶ τους Λακεδαιμονίους εἰς τουτο κωμωδουσιν. καὶ Γυριπίδης ' Σπάρτης νοικοι, δόλια βουλευτηρια. 1067. 1069. θερμος ὁ πλευμων κεκαυμενος. 10ἐσθίοντες γαρ τα πλαγχνα θερμὰ ντα, Οὐτ φασὶ πρ0ς Ἱεροκλην Ἀττικῶς ὁ δια του λώ πλεύμων. 1068. 1070. εἰ γὰρ μη νυμφαι α εφ020ιτης μαντικης νύμφοι. υτ δε εἰπεν, ςεὶ λεγεν, ἐξεπαίδευον.

κιδες δε τρεις ών πρεσβύτατος ἐξ Ἐλεωνος της Βοιωτίας. ο ὁ δευτερος, Ἀττικός. τρίτος Αρκὰς ἐκ πόλεως Καφυης, o και Κυδας ἐκαλεῖτο καὶ λητης, ως φησι Φιληzῶς 'Eφέσιος Θεόπομπος δε εν τῆ θ των 20Φιλιππικῶν αλλα τε πολλὰ περὶ τουτου του Βάκιδος ἱστορεῖ παράδοξα και τι ποτὲ των Λακεδαιμονίων τὰς ωυναῖκας μανείσας καθηρεν, πόλλωνος τουτοις τουτον καθαρτην δόντος ἔστι δε καὶ ἐπίθετον Πεισιστράτου.

SEARCH

MENU NAVIGATION