Specimen literarium, continens diatriben in Lysiae orationem in Nicomachum

11쪽

Introitus ............. Iag. I.

g. I. Inscriptio. Argumentum oratiums a. q. 2. mistora Actionis Tempus, quo habita ait oratio . . . . . . II. l. 3. Capita Accusationis. Actionis species M. l. h. De Logistis et Euthynis 36. q. De Scribarum munere et onditione apud Athenienses 43. q. 6. De SOLONI legum conservatione. U. notatis in Orationem ........ - λ

13쪽

nulla Athinarunt aetas omni ingeniorum ac doctrInarunt laude tam excelluit, nulla virorum celeberrimorum nominibus tam abundavit, quam ea quae bellum Peloponnesia-- eum paullulum antecessit aetas, et ea per quam illud heIlum gestum est omittamus tragicos AstscHYLuM, PHOCLEM et scenicum illum PhilosoWhum, EURIPIDEM , qua novum tragoediae protulit genus , quod doctrinae praesta ita sententiarumque gravitate est plἡnum, quodque Cum suavitate de lectat, tum rationibus ad virtutis studium convertit I Comicum ARIATOPHANEM ; istoriarum scria mores HERODOTUM et THUCYDIDEM , quorum alter sinexillis salebris, quasi sedatus amnis uit, alter incitatioesertur et de bellicis rebus canit etiam quodammodo et licum 2ὶ XENOPHONTEM, clarum illum SocRATI dis-espulum: Philosophos etiam, qui hac floruerunt aetate , cnATEM, PLATONEM eorumque discipulos praetermitiamus : sed prater hos peculiare doctrinae iuvium Atheni, hoc tempore et ortum est et ad summum perfectionis gradum pervenit , eloquentiam dico hoc enim studium 'teste CICERONE, non erat commune Graeciae, sed proprium Athenarum quis enim aut Argivum oratorem , aut Corinthium aut Thebanum scit suisse temporibus ita

14쪽

Athenis eloquentia diu quidem viguit, sed decem illos oratores sere una tulit aetas IJ. Quorum a quo tempore libros pervolvere incoepi, Lysiae tenuitatem dicendique perspicuitatem admiratus sum. Lubenter igitur , cum Academiae relinquendae et speciminis, quo publicos assequerer honores , edendi tempus appropinquaret consilio quod mihi Cl. AKIU , romotor onor. dedit ut ex Ilasiae orationibus unam, in qua explicanda vires everirer eligerem, obsecutu Sum.

Elegi, auctore Vir CL, orationem in Nicomachum quod in hac ratione explicanda amori meo antiquitati disciplinae, quem iam diu Promotoris Honoratissimi scholas de Antiquitate Attica audiens, susceperam, satisfacie di opportunitas daretur. Neque parum hoc mihi fuit incitamento , quod nondum dedita opera huius actionis historiam, satis impeditam, interpretes, ut mihi videbatur, explicuissent. Diiudices L. B. quid in hoc elaborando argumento prae stiterim , sed iuvenili conatui quid condonandum sit, reputeS. 1 L Antiphon floruit κατα τα Περσικά. II. Andoeides natus est l. 8 anno I. III. Lysias natus est l. 80 anno 2.1 . Isocrates natus est Ol. 86 anno LV. Isaeus vixit tempore belli Peloponnesiaci. l. a schines natus est Ol. 9 ire iter. II. re urgus sare eodem temν re. VII l. Demosthenes natus es Ol. 99 uno 4. IX. Hyperides sere eodem tempore. A. Dinare hus natus est l. 104 anno 4.

Orat Graec.

15쪽

Uratio, tuam nobis tractandam sumsimus, vulgo inscribitur κατα Νικομάχου ραμματεως ευθυνῶ ν καrvrορία. Cuius inscriptionis verba ευθυνῶν κατvrορία a Grammati- eis addita esse iam a EUERO et SCHOEMANNO observatum est Ι). Inscriptio κατὰ νικομάχου ipsum Nico-ΜAcMumaccusari indicat. Discrimen scilicet inter accusationis sormulas κατὰ τινος et προς τινά - ut Latini eo dein modo agere in aliquem i. e. κατὰ τινος, et Gersus aliquem i. e. προς τινὶ hoc est prior sormula usurpa

tur, si ipsa propter ἀδικομα quoddam petitur persona, ut hac oratione IcOMACHUS, qui diutius, quam dece-hat, munus, rationibus non redditis , retinuerat, legum SOLON is, quas describere illi erat mandatum, alias de scribens, alias delens. Eodem modo, ut ex multis paucas item, ratio LYSIAE , in qua quis a THEOΜNEsrosi hi exprobratum dicit, patrem se occidisse, quapropter illum, ex SOLONI lege, ἀνδροφονον aliquem appellare vetant , accusat, κατὰ Θεομνήστου inseribitur et qua ipse Eaά-sTHENEM in iudicio petit LYs1As , quia suum fratrem POLEMARCHUM, indicta caussa necari iusserat, rationis

κατὰ Eρατοσθένους inscriptio est Sic DEMOSTHENI Ora I Dis Lito Att. pag. 214.

16쪽

tio, cuius argumentum satis notum, καταμειδιο inscribitur, ut rationes κατα ιμοκρατους, κατα ριστον κράτους, et reliquus omittam. Formula προς τινὰ contra modo adversarium non reum factum designat, si in ter litigantes de iuris ontroversia, sine personae laesione,

agitur Exemplo sit DEM. oratio προς υβουλίδην r EuxITHEII enim, ubulide auctore peregrinitatis damnatus, cum nomela ipsiua e bulis civium deletum e set instituit I - provocationem a sententia eius δήμου, qui erat', λιμον , ad universi populi sententiam 2 - φem νπρος υβουλιδnν -': non thmen ipsum petiit Eubulidem. Ipsam causam, quare nota illa Leptinea inscripta sit πρδς Λεπτινον λονος, et non κατὰ Αρπτίνου, auctor incertus argumenti Graeci his explicat Verbis: o προς επτιν

τον, ἀλλ' ο κω. αυτου Moroς. Egregius etiam locus, quo sentitur discrimen, ISAE est in ratione περιτο 'APio κληρου, ubi auctor pag. 288 in sine dicit

ων ποι ληξιαριι ηιοῖς γραιομα εἰοις εἴς γ ῆσιοι πολῖται εἰnινεοῦτε μη, ab auetore argumenti uitis rationis itata. - De his δια νηφίσεοι κατα δημοaiς, ut vocabantur, praeter Sigo n.

17쪽

zω καὶ οι τω τό μέρος ταιν χρημάτοον I , quibus verbi βignificat, et de iure hereditario et de tutela gesta actio' nem instituere licere. Inscriptione explicata, rationis argumentum exponemus , quo facilius in seq. q. historiam actionis, et tempu quo habita sit, exploremus. Locos huius orationis citantem editione Behheriana , cuius paragraphorum ordinem sero Diones, qui po si eum de Ys14. scripserunt, secuti sunt,

me usum esse, nece.se puto admonere reliquarum autem

IoesIAE or itionum, aliorumque oratorum BEIsKIs editiosenem paginasque citavimus. NicOMACHus quidam, cuius Pater δηριοσιος erat, quique ipse sero εις τους φρατορ ς εἰς lao v SOLONI leges ut describeret electus erat, quod munus eo constitisse via detur, ut SOLONI leges ex antiquo et obsoleto dicendi modo isae orationes in THEOMNESTUM -- in usitatiorem I Quae verba esster, et Re Iussi Athon. p. Iu

leg in Dem. Orat Leptia in ne , num Pici, de jur mo- redit Athen. f. 89, Me ij er et Schoem do ita Att. p. 167, . . remit Loesiae orat Sel. p. 2 in prooemio Orat. προς Σιμωνα, C. D. Beels, Spec Crat in Dem. Orat. l. et II in Steph. p. 9 sqq.

18쪽

. illis temporibus magis convenientem redigeret sermonem 1), ea tamen conditione, ut quatuor meusthus opus perficeret; quod non modo eum neglexisse actor ille, pro quo LYsIAs hanc composuit orationem, exprobrat, quum iro quatuor mensibus sexennium retinuisset, rationihrishon redditis , munus - τήν ώρχήν 23 - quotidie pecunia,ccepta sed praeterea maius ei imputatscelus, quod pro EO NE se ipsum constituisset legislatorem, ita ut quasi dispensator, ταμίοις - leges civitati descripsisset, adeoque fraudulenter egisset, ut adversarius in iudiciis leges a NICOMACHO acceptas uterque ostenderet. magistratibus autem mulctatus et in ius vocatus, Nihiloininus leges tradere rationesque reddere noluit, priusque civitas summas passa erat calamitates, pugnam apud Aegos otam os et 'mala inde consecuta cf. XENOPH. LAI. II. 2 6 sqq. quam ille munus deposuit. In eis . ad aliam transit accusationem : quaerens enim actor ποῶαν καὶ νυν τήν αρχὴν κατεστήσατο respondet: Pro triginta diebus in quatuor annos munus traxit, Praete- Tea quam pessime sunctus est munere, quoniam, licet, quid ipsi esset agendum, definitum et statutum esset, πτάντων κυριον sese cit, id est, omnia sua peregit auctoritate, neque scretis obediens neque leges reveritus. Ut iudicibus eum in maius odium adducat, εἰς Tot Τουβρεως ήκεις, inquit, Ἀστε σαυτου νομίζεις ἐναι τα TVς πολεως, αυτος δημοσιος ω, eodem modo . 27, αλλὰ τοίτω γε προσήκει δια μέν αυτον τεθνάναι, διά δε τους 1 CL Schoem de Com. Ath. p. 267. 2 De usu voeabuli ἀρχη , h. l. de scribae munere usurpati, quod magis erat περησία quam αρχαρ , id IIud tW de Diaei.

19쪽

προ γονους πεπρασθαι'. et paullo inserius, καί roι, ἀντὶ κεν δουλου πολιτος Προνοται, quod tamen probrum non premendum esse l), ea quae leguntur . 2, NICOMACHOMsero apud phratores inscriptum fuisse, indicant potius patris spectat servilem conditionem hane ob rem igitur

hoc dixisse actorem verosimila est , ut iudices ἀναμνομεν- τας - προIOνων των νεκομώχου ἐτινες ησαν sq. 6 pu deret, talem virum tam obscuro loco natum tanta erga civitatem scelera impune Perpetrare. Ne autem reus, quo se defenderet nihil habens, ipsum argueret actorem, Orator omnia, quae criminari Posset, excipiebat. Hac in resutatione mentio sit accusationis prioris εν ῆβουλν. Dicit scilicet orator : si dicere conaretur reus,

quae in Senatu dixit , me in quada ingentis suisse, cogiatate, secundum eos, qui talia dicunt, lures quam illo quadringentis annumeraudos fore. De illa accusatione, quando sit facta, eerti aliquid dici nequit vix autem probari potest remi sententia, apud Senatum nempe

actorem reum, quod rationes non reddidisse accusasse 23. Hoc opprobrium ita a se repellit aetor, ut se ne τῶν τρος

amas quidem 3 suisse dicat.

Porro mirum dicit NIcOMACHUM de aliis factori me- , moria ut teneatur - ρινσικακεῖν 4 - Velle, quem popularem imperii formam mutasse , saltem novis rebus savisse , dubium non est. Ne autem ipse Sycophantae munere I in sto mela Oae Cιν Vol. I. p. 199, 4 ij et Gion.

Damn. p. 62, 210, quo ultimo loe simul de iusto, quo φρα- τρνας adseribebantur liberi, tempore expositum est. i2ὶ Κῶθυναι, in iudieio, minime in Senatu dabantur es. Me Der. de Bon D mn po2 n. 433.

20쪽

sungi videretur, modo hoc eo se attingere consilio, ne reus ex priori vita, quod sub Triginta-virorum dominatu exsul fuerat, excusationem expromat, oratori. I satetur ' Plurimum enim, addit, istos timendos esse homines, qui, Popularis imperii versi auctores, restituta libertate δοριοτι--

κους i. e. Democratiae faventes se esse gloriarentur. In horum numero Sse reum, vitam eius publicam eo temporis spatio quo optimates Arma imperii mutandae con silium ceperunt, narrando percurrens a g. 10-15

monstrat actor.

Post cladem nempe apud Aegos Potamos - ἀπολομέν- των νεῶν - CLEOPHO senatum obiurgabat, eos Civitatis res negligere, et cum illis, qui imperii formam mutatam vellent, conspirare , quapropter Satyrus, ut illum iudicio traderent vinctum, Senatoribus persuadebat. Illi autem CLEOPHONTEM interfici cupientes, et ne eum iudices mortis non condemnarent, timentes, NICOMACHO huic persuadent, ut legem proserret fictam, ex qua Senatui συνδικα- ζειν -- una cum iudicibus suffragia serre, liceret, quam

iste eodem, quo iudicium fiebat, die protulit. Fi igitur, pergit orator Q. , hoc praetexu, se δημοτικον suisse, Poenam effugere Velit, hoc judices, re eordemini, illum rebus tam angustis , tali tempore, quo imperii forma est mutata, legem protulisse , qua no Varum rerum auctorum gratiam sibi conciliaret, et huic

Senatui una cum iudicibus suffragii serendi dedisse run-

I De quo imprimis vid Andoc a Myat p. 73 , Xenoph. Heu I. 7, 40, Is in Agor. p. 45l qq. , Aesch de Fata Leg. p. 254 , de quo ultimo loeo disputat in il de Perem. αρυα Ath. Ond. p. 69 sq. in ann. me iter de Bon. Damn. p. 218 n. 2II, et seriptores ibi citati. De Satγr vid. xen Heli GL 3, 22, Ultrich. d eim Miris p. 258, e libro de Lite isti. p. 69 in atin mihi cognitu