Specimen literarium, continens diatriben in Lysiae orationem in Nicomachum

41쪽

sat supra disputavimus , locum habet, ratione abiis , Exco-c-M OL XCII anno 2 νομοθετ' delectum, pro 4 mensibus in totidem annos munus traxisae, imur in tionam in XCIV anni 1 sub finem habitam esse. Hanc ratiocinationem iam per se salsam esse, nemo non videt risi enim in Mannos munus, Ol. XCII anno Tace tum, ιraxisset, rationem Ol. XCIII anno Thabitam esse ne-acesse esset sortasse autem tacite rationes, quas MAR a NDU BRRatu Isque, ut duos illos explerent annos, inierunt, Probavit. Fontamen ullo modo fieri posse, ut oratiora. XCIII, 2 aut Ol. XCIV, I habita probetur, loci a pira allati , in quibus de tempore sub Triginta iris, et de saetis post EucLIDEM Ol. XCIV, - Are utem, mi sup quo docent

auperioris disputatis, his reum eodem iunctum esso

munere consequitur, omnia ea, quae de priori munere disputat actor, non ad ipsum, cuius nunc iudicium est, reserenda esse delictum, sed modo quasi introitum Praesentis actionis causae memorari. Eiusmodi excursus de rebus antea gestis, et a praesenti causa quodammodo alienis, non tantum apud LYsIAM , sed apud reliquos quoque oratores frequentes occurrunt. Coram Areopago tamen omne, quod non ipsam, de qua agebatur, causam et actionem spectabat, aut ad iudicum benevolentiam captandam, aut ad misericordiam commovendam compo-

42쪽

a' situm, τα αὐτον πρανιατος 1 - memorare lage erat elitum. Hi autem excursus plerumque min, ut in hae moratione, initio, sed in fine orationis locum ob ohant. 3niverse animadvertendum est huius inationis asputandi accusationemque exponendi rationem a metioris LYMAE Orationibus patullulam esse diversam. 1 enim derideramus simplicem it in argumentorum exponendorum quam in aliis v. c. pro Getae Eratosthenis et in Erm. ι M. admirari solamus 2), rationem tota, ipε ii magis in iis quae rem in se armisse audiverat aetori, refellendi. , quum in ip is 'ceusationis Mapitibus --,stieandis versatur. Proeterea muneris his mali dolis asta inter e Perinio atque consus sunt, ut quae ad si gula ista pertineant, diiudicare primo adspoetu sit dimit Disputatio' 'utem de actionis historia praemissa, proha-hiliter ipsam orationem in duas partes dividere possumus.

I. Introitus. II. Ipsa actio. Prioris partis argumenta et Musationis capita haec sunt i I. Diutius quam deceb't, munus retinuit.

ΙΙ. utinari gosti non reddidit rationes. III. Donis corruptus fraudulenter egit. a. Legem, ut iis, qui novas res struebant. fave' ret, fictam, Solonis nomine protulit. I cf. Lys. μοι. αώ. Sim. p. I63.

eterum seriptorum de Lysiae dicendi genere sente tiata si quis ognoacere viait, adeat oba. Orat. Ait Edit.

Platon p. 113 sqq.

43쪽

st h. l. memoranda est Berghi opinio, L l. p. s. ubi

m. l. p. 34 iisdem verbis vocabatum m πιθηκος elee-aeribat, unde probabiliter 'nile posse. primam ut voeabulam Aημοπιθήκων illustraret, a quodam in margine verba ἐξαπατῶν τον δῆμον addita erae, unde postea addito e , ut M. esset integer, in textu irrepserint. Nimis autem temeraria Berghi videtur opinio Aristophanem his vepaibus leomaehum respexisae. Seholiasiana enim ad h. L amotantem ἀνιπληρώθη πων ρσιεμεαTH εν βουλομένων καὶ μὴ προτενεσθαι η τ λ. Lysiae verbiis ἀλλ' δτ, εριεῖς ἐκ-δυνεέετε ἐκπλέοντες, οντος et που ρομα ναοὐς Σόλωνος νόμους ἐλυμαίνετο, illustrari, ideoque hia 4- comaehum tangi versibus , parum est probabile emendatio enim Berghii, si probatur , de quo amo, redo, dubitabit. Sehouastam versum hune non intellexisse, ex ipsa unotationam manifestum uto.

Totam . ni fallor, nationem, ut ita dieam, subseribarum hi tersibus Aristophanes carpit homines, non tantum vilis et plerumque servilia eonditionis, sed saepe etiam malae fidei cDem pro Coron. 314 de . L. 403 et Is Lrs in hae Oeat. 6 27 et 8 et 3 23 πονραμματεε σαε μιν οὐκ ἔξεστ.δὲ τὸν αὐτοπ πρ ρχῆ β σἐπεν. quae verba etiam vereor, ut reeis ars h. 44 14 interpreintus sit, dieeus a Nie

maeho non lieere his ontinuo eodem magistratus - subser

44쪽

Quorum delictorum iam ante riganta iros accusatus et in iudicium deductus, quominus Poenam daret, PATROCLIDIS psephisma, Paullulum ante Athenas a MAANDRO captas, latum prohibuit, ut supra disputavimus. Ipsius Actionis argumenta sere eadem, quae In priori

parte, ipsis LYsIA verbis f. 4 citari possunt:

a. largitione et luxu effecit ut sacra satria 4θυτω mansissent. πιαρτυρες. a. de aerario furto multa abstulit. Haec actio, ubi sit instituta, haud dubium esse potest e totius enim quaestionis eaput in eo, quod reus rationes non reddidisset I), versatur quarum actionum a Jμονιαν δικαστηρίου Logistae habebant. s. BKK. Aneeae. I, 309. Quorumdam sententiam NICOMACHII καταλυσεως του δήρου, quas actiones Thesmothetae et introducebant, accusatum fuisse , minime admittendam , iam supra p. 25 memoravimus. Ipsa actio, qua quis reum, qui rationes non reddidisset, petebat, δίκη sive γραφὴ ἀλοτιου dicebatur quam actionis formam publicam fuisse, nemo dubitarit, quamquam a Grammaticis ἐκ appellatur. Satis enim notum, eo sensu δίκρο non modo de privatis sed etiam de publicis accusandi Armis dici : γραφή autem nunquam de privatis usurpatur actionibus , ut OLL.

VIII, Loestatur: καλουντο ταρ αἱ γραφαὶ καὶ δίκαι, I ues ste t. l. p. 377. 2 Platne Proc. 1, 2 Meieri et Sehoem de Liss

45쪽

.ὐ μεντοι καὶ α δικαι, γραναι voeabulum nempe Mae ampliori sensu omnes eorriplectitur actiones, quum Publimatum Privatas, unde saepe apud oratores etiam δίκας ιδιας mi vμοσίας v. c. DEM in s γλ. II, M. pro Gron. 29s. in M. 522 ut alibi invenies. De ipsa autem λογιου actione Parum nobis onatat. Apud oratores haec ratio, quantum scio, unica est, ubi de hae actionis sorma agitur. Et in testimoniis M. erum Grammaticorum multa etiam desiderantur. POLL. VIII. M. dicit: λογιο δε διαν ἐν κατὰ ων Ουα ἀπ .

διδοντων λορονμους, εο αν διαροιρίσωσιν, et VI, IM, ubi pro ἀλoro κακω-ως legendum est λογιου κακω--ως , ut recte interpretes monuerunt, memoratur. SUIDAS, HESYcHIUS s. v. et ErYM. Μ. 70, 35. ἀλογιου δι- aear, ἐν ipsi Ioυσιν οἷ ἄρχοντες λορον- δοντε τῶν τῆς ἀρχης διοι κ Τμάτων, - Vix autem necesse puto anima vertere in hoc loco μικήματα non iam peeuniam in aum inus evenaam siue inFensam, ut usT.ad h. I. ae sub voce διοικοσι apud maYcri annotavit, sed omnes xes gestas, sive eum pecuniae administrationa eoniunctas, sive sine illa, significare I). -- Praeter locos italos haecce actio reperitur in Exx. Aneeae. I, 336 a 436 i EuPoneta estatur fragmentum η και με αισχρον ἀλο γιον τι φλεῖν. 'Cuius esset hanc instituere actionem, quamquam certo Seire nequimus, nihil tamen, quominus Statuamus, unia cuique civium, ut in reliquis actionibus de munere male gesto instituendis, post praeconis τῶν or στων solennem τις βουλεται κατ rodiis 2 interrogationem, Prohibere I CL Harpo er et Suidas εὐθώναο Boethh. Oee. Ciν. I, 204. ta Aese h. in Oeoiph. p. 374.

46쪽

πuto, aliquem λογίου, id est τῶν πεπρυDtDων rationhs non reddidisae, accusare licuisse , neque Pro erto affirmari potest, utrum haec si ατωνας τιμοτον inter an ciet iuv-.oi I sit reserenda 2). Verisimilius autem mihi videtur haec lis, ut qui pii παραπρεσβείας δ), aestimandat ni nempe in deliet legationis male obitae multa, quae

.laciniis gravius leniusve sacerent, evenire Potuerant, iassiilominus hoc λογίου eo non accidisse nequibat pra .terea quae accusator . 23 dicit ἄν δε καταφηφισάμεν- των ἐσχατευν αυτω .τ λ. et q. 25 Potius videantur pro-Positum, quam Poenam lege constitutam indicare. Caeteroquin iudicandi rationem eandem, atque in reuiquis, apud Logistas instituendis actionibus suisse con sic potest. Hoc loco legem de iis, qui πευθυνοι i. e. rationibus reddendis obnoxii essent, memorare non ab re erit. Citantur nempe apud AEscH. in Orat in C est h. p. 373

legis verba καὶ τους ἐπιστάνας, κελε ει scit. ο νο- μος , των δομοσιων ε ργων , καὶ πάντας , οσο διαχειριζουσι τι των τῆς πολεως πλεον τριάκονθ' ἡμερας, καὶ σοι λαμβάνουσιν sir 3μο-

ωιας δικαστηρίων καὶ λογον κω ευθυνας Ire ειν προς ον ραμματε καὶ τους λονστας. id de hae lege PETIT. Leo. u. l. ΙΙΙ. tit. II pag. 306. Hac igitur lege constitutum erat illi solum, qui plus triginta diebus em aliquam publicam administrasset , -

47쪽

sones esse reddendas. NICOMACHUM ergo Propterea, quod modo triginta operi perficiendo sibi assignati erant dies, rationes non reddidisse, BERGK1us l. l. p. 155 suspicatur haec autem lex, ni fallor, ad IcOMACHUM --nime pertinet inrum revera esset , si Atheuienses, quos suos satis suspectos habuisse magistratus nemini incognitum, tali munere fungi alicui ἀνυπευθίνω concessissent, nisi aliis legibus ita esset obstrictus, ut reipublicae nocere vix osset. NICOMACHO etiam mandatum sacrorum legum describendarum munus ita stricte definiritum erat, ut g. 4 δνιορισμενον esset λων δε ἀνωNὰ-φειν, Praeterea I intra mensis spatium vigistratibus 23 leges essent tradendae; et, ut in ipso est psephismatari τους παραδιδομένους νομον δοκιμασώτω προτερον si βουλη καιοι νομοθέται οἷ ντακοσιοι, ους οἷ δομο ται zλον go, επειδὴ μωμόκασιν. AND. u. p. 40. His si obedivisset eus ευθυνας δεδον ο revem supervacuum esset quia ipse Senatus et Nomothetarum quingentorum δοκιμασι obnoxius esset. His autem neglectis, πάντων sese κυριον iacit, neque ut leges explorarent illis opportunita tem dedit m gistratibus, et ipse in qu tuo annos munus traxit Eum igitur accusare si qui Vellet, λονου γραφήν instituere Decesse erat, quod rationibus non redditis,

leges sua auctoritate in civitatem induxisset 33.

I In superiori . Nicomachum in eorum numero, quihoee psephismate ereati sunt Nomoιhelae fuisse dispuisvimus quod ipse B erat pag. I53 probat. 2 ui Natisiratus viginti illi visi erant, quibus Reipublieae administratio erat mandata , donec orditiarii creati essent Magistratus cf. Xenoph. μα H, 4 in sine. 3 Has a te omaeho seriptas leges, iam per duos erte annos viguisse , ex eo, quod aetor β 2 queritur, reum largitione in aeris celebrandis adhibita, biennio duodeei in talentia ultra quam oportebat civitatem mulctasse, videre licet.

48쪽

l. h.

De magistratibus , Logistis scilicet et Euthynis, penes

quos actio est instituta, dicere iubenter omisissem, nisi eum nostro argumento quaestio coniunctior esset, quam ut silentio praetermitteretur. Nostra enim aetate haec antiquitatis pars virorum Literarum veterum et antiquitatis principum controversia I adeo accurate in utramque partem est tractata et ah aliis Viris Doetis 2 exposita, ut sere nihil, quo horum magistratuum illustraretur munus, intactum, aliisque ad elaborandum relietum esse videatur. mae igitur quum ita sint, ne quia me da I cf. Boeehh. Oee. o. A A. Vol. I p. 203--2or porro liber, qui inscribitur aleberruere Prosessor dehh he-handiunt de Grieehisehen insehristen o Gotis Hermann. Leipa. 826 8'. Cui ensurae oech hius respondit nutiae me. Miae PhiL 182 parte II pag. 39-IG. 2 Inprimis nominandi sunt i Sitonius a Rep. Athen. l. IV e. 3. F. . Titi mann aratam deririech. Iaara r an p. 323 sqq. A. . esster, dia Athenais GericMMers. p. 3 4 sqq. N. . . Meter undis. F. Seho mann dar te. Hoc o. p. 2I5 sqq. E. Iatnero Proe ac in Momn b. d. Atei arm

p. 24 sqq.

49쪽

lus novi quid expositurum exspecist. Hoc nam Mummia inropositum est, quae a Viri Doctis de hac quae-atio- disputata aurit , quaeque hanc in 1 a cum orationem illustrare possent, uolsigere caetera a quis eis velit libros laudatos ipse adeat. Primum Rutem PT batione et cenauras, quibus Magistratus obnoxii emini, breviter exponere , sortasse nouisupervacuum erit. Triptio modo Athenis populo licitum ruit, de Magistram tibus suis austragia sono, in δοκε/-σι' in ἐ-M. ri vi et in ει υναες. Aoπομανια a MLONR I , ut videtur, instituis, ab om-vibus erigebatur magistratibus delectis, ut Potin VIII. 4 παι τοῖς ἀροτσω ο τ' ἐπιπιμειοι alio ἀει--οτε μή 2ὶ. Unicuique quidem creato alvo sortito magistratui Prutex morbum, Maam causas munus ibi mandatum recusare

quod ἐξήμ ν -- την σε vocabatur, licitum suisa', ο AMOMN. in . . p. 40, Me r. et Erg. in . L p. 378 et 379 cognitum est 3 quod si non factum

erat, illis in Senatu 4 eensura - δοκιμασι - erat subeunda in probarentur, praecipue requirebatur, M. signatos magistratus parentibus debita praestitisse pietatis ossicia militia sunctos esse Deos colere PalemoS: tria buta solvisse ib): aliaque huius generis, quae inrum I Demosth in ope p. 484. cc is ineri Proe L 3IR

εἰ ais ἱερ πατρῶά ἐστιν, εἰ τα τέλη τελεοῦ pro ἱερ Vales.

50쪽

vitaeque integritatem atque probitatem specistiant, minus autem tali in probatione de Magistratuis designator a doctrina et muneris ei oblati peritia sermo fuisse videtur; sortasse ea munera, in quibus peritia ac doetrina non exia gebatur, quod tacite, ni salior indicat AnxsTOTELED IJ, olim solum sorti commutebantur 2 in postea autem etiam eos sortitos fuisse agistatus, quibus morum integritastion sussiciebat, ut muneribus oblatis apte ac commode langerentur, ex acerba SOCRATI ironia BN. Irim. I. I. ag. 9 sq. videndum est. Huius etiam probationis requisitation omnibus eadem erant, Archontibus v. c. duplex orat subeunda probatio, prior in Senatu, altera in iudiciis, a quibus etiam, ut ostenderent Civitatem . antiquam, ἐκ τρισονιας -- exigebatur 3 . Quibus x equisitis nisi proharespondissent, vel si quis eirium eum, qui examinabatur, aliqu*m ob causam, . . ProPter alium eodem anno a gisu tum gerendum , ut Propter rationes allus magistratus gesti nondum Oddita. aut ob aliam quamcumque

ad II arpocr. pag. 88Ἀρια ugere voluit quarti emendationem minua nepe sariam ostenderunt uam in D in arch. p. I 4sq. De Noe m. Ant. I. Pub Gr. p. 228 n. 3. CK a e s m. Ane. Hὰλ Vol. I p. 262 et lae ibi citati. In Lito autem Aeepas 203 n. a Meiar εἰ λῆρόα πατρωα tanquam vulgaris edita est lectio quae eetio ortasse en Mam. Lib. I e. I3, ubi de agistratuum οπιμασία ermo est. Onβrinatur.' I Arist. POL VI. I, 8. κληρωτας Iναι τας ρχ-ς - σας ' ο- ρι ἐμπεφρια δέονται καὶ τέχνης. 42 c quae de antiquo sortiendi more animadvertit erg- man in Comm. ad socr. Areop. p. I. Ed Cor. i3 Quae tamen lex postea obsolvisse videtur, es D e m. in Nisaer, I 3 6 Seboem Ant. I. PubI. r. p. Is n. II, ubi etiam etiatus est Meieri do Bon. Damn. p. s. Similiter ante Aristidem census requirebatur. De duplici Arehonium probatione ei. 44 in a a. n. l. l. p. 32L