Specimen literarium, continens diatriben in Lysiae orationem in Nicomachum

31쪽

imprimis exorat in Agoratum, qui δουλος εκ δο λων ων ly. ut actor ei exprobrat p. 45 et 48 , per istas eipublicaocalamitates non modo ius civitatis sibi arrogaverat, sed multorum etiam honestorum civium mortis auctor fuerat.

His oΜOTHETIs postram imperium abrogatum instia tutis , ut ordinariis iis ex Heliastis deligendis certum

atque statutum tempus pro numero legum propositarum praefiniebatur, cf. DEM in Timocr. p. 706, ScHOEM. de Com. p. 2M , tempus quo mandatum perficiendum, munusque deponendum esset , definitum fuisse, ex iis, quae ANDoc. se l. l. de Nomothetis post M virorum tempora creatis tradit, satis tuto coniici posset hactenus autem, si recte NICOMACHUM ex iis fuisse disputavimus, o huius rationis l. 2 quatuor iis, ut opus perficerent,

σαρων μχννων ἀναIqui 'αι τους νομους τους Σολορνος Quacttamen minime convenire cum iis, quae actor dicit τετταρα τ' ἀνεIραφεν, ἐξον αυτω τριάκοντα ήμερων ἀπαλλαγῆναι, LYs1AB interpretes viderunt; at dissicultatem totalere omnes praeter ERGKIUM Anaeoelius SehiII., his reum eodem unctum fuisse munere recte disputantem, frustra conati sunt sudiamus ipsum ARKLANDUM, quem reliqui interpretes sere omnes secuti sunt: n has apparentes ἐναντιώσεις ita conciliari posse puto: Ico MACHO scribae concedebantur quatuor menses ad deseriabendas vel rescribendas SOLONI leges, quas ille, si voluisset, uno mense Potuisset absolvere. Ille vero tu quam quatuor annos in hoc opere absumpsit quibus elapsis, Archontes mulctas ei imposuerunt et in ius tradebant, ut cogeretur reddere exemplaria legum, quae per totum hoc tempus penes se habuerat. Ille autem ne io

32쪽

quiden parere ei leges reddere voluit, sed tergiversandis et moras nectendo, paene uos alios annos insumpsit. Hanc explicationem iam per se parum Probandam esse, exns, quae LYsIAs addidit g. 2 ' αντ δε τεσσάρων μηνῶ νεξετο την ἀρχήν ποιήσατο καθ' κάσταν ει μερα ἀργυ- ριον λαμβάνων, satis apparet. Quatuor enim annis elapsis, ex ΜΑΗKL interpretatione, Archontes eum mulctavissent, iudicioque tradidissent; unde siequitur, eum per duos annos, postquam iudicio traditus esset, sifigulis diebus mer-eedem accepisse quod sane nemini credibile videbitur. Praeterea, quod euin post accusationem tergiversando et moras nectendo uos alios insumpsisse annos statuit, id ipsa oratoris verba resutant, ἀλλα προτερον si πολις εἰς αδ μεμπτας συμφορὰς κατεστο πριν τουτον ἀπαλλαγῆναι in ἀρχης κα των πεπραIμενα ευθυνας ποσχειν : qui

hus verbis actor indicat, has calamitates Reipublicae accississe per tempus I), quod inter accusationern et ratio hes reddendas praeterire necesse erat. Sed dissicultates, quinus sua laboraret explicatio, uri aliis locis acutum LYSIAE interpretem intellexisse, satis ostendunt haec in sine annotationis addita nita solvi posse puto has dissicultates, nisi aliquid melius subministrent ΜSS. V Bationem quodammodo diversam, quam, ut haec sibi invicem oti 'raria visa onciliaret, iniit Brenatus: NICOMACHUM nempe quadriennio elapso in Senatum ad rationeni reddendam adductum esse , aetionemque sub Triginta viris, quorum dominatu leges obmutescerent omnes, per duos dilatam annos, statim post eos eiectos , et quidem adhuc G. ICIV , renovatam ess m, luculeriter refellit Evox. l. Li, 142, verba citans ANDocID. M st. p. 39 et 43, quibus7 nemini ostendit licere, de iis, quae ante acta essent, CCu- 1 Iiis Poll. Onom. In M. Harpocr. s. v. λογιο αδ

33쪽

satiotiam instituere I); minus recte cinem idem inter pres, ut defendat, non licuisse actionem illam, ante Beti

I Hane legem non semper fuisse observatam ex Isocr. rariavi . Ciatim. p. 37 Steph diseimus: ἐπειδὴ ναι ἐκ Πεερε -

regem χυ ρε- μίνη κακήσεών neglexisse putaverunt, quam sen

aentiam, etiam si hane Arehin legem, pia erat cautum, ut uni-iduique eontra paetum aeeusato liceret exceptibne uti ρα- γράψασθαι - , post has Vrs Lais Oeationes habitas latam fuissa sumimus, retinere non dissihil est. Ea enim oblivionis lega Triginta-viri exelusi erant, nisi rerum starui rationes reddere vellens es And. - se. p. 44. Eratosthenes igiturritiones illas quum reddebat, hae Lya L e Oratio δεν ήθει ἄκliabita est, ut N eri minua de Bon. nam p. ras statuit neque mirum, huius imperii, uius rationes reddebat, Reinora a seelera a Lysia memorari. In Agoratum pag. 506-Ios ipsi aetor , ne reus ad oblivionis illud Meretum provoeet, dieit', inter eives ἐξ di τεος et ἐκ Πειραεως solum hoc vigere, minime later ipsos exsulej. Hae enim olleatio et legis eireumferistio, quaniquam fortasse magis astuta quam vera, hane incerpretationem , a m i m in Diss da ἐσα orat Att. Graeeeseripta , prorans praetermisit pag. 8 - , nihil prohibet quominus ex ipsis legis verbis eontietatur. De reusatione που ημιοε ιαταλυσέως eert quid statuere dissielle est, quod defensio, quam a s rara seripsit, adeo mutila , ut finis plane desideretur, ast

vos pervenit ex ipsa tamen aetione es reo e hs e h. l. l. p. res et

34쪽

publicae calamitates inchoatam, postea, libertate restituta, Persequi, legem, quam DEM in orat in Timore p. III

ex poenae memoratione satis patet, reum non is μου καταλέσσω aecusatum suisse -- huius criminis enim actio εἰσαγγελια erat,

aliaque mors imminebat, es de ita Att. p. 343, Lelrve ld. In -- p. 44, Ando e M MFat. p. 47, Plut in Compa Solonis cum Poplic. p. 100, quod minime convenit eum eo . quod reus se δικη δ. δοναν M. 782 modo periclitari dieit quare recte a Lit Ara. p. 208 coniici puto, hane orationem in δοκιμασώα in Heliastarum tribunali habitam esse. Ille igitur, qui hane habuit defensionem , Magistratus electus , a Syeo phaatis in δοκιμασίφ, ut ex hac desensione p. 7 2 eontieeralicet aecusatus erat, non modo quod sub Triginta-virorum dominatu in urbe mansisset, sed etiam magistratas gesti. Quamquam ex oblivionis deeret is μου καταλυσεως aetionem instituere vetitum erat, non tamen eatenus viguisse illud deeretum verisimile duco, ut iisdem, qui δημοκρατιας καταλυθεόσης magia stratum gessissent qui quam odios Atheniensibus essent, ex x d. st. p. 772 videndum est, libertate restituta, magistratum gerere liceret. Hanc sententiam etiam eonfirmat orat. in P ULLO me , qui, quum sub Triginta-viris neutri se addixisset parti, posteaque restituta libertate inter Senatores leetus esset. in δοκιμασία aeeusatur quod Senatorio quo fungeretur munere indignum se praescitisset. Eadem ratio iam Lysiae aetate Soe Ionia leges parum cognitas fuisse , et iuris peritos sese profitentes maiorem eloquentiae et aurae populari quam iuris legumque ognitioni navasse operam, oeumentum nobis osseti egregium pag. enim M huius Orationis aetor ipse rei obie-etionem, hoe deerimine nullam apud Athenienses exstare legem. ita retorquet, ut dicat, tantum seelus legislatorem omnino ne praevidere quidem potuissem ieet ab aliis seriptoribus dise tis verbis traditum est, Solonis exstare legem, quae τὸν ἐνστάσει μηδετέρα μεριδε προσθεμένον , μηδέ συστασιώτα infamia notaret: f. Plut de S. N. V. p. 13, 3 it., euius vid.

animadu ad h. l. p. 26 idemque in vit Sod o n. p. 89 F., et Rσω. G. praee. p. 823 et 82 F. 4 e ero eandem memorans legem Idua ist. X. I, reum capite sanxisse, et Aristoteles apud

35쪽

vetat de rebus, de quibus iudicium I iam factum, aut

rationes redditae, aut sussragia lata essent, iterum actionem instituere, minime inchoatam persequi. De NicoHACHO autem nullum factum est iudicium, neque ab illo rationes

sunt redditae q. 4 ἐκείνων δικον υ δέδωκε et in fine q. 3.

Neminem ostendat, eum ab Archontibus mulctatum suisse -- ἐπιβαλλοντων δε των ἄρχοντων ἐπιβολας, de qua formula infra in Anti dicemus, hoc enim ad ea quae praecedunt reserendum est ita fraudulenter, narrat Orator, NICOMA-cnus in legibus describendis se gessit, ut adversarius in iudicio leges uter me proferret a IcoMACH acceptas 3 ipsas autem SOLONI leses proferre nolenti frustra mulctas imponebantur ab Archontibus, et deductione ad tribunal ad

tradendas urgebatur leges, quum, nondum consecto ne Sotio, urbe terra marique obsessa, ad tantam civitas pervenit calamitatem, ut ἀτίμους ἐπιτίμους reddere necesse esset vid. XEN. Reu. II. 2 6 τους ἀτιμους ἐπιτιμους ποιήσαντες ἐκαρτέρουν DIOD. SI c. . ΙΙΙ. cap. 10 et D. M Myst. p. 35 et psephisma illud Patroclis eo latum tempore pag. 36 eiusdem rationis, quod omnes interpretes susisse videtur hoc enim psephismate non modo

Aul. Geli Noe . int. II. 2 exilio eum punivisse Solon ara tradit, de quo poenae discrimine vid. - s. Tham Aeri L Ia et SoIon. e. 15, 4444. Lem. Att. p. 670, n e re r. ABon. Damn. p. 10I. n. 337, et vel d. Infamia p. 174sq. I Aόκη enim . l. non signifieare actionam, sed iudicium reliqua verba suadent. Vid de huiua voeabuli varia vi et aiasvificatione de Lit. Att. p. 153 sqq.

36쪽

Maa L. et REMI sententiae resutantur , sed causa .imul cur iudicium non sit consectum, illustratur : nam omnes, quorum causa in iudicio Versabatur, hoc populi ab solvebantur decreto : σοι τιμοι ἐσαν οφειλοντες, καιοσων ευθυναι τινές εἰσφ κατεPηωσμεναι ἐν τοῖς λογιστορίοις ώσι των ευθυνων ἈκαwJ I των παρεδρων, η μήπο ει σχ7Iμεναι εἰς ' δικοστήριον τροπα τινες εω περὶ τωνευθυνων, τινοςτάξεις, GIIυαι τινες εἰσι κατεγνωςμε

Ἀ-αιοις και νυν καὶ εἰς τον λοιπον χρονον 2ὶ Interreos igitur, iudicio nondum consecto, hoc populi decreto absolutos IcoMAcHu fuisse, indicat actor verbis . . supra memoratis neminique licuisse postea de eadem re actionem instituere, huius ipsius sephismatis finis uadet, nec minus lex apud DEM. orae in Timore p. 718:οιὰς δικας καὶ τὰς διαιτας σαν ἐννοντ' ἐπι-or νομοις ἀνυvμοκρατουμενν πολεο, κυριας εῖναι. s. AND Or. I. Mag. 42 RMANN. O . Anm. Graec , 169, MEIER. de Bon. --. P. 70, 232.

Hactenus si recte disputaVimus, apparet , NICOMA-AHUM eodem sere tempore , quo Πεντακισχίλιοι Sum mvm acceperunt imperium, ad SOLONI describendas leges delectum , hoc munus ad id tempus, quo A TROOLIDI latum si psephisma . i. e. Per sex conti- I id do it Att. p. 10I useum Rheno Hist. FAia. 1827 parte a. p. 5. 2 id. de hoe psephismate Oeehh. εα αν Att. p. n. Ita.

37쪽

nuos annos , traxisse, et ex ipsis LYaxa modo citatis q. 3 verbis perspicuum est, eum munere se tunc abdicasse, itaque leges SOLON 1 tradidisse, quare, quid Orationis in M. DOBa. argumenti auctorem TAYLORUM , -- quod FRANgius ad verbum descripsit, in errorem induxerit, dicentem, reum novas, maxime sub triginta uis

leges pro arbitrio intulisse, ad coniiciendum dissicile est, quia non modo nihil, unde suspicari liceret Icoa Acriis sub triginta iris SOLOMIs leges tenuisse, hacce in Orationa invenitur; sed contra diaeitis verbis eum sub horum imperio ἔ.lo emigrasse, posteaque una cum reliquis ex m. libus ε I6 rediisse, actor testatur. Omnia autem Scelera, quae illo sunctus munere Perpetraverat, modo obiter actor attigit , ut reum maius in odium iudicum adduceret,

quod consilium ipse in Orationis initio his verbis profitetur ἐπειδή τοινον κῶ των ἄπολογουμένων ἀποδέχεσθε, ἐαν τι ἀγαθον φαινωνται την πολιν πεποιηκους, αξεον καὶ των κατηργορ- μας ἀκροάσασθαι ἐὼν ἀποφαιν--τον φεννοντας πάλαι πονηρους ντας. Eadem ratione, ut iudicum animos incenderet, reum iam antea cimtatem magnis damnis assecisse inde M. -- 15 CLEOPHONTIs intersecti auctorem fuisse eum exprobrat: MLLsCHEnuis enim I. I. pag. II reum καταλυσεως τουδήμου argui suspia

tum falli ex actoris ipsius verbis q. II perspicuum est. Hanc igitur rationem post restitutam libertatem habia

tam esse si probavero, quod dissicile sane non erit, Pr posito, ut demonstrarem, his NICOMACHUM eodem lanctum suisse munere, satisfecisse mihi videor. Primum, ut supra dixi, reum sub triginta-viris exsulem fuisse memorat actor Praeterea dicit . 22 κο ταυτα ορῶν αυτην τὴν πολιν ἀπορουσαν My νεώτεον καὶ Αακεδαιμονιους μἐν ἀπειλουντας, ταν μὴ ἀποπεμwMμεν αυτοῖς τὰ χρήματα κ T. λ. quae verba, ut anfra in ann ad h. l. ostendam, agunt de centum illis talentis triginta-viris a Lacedaemo-

38쪽

mis nitituo datis , posteaque libertate iecupersita is Atheniensibus illis redditis. Hic locus, etiam iis, quae dei hexamen Post trigini viros eiectos Nomotheta delaeto memorat auctor, omissis, Satis superque hanc rationeni libertate iam resti ut habitam esse, itaque reum delicto--m post Aristogratiam. perpetratorum accuSari, docet. Αdio igitur postreinum munus, quod, ut ex ipsa Videre licet oratione, praecipue in eo, ut leges sacrorum seriueret reus , constitit , ea reserenda sunt verba, quae supra attigimus: g. 4 καὶ γαρ τοι, --δρες δε--σ-ι, -ιδὴ ἐκείνων - scit quae priori munere perpetraverat celara - δικρον υ δέδωκε, ποιαν καὶ νυν et ,

pag. 145. Hoc munus, quod ex seqq. ubi pecuniae inopias qua temPom, quo est habita ratiω, premebaturaivitas , mentio fit iam suspicari possemus, non dixi post xessitum ex Piraeeo ei mandatum suisse, pula irim ex

AN Doc orae G Myst confirmatur. Populo enim ex Piraeeo reverso, civitatis libertatem firmo tantamento stabilire curae erat. Itaque, ut leges, quae sub Tyrannorum dominatu in oblivionem abiis ni, restituerent, novisque, si opus Sset, augerent , viri aliquot 13, a Senatu creati sunt solenni nomine fomo Melae vocati, quamquam extra ordinem delecti neque

1 Mori errorem ad Xenoph. Heia. II. 4, 30 iginti hos

Romothetas fuisse annotantis , testemque hune Aila o e. Deum pag. 39 in init. δόξαντα δε υμῶν ταsτα, εἰ λεσθε ἄνδραο

'εθετεν . . . iam Sehoe m. l. l. p. 2 0 n. 48 relatavit,..et doeens iis viginti reipublieae administrationem esse man-ὸatam , donec, eonstitutis legi Has , Magistratus ordinarii crearentur. s. etiam lat. Viii. 112.

40쪽

quo minus utemus, munus Nomothetas ita inter se parmios esse, ut aliis, quae civitatis administrationem, aliis quae sacras pectabant, describendarum legum munus esset. Leges, quae ad sacra aciunda pertinerent, ut exa iret sqq. cossigitur , NICOMACHUS in se recepit quam ob causana mirum sane videri vix potest, ANDooIDEM eis isse eius muneris non consecti mentionem nullam sedisseri uie

enim tantum id ostendere in animo erat, legem που uis δε νοι - τας ισους- χρη-- ει ρι-ος, rite et

sege praescripto more latam esse Parum igitur, utrum leges de sacris latae essent, nec ne memorare conve niebat. A reliquis Nomothetis inter iustum tempus munere eo secto, NicoHAcHos in diem alias inscribens leges, alias expungens, munus traxit, donec tandem ab eo, cui LYSIA hanc scripsit rationem, quatuor quum explevisset

q. 4 et 5 nnos, in ius est vocatus. Unde hanc or . tionem Ol. 9 anno 2 habitam esse liquet, es. ERGK. l. I. pag. III. Rusio aescunt me. πια p. 99. HOELsces. l. l. pag. II3. Priusquam autem huic disputationi finem inponimus, paucis verbis Frangit I opinionem refellere non ah reerit dicit nelnpe, nulla discriniinis, quod . 2 inter et q. 4,