장음표시 사용
101쪽
ι,8 MVipei nos nisi rosegat uestes, si dissipat unda. capellum, Quid faciet eapiti quid faciet stomaeo
Quid tantis vexas e ervellum , Maece, sadithis Quid stratias mentem nocte, dieque tuam; Cernis ut ab unda leviter bagnata virescit Herba, sed a nimia putrida marcet aqua. Pectorru continuae sic speetetant nostra sadighae, Has moderare igitur, si tibi vita plaeet: diei Tremaii.
Hoc iacet in tumulo Tremulus de genta Borella
Qui fuit in mundo medicatam bravus in arte, Vincere quod posset vece hium medicando Galenum. Mille impune homines nigrum mandavit ad orcum, Non patiens longum tempus stentare mala vos, Tollere cum morbνs infirmos namque solebat. Tandem post multos quos amaZZavit amicos,
Mors inimica illum voluit maetrare gajomum Ipsa sed huic magnum feeit Mors improba tortum. Nam salvare suum potius quam perdere amicum Debuerat; per quem tantos tulit illa triumphos. Ad Faustum . Uxorem multi, multique tenere putanam, Hoc equidem nostro tempore; Fauste solent, sed paucos castam retrovamus degere vitam, Et raro sancta virginitate frui. Seire cupis causam λ largam lascivia stradam, Virginitas stret tam sed tenet ipsa viam . Ηine est, quod multi campagnam currere largam Semita sed pauci currere stretia volunt.
Nullus adhue mundo vivit eontentus in isto, Nemo valet laetus vivere sorte sua
Pauper habet poeum, nec so vegnite bisoguisi Bastat eum pauco, bramat ut ille suis. Biceus habet troppum , vitium quod dicitur esse,Nee sapit hie vojas aquietare suas.
102쪽
Capris. Maearonica . 99 corpore se unus, sic alter mente travatat, Sic pocum, & troppum non satis esse potest.
Apage Minerva , Pallas vage a Pro ι hine procul esse scientis cultores , melanchotiei, eachectici. Dete ignorantiae Primipili sa ete .
Quid libor, nisi labor tVMid magnus tiber, nisi magnAm malum ρ
Si Literas nos si Deeuium fuisset pietatis, Postquam seivit,
Exemplum nefarium extitit erudelitaria', 'Iuliano. Magis obfuit erudiris, quam profuit Permansit enim universalis exocranda pestis.
Quid Piν ου, tot quo allit, uos
103쪽
nientiam contemnite, Ignorantiam colite Scatet erroribus Drofana scientia .
Ludabat B. Sabbatisr I. C. Pisaurensis 4.
Ut modo doctiloquas inter chntare so rellas
optabam, & saero labra bagnare lacu Qui tibi iam toties quaesivi Phebae, socorsumi, Cingeret ut testam laurea serta meam. Nunc petegando. tuas scribendi carminis attes Propius abandono, teque tuosque choros. Nil mihi eum Musis. Pindi iam sacra valete, Sit modo Parnassus bella Cucagna meus. Leggi adros hortos, dulcis cum flumina Bacchi Veridieas Musas hic retrovare queam. Ille mihi Togna suum cantanti porget alutum Dictabis versus tuque Pedralla meo . Parce . precor nostras, lector, blasmare Camaena Parce macaronicam nunc strapaZZare liram. Grossi loquo Vati glossi loquae verba bisognRnt Apta mage est grossv larga camisa viris. Tu postquam doctos percurreris arte Poetas Seu Nasonis opus, sive Maroni S Opes. Pacifica ad nostrum convertens lumina librum Greutabis bajas inde videre meas .
Interdum, & gravibus studios mi endo jocosea Tunc tibi de cerebro tristis abibit humor .
104쪽
sie lautos inter banchettos saepe videmus Castagnas molles, mixtaque poma poni', Grandia purpurei consueti ad munera Reges Non spreYZant poveri rustica dona viri . Si tamen ista tuis oculis indigna videntur, offenditque aures nostra Comina tuas. Siste gradum, nee plura legens, hoc pone da handam In quo confiteor, nil guadagnabis, opus. Haee mihi ni fallor dum me meliora governant
Tempora conveniunt, dum novus annus adest.
Nullus adhuc tristis, turbat mea pectora afannus, Solus Amor miserum me travatare solet, Ille meam dardis trapassat saepe coradam, Ille meum gaudet saepe brutare latus, Ille etiam grossos flamat me scribere versus, Nostraque cum hassis edere verba modis. Sed quocumque sonat nostrum modulamine earmen , Gratum est auctori, conveniensque suo.
Forsitan his studiis Baechus, Bacchique inrellaessiternum facient nomen in orbe meum .
Cum fera grandisono PANIGONIS praelia versa Cum referam grandis grandia iacta ducis ;Nomine qui magno magnnm passavit Achillem , Troianum vicit qui pietate virum . Qui potuit bellam bello liberare Cucagnam, Atqua tiranniam, STENTA frenare tuam. Bacche veni, ser opem, tuque b dilecta canenti Auxilium quς is porrige, Togna tuum.
Mellifluam puero venam concede, Poetae, Qua meus haud goppo cum pede versus eat. Cantanti plenum mos eati porge botazzum , Quo vox bagnato dulcior ore fluat . Inde macharonibus ghirtandam texe galantam Haec est nam capiti digna corona meo.
oeat is boseorum hi solans Rosignotus in umbris Dulcisono dojas temperat ore suas .
105쪽
Ioa Magistri nuptui Qualis piscator leviat piscando fadigam
Dum eantat laudes, bella Catina tuas. νTalis ego ard ntem pro nunc mitigare brusorqm, Cum quo nostra puer pectora avam pat amor, Saepe canendo meos soleo scoprire malannos, Saepe Morinellae damna reserre meae. Illa meos primum sensus lad retia robavit, Et mea mortali corda seri vit acu . Coria ferivit acu, cordis nee ulla feritam Heu sanare potest iam medicina mei . Omnis habet tandem certam malati λ medellam Solus Amor medicum non retrovare sapit. Cumna guar ire potest herbhrum vulnera varsus Herba tuas plagas nulla Cupido iuvat . Illa manus miserum quae inembolavit Amantem
Illa potest plagae claudere sola viam
Sed mea per caldas fundo quas ore, pregheras . Vulnera languisono semper aperta manent ,
Surda Morina meis stat semper namque lamentis, Meque Tapinellum nulla querela iuvat. Hanc amo crudelem, ingratam , sed nolo vitanam. Dicere, & ardorem spreIZat Ogn hora meum. Meque, meosque diu berte Eans ladra dolores Gaudet eum suardis me saetare suis . Illam equidem stradas soleo sequitare per omnes, Sive per arva vadit, littora live petit. Illam se me meo, quam possum , carmine laudo,
Ut lacrimis tandem sit mohesima meis. spendere sed passus mulieris propter amorem, .c . Est laqueis ventos velle .ligare leos. . Π IBellegetas cantare fuas, i iudare sate mas, Carmine costumos grandificare suos,
Est tamquam ut dicunt boschis predicare defertis
Aique Asini in claro fonte lavare caput
Carmina schum antis gon fiat- aequoris undas ,: Inseruique nigros jam placavere Deos, Nec placare valent tener mae corda puellae,
Quae diamantinum ferrea pectus habet .
106쪽
TU, qui sepe soles teneras brutare medullas,
Nostraque cum stralis corda serire tuis Tu qui nunc istos, nunc illos vincere Ienias, Milibus & cercas atra potare modisa, s , Cur mea, caece , Puer tot brutas pector flammis Quare meum quaeris stratificare latus Quid merui, assiduos quod me finire malannos Et paleris tantis me cruciare malis, Ipse tui nunquam spreetet avi num iis iras, Nec mancum sorZas quas tuus arcus habet, Ipse tuae nunquam blasmavi regna parentis, De vobis drxit nec moa Iingua malum . Quin flammas, lamosque tuos DCZZasque. PotentellAlgavi ad coelum laudibus ante meiS,
Teque mea ., matremque tuam cum mente devotus
semper honoravi, pertimuique simul, Et vestras seguitans leges, praecepta, statutos Amborum vixi subditus imperio. Sed mihi quid prodest vostros cantasse triumphos, Atque alios inter vos honorasse Deos λ . Nulla mei pietas, nec tet compassio .langit, Heus tibi lic in iterum me tribulare placet 'Quem facies tandem nivira de morte guadagnum, Quam tibi grairdezram nostra ruina dabit . Languida non. ullum perdunt mea membra riposam Latia capit somni lumina nulla qu es ,r . . . Munera non Cereris, stulcis non pocula Baecti Res forat sensus nulla vivanda me .. Quinimo dum mangio, videor mangiare magones, Suntque venena labris dum bino vina meis, Indesse a meam seriunt dua tela cor tam , Flamma bruIM peeius nocta dieque meum Heu si rara tulim toecat clementia, men rem . Plegantur lacrimis si tua corda piis.
Praestiter altorium puero concede Pon . . . .
107쪽
Votaque iam mortis cesset iniqua meae . Nee ti, rincrεscat longum post tempus amentis Cervellum menti reddere, meque mihi, Iam remove ardentes nostro de corde facellas Nee pigeat tenerunt refrigerare latus. Et si nostra tuum debent somire brusorem , Pectora, meschino nec manet ulla salus. Fac saltem mecum paribus scaldata favillis Sentia ut flammas bella Morina tuas. Illa tuos nunquam boletones sentit , Et ignem Fredda solet semper despresare tuum . Illa meum nunquam vult ascoltare travatum , Beriezat guajos ac traditora meos . Illa tuas soretas schernit, tua regna cale sit, Impia, deque mea morte triumphat ovans .
Tu si justus eris, vel me iam redde solutum . Illa vel in laqueis sit quoque prela tuis.
Uid prodest lacrimis semper bagnare ga hastas
ridet ad lacrimas cruda Morina meas.
Quia sborrare iuvat misero sospiria corde. si dum suspiro ladra Morina godit; id valet assiduas illi mandare pregheras Si manet ad nostras surda Morina preces Quid seguitare illam, vel quid laudare ribaldam, Si dum laudo volat, dum sequor illa iugit
Carce puer, crudelis Amor , hastarde Cupido. Haec rendis famulo praeimia digna tuo tHaec est dulcedo sunt haec tua dona λ favores Sre tibi subjectos remunerare soles Non mihi da primam tales colligere fructus. spondebas, nec me tanta lasei se mala. Ipse tuas sortis fortes iam corde saetias
Spreetetabam , & regni maxima iura tui Saluus & a laetetis quos spessum tendis Antanti, Burlabam laetus teque tuosque dolos.
108쪽
sed tu quid dubitas dixisti, perdere nostro subditus imperio, vel quid amare times
Non ne timere potes tenerinae eo da puellae Quae tibi legrestetam tempus in omne dabit Apice leggi adros oculos, vultumque lusentem Hine molesina suo pectore corda latenta . . Sic tu vulpina mi serum me fraude gabasti, sic tibi porta meae mentis aperta fuit. Hie ego principians bellam seguitare Morinam Cervellum potui perdere sponte meum. Hi ne mihi mille mali veniunt hinc mille m xl anni, Hine stratia. hine poenas emor habere graves Hine vado per stradam veluti lunaticus errans, Atque malaneonico lumine guardo solum . Bine mortem bramo, carumque S rare fiatum, Ut valeam tantis me solevare malis , Tuque mei solus causa. es scelere doloris , , Ista mihi per te tota ruina venit. Nam sicut est altris sormosior ipsa Morina.
sie mihi. dixisti quod foret ipsa pia .
facta tamen troppum invenio contraria dictis. Promissam seguitat magna bosia tuam. 1lla meis precibus iaciens mercantis Grecchias Est tamquam stolium, quod serit unda maris Non sermare pedes, non aseoliare poche tum vult quos sopportant pectora nostra gnatos sed tibi toceat, Amor, mentem abbassare superba MRumpere quaeque illud marmora pectus habet , Ipse patientiam quamquis me regula fratrum Aspera non teneat sortiter ante tuli. At mihi si prestum misero non porgis aiutum' straretare in totum denique cogar eam.
ΜE ssoretat crudelis amor tibi scribere versus Ut narrem dotas, bella Morina, meas. Non quod nostra tuam valeant lamenta dureastam
109쪽
Mollificare, mihi redere reque piam, . . a ' sed cum perdiderim mentem, propriamque eo radam 'Quid pariter ventis nune dare verba nocet Nulla mihi speran=a tui iam restat amoris, Attamen in nostro pectore vivit Amor. . - In me vivit Amor pro te quam semper amabo, Quamvis crudelem, quamvis amore privam. : . 2Η ic video nostrae quae sit conditio sortis, Et quantum votis fata roversa mete, Me stessum soleo propriamque odia re salutem Belegetam stultus propter amare ruam, a Sic vitam fugio, sic mortem laetus abrameto, ii , PIA me vita fugit, mors mihi certa manet. . . s' Sola meam salvare queunt tua lumina vitam , 5 In lauardis itantum stat mea vita tuis. tri 2
Sed tu cruda fugis, sed tu laetnosa resudas, lis topinum semper velle videre tuum in se, i iis Q Hi 'Abscondisque vagos oeulos, frontemque galantam, Heu mortem gaudes accelerare meam . I .. Sed si te pietas miseri non tangit Λmantis, .s Almancum vitae tu miserere tuae. Alan iNamque ego si 'morior, tu quoque cruda moribis 'Si perdo vitam tu quoque fies idem . . Nam si eus ipse tuo prendo de lumine vitam, : i a Sic tibi de nostro vita dolore venit . . . Ipse tuo aspectu privus non vivere possum; t . ITormentisque cades tu simul absque meis . I : d.' L: Ergo benignam tuum debes salvare Stopinum. I A
Ni propriam vitam perdere forte cupIS .L. I. . . .
CUM primo placuit. laeto tibi lumine lauardos
Drietetare in faciem, bella Morina, meam , Cum mihi mellifluas datum est audire parotas, Verbaque quae dulci dulciter ore fluunt, st Ingressa est nostram grandas meravi lia mentem, i Α ἐScaldavitque animum parva favilla meum .,
110쪽
Parva favilla quidem, sed grandes corde savillas
Sento ardentem non e peperisse so mHic mihi non ollo e cedit tempore paeem, 'Hic me crudeliter nocte, dieque brutat, Taliaqua indar num smoretare incendiae tento, Nee multum tali vivere in igne queam, sola quidem, tu sola meas extinguere Hammas; Semiariumque potes refrigerare latus . Tu prius: m nostro iseulata es corde calorem, Illum tu parrier sola levare potes Sed misero traditora negas praestare socorsum
Laeta novis tantum me lacerare malis.
Quid prodest laegnota tuum travatare Stopinum , Quid facies hosti, si tibi spugetat Amans
Si talvolta furens accedit flamma caminum , Ipsius brutat culmina celsa domus , Visinaneta ruit, gens omnis porgit alutum , Utque secum smo retet, undique portat stquam. Ipsa ted ardori quoties succurrere nostro iTe ingenoechionem, ea ra Morina precor. Non pietatis aquam , sed nostris ignibus ignes Adjungens flammam creseere ladra faeis. Ardentem maesto sornacem in pectore porto , Maximaque ex oeulis flumina spargo meis Non ignis smoretatur aqua, nee unda per ignem Fit minor, & foretam serbat uterque suam, Unde suas eapiat vires, qui me ignis abruta Nee video lacrimae quo mihi sonte fluant.. Omnipotens tu solus Amor,. lieet orbus, & insans . Inter mortales vivida tela geris .
Heu quid amor di eo ρ sola es ta sola Morina , .
Quae lauardaturis digna stupore saeis, Ergo meas. tu sola potes mitigare favillas, Atque humida largo fonte fugare genas, Sic tu deinde mihi toto cantaberis orbe, Sic pietatis opus dicar & ipse tuae.