Magistri Stopini poetae Ponzanensis, capriccia macaronica : cum nova appendice

71쪽

Quis mea gonsabir ventis nunc vela 'ga tardi , Ut dulci ι intrare queat, mea gundula portus; Ipsa Comina meis tu nunc precor annue caeptis se Ipsa meae laetum finem concede sadighae Si tuus ante furor, coleram sequitiundo Cocat. Quod laudaturum fuerat blasmavit a tortum

Ambitionis opus, nunc mecum vera loque α. Ipsa potes veram cantando palinodiam omittens salsum vecchium corrigere fallum. Omne, quod hoc bellum, carumque caelatur in Orbe,

Omne, qood hic nobis dignum stupore videtur, Omne, quod hic mundum claris splendoribus ornat, Sola quidem inventrix mirabilis atque Magistra

Ambitio L magna perfecit alacriter arte . . Haee caput est rendunt cui mundi membra tributum,. Haec virtus cunctis, quae dat virtutibus almam, Haec dos, quae reliquis concedit dotibus aurum, Haec ars quae claras alias supereminet artes, Haec in gentili, grosso haec in pectore alogat, Haec riccos, po veros grandes, bassosque governat,. Haec non mortales tantum sed numina coeli,

Omnes, & gvidat dulcis compagna Planetos, Si ridet citum, si fulget spendibus aether, Si Sol auratos radios sparpagnat In orbem, Si brillant stellae, si porgit Luna insorem, Hoc facit Ambitio cujus gon fiamine cφlum , Omniaque illius borioso lumine splendent,

Si venus, aut genitor faciunt mortalibus ullum Servitium , quemquam spectantes ore benigno Porgentesve illi , dum venit in orbe , favorem Ambitionis ad hoc aura spinguntur amica, Nam sedes proprih virtutis flammine Mnnant νEt gaudent mundo, quos gignut cernere partus . Si mare quacchiatum placidis spectatur in undi i aequora vicinis monstrans tranquilla Nochi eris, Admonet, atque illos tutum carpi re vi aggium; Hoc ad opus totum propria ambitione movetur,. Namque godit nautis talem prςstare bonaZetam,ino magis ipsius timeant aliquando borascam.

72쪽

Aspice cum Tadiis phgbi scaldata vi restit

'Tellus , & ad nostros tornat Primavera paetas ;Ambitionis opes tunc mundus cernit alegras, Ambitio iubilans omni tunc parte triumphat, Ambitione tumet mollis dum ventilat aura,

Ambitione novos ostendunt arva colores ,

Ambitione suos distendunt prata lapet Ambitione vaghi spuniant de cespite flores, Ambitione rubet spinosis rosa rubetis, Ambitione novis se vestit frondibus arbos, Ambitione altis rident in collibus herbae, Ambitione fluunt claris de fontibus undar, Ambitione canit dulcis Rosignotus in umbra , Ambitione pias repetit Philomena querelas, Ambitione seras saltant per septa luseris , Ambitione Deus sua spicula caecus mentat, Ambitione suum cantat Toniola morosum , Ambitione godit Zanam seguitare Tonellus, Nec tantum placido dominatur tempore Ueris Ambitio, sed ei concessit summa potestas aeternum imperium cunctis de mensibus Anni, Sola nec una dies, nee sola hic praeterit hora, Quod non insienes aquirat ubique triumphos. Natura, arique simul magna ambitione tumescunt Quam propter gaudent semper Rareggiare vicissim, Quae gruudiores faciat studiosa solos.

Hi ne si leggiadram facie, bellamque putinam

Cernimus, angelicas imitantem fronte figuras Quae ninias alias cum pulchritudine avan Zat, Aut si sermosum juvenem quandoquo videmus, Qui vagas habeat guanaas, vultumque natantum , Nargi , aut Cephalo similis, pulcrove Hi acinio, Qui quoque sub tenero nascondat pectore claros Iugenii lenius, maturae & mentis acumen, Natura hoc certum formatos esse dicemus

Ambitionis ope, stimulisque agitantibus illis, Ipsa quibus faciss semper Natura guidatur

Caetera dum format cunctis animalia bandis. Emul rivalem cupiens sic vincere vechiam

73쪽

Ars, Admirabiles exponat gravida partus, Quam stigat Ambitio cupide, sorZasque ministrat

Hinc varao splendet celebris spectanda tolore Pictura, exultans facies imitare loquentes, Hine stultura novas singens celeberrima sermas Scarpellando mutat varias in saxa figuras. Nullus praeterea seguitaret Apollinis artes, Nullus voltaret docta ad gimnasia mentem , Nullus calearet veterum vestigia Patrum,

Nullus doctorum legeret volumina Vatum, Nullus montaret famosi culmina Pindi, Nullus cantaret generos facta Gradam, Ambitioni sortis ad hoc per eorda tiraret, Quis tot Aristotelem docuit componere libros Quis tanta antico dictavit scripta Platoni; Quis tantos fecit Scotistas atque Thom istas Ambitio hos omnes solum Regiavit, & omnes, Ambitio docuit sensus formare prolandos, Et quis me grossas secit seguitare Camaenas,

Unde novis volui implere macaronibus orbem l

Ambitio hoc potuitquae cuncta, potestque Illa mihi multos quamvis sine pondere) versus Dictavit, multasque mihi nunc dictat Amanti:

Octavas rimas, Can Zones, atque Sonettos, Teretettos varios, Madrigales, atque Balatas,

Dulcis amorosas, quas ducit Epistola, rimas, JHultaque de cerebro cavavit Idilia nostro , Uude suas sentire potest mea Cintia laudes, Uude meas audivit spessum Morosina pregheras, Uude gradire meos consuevit Gallia cantus, Uude meum mitigare solet Lucilla brusorem ,

Unde meas gaudere cupit Galatea, careZZAS,

Uude inibi spessum donat sua basia Filiis,

Uude suos nostris congiungit Cloris amores, Unde mecum toto jam nomen in orbe eam inat, Unde super egios exaltat Fama Stopinum, Precipue postquam ducens me in monte Cue agnae

Ambitio, propria me secit sponte poetam, Hinc ego formosam potui eantare Mormam, Hic

74쪽

Caprie. Maearonica. 7 THine claros eelebrare Ladros, blasmare putanas, Hine admirabilis dotes laudare Bosiae, Hinc mala Gottosi describere crimina morbi ,

Hinc plorare meae tam carae lanera Gattae, Hinc meritas celebris laudes narrare PaZZiae, Hinc rares scoprire mee Ambitionis honores, Hinc Ignorantis naturae dicere dotes

Hinc si fata dabunt PANIGONI praelia Regis,

Bravuramque Ducis referam, quo florida tandem Subdere colla jugo potuerunt regna Cucagnae, Omnes Grammatici, Logici, Rethoresque diserti omnes, qui medica sanant virtute malatos , Omnes, qui serri curant sal dare plagas. Omnes, qui sacras studiant dediscere leges, Omnes, qui populis cercant formare statutos,

Omnes, qui cςli cupiunt cognoscere cursus, εOmnes, qui cartas sacris concertibus implent. omnes, qui gentis mulcent concentibus aures, omnes horrendas cantant qui carmine guerras . Omnes, qui varios gaudent componere versos,

Nativum genium, ae propriam seguitare Minervam omnibus in rebus clara Ambitione tirantur, Quicquid mente agitant, vel quicquid voce comandant Grandia magnanimi qui guardant regna Signores Ambitionis ad hoc stimulo spronantur acuto, Hinc alii naves fabricant, armantque galeras , Quarum fulgi feris tremolant sub remige filuctus, Assoldant equitum turmas, peditumque catervas, Impretas varias tentant, variasque b talas, In serrum , flammasque ruunt stimando negotiam Spendere, quem possent in pace tenere, te forum ,

Hoc modo sperantes aeternum acquirere nomen ,

Ast allii, quorum mentem tirat ipsa voluntas

Ingentes mundo laetantur condere moles, Piramidas ergunt, statuas, calamenta, colossos, Atria, sontanas, hortos, monumenta, capellas,

fidifica ut pontes, Brte ZZas, templa, PalaZZOS, Excelsos aereus, turres, & maenia, & Urbes. 'Sunt ali, vitam cupientes, ducere a legram ,

E 4 Qui

75쪽

Qui saetunt spelam bunonibus atque russanis, Qui nutrire solent parasitos, atque spiones, Adulatores, stan tardas atque cinedos, Sunt quidam pariter Magnates sed tamen istos Cum naso numerare queam qui saepe Camaenis, Laetantur, doctosque solent spe sare Poetas, I liorum ut eantent metro bene gesta gajardo, Vel magis illorum ut taceant male facta silendo, Sic diversa genus mundi per semita scorgit . Ambitio mortale. Trahit sua quemque voluptas, Et propriae tequitur naturae foemina quisquis. Aspice dein tantas, quae disperguntur ubique Insegnas varias, armas, variasque divisas Impretas, studos, sendardos, mille iacendas, Aspice marmoreas aquilas, colubresque superbos, Zam pigeros Ursos, Tauros, pictosque Leones, Cornutas Lunas, flammmas , tondasque Borellas, Frondentes plantas, spadas, Stellasque lusentes, Montanas Capras, Vitulos, Taurosque bri cones Sperones, lan Zas, Hiae intos, Lilia, Rosas,

Innumeras vario retro vatas Ordine Cruces, Innumeras hominum, qus monstrant gesta , Coronas, Multaque praeterea, quae non comprendere Versu , Nec numerare meo, longo nisi tempore, possem,

omnia quae Ambitio cunctis monstravit, & auxit. Postea si fiunt danetae, si glostra paratur. Ad ballum si festa dies invitat Amantes, Si hanc hettatur, fiuntque bragalia Bacho,

Ambitio ipsa docet pretiosas condere vestes. Ipsa bragas, cappas, colle tros, atque Et pones, Ipsa penacchiones fabricat, plantatque cimeros Ipsa docet bravos Barones correre Campum , Ipsa Ducum aurata circundat membra coraZZa, Ipsa facit laetos aequites agitare bagordos, Ipsa iacit pulchros sortesque trovare Cavallos, Ipsa docet ballos varias formare coreas,

Ipsa docet Dominae pulchrsque placere puellae, Ipsa simul pinguis monstrat praecepta Cusinae, Ipsa Iovis dignas componit docta vivandas,

76쪽

Caprici Macaronica. 73Ambrosiae ipsa. facit dulcis trovare bevandas, Ambitio demum tot habet eeleberrima dotes, Quot coelum stellas bibulas, quot littus arenas, Quot Neptunus aquas, quot mutos aequora pisces, Quot frondes, floresque vagus, dum tornat, Aprilis, Ast alias inter mortales, quas, docet, artes, Haec liberales, largos facit, atque benignos. Omnes, illius qui gaudent esse seguaces. Ambitiosus enim grassa vult vivere menta Syendit honorifice, robbam sparagnando negotiam,

Ille tenet hortam semper cortesus apertam,

Nec stimat un figum fulvum quod possidet aurum,

Ambitiosus alit generosas pectore curas, Ambitiosus amat magnos aquirere honores,

Ambitiosus habet mentem , sensusque viriles e Ambitiosus agit tantum, quod gloria monstrat, Ambitiosus emit claras per vulnera laudes, Ambitiosus adest ubi floret maxima virtus. Ambitiosus adest ubi tractat turpia vulgus, Ambitiosus obest vitio, scelerique malorum, Sed quid ego laudes tantas trovare laboro Ambitiosus homo, nec homo sed regia proles Non homo, sed patriae prudens est arbiter urbis, Non homo, sed magni lapiens est Iupiter orbis,

Magnanimus, largus, clemens, virtutis amicus,

Nobilis, excelsus, praeclarus, fortis, honestus, Maturus, placidus, lenis, gentilis. acortus, Inclitus ingenuus, generosus, splendidus, audax. Sed video pelagum, me nune tentasse prosundum Ambitionis adhuc nec laudis tangere portum Iam mihi crassiloquo concedunt carmine forZae Ne pigeat scopulo sermare Comina vi aggium, Donec nostra novo gonitetur vela levanto.

77쪽

GA T T A M ROSAM

Macharonea Septima.

Η Uc precor, hue properea ,excelsa Pedrata Cucagna m.. Altaque per pocum Bacchi casamenta relinqens Ad ealdas pueri Vatis descende pregheras , Ta lacrimis nostram , tu maesto carmine mecum Proh dolor extinctam crudeli sunere Gallam.

Nune sequere ipse quidem tristes ni porgis ajutum

Non possum quos corde gero seoprire malannos, Tu mihi sola potes flebiles dictare parotas, Tu versus dri 2Zare meos, quibus ipse travajum, Mentis, & afflictae valeam sborrare dolores. Heu quid ego exoptem sine cara vivere Galla 'Quod possum sperare bonum quod dulce quod heu heu

Solamen retrovare queam i quo nostra recessit Dulcis amica quies λ sol agetum, vita, telarus' Crudelis nimium Lachesis, crudelia fata, Crudeles stellae , sed tu crudelior illis Miles , non miles potius, sed barbarus hostis Non miles, sed latro rapax siccarius atrox. Non miles, sed Fera iurens, sed perfidus Anguis, Non miles, nec homo, Inferni sed trent a Diavol, Qui tam leggiadram voluisti offendere Gallam, Qui tam sormotam potuisti sternere Rosam. Qui mea cum misera solatia morte tulisti, Quis iuror , aut quae eura tuam tam barbara mentem Intravit λ quae nietet a manum furibunda guidavit Quando meam morti voluisti tradere Gallam ρQuam speras famam' quem quaeris & inde guadagnum Non vergognasti quando hane scelerate seristi O bellam provam, dignos, b laude triumphos Vulnere mortali tenera rn trucidare Gatinam, 'Flore iuventutis quae dum formosa godebat,

Narciso similis, ac Rosa simillima rosa sola

78쪽

Caprie. Maearousea. Sola meae giornos vitae rendebat alegros.

Heu quid agam infelix sine te, mea Rosa' quod ultra Non potero laetum sine te sperare solaetetum pQuid faciendum longa dies mihi tedia praebet δQuis mecum socius postquam diis avero Iudet Quae mihi nocte pedes dulcis scaldabit amica δDum mea din tornum gemebandus lumina volgo Nec revidere meam possum, velut ante Gatinam. Tanta meum brancant tunc desperatio pectus. Quod nullam valeo mentis retro vare quietem.

Sole dies caruit, caruit nox frigida stellis, Quando tuae clausit frontis Mors improba stellas, Quarum siderea lustrabas lampade casam,

Quae nunc tota dolens mecum tenebrosa remansit. Ergo tuum posthac gratiosum cernere vultum

Nec dabituri sentire illud dulcissime gnao, gnao, Ad cujus sonitum erudas mulcescere Tigres, Et poteras Libici mollescere eorda Leonis,

Nec tamen angelicae potuerunt organa vocis ,

Corda diabolici, & mentem placare Neronis, Qui tua lagitenti transfixit pectore spada,

Perpetuisque meum eolmavit pectus afannis, Tu meus ardor eras, mea lux, mea sola colata, Compagnia dico, qua nunquam carior altra Noctes, atque dies mecum bene fida manebas, Tu quando ad mensam me pro di inare ponebam i Tu quando ad coenam me Franceschina voeabat, Praesens semper eras, faciens mihi mille careetetas, Blanda domandas tune lanaolando vivandas,

Quando per hanc salam me pallagiare videbas, Tu pariter mecum leggi adris passibus ibas,

Si me pensosum cernebas supra cad regam, Fronte malaneonico nec non prostrata iacebas, Si legere interdum, aut gaudebam scribere versus, Tu quoque apud studium faeiebas laeta di moram, Quin ego saepe videns doctos te voluere libros,

Atque sotiosopram voltare volumina Vatum , Sperabam te posse etiam dediscere let tras,

Inque Poetesiae formam transire galaentam, Saepe

79쪽

Sarpe subit mentem cum tu vegetosa solebas In nostros saliare sinus, pedibusque legeris Tota humilis, levisque meas ascendere spallas, Sive meam pulcro frontem basa re bochino, Sive meas dulci lingua leccare ganassas, Sive meas grato orecchias implere susuro ,

Sive meam leviter morsu perstringere dextram, Sive tuam drigetare covam, qua laeta frequenter

Dulce mihi fidei signum praestare solebas.

Saepe meum guardans amoroso lumine vultum, Illud suave gnaum replicabas Ore sonoro, Quo me credo tuum dominum sermone volebas Dicere, promittens aeterni pignus amoris. Quid memorem ingenium mentis, consilia cordis Destregetam cursusque pedum, vel corporis artus Virtutes celebrare tuas quo earmine possem λBravuram, Aretasque tuas, qua scribere penna λProde ZZas, artesque tuas quo promere stilo λImpresas, palmasque tuas qua dicere linguat D quoties Toppos communes sortiter hostes Vicisti, o quoties illorum sanguine terram

Bagnasti, b quoties quantumque furentibus ungis Feeisti ex illis, & acuto dente, macellum lIpsa quidem cauta haud mancum quam sortis, eorum Servabas fraudes, noseebas pratica passus, Destra novos vecchiosque dolos scoprire sciebas, Hinc punire bramans ea robbamenta latronum, Affrontabas eos. generosa fronte gajossos. Qui foretabantur rationem reddere furti, Atque tabernario post cinnam solvere scotum, Deque tuis manibus nunquam scam pare valentes, Pro meritis pqnam propria cum morte pagabant, Longe igitur stabant plusquam cinquanta mi aros, Non stanetas habitare meas, non rumpere somnos, Non in dispensa lardi roseg re mezenum, Non libros guastare meos, non tollere blavam. Nec nostram audebant parvam natare cusinam, Nam troppum invictae metuebant vulnera Rosae,

Quae dente, atque ungis spinam portare solebat,

Quae

80쪽

Capris. Metearonica. TI Quae iunumeras squadras Topporum misit ad oreum, Unde triumphali testam redimita corona,

Gallorum meruit mundo Regina vocari.

Sed nunc quis nostram robbam sal bit ab illispillorum insidias quis discoprire valebit: Quis punire vigil poterit latrocinia custos Quis faciet post hac studio, guardamque grRnaro λ Me miserum iam fama tute praenuncia mortis , Nescio quo messo, illorum pervenit orecchis, Quis petiere domum gaudentes illieo nostram, Hic ballant, saltant, squaquarant, faciuntque bagerduzHic laeti dangando tua de morte triumphant, H ic parent buttare rosum de nocte solarum, Allegras celebrant festas, sbulantque creden Zam, Entrant in studium, quae scribo cuncta spegazZant, StrappaZZant pennas, in calamaria priant, Stagetati immundo bruttant de stercore libros, Quasque illis tendo trapoias stimando nientum omnem procurant ad saccum mittere eatam, Ni mihi coeperunt iam rosegare stivatos.

Candelasque duas iam mangiavere ribaldi, Nec faeit hie illos aliquis eagare stupinos,

o cur praesentem non me mea fata dederunt

Esse, tibi quando mortem dedit improbus hostiς, Forte aliquem miserae potuissem porgere aiutum Sive humiles spargens demisso fronte preghellas Impia soldati placassem corda Dranni,

Sive meis contra spietatum viribus usus In tua conversum violenti pectora dextra Sollicitus currens rapuissem sortiter ensem, Unde scapare necem potuisses sorte propinquam . Si te immatura sors perdere morte volebat, Talis, & astrorum fuerat bene firma voluntas, Extremum vitae saltem sborrare satum

In proprio lecto clemens tibi Parea dedisset: Ante etenim dura quam tecum salae serisset Ipse quidem Mortem devoto corde pregassem , Nec tibi tagiasset per adessum dura ligamen,

Unde tuum stamen fatalis Cloto filabat s