De mutationibus in truncis dissectis obviis : dissertatio inauguralis medica ...

21쪽

sod maximam partem a tela fibroso cellulosa telas cicatricis haud ita dissimili, in qua vix nervi sita ea liis

mulata tantum poterant discerni. Addendum est, Ner vos eorumque intumescentiaDum partem Certe superioremporalbidam et nitidam fuisse, et inferiorem quoque intumΘscentiam etsi non ita nitidum album tamen retinuisse Colorem, nec omnino psrdsensa et tam dura fuisse structura, cuius in quibusdam priorum truncorum in tumescentiis erat locus.

Ossondit hic truncus, quod ossis praesertim POSticum et interius latus intumuerat; quas intumescentia ab inforiori ossis paris circitor tros digitos ascendit. in antico latere fere nulla pol serat intelligi, et parvam

hic tantum et paululum eminentem marginem formabat. Contra utrimque retrorsum et sursum deveCta est usque

ad altitudinem duorum pollicum, ubi ad interius femo ris latus magis ascendit, qua valde eminens et acutius tuber formabat. Cuius novae massae oSseae tela erat mollissima, quae acu facillime posset perforari, Et te nerrima vero pars media fere pulti similis E qua a gusta sensim latior facta Veteris ossis emortua pars EX ibat, quae cum masSa ossea noviter formata dissoluistantum coniuncta et facilis erat ad permovendum. In insoriori sitis haec veteris ossis emortua pars annulum formavit, qui ad anticum latus paulo unius lineae alti,udinem, ad posticum fere quinque linearum Superabat. Annulus infra non erat occlusus Deo mutatus, ita ut os serra fuisse dissectum facile posses dignoscere; Superior autem annuli margo ad rosa et denticulata. De super in eo, qui cum tela ossea noviter formata Plane non erat connexuS, massa fungosa intro pertinuit, quae

eX ipso canali pro medulla veteris ossis proficiscebatur.

Truncis dissectis accuratius exploratis multiplices earum Partium, quae truncum formant, organicae RP- parent mutationes, eo magis generatim conspicuae, quot viridioris astatis est individuum, cuius sunt trunci dis secti, et quo Plus temporis Post operationem Praetermissum est. In universum truncos potest iudicari prin-

22쪽

cipio magis esse Voluminosos, Postea tamen senSim attenuari et saepiuscule oblonga et conica esse figura. Ceterae singularum Portium truncum constituenlium commutationes in universum accuratius non possunt de scribi, iisque locus sest in singulari dct ea re CommentationΘ.

Initium faciam cum externis integumentis. g. 1.

De cutis post amputationem mutationibus et de cicatri satione.

Stimulus, qui operationem Sequitur, singularum partium inflammationem officit, quas Orta substantia in termedia Separatas partes connectit vel sorte amissas subministrat. Ad priorem rationem vulnus dicitur sanari per primam intentionem, ad alteram per secundam intentionem sive per Suppurationem. Priori ratione lympha coagulanda in telam partium

vulneratarum effunditur, quae tamen rarissima telam Condensat et omnes quae se tangunt partes coniungit, unde sit ut sae ita commutentur, ut earum tela ipsis propria in cicatrice non amplius accurale queat determinari. In superscis vulneris lympha coagulanda Si bito in substavas crustas arescit, quae vulneriS margines obi gunt. Inde ab altero die usque ad spxtum vasa nova in lympha coagulanda formantur, organicaIn que eam reddunt. Haec Vasa noViter formata Sunt, neque inosculatio vasorum sibi congruorum cutis margi num, quae per thrombum sunt occlusa. Post quatuor Sexv dies Vulneris superficiem oblogons si ab obdurata lympha coagulata formata crusta.dissolvitur, tum que cicatrix, ut linea angusta apparet idem proferens quod cicatrix suppuratione exorta ostendit, a cuius natura plane diversa non est. Diversam tantam formam habet, quum cicatrix post Primam intentionem oblonga sit, minus lata et percrassa; cicatrix contra Post suppurationem exoria potius centralis trotunda tenuis et truncum obvolvsns cutis circa eam radiatas efficit rugas, praesertim in hominibus obesis conspicuas.

23쪽

Vulnus sicubi per primam inieritionem non Sanatur,l in eius planitiem multo maior lymphae coagulandae CO pia essunditur, quod argumento esse debet, naturam ipsam ubi ius ad sanationem per primam intentionem

in linars. Cuius sanationis Sin ceteras conditiones do sint, lympha exsudata per VaSa novit Θr formata non sit organica; inflammatio adaugetur, vulneris margines intumescunt, rubescunt, et inflammatio Circiter Asextuml diem in suppurationem abit. E vulneris tela csellulosas granulationes consormantur, quarum eXPOSila superfi

nes dimensiones a marginibus ut a vulneris fundo pro-l grediuntur. Vulneris margines nunC magis contractael a votissimo sunt compressas ad medium vulnus plani O- ros et albam lacii similem proferunt oram. Νuno Po test observari, si ab iis et a singulis io is vulneris granulationum reserti, subtilissimam formari cuticulam, quae mox undique Coniungitur totumque Vulnus Con-

tegit. Hac nova et molli provisoria cuticula, quae subi a pia facile potest dissolvi, obtecta remanens sorma li tur cutis, quae brevi per subtilem, cuius existentiami emplastra vesicatoria imposita probant, epiderinida cir l cumvolvitur, a qua posteriori Prius formata pseudo membrana modo obscure modo Clare in ParvaS Squa malas facit disrumpitur, quo facto glabra et nitida cicatricis superficies conspicua sit. Haec vero cicatrix veteris cutis non sola productio est, Sed ad eam per siciendam iam supra commemoratum est granulationes potissimum Posse, id quod v. o. in cicatri satione ulcerum scorbulicorum est videre, quae praesertim ainodiis singulis insulis cicatricem ducero incipiunt.

Ouod idem iam iniis potost probari, quod si vividiorivi contractiva vulneris marginum noviter formata CI-catrix cum subiacentibus granulationibus non coaluerit, sed libera per eas transducitur, ea semper VulneriS Secreto supter ea Collecto disrumpitur. . Cicatrix noviter formata vorum amissi Supplementum non est. Principio apparot densissima et compreS-sa subtiliorque ideoque rubicundior veteri cute, quod

24쪽

vasa sanguifera partium supter Ea iacentium vasis abun dantium per eam pellucent. Postea quamquam firmior sit, tamen Externis potentiis nocentilius tam bene quam Vetus cutis nunquam resistit, macΘratione multocsterius quam cutis vetus in subalbidam molism gelatinosam pullem dissolvitur. Vulnerata Peius pus emit lit, substantiamque amissam lentius Supplet, et paullulum tantum minimeVε crescit, unde signa igne cuti im Pressa non evanescunt. Denique sit albior quam quas ei adiacet vetus cutis, quod pauca tantum ei Sunt vasa

sanguifera, id quod in ardore praesertim sit conspicuum. Pauci ei sunt nervi; pilis non obtegitur, non exhalat, corii papillis ex Arnemanni observatione caret, ideoque glabrior est; principio deest etiam rete Malpighi, unde Aethiopum cicatrices initio albescunt, ut Camperus, A. Monro, Bichat, Hunterus alii obse

Varunt.

g. 2.

De mutationibus in tela cellulosa obviis.

Tela cellulosa et adeps statim post operationem, praessertim si inflammatio eam subsequens in suppurationem abeat, evanescunt. Si Suppuratio adest, adeps in pultem rubicundam interdum flavam subfluidam commutatur, quae . puri immiXla cum eo eVacuatur. Inflammatio sicubi in suppurationem non abeat, adeps quamquam evanescere Videtur, tamen ea eius non est in

Adsps quidem recreatur, sed rarior Semper est, et durescit magisque condensatur. Tela cellulosa postea Iargius Suppletur, praesertim si aliae organicae partes, V. C. musculi per desidiam dilabuntur scons. Andrai, Orundrib ber Enatomie, sebeii bon Uecter, Thi. I. p. 188. , tamen structurae sit lcommutatio. Eo loco, quo statu integro mucus tantum iorganicus factus esse videtur, densior et solidior fit; iubi vero iam a natura durior est, filis fibrosis impletur vel ipsa in telam fibroso - cellulosam commutata i

25쪽

subalbidum canumque colorem accipit, cultroque planerosistit. Cum ossibus arctissime cohaeret, nec unquam inter eius telam perdensam atque OSSa hurSam mucosam

Observavi conspicuam, ut Lobsteinins probat cf. ob servationem ab eo institutam).f. 3.

De mulationibus in musculis eorumque lendinibus obviis.

Musculi dissecti propior suam irritabilitatem valdo

retrahuntur quique cum iis coniuncti sunt tondines, quibus per se retractionis facultas deest. Ab hac re tractione saepe post amputationem conica trunci forma maXimam Partem Pendet, Draesertim quum Vulnus Per Suppurationem sanatum est. Cicatrix, quae musculos dissectos iterum coniungit eiusve substantiam amissam supplet noviter formata nunquam musCulorum ASSu mit structuram ut Gendrin i c. f. 1364. cicatric0m si broso cellulosam musculi ante quindecim annos VDIne rati observavit), neque facultatem se ipsum contrahen di. Musculi dissecti saepius inter sese et cum ossibus adiacentibus concrescunt, quo facto propter suam im-

mobilitalem et desidiam pleramqus atrophici fiunt. Ea dom rations tendines non raro tabescunt, et plus mi nusus in acutum sos. in Observatione a me instituta to ita tondinom Achillis, m. peronaeum longum et brevem; in obs. quarta tendinem m. flexoris halucis longi sic. aut planum cf. in obf. tertia tendinem m. floxoris ha-l Iucis longi, in obs. quarta tendinem m. tibialis posticit olo. aut in cunei formam, a lateribus quoque acuti cf. in olis. quinta tendinem musc. tibialis postici), quoi magis in una tantum dimensions vol in duabus vel ini omnibus deminuuntur, in cicatrice desinunt. QuaΘ at tenuatio ex opiniono I. Cloquelli Dictionairs do medes cine-von Meissnis p. 23b ) rarior tendinum esse fertur, qui ossibus sunt inserit, illsoque non dissecti, ii vero, qui dissecabantur, saepius ostendunt sub stantiam imminutam. Pras ceteris dicit id post ampu

26쪽

η . .

servari, vel in hominibus, qui anticam pedis partem

rigore amiserint. Musculorum extensorum et flexorum et Perinaeorum tendines commutationes praebere iam indicatas, tendinem Achillis volumen D sequaquam immutare. Quae tamen ratio non omnino potest probari

et Clo lusi ius ipss adiicit, tonditi m Achillis hominis, cui

abhinc multis annis pars pedis erat amputata, minorem quam altero pede sibi essε visum. Memet ipsum con siteor saepius musculos tabescentes non vidisse si modo dissscti ossoni, i inmo potius inte. dum ObSerVavi,

disseclos tendin0s ipsos hyperi rophicos fuisse. Idem accidit pluribus anti brachii tondinibus, quod Froriepius depinXit cf. chirurgi sche stupfertasesn, tab .. CCLVIII.) et pluribus trunci primi a nis usscripti tendinibus . in

utroquΘ Casu lendinum voro intumescontia non clare erat cirCumscripta, - quae res congrua ost ei si nervi an formam ligamonio similem desinunt, - alibi vero ten d num clara intumescentia ad tumorem circumscriptum reperta est, ut eadem eorum quae nerVOrum eSSet ra tio, sicubi ad tumorem circumscriptum intumuerRnt,

eX. gr. tendinum quorundum trunci, qui descriptus est in Obs. Prima fasc. socundi dissertationis a Probsi ioconscriptae cf. primam imaginem tabulae secundas dis sertationi Probstit annoxae). Nec minus ea clarissima intumescentia erat londinis m. tibialis antici trunci quin ii descripti cf. tabulas imaginem dextram C.) res mi ra, quum tendo m. tibialis postici tabesceret. Quae

intumescentia et sutrinsecus et dissecta speciem et lex turam tendinum inlogrorum halisbat. Nec tondo infra intumescentiam usque ad cicatricem erat mutatus, sed eandem speciem et teXturam quam intumescentia et tendo supra eam praebuit sc f. obf. quintam 3 ita ut dis Cernere non possem, intumescentia utrum telas tendinibus propriae nimia productione, an telae cellulosae tendinum sila coniungentis orta sit. Ratio sans ipsa probat, Posterius essε verisimilius, sed nos non fugit, inter partes noviter formatas et Veteres eo maiorem intei cedere similitudinem, quo minus organica earum

27쪽

esi tela. Nec minus ambitus nonnullorum ista dinum in otis. I. auctus incremento ipsius telae tendinibus pi o priae ortus eSSe ViSuS est.

Do mulationibus in Ossibus Obviis.

Ossium laesorum sanatio exsudativa inflammationsset sXsudati commutatione in telam osseum nititur cf.

Prima sxsudatio fit omnium partium laesarum, et ossis et perioslei et membranae medullaris et partium adia centium, et ut semper in inflammatione exsudativa sdissoluta sanguinis si lirina constat. EXSudalum, quod Davi lalem pro medulla prope OS Serra Praecisum, et quo periosteum plus minusve ab OSse dissolutum est, intervallum inter hoc atque os implebat, brevi golati nae assumit Consistentiam, dum inflammatio remanet, ossium fines molliuntur ei pseri Ostium intumescit. Ab hoc primo exsudato, aequali instaminationis producto omnium partium laesarum callus ipse est discernendus, qui sit per exsudati ossium finibus proxime adiacentis mutationem in istam cartilagini Similem, tand0mque in telam osseam , quae noviter formato perioSteo ob tegitur. Vel post ossificationem formae mutatio tela j osseae noviter formatas rQmanet, unde Scriptorum det mutationibus in ossibus lassis obviis sententiae ex brs-viori longiorive spatio, quo observarunt, diversissi mae sunt. Principio massa ossea noviter formala mol-j Iiori est textura set largissima, praesertim Si veteris ossis dissecti pars nocrosi deletur Cf. ObSerV. SEXiBm l P. G. van Hoorii do iis, quas in partibus membri liraesertim OSSeis, amputatione vulneratis , notanda Sunt,

Nimaria partem resorbetur et longioDi tomporis inter vallo post operationem plerum ius singula tantum minora lubera format emiustitia sod solidissimae stri ictu rae, quae fortasse ideo tantum remanebant, quod ma

28쪽

sculi dissocii iis orant iiisserti. Plura eiusmodi tubercu Ia solidissima in insoriori ramoris sinistri dissecti paris sunt, cuius partes molles a Probstio in dissseriations, iam saepius laudata fasc. III., obf. Il.) descriptae sunt,

Utique postea maceratione partibus mollibus erat denudatus. Saepius etiam tela ossea noviter formata eum in modum resorbetur, ut externa ossis planities plane glabra sat. Item substantia exsudata canalem Pro medulla Ossium, animalium longissime Vel plane ex

mam partem resorbetur ut tenuem tantum canalem pro modulla occludentem laminam formet, quae modo SO-Ιum Cornea et elaStica, color subflavo, valde tenuis

ot pellucida 3PParet quamvis truncus iam abhinc Iongiori tempore ampulatus sit cf. Mayer, chirurgisthepfertastin CXlII. modo solidissima, quod observari liacuit in femore macerato, iam supra citato. Circiter tres lineas crassa erat, extrinsecus tuberosa, Sed tam solida, ut omnino nullam conspicuam telam reticula

rem praeberet, quam Gendrin I. c. f. 462. semper

probat, nec a Substantia compacta ossis posset discerni. Caeterum forma solido reticulari sex septemve lineas in canalem pro medulla ascendit et in minimis reticulis subrubra massa erat replesta, quae a medulla Ossis

discerni non poterat. Quod tela ossea quae trunci I ungit cf. obf. tertiam 3 occludebat os, Iongissime in canalem pro medulla ascendit et reticularis, 1ongissimo inter se distantibus Psticulis orat formata, ut

substantiae compactaε mutatio in telam reticularem, sine dubio a carie Ortum est, nec hic accuratior de ea re sermo ESSe PoteSt. Nec Solum pars noVitsr forma tas telae OSSeae resorbetur, Sed etiam veteris, ut te Ia reticularis statu Sano canalem pro medulla explens in truncis amputatis evanescat; cf. Obs. tertiam, stirurs Rupferta'in I. s.; in femore quoque macerato Suh- stantia reticularis usquE ad trochanterem minorem de orat. Item Partim Substantia compacta resorbetur, quo fit ut ossa sub finem rotundentur et in eorum continui- tale deminuantur, qua de causa truncus partim coni-

eam accipit formam. Cavitas Pro medulla substantiae

29쪽

compactae resorptione amplior sit, quod probat observa

macerati quoque femoris suhstantia compacta subtili OPesset facta, tamen cavitas pro medulla non amplificata, quum OS iam a trochanterct minori in acutum de sin0ret, idque duos digitos ab inferiori pavis tanto Pere, ut Proxime sinem quatuor vel quinque tantum linearum essest dimensione et cavitas pro insedulla valde

Dct medullas ossium mutationibus sermonem non amplius faciam, quod minor mihi eas ohsservandi data erat sucullas, asteram tantum, quae pauca Vidi: in Ob-Seruntione sexta, quamquam Substantia fungosa, qu3Qin annulum veteris ossis necrosi assectum intro perii nuit, e cavi tale pro medulla ossium Profecta est, ta- men lio modo ea cum medulla connoxa sit non licet me asterre, quum Os Serra non esset per longitudinem Percisum. In femore macerato 1nsdulla in substantiam subrubram et friabilem erat commulata, quam Singula

fila sibroso cellulosa permeabant. Pari modo, alioquin non Clave mulata medulla cruris sinistri fiungit cf. obf. tertiam) ab eiusmodi silis traducta est. In neu i tro tamen casu, ne in inferiori quidem Ossis Iaarte me l dullam a membrana shrosa et alba, quae proprium periosteum internum exhibuisset quamque profert Moy

De mulationibus in vasis sangui seris obviis.

Arteriae disseclas, quum vis eas eXPandenS et Per 83nguinem provocata sublata sit, propter suam eluSti citatem sensim in vaginam cellulosam retrahuntur, id que eo magis, quo pauciores a dissecto loco ramos emittunt ei quo mollioribus partibus inieriacent. Prae ier hanc restractionem sitam contractio arteriarum dis b SeCictrum Observatur, ni Hunlerus equi, qui sanguines amisso exhalavit, aOrtam plus decima, a. iliacam SPA-iante, R. Cruralem tertia parte diametri esse deminutas

30쪽

vidit. Aretissima inter hanc contractionem et vim ganguinis expandentem intercedit ratio, quae contractio eo maior est, quo rarior Sanguis in Vasis contin tur. Utrstractio Sei Sim sit, tamen casus nonnulli obsorvati

67. et pag. 90. et 91). Haec repentina contractio non a cordis, ideoque sanguinis vi expandsenti dominula potest explicari, nec adhuc pro colo est exposita. Arteriarum vero disseclarum contractio in minori hus tantum Vasis ea eSt, quae sanguinis profluvium Posset arcere, maiorum autem vasorum lumen, ut Sanguinis profluvium arceamus, remediis mechanicis OC- cludere sumus coacti, Sive fit ligatura, sivo torsione, . Sive UaSorum Perstrictione secundum Stillingium cf. die

1834). Arteria si occlusa est, stagnat Sanguis, in Pro' gressu suo impeditus, et thronibus intra unam horam formari coeptus est, qui tamen per se sanguinis profluvium prohibere non potest. Sed ligatura disrupta vasorum tunica media et inlima brevi post lympham coagulandam eXSudat, quae thronibum Penetrat et cum so organica fit. Quo facto thronibus cum arteriarum tunicis arctissime coniungitur et prohibet, quo minus sanguis effundi possit. Postea eius longitudo et cras situdo magis magisque imminui dicuntur, donec tandem artoriae sinis cum toto thrombo ad proximum usque ramum resorpta est. Thrombi formationem ei usque mutationes fusius hic explicandi, locus non erat, unde sufficiat commemorars prae ceteris librum, iam supra

Num vero thrombus usque ad Proximum ramum collateralem semper formetur, quod omnes omnino fere de thrombi formatione auctores proponunt, dubium tammen esse Videtur, quum saepiuS arteriae non usque ad proximum ramum Occlusae reperiantur cf. art. Pero

naeam in obs. II.; arteriam tibialem anticam in otis. II l. etc.); immo saepius ad cicatricem usque apertae cf. a. itast

fili,

alie