De Junio Gracchano commentatio

발행: 1840년

분량: 119페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

Creugern Anti Rom. p. 7. II hoe et altero exemplo, quod eommemorii cie Ep. XIII, 36. ullus moris mitationem agnovit, qui in liber istinc se pandis obunciti sellii loeus III, 18, quem siseit lingius adscripsit, nihil ejusmodi continet. Neque tamen id Plinii verbis inest, Graectant Mesoluisse cognomen, quidni impliciter Iunium Graeelianum literit Sed his de industria addius,, qui ab amicitia rius Gracinam appellatus est ridetur signifieare, si Mehanum non partem n minis tenere, emendaturus fortasse tristaselum in appellando unis morem mouebant dicti sunt, mea sententia, quam Rubinonem L e. p. 52 praenuisse video, quos iique eum Graeehorum familia Muntatum et studiorum consensio sociaverat, quemadmodum Sullani, caesariant, Lepidant alii Trarit autem hoc vocabulum propter hujus familiae popularem animum invidiosam piandam potestatem atque in paruum illarum appe nationem abiit. Pr batur dies ciceroniano in Bruti . 34. s. 128:-L. Opimium, Grami interfectorem a populo a solutum, quum is eontra populi studium stetisset, Graeeliani audices sustulerunt. omparatoque alio pro S. Rose. 30 . . quo judices ex lege L. ca sit Longin tabellaria severe judieantes cassianos appellarii, non Lonovianos. Id pro Cluent l, .cujus vestigia premunt Senem de bro vii. e. s. r, Linus Drusus eum leges nova et mala Gracinam

22쪽

- is

movisset ' de eonsolati ad are. e. 16: Llvium Dralsum vadentem per Gracinalia vestigia ' Val Max. I l. n. I ,, Gracchan tumultu, et Florus adeo scribit III, 16. I ,,Nihilominus Appuleius Saturninus Gracelianas asserere leges non aestitit ominum Romanorum rationem optime Muper descripsit P. E. II Ghe Ueberis. Stella d. Varro v. d. Liciniern. p. m. n. m. Servius Tullius p. 36 sq. unde bene intelligitur, quoties familiaritas et amicitia indicanda erat, non latiore genus oeabula usos esse, sed significantiorem familiae appellationem elegisse antiquos Dissertigitur a nomine Sempronio et Seniproniano cram IV, 43. XLI, 21. 26.J Cie Ep. ad lam XII, 29. .

Gracchanum, quemadmodum usu comprobatur. Illud enim prae se ferunt leges ambiguae fidelaunt lex coctis Cle ad ML IV, 16, M. Iom tella Plin. II. N. XXXV, 7. p. 90 d. rana. . v. Orest Onom. G. . . p. 57.), quae ad rempublieam pertineant, gentisque merita et i dolem proponant, hoae partium aecisiores induerunt. Accedit, quo eadem ratio indieatur, diversa horum nominum terminatio, cujus vis maxime eonspicua est in iis, qui per adoptionem ex altera gente in Hieram transierunt. Nam assumto novo nomini gentilicio additur relictae genus nomen in-lanus deflexum, quo lavor et arctior nexus optime signNneatur. quae quum ita sint, paucis absolvenda 2.

23쪽

dilig-- --sita sint es Ibistrata, e m legem Mamurinen et gentilici a nomen re arent, induerent, mi Hato nomine gentricio incianam L

vestigi a nev sentitieu Verena in uni Gra sed adest emito Juniae gentis clarum testimoniiunm eave ne pomismen Meam , qui q--m sub Caesaribus demum invaluit. Q. de int. s. prine. -- - α--lum L e. p. m. a. Ex amua gente una mimpεrim habeamus Graectanum fuisse, non supervacaneum erit qua rere quem tua in initate Romana laeum tenuerit.

De russus gentis origine et primordiis jam interant uos diversariam obtinuit, neque Mentior tina eonvenit. Moultri multa sagacitate eonte dent e plebe fuisse L. Iunium Brutum, Primum

eonsulem, inagatur Dion. in V, s. p. m. 2 ed. Relah. et oblocuti sunt Sehleget in

24쪽

Antiat Ileidelberg. 1816 p. 898. Ellendi ad te. Bruti XIV. m. oeitling. in Annal erit Berol. 830. . . p. 315 sit et iii libro iovissimo P. - remann in II. R. T. IV. p. 2 sq. Verumuin se res habet, liberae reipublieae tempore Πλ', ne Iuniae genus amilias plebeja svisse, satis certo constat. Deque Juniis Brutis testis est Dion. Hai. l. e. o tria istim 1 ε τοὐς λθοντες τε οικίας-- γουνιοι τε καὶ φουτοι, παντες σαν πλhinos, καὶ τα 'χὰς μετ'σαν τοῖς δημτικοῖς μετιένωνομος εμι, ἀροραννήας τε κω δημαρχιας, - ως ὁ Ἀμώς, ἐς οἶδε,-η τοῖς πατρικίοις μετῆν' δι ποητε - τα νς τυχον της σῆς, ore πιεχωρῆ 're καὶ ταῖς δημητικοῖς αὐτῆ λαμιν. Firmatur Dionysii testimonium fastis consularibus, qui ante a. u. e. 436 neminem Junium consulem produnt, quo qui dem C. Junius C. f. c. n. Bubulcus Brutus Q. Aemilio C. L n. Barbulae sui collega, quum tamen dam a. u. e. 87. primus e plebe ad hune honorem per aenisset, eripiumque est nomen tanti, ut in plebeiis fieri solet, Ioeo secundo. D. Junius

Brutus Scaeva a. u. c. 414. magister equitum fuit, quo munere jam a. u. e. 327. plebejus homo functus

erat. Itaque nihil obstat, quominus hi Junii de plebe suerint, suamque geniem nobilitaverint, neque id legat Niebutirius . . Recte igitur Judieasse videntur ii, qui Junium Graeelianum, quamquam samiliam ejus ignoramus, plebi adscripserunt.

25쪽

mannus . . IV. P. I. atque ii hanc sententiam eoneipiendam uel amicitia quoque eum C. Gracclio duncta. Videntur praeterea linia et Sempronia gentes necessitudine conjunciae fuisse. Plutarchus iii . . G. e. 21 resert Λαβοκτε δῖτὰς η ἐνοος Πλοντο Πόπλιον Κωσσο, οἰκεῖον b,τασ-ρκει -- istius o Moν λιος, πω, οὐ A. - σον, φοί - δ το θρι βευσαντος ἀπο Λυσιτανιών,

εμεν, ἰστορουσιν Cornelii depolis auctoritatem non haestis,undus Plutarcheae anteponerem, nisi obstare Dig. l. 24. . . AER Javoletius h. ex Posterioribus Labeonis) , Ea sententis Publii mel est: nam is in Licinnia Gracchi uxore si tuit, quod res dotales in ea seditione, quarum inus Oeelsus erat, ea issent, quia Graecii culpa ea aedillo acta esset, Des lae praestari opo tere. V. Plut in v. c. s. e. 7. Nunc ambiguus haereo cornelius enim Nepos Graeestorem aetati propior est, qui prorsus irrita retulerit. Sempronia contra nupserat D. Iunio Bruto, laici illius filio a. u. e. 676 eum M. Aemilio L. pH eonsuli, quam tamen ertum est non fuisse e semul ora hortu d. b. c. 24 4 25. 40, 5. remann. l. e. T. IV. p. 8.

Sed ad loeum mi innum redeamis, quo omnis

26쪽

. - 23 -

aiostra de vita viui notitia nitatur, et unde alia probabiliter possint derivari. Primum appareta inium ire a. u. 650. floruisse. v. Fiebui . . n. T. I. p. 277. . . p. 12. Drumann. l. e. T. IV. p. l. Deinde superitutem fuisse C. Grae- eho probant Plini verba , idque duravit ultra C. Graeelium Munius certe qui ab amicitia rius

Gracchanus appellatus est scriptum resimili his verbis.' Neque adversantur seriptorum testimonia de sorte partium Gracchanarum. Quanquam cum

C. Graccho tria millia Plut e 17. aut, quod

ad veritatem propius aceedit, dueenti quinquaginta Oros. V. H. Meubuemit, tamen supererant uel et lientes, in quos habitae sunt crudeles

quaestiones. Vellei. . . . . Appian I, Sall. h. l. 16, 2 31, 7. Val. Max. VI, I l. IX, 12 6. ros. l. e. Non meis vero Rubino L e. P. u. his Graecitatium quoque obn'auum fuisse opinatui'. Nam erudelitatis voeabuiuis, mi haec Judiei Vestrius appellant, non erraverim, si ad supplicia decreta pertinere dicam. Asiune ex sententia Rubinonis Iule illata muria expulit m a ianuin ut seriberet ea, quae servavit nobis Ulpianus a Dig. l. l. t. m. mili magis verisimile est, Iunium exilio salutem petivisse, Mee dente Sallustii testimonio b. J. 42, si , in ea victoria nobilitas ex Iubidine sua usa multo mo talis serro aut laga exstinxit.

27쪽

quum Aulorum nullo cognomine insigillum virea extrema reipublieae tempora haud raro fiat mentio, v. d. accuratius eos describere eonati, uni et alteri cognomen Graechan addiderimi, auque id sactum esse fere minus miror, quam quod non factum est saepius. quippe omnia, quae eo tulimus de vita uni Gracesian adeo exilia unt, quae temporiim ratione semini ad alios multos Juiuos possint transferri. ulto majorem igitur ne sit operam, quem divinando quis Graeelianum dixit, tralaticio illo cognomine orbare, quam ad

alios propagare illud denuo. cie pro quint. l. 3. ,,Illud quoque nobisaeeessit ineommodum, quod M. Iunius, qui hanc eausam, Aquilli, aliquoties apud te egit, homo et

in aliis ausis exercitetus, et in hac multum et saepe versatus, hoc tempore abest, nova legatione impeditus Ernestius in elav. Cic. d. a. 17M. ad hunc laevini Passerauus, inquit, de illa Llita ebano Junio interpretatur, mei qua ratione induetus Temporis satiem rationi non repugnat. In quibus bis salsus est . . Passeratius enim,

quem vult libro addito, eliavit, alia prorsus Melia cie pro stulat in ed. Gram. inunc M. I vium cisero tu de legibus sodalem suum appellat, qui seripserat ad Patrem suum de potestate et

iure M Wlatratuum. Idem . . in Passeratius quia

28쪽

ad te de leg. ΙΙ, 20. Juniiiiii illuui Gracesianuinesse, neque probavit, neque seriasse in animo h buit demonstrare, sed eoisseeeruiit id alii, immeritorius rei auctor vocatur Ernesiis. Alio autem loco ne sententiam ab eo esse prolatam ne eredamus vetat praer. Graevii. p. 18.: ,,Acelpis etiam ex Joannis Passeratii, Doctoris Regii Parisiensis nobilissim et magii nominis disputationibus Acadent eis manu exaratis excerpta in orationes pro quintio,

pro Roscio Amerino, pro caecina, pro Murena, Pro laeeo, pro Archia et in Vatinium. Ex his ea an seseo, quae saetebant ad illustrandum Ciceronem, aut Latini sermonis subtilitatem et elegantiam, erius erat peritissimus, explicandam.

Reliqua quae quidem utilia sunt tyronibus, sed

quae in tanta lueecliterarum nunc edi nollet sane Passeratius, omisi. Ernesti error per omnesciaris Ciceronianae editiones propagatus est et

irrepsi adeo in Onomastico Tullianum inest. v. Μ. unius T. 2. p. 16. rationem Pro quintio Cicero habuit a. v. e. 672. Q autem Gracchus,

e qua aequalem Iuvium Gracchanum fuisse om- Perimus, occubuit. a. u. e. 632. anno natus truginta tres. Iunius igitur fuisset septuagenarius,

amemnque de sisset rebus forensibus, erebrisque simul vaeasset Iegationibus, quod parum habet probabilitatis. Atque hoc senserunt ante nos . c. iusta ineue Sammu auserimene Reden d M.

29쪽

- 26 T. cleero. Aliona rem T. l. p. et Brise manlius L . . IV. p. l. n. s.cle. deleg III. 20.47. ,,Faciendum tibi est, ut,

magistratibus lege eonstitutis de potestate, tum de jura disputes. II. Faesam breviter, at onsequi potuero nam pluribus verbis seripsit ad patrem tuum Μ. Iunius sodalis perite, meo quidem Judieio, et diligenter. Multum sane hinc petere liuer a quidem eri demonstrari posset, M. Iunium esse Graechanum quod quo distantus est, tanto proelivius d. v. in hanc sententiam videmus delatos. Tumiebus in ommentari ad h. l. p. o.

mentarios, qui ut eo de dure et potestate magia stratuum erant, ita Varro his verbis s. V. I. L. pag. 4. .mo modo inveni in M. Junii comme

tariis. Hic est qui Gracchanus, ut opinor, nomin

linium Plinius lib. XXXIV. s. so Junius eris- equites vocant. Huic adstipitiati sunt tinnbaehi v. Moser. p. 474, Fabricius in bibi lati T. I p. 488. I. IV. e. 6. . . agnorus in ed. Cic. de leg. p. 184. Brumanni senientiam de hoc M. Junio perspicere noli liuet, quoniam nulli uniocineronis laeus adseriptus est. Sed quemadmodum in agnomendo durio Graectano M. H. eonsentiunt, sis orandem judicium diserepat de sodalis appel-ΙMene 'umbaestio verisimilius visum est, esse

met*-- lasaniae, quam munia, et ordinis eo

30쪽

- ο -

atris. Villim v. d. aliquod firmameniunt huic opunationi paravisset. At rarissinium est cognomen Romanis, et fortasse omnino non fuit, unicum

quippe exemplum suppedita lapis rutex. p. 987. n. 14. C. AΡIRIUS C. L. SODALIS SIBI ET. ELONIAE. MVIt AE UXORI V. V. quo autem

dure ordinis equestris esse possit significatio , non video. Turaebus p. 44. haec: cui familiaritas et sodalitas eum Attici patre intercedebat, nisi ii iis sodalem dies putat propter amicitiam Gracchi. Illud alterum verius puto. agnerus contrap. 184:-Sodalis tanquam appellativum ad sodalitatem patris Attiet ommode referri non potest; adjici enim debebat jus sed propter amicitiam Grauehi, ut Gracchanus, ita ab aliis sodalis, novo ognomine, ut fave, ex fortuita re, etiam invidiae caesa --dito, adpellatus esse videtur Ernestius in es cie. v. M. Iunius Graeelianus. : Si nomen appellativum

est, non dubito quin sit de amicitia cum Attici Patre capiendum. Me pro Mur. 27. Sex ius MuPleius sodalis filii seu Murenae. Nisi quis forte dignitatis nomen putare vesitis inegio aliquo, jus sodalis fuerit, tanquam Spulanum. rellius ad cie de g. l. e. ,,Sodalis quin sit cognomen. G. D. Em et in Ind. istor in M. Junius. Sed loeus, Glanae e. 27 ab Em ipso allatus , rem conssuit, ut h. l. quoque sodalis est appeti is vum. irrum laeum aliter lectum esse Passe

SEARCH

MENU NAVIGATION