De Junio Gracchano commentatio

발행: 1840년

분량: 119페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

me emis Anti Rom. p. 7. laesio et altero exemplo, quod ommemora cie Ep. XIII, M. illius moris imitationem agnovit, qui in liberus nune pandis obtinuit Gellii Ioeus III, 8, quem Noetselingius adseripsit, nilii ejusmodi continet. Nequo tamen id Plinii verbis inest, Gracchan Innis nil e cognomen, quidni simplicue tantum Gramininum dixerit Sed his de industria additis, qui ab amissa ejus Gracchanus appellatus est εvidetur signifieare, Graeelianum non partem n

minis tenere, emendaturus fortasse tralallelum in appellando unis morem moechan Meti sunt, mea sententia, quam nubisonem L e. p. 320 praenuisse video, quose que eum Gracinorem familia voluntatum et studiorum eo ensio sociaverat, quemadmodum Sullani, Caesariant, Lepidani alii Trou. autem hoc vocabulum propter hujus famulae popularem animum invidiosam quandam potestatem atque in partium illarum appediationem abiit. Pr batur dicto Ciceroniano in Bruti e M. S. 128:,λ. Pimium, Grauehi intersectorem a populo ab- solatum, quum is eontra populi studium stetisset,

Gracchani judicea sustuleruIite comparatoque alio

pro . Me 30, 85, quo Judiues ex lege L. cassi Longin tabellaria severe judieantes Cassianos appellavit, non Longinianos. Id pro Uuent l, .cujus vestigia premunt senem de brev vii. e. s. r--us Drusus eum tu es nova et mala Graeeliana

32쪽

- is

movisset, ' de eonsolati admare. c. 16: Liviiiiii Drusum vadentem per Gracchana vestigia ' Val. Max. I l. n. 1 ,, Gracchano tumultu, et Florus adeo seribit III, 10. I ,,Nihilominus Appuleius Saturninus Gracchanas asserere leges non

destitit. Nominum Romanorum ratiotiem optime

nuper descripsit P. E. II ohe Ueberis. Mello d. Varro v. d. Liciniern p. 56. n. 59. Servius Tullius p. sq. unde bene intelligitur, quoties familiaritas et amicitia indicanda erat, non latiorugeniis vocabula usos esse, sed significantiorem familiae appellationem elegisse antiquos Dissertuitur a nomine Sem imo et Semproniano clari

Gracchanum, quemadmodum usu eomprobatur.

Illud enim prae se ferunt leges ambiguae fides sunt lax Coeila. e. ad Att. IV, 16, M. Io M telia Plin. II. N. XXXV, 7. p. 590 d. Frang. Orest Onom. T . . . p. s.), quae ad rempublieam pertineant, gentisque merita et i dolem proponant, hoc paruum sectatores induerunt. Aeeedii, quo eadem ratio indicatur, diversa horumno num terminatio, cujus vis maxime eonspicua est in iis, qui per adoptionem ex altera gente in alteram transierunt. Nam assumto novo nomini nullato additur relictae genus nomen in-lanus deflexum, quo Iauor et Metior nexus optime signi neaturi suae quum ita sint, paucis absolvenda 2.

33쪽

erit quaestio, possitne nomine Graechani indicari conditio liberunt, qua de re videntur cogitasse ii, qui Gai praenomen Junio tribuerunt. In libertis autem, quorem nomina nondum ea qua par est diligentia conquisita sunt et illustrata, eam legem obtinuisse videmus, ut aut heri et manumissoris praenomen et gentilicium nomen usurparent, adiecto alio eognomine, aut praenomen et cognomen Induerent, mutato nomine gentilicio in-ianus CL Creuaeri Anti Rom. p. 79 sq. oeuling. l. e. p. 142. Oxhos de Patavin Liv. p. 66. d. tut-gard. Osann Anal erit p. 21. Utroque loe mansit vestigium nexus gentilicii. Verum in unio Gramesiano non solvi deest Semproniae gentis indicium, sed adest eontra Juniae gentis clarum testimonium. Iunium enim eave ne praenomen aeeipias, qui quidem mos sub Caesaribus demum invaluit. CL

canneglet de ui s. prino nommorat. p. s.foeuling. l. e. p. 67. a. B. Junia gente quum ompertum habeamus Gracesianum fuisse, M supervaeaneum erit qua rere, quem illa in civitate Romana locum tenuerit. De tuus genus origine et primordiis dam inter antiquos diversa fama obtinuit, neque reeenuorubus eonvenit. laboris multa sagacitate eontei dent e plebe fuisse L. Iunium Brutum, primum eonsulem, resing tu mon. Ial. 68 p. 883. T. 2. d. Reish et oblocuti sunt Sehleget in

34쪽

Aiuial. Heidelberg. 1616 p. 898. Ellendi ad te. M. MV. m. oeuling. in Annal erit Berol. 830. . . . 5 5 si1. iii libro novissimo P. 266. mimanti in II. R. T. IV. p. 2 sq. Verum utut se res habet, liberae reipublicae teIupore m- , ne Juniae gentis familias plebeja suisse, satis Certo constat. Deque Junii Brutis testis est Dion. Hal. l. e. , Mia ἐκειν' --- --ες--ἀας εἶναι λυνιοι et καὶ φουτοι, παντες σαν πλήβιοι, νηιος is, roρανομα τε κω δημαρχιας, πατείας

δι στε κῶ ταωνς τυχον τῆς ιρχῆς, συνεχωρμηκῶ τοῖς δ --ο40 αδτει λαβεῖν. Firmatur Dionysii testimonium fastis Onsularibus, qui ante a. u. e. 456 neminem Iunium consulem produnt, quo qui- .dem C. Junius C. f. c. n. Bubulcus Brutus Aemilio C. L. L. n. Barbulae fuit ollega, quum tamen dam a. u. e. 587 primus e plebe ad hune honorem pervenisset, eripiumque est nomen Iunii, tit in plebeiis fieri solet, loco seeundo. D. unius Braius Scaeva a. u. e. 414. magister equitum est, quo munere dam a. u. e. 527. Plebeius homo metus

erat. Itaque nihil obstat, quominus hi Iunii de Plebe fuerint, suamque sentem nobilitaverint, neque id negat Nio rius . . Recte igitur luducasse videntur ii, qui Junium Graecitanum, quamquam samiliam ejus ignoramus, plebi adscripserunt,

35쪽

tentiam concipiendam uel amisiua quoque eum C. Graccho duneta. Videntii praeterea unis et Sempronia gentes necessitudine conjunctae suisse. Plutarchus in v. V G. e. 21 refert: -βοντες τας ph pους, Πλοντο ΠόπLον μασσον, οἰκεῖον τοι συνώκει καίτοι μου Κορνίγλιος φησίν, οὐ λυπ--ο, μολον ἡ τοῖ θριαμβείσαντος ἀπὸ Λην--ων, Θ πατέρα γῆμαι Γαῖον ἀλλ' οἱ πλείους, ως ἡμεῖς γρα- νομεν, ἱστοροῖσιν Cornelii Nephus auctoritatem non

haesitabundus Plutarcheae anteponerem, nig oh

stare Dig. L M. t. d. l. 66. Javoletius lib.

e Posterioribus Labeonis r ,Ea sententia Publii mei est: nam is in Lieiunia Graech uxore si tuit, quod res dotales in ea seditione, qua Iacesius Oeelsus erat, missent, quia Graecisi culpaea seditio facta esset, Licinniae praestar opo tere. V. Iut in v. c. s. e. v. Nunc ambi- Mus haereo ; Cornelius enim Nepos Graectorum aetati propior est, qui prorsus inita retulerit. Sempronia contra nupserat D. Iunio Bruto, GaIIales illius filio a. u. e. 676 eum M. Aemilio L. pido onsuli, quam tamen ertum est non fuisse

e famae Gra borm Sin. b. c. 24 4 25. 40, 5. Drumann. l. e. T. IV. p. 8. Sed ad loeum Pliivirum redeamus, quo omin

36쪽

- 23 aiostra vita Junii notitia uatur, et unde alia probabilire possint derivari. Primini apparet Junium ima a. u. 650 lla rvisse. V. Niebultri . R. T. L p. 277. . . p. m. munmn. l. c. T. IV. p. l. Deinde superstitem fuisse C. Graeelio probant rutili verba , idque duravit ultra C. Gra hum. Junius certe qui ab anuuitia bus

Graechinus appellatus est, seriptum reliquit iis

Verbis. Neque adversantur scriptorum testimonia de sorte partium Gracchanarum. Quanquam cum

C. Graecho tria minia Plut. e. v. aut, quod

ad veritatem propius accedit, dueenti quinquaginta inos. R. H. Meubuerunt, tamen si pererant amici et lientes, in quos habitae sunt erudeles

quaestiones. Vellei. . . . . Appian. I, 26. Sall. h. I. 16, 2. II, 7. Val Max. VI, 3 l. IX, H,. 6. in . l. e. Non recte vero Rubino l. e. P. 32I. Is Graechanum quoque obn'rium fuisse opinatur. Nam erudelitatis vocabulari , quo haec audiet Vellestus quellarit, non erraveri in si ad supplicia decreta pertinere leam. Miane ex sententia ubi vis haec illata muria perpulit Graeeluinum ut scriberet ea, quae servavi nobis rapianus a Dig. I. l. t. m. Mihi magis verisimile est, tantum multo salutem petivisse, Me dente Sallusin testimonio b. J. 42, εα uitur ea victoria nobilitas ex lubidine sua usa mulios moritatis serro aut surru exstinxit. M

37쪽

quum Iuniorum nullo eognomine insignium eirca extrema reipublicae tempora haud raro fiat

neutio, v. d. accuratius eos describere e nati,

uni et alteri cognomen Gracchan addiderunt, tuque id facturn esse fere miniis miror, quam quod non laetum est saepius. quippe Omnia, quae eo tulimus de ita uni Graechan adeo exilia sunt,

quae temporum ratione servata ad alios mulios Junios possint transferri. Multo majorem igitur ne sit operam, quem divinando quis Graeelianum dixit, tralalleio illo eognomine orbare, quam ad

alios propagare illud denuo. cie pro quint. l. s. I.: Mud quoque nobis Meedit lueommodum, quod 31. Iunius, qui anueausam, Aquilii, aliquoties apud te est, homo et

in aliis ausis exeruitetus, et in hac multum et saepe versatus, hoc tempore abest, nova legatione impeditus Ismestius in elo Cic. d. a. iras. adhuno locum e Passeratius, inquit, de illo Graminino Junio interpretatur, eselo qua ratione I ductus. Temporis saltem rationi non repugnat. In quibus bis falsus est d. Passeratius enim,

quem nullo libro addito euaxit, alia prorsus dieita cie pro quint in ed. Graev. et Mune II J nivin ecto tu de legibus sodalem suum appellat, qui seripserat ad patrem suum de potestate ei iure magistratuum: Idem vero Passeratius quis

38쪽

ad te de leg III, 20. unini illum Gracchatium esse, neque probavit, neque fortasse in animo h hiat demonstrare, sed conjeeeruiit id alii, immeritorius rei auctor vocatur Ernestis. Alio autem Ioeo hanc sententiam ab eo esse proIatam ne credamus vetat praef. Graevii. p. 18. γ ,Αecipis etiam ex Joannis Passeratii, Doctoris Regii Parisiensis nobilissimi et magni nominis disputationibus Acadent eis manu exaratis excerpta in orationes pro Quintio,

pro Roscio Amerino, pro Caecina, pro Murena, Pro I 'laceo, pro Arellia et in Vatinium. Ex his ea tantum selagi, quae faciebant ad illustrandum Ciceronem, aut Latini sermonis subtilitatem et Hegantiam, erius erat peritissimus, explieandam. Reliqua quae quidem utilia sunt tyronibus, sed quae in tanta luee literarum nunc edi nollet sane

Passeratius, misi. Ernesti error per Omnesciaris Ciceronianae editiones propagatus est et irrepsit adeo in Onomastico Tullianum reli. v.

yL Junius T. 2. p. 16. Orailonem pro quini

Cicero habuit a. v. e. 672. Q autem Gracchus, cujus aequalem Iuvium Gracchanum fuisse om- Perimus, oee est. a. u. e. 632. annos natus triginta tres. Iunius igitur fuisset septuagenarius, eramque dedisse rebus forensibus, erebrisque simul vacasset Iegationibus, quod Parum habet Probabili laus. Atque hoc sensereni ante nos . . Usic Neu Sammis auferiegener eden d Μ.

39쪽

magistratibus lege eo titutis de potestate, tiunde jura disputes M. Faciam breviter a eonsequi potuero nam pluribus verbis scripsit ad patrem tuum M. Iunius sodalis perile meo quidem Judieio, et diligenter.' Multum sane hinc petere liueret, si quidem eri demonstrari posset, Μ. Iunium esse Graeelianum quod quo dimissus est, tanto procIivlus d. v. in hane sententiam videmus delatos. Tumebus in ommentar ad h. l. p. o.

mentarios, qui ut reor de dure et potestate magustratuum erant, citat Varro his verbis l. V. l. L. pag. 4. . Hoc modo inveni lam. Junii ominei

tariis. Hic est qui Gracelialius, ut Opinor, nomin

batur Plinius lib. XXXIII. s. s. Munius eois equites vocant. IIuie adstipulati sunt visitenhachiusam viser. p. Fabricius in bibl. lati T. Lp. m. I. IV. e. s. . . agnerus in ed. Cic. de leg. p. 184. Drumanni sententiam de hoc M. Junio perspicere non liuet, quoniam nulli Iunio georonis laeus adseriptus est. Sed quemadmodum in agnoscendo Junio Graechmo G H. eonsentiunt,

ala orandem judicium diserepat de sodalis appella lene 'umbavi verisimilius visum est, esse si sitim tinniae, quam muneris et ordinis evi

40쪽

- 27 suis. unam . . aliquod firmianimirum huic opunationi paravisset. At rarissimum est cognomen

non iis, et ortasse omnino non fuit, unicum quippe exemplum suppedita lapis ruter. p. 987. n. 14. C. PAPIRIUS C. L. SODALIS SUI. m. ELONIAE MURMAE UXORI. V. V. Quo autem jure ordinis equestris esse possit signineatio, non video. Turnebus p. 44. lineo sicut familiaritas ei sodalitas eum Muci patre intercedebat, nisi quis sodalem diei putat propter amicitiam Graecti. illud inerum verius puto. uno conire p. morses alis tanquam appellativum ad sodalitatem patris Miles e unode referri non potest; adjici enim debebat rius sed propter amicitiam Graecili, m faechanus, ita ab aliis sodalis, novo ognomine, ut saepe ex larinita re, etiam invidiae causa, a duo, adpellatus esse videtur. Emessus 1 et cie. V. Μ. Junius Gracchanus. ,,Si nomen appellativum est, non dubito quin si de amicitia eum Attici Hire apiendum. Si pro Mur. 27. Servius Subpleius sodalis filii acu. Murenae diis quis sorte dignitatis nomen putare velit a uollegio aliquo, qua sodalis fuerit, tanquam pulonum rellius ad te de laxa vir Sodalis quas sit eognomen. s. D. Ern et Seh. Ind. Histor in M. Iunius. Sed Deus Murenianae e. 27 ab Em ipso allatus, rem conssuit, ut h. l. quoque sodalis sit appellMNvum ' Noaim laeum aliter leuiui esse Passe,

SEARCH

MENU NAVIGATION