Petri d'Orville, jurisconsulti, Poemata

21쪽

CLARISSIMUM UIRUM

IACOBUM PHILIPPUM DORVILLIUM

Carminum elegantis Poetae

PETRI DOR UILLII,

Rus Fratris,

FRANCISCI GALLUPPI

ΗEu i fiatrem defies, Batavi lux altera coeli, Dorvilli, heul animae dimidiumque tuae lHeu fiatrem defles, quo non felicior alter Excoluit Phoebum , Pieridumque chorumlCarmina at illius prosers in luminis oras, Lethaeosque vetas muta subire lacus. Ille Atropon ridens, & inexorabile fatum Iam meliore sui parte superstes erit. Graecia, quid jactas alterna morte redemtos' Hoc simul est fratres vivere posse duos. A D

22쪽

Eundem Eruditustamn Virum. THreicio vates cecinit qui blandius orpheo

Dorvilius subiit tam cito mortis iter lCur tulit hoc Phoebus 8 cur sustinuere Camenae pCur ausa est Lachesis praecipitare colume Nunc amor exstincti nomen tuus ornat & augeti Et volitare facit docta per ora viritin IIamque peragrabunt terras monumenta repostas,

Quis fuerat Batavi spesque decusque soli. FRANCISCUS UALLETTA NEAPOL. Ο ΛΟ

23쪽

VIRUM CLARISSIMUM IACOBUM PHILIPPUM D'OR UILLE,

I. U. D. Humanitatis Studiorum in Ilustri Amstelaedamen sium Athenaeo Professorem, de uncti fratris Carmina edentem.

O Vae mihi de rapto tua Fratre, Vir optime, venit

Litera, non siccis est mihi lecta genis. Indulsi lacrimis. Neque adhuc invenit acerbus Se dolor. Adsiduis fletibus ora madent. Heu quam dura data est homini lexi Nascimur, & nos Debemur certae, cunctaque nostra, neci. Non solum manet urna senem, sed&ipia juventus Labitur: infantes dant alimenta rogis. Saepe flet ossa viri, cui nuper nupserat, UXOr: Morte vel hanc subita vir periisse dolet. Portitor insignes exspectat Avernus & imoS. Nox eadem sontes immeritosque premet. Vive pius: pietas morti non adferet ullam, Grata quidem Superis sit licet illa, moram. Occupat innocuos leti vis aspera moreS, Virtuti semper Styx inimica fuit. Inscia mens fuci, metuens peccare, nec ulla Labe notata, seri victima Ditis erit. Nec

24쪽

Nec quicquam coluisse bonas tibi proderit artes.

Tela per has etiam mortis iniqua volant. Saevit in egregios, non exoranda, Poetas: Atra sacerdotes & tibi, Phoebe, rapit. Nunc ubi, quos Latium dedit,aut quos Graecia,vates Etagere umbriferam num potuere ratem Nunc ubi, tu quorum Manes venerabere semper sAmstela, tot Batavi nomina clara soli Francius occubuit, Phoebi laus magna: nec illo, Hoogstratane, minor Carminis arte, jaces. Occidit & meritis & Musa major utroque Broukhusius, patriae gloria prima suae. Vivere sed Pylios dignus Dorvillius annos, Ille tuum, Critice, lumen honorque tuus, Si prece, vel lacrimis potuissent Fata moveri, Ante diem furva non regeretur humo. Non gravis hic ulli, non ulli Obnoxius unquam, Exemplum niveae simplicitatis erat. Mansuram doctae famam tribuere Sorores. Hae puerum monitis erudiere suis. Quamvis ingeniis aevi, me judice, prisci Aequandus vena carminibusque foret , Non tamen est animus per dotes ire Poetae, Tanta dedit studii qui documenta sui. Acta sed, & laudes quorum, sine vate, laterent, Hos dicat Clarius, perpetuetque, chorus. Resque domi , gestaeque foris, celebrentur Avorum, Commoda qui patriae praeposuere suis... a Nec

25쪽

Nee quaerunt, nec egent blando praecone Poetae, Est quibus aeternum Musa datura decus.

Mors abolere nequit nomen memorabile vatum, Fama quibus crevit carmine, crevit honor. Carminibus Frater vivet tuus. Illa legentur, Qui colet Aonidum numina, donec erit. Carmina, fraternae monumenta perennia Musae, Et pietatis erunt tot monumenta tuae.

Scilicet exstincti, quae viscera sparsa jacebant, Colligis, & Famae mic meruereb dicas. O utinam, quot amara Petro rapit AtropoS, annos Adponat melior Parca, Philippe, tibi. Sitque tibi propior Deus, & se praebeat omni Tempore: det facili spe potiora manu. Sic annos alacet peragas Fratrisque tuosque: Sic volitent curae docta per ora tuae. ABRAH. ARN. vAN TOLL.

PETRI

26쪽

LIBER PRIMUS.

A DVIRUM CELEBERRIMUM

ECqu s cras doctis etiamnum tempora curis 3

Ecquid adhuc Musae, quo tenearis, habent 3 An modo divitias, lucrosaque pensa sequentem, Te taedet steriles excoluisse Deas pHis incusabas, memini, Vir mmime, nuper, Nostraque purpureus tinxerat ora rubor. Di melius ; corpusque cinis prius Occupet ater, Quam serar Aonidas deseruisse meas. Α Nunc

27쪽

ELEGIARUM

Nunc quoque, ephemeridas quoties mihi ponere sis est, Thespiadum laetus grata vireta peto. Quoque minus dubites, quamquam, rudis ipse Camenae Conscius, artifices tardor adire manus, En mihi perpetuum Phoebi restantia cultum

Pegaseo nuper carmina nata specu.

Sit modo fas vigili quid detraxisse labori:

Lusibus ic nostris tempora parva Vacent. Fallimur λ an studiis tamen est mea Musa severis. Et, Bumanne, tuis non aliena sacris. Quidquid erit, tenui modulatos pectine versus Accipe, qua Fratris carmina fronte soles. Hoc mihi contingat. tetigisse videbor Olympum Vertice, Castalio vel placuisse Deo. Iam nunc insolitae veniunt in carmina vires, Surgit ec a nutu Musa probata tuo.

TEmpore per terras quodam celeberrima Grajas , Et patrio Critice nomine, Nympha fuit. Sive cati sit Atlantiadae dignissima credi, Sive Jovis potius Mnemosynesque genus. Hanc neque ludentes niveis sub matribus agni, Aut viridi pendens rupe capella juvat.

Non canibus lustrat comitantibus avia saxa, Non pharetra ex humeris, aut sera tela sonant. Non legere it florum discrimina mille per agros, Innexura suis serta decora comis. Nec choreae faciles inter placuere Napaeas.

Capripedes Satyros dc procul esse jubet.

28쪽

LIBER PRIMUS.

Negligit & sormam, quamvis dignissima cura

Illa foret. Pretium mens sibi majus habet. Mentis amat cultum, placet hanc ornare per artes Seu, Pimplei, tuas, sive, Minerva, tuas. Ergo animo vastum celeri percurrit Olympum, Stellarum varias noscere laeta vias. Et modo telluris subiens penetrale jacentis. Eruit in caeco quae latuere sinu. N unc peragrans terram, formasque situsque locorum. Aequoraque, & memori flumina corde notat. Nunc soles annique moras ab origine rerum Digerit, utque fluant ordine secta videt. Fataque vestigat populorum. fataque regum, Quae sacra, quos cultus instituere Deum. Estque Machaonias quando devertit in artes,

Ad Themidos quando se quoque scita refert. Prima sed eloquio venit indulgere voluptas. Hoc facit ad mores, ingeniumque suum. Largaque secundae delectat copia Suadae, Mellaque, quae dulci semper ab ore fluunt. Ergo tecta sibi, vario splendentia topho Antra legit, Pindi non procul antra jugo; Unde Heliconiadum vocales visere lucos Possit, & Aonio fonte levare sitim. sic Cumaea specus coluit sub rupe Sibylla, In foliis servans carmina plena Deum. Saepe tamen visa est homines adiisse, coronae Palladiae dotes explicitura suas. Nempe suit felix aevi sors ista prioris,

Vatibus antiquis si sit habenda fides, Λ a Quum

29쪽

Quum genus humanum manifesto in lumine Nymphae, Desertoque Tonans viseret ipse polo. Hic aliquis Criticae sacras optavit in artes Admitti . facilem rite precatus Opem, Cui, quod dignus erat, vel quod non invida Diva, Dicitur has leges ore dedisse sacro. Militiae cupies quisquis dare nomina nostrae,

Haec fluere ex animo ne mea dicta sinas. Sin minus, invidiam pro laude merebere certam. Te decora ampla manent, si mea jussa facis. Nec tamen est animus monitis comprendere nostrisOmnia. plura dies, usus & ipse dabit. Crede mihi, ancipitis plena est haec alea casus: Suppositosque ignes cana favilla tegit.

Dormitare tibi quoties credetur Homerus, Forte tamen vigili mente peregit epos. Laude sua numquam libeat fraudare merentcs. Censorem quoties egeris, aequus age. Sed neque suppliciis Phalarin mireris ovantem :Nec quemquam, facinus cui levis crror crit. In veniam pronus, caussas bonus arbiter omnes Excute, si minui nomine culpa queat. Tu maculam, casu si pulcra notaverit ora, Aufer Paeoniae sedulus ariis Opς. Ergo nec veteris cariosa volumina dextrae Sit cauto nimius consuluisse labor. Haec tibi sint praesto. nostri maris aequor aranti Haec Helice naves, haec Cynosura regat.

Hazc, modo quid peccet, doceant, dictantis ab ore Si qua male excepit, praeteriitue manus:

Quid

30쪽

LIBER PRIMUS. r

Quid modo in exesis delinquat adultera chartis, Visaque docha sibi dextera. docta parum. Hinc caussas reperisse mali, luxataque membra Non vulgare puta restituisse decus. Si tamen in facili morbo, plagave patente, Auxilii videas inde venire nihil, Ductibus insistens pravae, conabere, deXtrae ,

Commoda ab ingenio subdere verba tuo. Sed caveas, moneo, male ne videaris abuti Mentis inexhaustac luxuriante penu. Ingenium frenis, virtus est magna, coerce. Nec cerebri obtrudas somnia vana mihi. Lumine nam veri nisi commendabilis ipso Conjectura mihi nulla placere potest. Nee tibi sit non posse malum sanare pudori. Indicium morbi praemia certa manent. Quum veterum mores aliquid, ritusque latentes, Nocte vel obscura secta remota tegent, Strenuus assidua scrutabere singula cura,

Α tenebris possis si retulisse diem. Omnia mutandi rapiet si dira libido, Hei mihil quot strages, quantaque damna dabis.

Exagitet numquam talis vesania mentem. Hanc suge, calcato ceu quis ab angue sugit. Pieridum potius protectis civibus ornet Conservatrices querna corona fores. Non tamen Zc metues stolidae conamina turbae.

Quin jubeo, merito prostituisse joco.

Ingenio tum vela tuo licet omnia pandas. Et vento ec remis tum tua navis eat.