장음표시 사용
2쪽
olenne est iis, qui selectiora argumenta Dinnati
nibus Academicis illustrare satagunt, ut, explicatione vocum qualicunque praemula, Lectori scopum. Tractationis planissimo aicendi genere insinuent,neve vana, ex imo Inscriptionis situ, concepta spe lactetur,sedulo caveant. Qiaocirca receptae methodo in i,1 Terit1 1criptione morem gesturus, non abs re fuerit, Paucis P - mia. monuim, i. Verba Honoris in ea latitudine hla non venire, ut iis . comprehensa velimus,quaecun* dire'o in alterius honorem die-tur vel scribuntur. Honor enim cujus significationes varias,studio brevitatis prolixius hoc loco non enumerandas,uid. am Isaac Scho cita de Honor. θ. I. UΡqq. B. D. Lautein. de Honor. Tvt. θ. 4. quatenus protino observantiae, obsequii. castus, &c. quo alios aetate , sapientia. natalibus . dignitate , aut meritis conspicuos excipimus , passim a Scriptoribus usurpatur,verbis non minus, ac aliis notis in sensus occurrentibus sub tam variis loquendi discribendi formulis,praeprimis modono novitatum, vanitatumve seracissimo seculo, deserti consuevit, ut per indicem vix notare liceat , quam late hoc sensu pateat . Uerborum Honoris ambitus. Eo reserti possunt infinitae gratulandi. gaudendi augendi ossicio destinatae formula. Speciminis loco inser vis descriptio humanitatis, apud Curi. L.3.c. 2. Neque a. per Veseri Honoris indigitamus asseverationes, quafiunt quasi sub obligatio- ine oppignoratiqne honoris, hep mcinen sit ten ι inter Illustres ac generonedignitatis personas utriusque sexus, usitatas, de qu busvid. Myhl. mmoloe. e. 6. s. 6. Hahn. ad tit. de M. ηον. n. Lauictb. D. S u. ad tit. de Iarejur. n. IO. S sqq. post plures Dn. Zoll. Disi. de Promisi. Gener. fid. vasi. praeprmis c. 6. Multo minus 3.) verba ista praeambula,queis veniam recensioni rerum sordidarum,quae pudorem ali quatenus dicenti excutere Rient,rogare selencus:Reverenter ιu icosin ι mit-ὲu mlidril. . em morem non nostris demum, sed A a antiis
3쪽
antiquissimis jam iam temporibus receptum fuisse,colligimus exCurti
c . per Verba Honoris TitulosHonorum omnes,lituIis cit contraristinctos, vulgo sthrea o uuli inii uia us, de quibus late di ex pr DG egere Sela.&Felim. demul. Hunor. Dn. Rechenb. de Nat. SULnt. fere. r. apb. a. N seqq. Sed ad eum potius significatum voces in Rubro positas inflectimus,quorraecipvh nudae Civilitatis exhibitioni inserviunt. . Cui proximh accecant passim apud interpp. iuris nostri ny aliosvε varii generis scriptores cPsignatae voces Hisparus vocantur
Palabras dicimpliciterios. teste Limn. detur. Publ. L. 4 e. s. num. 7 . Italis, Paroli dictumstim tento e reser. Mytilen de Princip. N Siat. Imp. c. Io I. ηum. 24. Gallis , Complimeηις Latinis, voce ab exteris potius adoptata, quam nativ, Complimenta, verba complimentosa. Mauric. de Talia Samb . Conv. L. I. T. ..ήδ. Curialia, Curialitatis , Civilitatis & Urbanitatis. Κloch. de Contrabuι. c. 7. n. II9. Verba iactam ctoria. l. iq. 9 3. 6 de ad. Ed. In Sacro Codice κοινοὶλογοι,
i. e. verba sine rebus , vocum Vanitates. I. Tmotb I. vers. 6. a. vers I 6. Yph. c. mico. ventosa,in Uentum prolata. Prov. 23.vers. Iq. me
β. II. Ut vero Uerborum Honoris vis significandi, attributa &effectus intimius noscantur . nominis explicationi definitionem re lem subjungere ratio exposcit. His autem praeeuntem nubIum,maus vestista pr mere potuissemus, inspicere licuit. Seposita tri. tantisper authoritate JCti Javolent in ι. ao2. 6 d. R. I. qua nonnulli inducti definitiones securius negligi,falso persuasum haunt,tentabimus annon, in subsidium commodioris coctrinae. Mise descriptio
utio. assumi queat: Verba HonoriS sunt signa in conversatione civili usu recepta, quibus propensum Sc exuberantem assectum, citra vinculum obligationis perfectae, aut diminutionem juris,libertatisve nostrae,alteri lignificamus. IIL Genetis loco signa ponere allibuit ; Haec vero lati'spatere . quam verba orerenus prolata , vel in scriptis exh bita. quivis intelligit. Nam non sola loquela , sed aliis quoque fignis alteri alis quid fignificare possumus. l. 93. g. r. Is de acquir. vel Linus. her d. L7. s. f. de supesi. ιC. ι. ta. c. do sucicomm. qualia infinita sere arbitrio
4쪽
trio hominum cum certa fgruficatione recepta esse,patet ex trad ML de I. M E G. L. .. c. I. I. a. Uti vero ad divinos fati tendunt indices isti, praeter sermonem ad aliquid significandum recepti; Ita honoris
quoque,t e reverentiae, benevolentiae, amicitiae, favosis, Sc. cistua hcne multa fieri solent. Huc pertinent Salutatio quae apud nos potissilium fit capitis denudatione,aut corporis inflexione. v.Dn. ild- Veget Disi.deIur. Solvt.c. 3. Oscula quae pro more Regionis imfigi solent, vulgo infinita fethalia ista istiusmedi signa, infra suo Ioc vel summo saltem digito,tangenda
g. N. Dicimus porro et is Coaversatiοηe Civili asa recepta; Cum enim neque voces,neque certi literarum ductus certam rem natura notent, cons. Augustin. de Doctria. christ. L. a. e. ao. Pusend. de J. N. N G. L. 4. c. I. I. . Usse . de Dr. quo hom. hem. infer m ouid 3. s.ra. Et Ia. impositoni quoque humanae . di asai hujus istiusve regionis accepto ferenda est vis significativa, quam vestis honoris tria huimus.' Et cum non tam specianda st proprietas , aut analogia Grammatica , quam potius usus populari ,quem penes arbitrium est,& jus,&norma loquendi, usurpationi vel bolum honoris aliquod repasulum positum esse,ultro agnoscimus, ne videt quis exinimet , acuavsvisi uentiriaut scribentis mero arbitrio p neere, quas loquendi formulas huic fini accommodare velit. enim ex opinionibus fingulorum, sed ex communi usu nomina ex. udiri debent. l. 7 . a. de supell. ue. Et, si justa fuit vera assertio Mart i Pi reponit Marcelli: λω Imperarorem quiuem,cum hominibus barbaru petiit civi tomm Romanam dare, vocabulis, nomisibus barbaris eam dare; ule. R ef Sueton. de Isi. Gramm. quanto minus huic, vel imprivpto sotrrulos loquendi, quae via ex imp si isae publica, vel saltem usu ε renat, hanc significandi vim acceperunt, ut ad inducendum yinculam obligationas persecta, ac Ius alteri perfecte quaerendum satis ρptae communiter reputentur, in alium & diversum tensum detorquere scolae sub schemate verborim honoris effugium quaerere lichbit. Vid eleg. loc apud Sext.Em-
Ici. Add. Menoch. GV 4o7. n. 27. ubi de requisitis agit, quibus prohatur communis loquendi usias. Re qua definiti nis verba disserentiam specificam continent, a fine piacipue desumptam ; de qua . suo loco. s. V. Definitionem justo ordine excipit Divisio. varias a Divisio A a tem
5쪽
6 -- tem di infinitas sere extare civilitatis forinulasaiussus est, qui igninret : Aliae namque sunt laudandi. aliae extenuandi. aliae offerendi, aliae promittendi,&e. Φd delibabimus eas maximE . quae in foro Iuris ulum praebent,& infra quoad effectus uberiorem merebuntω discussionem. Uti vero variae fiant hominum voluntates,& infiniti fere
linguae lapsus, inter quos, moribus praeprimis hujus seculi inspectis.
frequentius aures nostras ferit,qui pessimo hominum generi, adulatoribus,tburisqueaulici venditoribus proprius est, cum sub variegatis honoris di amoris titulis,atque effusa Ossiciorum oblatione,animus nocendi callide occultatur, non incongruum erit, partitionem' iudh Verborum honoris S quidem a Fine,depromere, in Noxia dc uno xia. Illoram nomiue complectimur pessimum istud simulandi artificium,quo id agitur,ut alter, amplissimo verborum in speciem ado natorum apparatu inescatus, in casses improvisos eo securius incidat. Uid. Senec. v. toti Haec a fine usuque irinoxio , quo nec Jus alterius laeditur,nec LL. Socialitatis turbantu denominantur. II. A eausa instrumentali alia sunt ore pri lata; g. I. I. de misit. TULalia scripta. I. I p. deIar. Codicissi III. Ab Objectio in Generalia & Speetalia r Illa, quae & nuda . 11mplicia,indefinita, vulgaria, vaga dici possent, sunt, cum affectum nostrum in donise in aliquem testamur,atque amplissimis verbis benevolentiam nostram declaramus; puta, dum totos nos alicui addi mus,nos ipsbs, nostraque omnia alterius ministeriis osse timus. Pu-i fend. de f. VNG. L. e. s. g. o. formula extat apud Ciceronem: Movero tibi profiteor at polliceor eximium es fa utare meum studium is omni stenere oscit. labr. s. v. adfam. S. Add. Manusi L.4 Ep. 29. L. 4. . I.iii βη. Hec Objectum magis determinatum respiciunt,ubi quis vessuper certa re, vel in certo negotio animi mi sensa curialibus loquendi formulis explicat. V. g. de haereditate alteri relinquenda, de beneficio accepto compeniando, dic. Hic vero lingua manusve coe cenda est. ut intra limites se continfant, cum iacith fieri possit; ut in promissionem perfectam transeant verba . quibus certi determinati quid alterum a nobis expectare jubemus. i ER UI. His praemissis , antequam parti Generali finem impos Re- namus, ad praemuniendam tractationem specialiorem , uon abs re
fuerit,disquirere: An vitii quid in se habeant Verba Honoris 3 Et, cum citra duuum hic actus fit regulabilia ad ηοrciam suam directivam
6쪽
ilvam moralem , haec autem non sit Lex duntaxat civilis, se daaturalis . ante omnia curatius expendendum erit, an ad huius regulam exacth eongruant Τ μ' defiant sine rationes,quae causam eorum Hldh odiosem S suspectam reddere videntur. Ne enim de iis quicq. moneamus,quae cum Praeepto dς non Ddendis aliis aperte pugnant. eoque cognationem, quam natura inter homines constituit, labefactant, annon in ipsa profusione verborum temerma aliquod haeret vitium,eujus non merito non insimulatur . qui turbam magis in eodem luto haerentitan . quam rectae rationis Cinosuram secutus. plura otantationis caesa enutit,quam revera praestare sibi proposuit 3 sapiens , priusquam loquatur,multa confideret, quid dicat, cuid cat, quo loco,quo tempore; ex monitu Ambros di Augustin. in Ps, s i. Eo spectant tot Hebraei sapientis monita: Noli citatus esse in Ilaeua tua. Ne timerὸ quid loquaris p Derba prudentum statera ponderentur. Dele scap. 28.υπ0 3ο. Quippe ideo natura linguam vallo demtium,& septo labiorum inutivit, cum aures nobis dederit patulas, ut
non solum parch, sed εc confiderate ' recta intretioηe loquamur. In litiae o G,6t ad ipsam domus januam impingit, qui aut nub
Io fine, aut non bono loquitur. Cons. Pus de G. L. F. c. 7. f. .
mis vero negare ausit, profusos nugarum Curialium sive Compi mentorum sectator ,hac ipsa chorda strenue oberrarei Verba sunt/- ma conceptuum mesth Srerum,ad hocpqtissimum venta, ut ex iis sententiam iucentis cognoscamus & dijudicemus. Et cinn voeabulo αrum multiplices potetates ex impositione, & arbitrio hominum sint, utim eadem lingua loquentes mutua se obligatione adstrinxisse cen-lantur,voeabulis istis utendi ut statim inteli i possint ab iis, cum quihus colloquuntur. Nam si fine tali obligatione cuivis liceret, verbis, sensum,quem vellet,affingere,frustra fuissetiale fimorum S vocabulorum repertum. At quotus quisl est,qui,verba honoris sundendo, non in alia omnia abeati melli verba ore promere,blande salutare, complecti peramanter, honoris & amoris titulos ad nauseam repetere, laudare affatim,polliceri largiter ficta , quae nihil habent impendii thus aulicum vendere; home prohi dolor Magisterium est fucatae de fallacistinguae in tota penh vita humana. Cui licet pro er/αν alterinoiaeendi dentias, ita ut civilitas ista nudo verborum cortice exhibita nec cum tertii nec ejus,ad quem verse honoris diriguntur, laesione conis iuncta sit, Iabem tamen omnem ita Vix absterges. Qinam enim Sapientissimus Creator hominem condiderit remisimum, & loquendi
7쪽
facultatem eidem concesserit, non soliis, ut m tis conceptus verbis .isignificantibus edere posset,verum etiam ut verulanas tum in sui,pro- lximique commodum, tum maximh in Summi Numinis Gloriam, ad sanctissimum ejus nutum,secundum rectam rationem ex ipso audi- irentur, non pernitiosa saltem, sed di otiosa verba severe prohibuit, Matι b. la.veri 36. Dico vobis,quos de omni verbo otioso, quod locvtifoe-riat homines, rationem reddent. Et quanquam circa quidditaten verbi otiosi,dc genuinum loci istius Matthaeam intellectum, in partes scin dantur eruditi. Vid.e Patribus Origen. Homil. I in P. 38. ys. 2. Π IJol. 7 3. Hieronymi Comm. in ψιθ. h.l. Bemh. tr. de prce. loeas. e. ra.fol 928. Ex Scholast. Tibo in. t. E. Q. I 8. a. 9. UasqueZ ,i1
π. r In eo tamen plerique conspirant, Verbum otiosum tale potissimum dici, ob defectam operationis decentis S ad bonum finem directae, ita, ut quodcunque verbum non ab homine ad finem aliquem divinitus ostensum, et concessum dirigitur, S profertur, di sic effe- u debito,quantum in se est idestituitur.hac claste recte comprehendatur. Inde verba levia & inania, futilia, quae nulli sunt usui, & in Decie quoque πολυλογέω, cinae hodih vocari selent Comptimentanne soliditate ibidem prohideri, putant Vorst. Philopb. Saer. P. r.
- accedit,quod artibus istis fimulandi 8c dissimulandi quas verbis honoris , Civilitatis et curialibus hodih occultare haud infrequens est assuetus sibi ipsi omnem sedem detrahere, ac se inidoneum reddere videatur,qui cum bona fide asi possit; cum ejusmodi hominis dimet facta non possint non esse ruspem. Id quod socialitatem non parum labefact at,plurimisque, quae alias inter homines exerceri poterant, officiis remoram injecit. Vita quipph socialis exposcit vetas
audire ec reddere voces. Viselm. d.tr. e. 2. g. I 2. Hinc Cicero: Fulldamentamjustitia e isdes, e. distorum, comentorum constansia S vers. tas, eas de causa fidem opperitam dicit,qaia fiat, qsol dictum est. Hominem solidis artibus di veritate niti,nec ad istiusmodi furta confugere decet. Ualdh de formis est oratio, si res non comitetur verba. A ver satur hanc humanitatem DEus . quae tam ex porrem est promittendo, ec tam adstricta praestando : Uult ille homines inter se uncerh agere, nec linguam tam procul abire ab animo permittit. Et quemaam dum mutuum a nobis amorem,sic mutuam quoque fidelitatem, quae
8쪽
VII. Enimvero isthaec servorum honoris a sum di fucatam cum studio se tendi di nocendiconjunctim civilitatem satis premunt. Quibus si quis linquam,nobilissimiam secialitatis instrumcntum , sce- care ges duon sutem .ch violatum praeceptum de non la dendo . sedo temeritatis di vanitatis reprehensionem merito incurrit. Num vero haec laes a Verbis honoris inseparabilis sit, & in universum formulae istae loquendi , quibus assectum ad quodvis officiorum genus pronum imamur, in L .. veritatis Iinitiavia eousque impingant,ut ex conversatione civili penitus proscribi mereantntires eii altioris indaginis. Per xxempla singula speciatim ire, negotium esset nimis dissuti laboris. Illud vero nemo Arsan inficiabitur,in commu- ni vita hodimum simulas deserendi honorem,amorem S cssicia, civitate quasi natas esse, quae, 'ectata sola significatione Gramatica. eum ad quem diriguntur,largius ab osserente sperare jubent, neque tameti si hunc plus dixisse, quam sensisse eventus probet:ille de tra in fide mi Musa spe sed de I sapius oedulitate queri debet, quod Mides.nimis rei familiaris augendi studio a reptus,verba contra usum eorundemsopida sin accipiendo. in Iendarium illico retulerit, quae. alter,ceu maloiam liberalitatis,suae discretioni reservavit. Ecquis eis mim negam ausi erba nonnisahonoris ita fundi posse, ut iis audo explicemus animum nostrum,qualis num est, ita tamen, ut nullam nobis asserie velimus ri ista volantate perseverandi. ia.& siquis voluntatem ma profutaro tempore determinaverit, ad aliq. alteri gratuito praestandum,ne. tamen umo suffcientesignificaverit promisis stanai necessitatem,vax est,ut sermone suo alterius Jus violasse. Iustamque ipfi querelarum causam praebuisse dici queat, si vel maximes ventus non respondeat. nec fiat id,quod dictum est. Sicut enim ad assertionis inceruaιem nihil aliud requiritur, quam ut veritas cogitationis adni pro praesenti tempore, seu ut nobis revera sit talis an us qualem profitemur,neve mendacio alteri illudamus : Ita utroque in casu potestatem aeterius deliberandi & δευτεροι antens tacith sibi reservisse eredirur,manetque interea Ius illibatum mutandi consilii. Habet namque, juxta Grotium, mimus humanis non: ι-tum naturalem potentiam inaraavi eootium,std etiam Im, ut recth Id facere possit,ubi nulla obligatio necessitatem adfert, in sententia se is mei prosessa persistendi. ae Iar. B. N P.L a. e. tr. 9 2 Add.Pusend. deI ILUG.L.3.cop. s. .s. Usseta. d. tr. cap. d. s. 4. Ubi vero intermia nis
9쪽
us ab tertioni, verba honoris sese hon continent, sed inpossicis
ionem & promitaonem pleniorem transeunt, quo referri solent exempla oriun,qui in Ministerio Principum locum potiorem occupant, quirus ad praevias clientum preces,suam commendationem, intercessiq-iem ac promotionem largius spondere quotidianum est,nec hic ciuilem semper juran promissarium perfectum conferri, ut ad implenciam promissionem invitum promissorem adigero queat, bene notat PDL 1 . Ad Sanctimoniam tamen Iuris Naturalis vix accommodari potest eorum opinio cui mutationem voluntatis utut praegnans ratio a priori sententia ciscedere non jubeat extra omnem reprehensionem ponere verentur. Tametsi enim multis casibus eveniat,ut ne obligatio peri sta sit in nobis,nec Ius exierari alio, sicut in debito misericordiae & gratiae reponendae apparet,quibus hoc debitum constantiae,ive fidelitatis assimulare contendit Gotius ii fidi in exemplo tuoque supposito homines generofi animi malint videri propriae viris i uis impulsu ferri ad faciendum ossicium,quam propter Ius alterius rin soro tamen interiori labricitas ista linguae censuram non effugit. ne c vana spe alteri ita illudere,communis,quae nos invicem devincit,hu manitatis ratio patitur. Conf. Proverb.2i. vers. I .
VIII Quantum ad Iai quo hodie communiter in
Gen Mania utimur, primo 'quidem intuitu videtur, ejus in regendis Ueribis Ηqnoris,vel nullas, miniimas esse partes; mae enim et, litate in morum spectant,aliunde normam dc praecepta repetunt, ut eo civiles , quibus ossicia,ex justitia parrieulari debita. p tissimul Π inc alcare curae est,sese demittanticopus, quem Rector Reipublicae praefixum habet, exigit. Cons. Althus. de Convers. Civ. Lixtic. Iac. Thomas.Pb. pract. Tab. XIII. annot. 66. Neque , si ad meram odientationem dc abusum usque, vulgo sicdicta Complimenta . proseruntur, batoris Civilis Sanctionem poenalem propterea incurrunt. Et si uamVis eo fine primum coluerit civitas, ut fine plobroati macula vitam honeste holaines agerent, nus9uam tamen, quae eorundem pravitas est,uitia omnia per LLextingui possunt; Vi eas in Rebus bl. coeteroquin non pessime constitutis , tam praevalida diadulta sirpe incedere vitia , quibus suffaminandis civitas par non est. Id quod Iiberius apud Tacitum eleganter non minus , quam
10쪽
bus civitas impar. Franχh. L.a .R. 7. a. 8. Useq. Eo forsin, nec incon- 'grue quidem. lapsus linguae frementiores , maxime vaniloquenlran . .
quae in verba honoris otiosa&jatatoria, sese effundit, referre possis. quibus, s intentio noceadi proximo desit, tanta labes non adhae et, ut paellam in foro fit mano decernere necesse sit, praesertim cum apud Europaeos pleroso mos adhibendi pinguiores istiusmodi loquendi formulas in Conversatione Civili tantas radices egerit,ut evelli dissiculter queat Conf. Commenti ad Neque vero quisquam arbitretur, dissimulationem istimaut talaraasiam S permissionem visiorum in Rep. omnino jus conferre licis E agendi, ita,ut agens laena , . talem quoque habeat in conscientia. Nunquam enim nuda permissio γlegis civilis incit,ut actus aliquis non sit contra Ius Divinum v aut i extra poenae divinitus imminentis metum. Sed impunitarem talis. Iapsus inforo solum civili habet,cuius rigor adeo non sumit tellenta omnibus malis,ut cujusque pudori di honestati multa relinquere, ct quandoque temporis,ac necessitatis causa quaedam transmittere necessum habeat pac. i. i .. S I97. . de R. . LI. s. PN3.1f. deperiri S comm. rei vend. s. g. a. c. d. necesi erv. haered. Cons Boeα ad Grol.
s. IX. Quid ergo nihil circa Verba hi noris vindicabimus Iuri Romaηο Non sanh, si ea LL nostrae nec ut civilis conversationis condimenta diserte praecieiunt, nec omnem eorum excessum poenac urcent,protinus extra mulas publicas collocari debent. Legis virtutem non in praecipiendo, pronibendo. aut puniendo saltem consi-. Rete,benh monet JCtus Modestinus in ι. 7. .LL. Igitur & hic R 'manae LLationis vim penitius scrutari juvabit. Et quanquam verbae concepta Inscriptionis nostrae in LL. Iustiniaηeis frustra quaesiveris, rem ipsam tamen subinde ibidem occurrere,ex iis, quae ad text. l. II.
tarunt,abunde patescit. Quibus si analostiamitaris, ceu proximum.& in desectu LLationis expressae limpidinimum fratem, e quo genuinas S inlidas decidendirationes haurire. veram Iurisprudentiam assectantibus solenne est,jungamus,in proclivi erit dijudicare, qualem Iurisprudentia Romana huic argumento nostro maximh quoad ij.