Commentatio criticoliteraria de Claudii Ptolemæi geographia, eiusque codicibus tam manuscriptis quam typis expressis conscripta a Georgio Martino Raidelio v.d.m

발행: 1737년

분량: 116페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

Ηaee Carmine latino ita redduntur: Epigramma Ptolemaei ad se ipsum

' Mortalem Vitam perituraque memira dedere fata mibi, et flammum praestituere dιemria Iovis ambrosia vescor , terramque relinq-IVenio carbas dum noto sedereos.

Varia circa modum scribendi hoe Epig amma Graecum sunt notanda : I. quod textus uterque , tam Graecus quam Latinus majusculis exaratus sit litteris, sine ullo scribendi compendio a. quod in Epigrapherminusculis litteris scripta , adsint abbreviaturae 3. quod spiritus alper indicetur per l, lenis per i , apostrophus uero itidem per i 4. quod littera Y per V sit expressa. Picturam in altero statim solio excipit Pto

Iemaei textus, paucissimas habens abbrctfaturas: eumque tabulae Graecae numero XXVII. tot scit. quod Agatho daemon teste Fabricio, loc. citia linea ait , ele antissime coloribus distinctae, inprimis pret osissimo illo colore, qui pictoribus Vltrama inus dicitur. His demum in ultima pa-xina adduntur sequentes:

Quamuis hic Codex destitutus sit indicio temporis. quo script US ; attamen, ex allatis a Reverendi IL Abbate Gotimi censi. Go DEFRi Do , in Chron. suo L. I. c. VI. . a. criteriis, Seculo XII aut XIII. eum esse descriptum puto: cum inbeculi X lv. Codicibus, dicente Go defrido, maior reperiatur miser a. - Forte

42쪽

m, m. m

Forte ex hoc quoque Codice impressia possent emendari exempla, dumis modo vir, Graecae peritus Linguae, eum cum editis conferre uelit, aut possit. g. 6.

Praeter autem hune egregium Codicem Membranaceum , in iam Iaudata D. Marci Fibliotheca , alius quoque extat chartaceus , paulo minoris formae, textum integrum Graecum cum XX lI. tabulis complectens. Multae in eo occurrunt sigiae, et scribendi compendia; adeo ut dissiculter, et non nisi ab harum rerum perito, textus legi possit. Litteratum ductus satis tenues , et minus legibiles, pallido et subflauo scripti atramento ; qui, asserente modo laudato Abbate Godemia, l. c. g. 3. P. 62. indicant , scriptum esse Codicem Seculo XIV. cum alii e contra, ob colorem atramentii et alias causas, pro longe eum habeant antiquiore. Tabulae, quidem coloribus nonnullis distin me, quae praeterea ornatu et elegantia a priori, Codicis tabulis longe stiperantur, et calamo potius scriptae, quam a pictore delineatae uidentur.

Aliud in eadem adhue urbe . et quidem penes CAROLVM GMMA-πν Μ, Patricium Venetum, suisse Olim exemplum , R. P. MONTFAuc NIVS, in Diario Italico R. q. . testatur. Sed . praeterquam quod mutilum istud fuerit, non adeo magnam quoque ostendebat antiquitatem ; siquidem uix Seculi XV. aetatem attingebat. Quoniam uero haec Bibliotheca commune cum aliis habuit fatum , ut scit. post obitum Illustris Possetaris, a Haeredibus uel neglecta, uel in alium plane locum transportata sit; hinc de codice isto , ubinam Iocorum hodie lateat , nihiImscire potui. S. 6. Ad reliquas ItaIiae urbes procedam , et qui In iis asseruentur codia

feris B. Mariae uidit Exemplar Graecum Geographiae Ptolemaei, in Co-dlce membranaceo Seculi XV. descriptum , uti refert in miam Italico p. 368. Se i eum recentioris paulo sit aeui. parum fidei. in pominibus inprimis Regionum ae Urbium , meretur; nisi ex alio probae notae Codice sit descriptum. In eadem urbe Florentina, et quidem in Bilbotheca

B a Magni

43쪽

mgηι Dacis, Laureηtiana dim, asseruari Codicem Bombycinum. idem testatur MONTFAu Nivs in Palaeer. Graec. L. I. p. 79. qui et addit, a Demetrio quodam eum descriptum fuisse Anno I 44s. Diuersu m ab hoe est Exemplar membranaceum, incertae aetatis, quod in modo dicta Bibliotheea se uidissse testatur idem MONTνAucoNivs l. c. p. ρa. Hoe uti supra c. I. g. T. not p. lam monui, ab Agathodaemone scriba Alexandrino esse destriptum, falso putauit, quamuis p. 94. inter Calligraphos eum retulerit. Incertae pariter aetatis est alius Codex . extans in Bibliotheca C mmc rum Regularium S. Saluatoris Bononiae, ab eodem MONTFAucONIO , in Dιar. Ita P. 4C . commemoratu .

g. 7. In Vaticana solum Bibliotheca plura latitare exempla auctorIs nostrI.

manu exarata, non sine omni ratione coniicio. Excell. enim I. D. KOELE- Rus. Historiarum Pros Publ. Academia extingensi, quem Praeceptorem in studio Historico colo, in Deliciis Numisim. Germanice editis P. Ill. p. 239. men

tionem facit Exemplaris Graeci MSti, quod Cardinalis PEous BEMausolim possedit; mortuo uero illo cum aliis libris, in Vaticanam peruenit Bibliothecam. Idem forte Exemplar B. GOS Zivs . Se in L s. cum editione Parisiensi contulit, ubi mentionem facit , Sti vaticani; qua de re pluribus infra exponam. Bini quoque Codices Graeci, qui in Bibliotheca Heidelbergensi olim extiterunt, teste Catadoro, Monumentis pietatis ac literar. T. I. in rio p. 94. n. 3I4. et Ia 3. n. 388. cum innumeris aliis in Vaticanam BibIiothecam sunt illati; quorum primum Muhaia apostatius exscripsit. Nee minus aliud olim Romae erat Exemplar MStum, manu Gem hi philosophi correctum et emendatum, quo DoMiTivs CALDERIRus in adornanda Editione Romana Anni I 478. Usus erat . ceu docet Praefatis illius editionis. Vtrum uero hodie adhuc ibi supersit, aut ad alias peruenerit manus . certo non constat. In Bibl. Barberiniana quoque extitisse dicem M S. ex Collatione Goraiana concludo , utpote quem in maris gine saepius citat. S. g.

' Relictis Italiae Bibliothecis ad Gallos progrediar : apud quos

plura haberi exemplaria coniicio. Sed . quod dolendum i unius saltem notitiam exhibere potui, cum reliqua in Monasteriis delitescant, aut a possessoribus maxima cura asseruentur. Extitit is olim in Bibliotheca Disitigod by Cooste

44쪽

Gissimana, et descriptus fuit a MoN Auc NIo, in Catalogo dictae Bibliothecae p. 6 I r. sequentibus uerbis : coiax Cοι stimanus CCC XXXVII. qui Cl. Ptole-- maea Geograptiam cUtinet, descriptusque fuit TV. uel TR. Secaso, tam multa taminque grauia praefert lectionum discrimina, ut verae pretium duxerim, eius lectiones uarias eruditis offerre. Unius igitur ex nostris Gravis, periti, et accurati Viri, vera manaque usim, qai etiam Tiphilini et alexiados Conmenae , quas supra edidimus, uarietates collegerat, has etiam typis dandas censui. His sane conspectis ne-ma Merariae rei studiosius non fatebιtur, nobississimum Scriptorem medica mana erere. omnia siquidem in erito susque deque uersa siunt aerbium et locorum nomina , passim Iabefactata , fissus sicus ρομι. numeri uitiari I ira at persaepe εccurrant plas quam 3ο. MI M. huiusmori S balmata, una ιη pagina deprehensa. Neque tamen dixerim, uitium si re is edito, noquam in viro reperiri: in hoc quidem van raro, secus quam vortet, legum, max me uero in nominibus propriis; in ceteris autem fere simper error ιη eriιo iacet. etc. Haec MONTFAucoNIus . qui et subiunxit huic descriptioni uarias lectiones ipsas , cum editione Lugdunensi raeco - Latina, de An. I 6I 8 institutas; in quibus indicandis tanta fuit adhibita solicitudo , ut et spirituum et accentuum discrepanuae compareant notatae. Quod si aliorum etiam si odicum haberemus colis lationes , pari modo institutas, fore spero , ut auctor hic suae integritati iterum a viris doctis restitui posset. In Hispaniae et Lusitaniae Bibliothecis num extent huius libri exemis

plaria . manu exarata , iuxta cum ignarissimis scio. In Iis enim regnis paucissimarum bibliothecarum Catalagos euulgare , hactenus pei mittebatur eruditis ; et si qui forte editi sunt, ii aut ualde imperfecti et manci deprehenduntur , aut rarius in nostris terris comparent. Nam quae MoRΗop. in Pol ε'. Litt. L I. C. VII. n. l . p. m. 7. de nimium inuidis MStorum Possessoribus dixit, ad Hispanos quoque applicari posse

puto. Forte autem. ad exempla aliorum populorum Hispani se impo- sicrum component: quos uiuent, humanitatem cum eruditione, felici connubio , iungere . et hinc laudem reportare ; quorumque exempla Lusitani ex parte sunt imitati. Vberiorem Bibliothecae Lugdunensis in Batavis notitiam habet orbis eruditus, evulgato iterata uice Catalogo

illius, I 64o. in forma quarti ordinis, et I TI6. in fol. In hoc . p 3 I. later Libros MStos Legati Scaligeriani Occurrit editio Graeca Paris I sac.

45쪽

excusa, in omni pagina a Scaligero multum notata. Praeterea quoque priuatas eruditorum Batauorum collectiones impressis quibusdam cum M Stis collatis condecoratas fuisse . palam est. Sic NiC. HEiNsius, teste Catac eius Bibl-hecae P.I. p. 29'. habuit exemplum Geograph. ae Ptol. Basil. Is 33.editum plurimis locis emendatum, et cum M S. a Viro docto collatum. PETRVS autem FRANClVS, eandem possedit editio em, quae olim erat Gud. Xylandri . et aliam Graecam Paris I 46. excusam , cum M Stocollatam, et a Salmasio emendatam i referente Catal. 1 or. An Hoc edito.

In quorum autem manus, diuenditis, post obitum posscisorum , Biblio. inccis, priueniat tu isti librι, haud cerco constat.

Anglia, felix illa Insula . mole. ut aliorum librctrum optimae notae, sic et Apographorum nostri auctoris, laborat; uti ex CitalonoMStorum Angliae et Hibirhi.ie ab EDUARDO RFRNARDO I697. in fol. euulgato, patet.

In huius enim libri ra toris Cl I P l. n. 72I. mentio fit Ptolemaei Geographiae, cum Scholiis Nicephori Gregorae, quae autem manca sit ex parte: sic alius Codex fuerat inter libros Io. SEL Ni l. c. n 3 37s. a quo diuersus n. 3367. Geographiam Ptol cum adiperiis hinc illinc ad marginem Arabicis. continens. His duobus Codicibus usus erat IO. GRAulus, conferendo eas cum editione Bertiana ; docente Fabricio Bib. Gr. L. IV. e. XIV. p. I4. n. 378 L in Hyperoo Bodleiano asstruata fuit descriptio Arabiae , ex Ptolemaeo desumta Graece et Latine. prelo parata. n. 66os. mentio fa Ela Codicis Graeci inter libros HEN R. SAvi ii extantis, cum noris eiusdem. In Tom. II. P. I istius Catalogi occurrunt n. a 321 . et 2396. bini Codi-ees , qui inter Graecos Isaaci Volsi olim fuerunt, et alius n. 74I7. qui inter libros fuit Eduardi Bernardi : ut taceam excerpta ex Ptol. Geograph. de Hibernia . desumta ex Cudice MS. Petri Benabi, quae T. II.

P. t I. n. 28o. commemorantur, et alia, ex nelcio quo Codice descriptan. 42 . Optandum uero, ut de aetate . scriptura. et pretio cuiusuis codicis . paulo uberius collector diligentissimus disseruisset ς quo in sutura

editione huii s auctoris, conferendo optimos et antiquissimos , ii possint ad biberi. Sed sufficit iam eos indicasse, et editori uiam monstrasse qua in emendando Ptolemaeo pollit incedere. In reliquis Europae Regnis plures adhuc delitescere Codices MStos facile est colligere: sed cum ne mo consignandis iis operam huc usque suam impenderit, acquiesco. et re iquor una inuest gationem allio relinquo. g. II. Diqitigod by COOste

46쪽

Vnius tamen praestantissimiCodicis, impressi quidem i r o Parisiis apud

mechelios, sed cum pluribus M Stis collati, adeoque magnὲ aestimandi. non possum, quin lub finem huius Capitis mentionem laciam. Ornat i te Bibliothecam Senatus Incluti Lips. magnis sum tibias laudabiliter auctam. Ipse vidi eum quondam, ast obiter saltem, inter alia rariora dictae Bibliothecae ; postea uero a Consultissimo DN. Io. IACOEO MAscCvio . Senain tore Lips qui curam Ornandae et augendae in dies Bibliothecae agit. precibus impetraui, ut doctissimo M. D. Anis. Μιch. ΝQιtio. Sobibacensi, copiam eius perlustrandi faceret. PDGderat eum olim Consultissi

staurator; hic forsan in itinere litterario, aut ipse cum Manu scriptis conia tulit, aut collationes ab alias susceptas , describi curauit. Imo, si conisiecturis aliquid dandum, magna est conuenientia scripturae, in margine li-hri citati, cum manu Henrici Stephani. Inueniuntur in eo. praeter Ie.esiones uariantes, notae, et emendationes . typis excusi huius exempli. Notae maximam partem petitae sunt ex Strabone, Stephano ByZantino, Eustathii Commentationibus ad Dionysii Perlegesin, Arriano, Scylace. Plinio . Mela . aliisque ueteribus Scriptoribus. Manus, qua Iectionea uariae, notae et correctiones sunt exaratae, est nitidissima, neque unis quam maculis aut lituris deprauata. Signa, quibus indicatur, unde quaelibet lectio uarians sit de sumta. sunt. uel litterae r V. B. P. Vv. uel comispendia scribendi: MS. Vat. MS. Vati C. M S. Pal. M S. Barb. v. alius Vat. minor. Vatia Pali Sic MS. Ceterum nullum adest indicium, ex quo tuto concludi posset, ubi instituta fuerit collati O , eum codicibus MStis: nisi quod sub initium libri IV. in margine addita sint haee uerba FColl. chmMS. Vatici . et cum B. Praeterea notandum est . lectiones uariantes in

fine libri septimi. et in toto libro octavo, esse admodum raras; itemque codices M,S. Vaticanum et Balberi manum saepius suppeditare lectionestrarias , quam ceteros. in Libro primo Cod. Vatic. sed in Libro tertio Codex Barberi nanus omnium maxime occasonem lectionum uarietati dederunt. Vtrum ex comparata hac editione Geographiae Ptolemaei eum MSS. speranda sint magna lacunarum supplementa , ii dispicient. quibus accuratius eam cum aliis conferre est permissum. Piciaeque enim lectiones uariantes singulas solasque literas . sylulbas, aut uo es concernunt; et uix quatuor sunt loca ex MSS. annotata atque cxpr Ti.

47쪽

quae tres aut quatuor restituunt uersus. Dabo L' B. specimen ex hoet codice Mescriptum , quinque stil. priora Libri primi Capita, ex quo eae toto opere iudicari potest. Textus impressus. Tm διοσερει γεωγραφία γραφίας.

Pag. 3.

Massio. Eustath: Praef. ad Dionys. AI

xandrinum. deleatur αυτω. Sic MSS

quae locus, siue regio, illa in complectitur.

generalioribus. Sie Hesychius

48쪽

Cap. II.

Cap. III. p. III. i

Cap. IV.Cap. IV. Pag. 7. Pag. 7.

Cap. V.Cap. v. Pag. 84 Pag. g.

deleatur. V.

49쪽

DE COCI CIBUS LATINIS MStis.

REcensitis in C p. praecedenti Graecis Codicibus , nune

enumerabo . qui uersionem Geographiae Ptolemaci Latinam continent, hodienum superstites. Iam enim in med O aevo, cui magna uulgo et crassa, ut elegantiorum literarum in unuia et sum, ita et inprimis Geographiae tribuitur ignorantia , a Ptolemaeum magni fuisse aestimatum, tot testantur Apographa Graeca , superius recensita. Hinc non eli mirum , cur Seculo XV. renascentibus literis . hIni uiri eruditi, de uertendo illo in linguam latinam , cogitarunt ἰ quo scit. liber in addiscenda Geographia antiqua quam maxime necessirius, in plurium, linguam Graecam non callentium, pcruenmt manus. Primus illorum, EMANvEL CHRYSOLOR As b) Vir Graece doctissimus, opus quidem inchoauit, c at uero morte praeuentus, aut a iis negotiis impeditus . istud non absoluisse uidetur ; quoniam intcr rei qua Emanuelis αδεκδοτα istud non habetur. IACocvs autem ANGELUS primus omnium . hoc opus perfecit, cuius Archetypon Florentiae in i, bliotheca Abbatiae super fuit temporibus Pocciant ii . ceu tis .itur in Libro de sol pt. Florent. p 83. Cum igitur tantopere de Ptolemaeo mereri luidii erit Iacobus Angelus , dignum eum cenico, in cuius uitam paulo seni ius inquiram. I. 2 Ex

a contrarium euineere lategit b Polye. Lyserus, Pro . Helmmidiensis , in PraefHistoriae Poetarum et Poematum medii, aeui Hii l .ia l721. In 8. exeusae, praemilia

50쪽

f. a.

Ex quanam familia, siue gente is originem traxerit, non est mihi. perspectum. Pauca enim sunt . quae de eius in Ptolemaeum meritis, et scientia Mathematica, tradit PoccIANTius , in Catalara scriptorum Arrentinorum, P. II. edit. Fisent. de Anno Ἀ89. in A. qui et ipse fatetur, se ignorare patriam et nomen gentilitium Angeli, scribens : Angelus, calvs D.

malia ignoratur, bonarum liter Mum promtaaraum , et Geographiae assiduus Profes-- ; teste uirorum illa tum quodam Catalago , Geograpbιam Ptolemaeι uertit , et Idem meo iudicio est IAcollus ANGELUS , quem POCCIANTIVS l. c. p. 83.

ANGELIcvM uocat. et de eo narrat , quod a natura moranti dotibus decora. rus, ac , naturali quodam νηstinctu . ad unum Coelestium indataηdas proprietates progenιtus, haec naturae nobιlissima munera repetens, labore non immodιco postre stransmittendam curauerit Comographiam reolomei; quam diligentissime e Graecia Codrauus . et Tabulis aeneu d ex picturae dimensione expressam , Alexodro V. deis dicavιt ἰ e) quo munere gentium omηιum restariae ingenιem requ9isae lacis θυη- darem uidentvr - - Latinius in eius laudem haec habet:

En tibi stat meriti e tabulis laus , Angele, summi, cum mundo aequaleis fati habitura dies. Hinc te perpetuum Comitem Teblonius habebit;

Pe S, De ulu Sque alter, cuius et orbis eris. Eadem fere habet P. IvLivs NEGRr , in Isoria duci Scritioni Florentini Ferrara Ira a. iv sc erit. p. 43 b. p. 3I9. b. 32o. b. seq. ciui uti in locis ei talis . ita et alibi Pocci ANTIvM partim exscripsit, partini suppleuir.

Hic I AcogvM ANGELvM de Sc ARpARIA. , et I Acosv N ANGELUM FLORENT IN v M pro uno eodemque habet : si quidem locus , SCARPARlA dictus in agro Florentino situs. Vtrum uero haec ita sint , iis iudicandum rei nquo , quibus Magnum Etruriae Ducatum, aut mente, aut eorpore, accuratius perlustrare contingit. Gethcrus C 3 enim,

d quis se horum uerborum sensus. non satis clarum est. Eo enim tempore. quo Iacobus Angelus , suum laborem Alexandro inscripsit , nondum ars Chalcogra pilica erat hvienta I neque etiam lacobus, alias. quam pictas tabulas. Alexandro obtulit, quales Au ogr.iphou eius habet. e sotta eausa dediationis erat, desiderium Iaeobi, ut a Pontifice Maximo inter Smeret aratis eius eo piaretur , ceu docet Epistola LEONARDI BavNI I L. I. EP. l. p. l. a. editi

SEARCH

MENU NAVIGATION