D. Caecilii Cypriani Carthaginiensis episcopi; ... Opera. Iam denuò quàm accuratissimè recognita, collatione facta editionum Pauli Manutij & Guilielmi Morelij ... in tres tomos nunc primùm distincta. Adnotationes Iacobi Pamelii ... toti operi sparsim

발행: 1643년

분량: 714페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

Diui Cypriani.

4 Nam quantum perniciola est ad sequentium ladisam tuina Praepoliti J Simitti prasias ιιιώ, est opistola

AD CLERUM DE CURA

pauperum di quiete plebis.

ιαν , neae quid avit constitutis is carcere,aal caete .ris paveribas des. Derede υι plebem inquiete

D. Cyprian.

CYΡR IANVS PRESBYTE.

ris de Diaconibus fratribus charissimis S. AL uro vos incolumis per Dei l . gratiam fratres charissimi, litus ερθ' quod circa incOIumitatem quoiaque vestram omnia integra esse cognouerim. Et quoniam mihi interdine nunc non permittit loci conditio; pcto vos pro fide, Ee religione vestra, fungamini illic de vostris partibus, & meis, ut nihil vel ad disti plinam, vel ad diligentiam, desit. Quantum autem ad sumptus suggerendos siue illis, qui gloriosa voce D cum confessi, in Carcere sunt conltituti, siue iis qui pauperes , α indigentes laborant de tamen in Domino peri euerant, peto nihil desit: ea summa omnis , quae redacta est , illi e sit apud clericos distributa propter eiusmodi casus: ut haberent plures, unde ad necessitates , Ec pressuras singulorum operari possint. Peto quoque ad procurandam quietem solertia & sollicitudo vestra non desinat i de si fratres pro dilectione sua cupidi sunt ad conueniendum, di visitandum confessores bonos , quos illustrauit iam gloriosis 1nitiis diuina dignatios tamen caute hoc , & non glomeratim , nec permultitudinem simul iunctam puto esse faciendum: ne ex hoc ipso inuidia concitetur , Ec introeundi aditus denegetur, de da insatiabiles multum volumus, totum perdamus. Consulite ergo de prouidete, ut cum temperamento hoc agi tuti iis possit , 'ita ut Presbyteri quoque, qui illic apud confessores offerunt, singuli cum singulis Diaconis pervices alternent: quia x mutatio personarum , dc vicissitudo conu nientium minuit inuidiam. Circa omnia enim mites de humiles, ut seruis Dei congruit temporibus seruire de quieti prospicere, de plebi prouidere debemus. Opto vos, fratres charissimi ac desideratissimi,

semper bene valere,&nostri meminisse. Fraternitatem uniuersam salutate. Salu tant vos Victor Diaconus, di qui mecum sunt. Valete.

ADNOTATIONES IN

Epistolam V.

132쪽

Epistolae.

i Et quoniam mihi interesse nune non permittit oci condit o J I ex h.tia. man Ulam est M. dilix mis, in βιessu scripιam i Quantum autem ad sumptui suggerendo si pe

Ita ut presbyteti quoque qui illi e apud consilia

1 salutat voa victoi Diaconus, &qui mecum

AD CLERVM DE CURA

pauperum ac confessbrum

ARG. Eresd pene is umeηρι est cum praece doli , praeterquam quod Confessores quoque sui officiν vult admoneri a Ciero, ut hamititisti dens operam, o Presburis ac Diaconis morem g ram : ostier etiam ρcessus si a Masam redie. Est tirem esitam haec e mmero Epistoriarum xiij. d. quilas anfra Epimia xv.

ac Diaconibus fratribus S. Pethv Ex AM' quidem sta tres charissimi , ut uniuersum Clerum nostrum integrum Ecincolumem meis litteris salutarem : sed quoniam infesta tempestas, qua

plebem nostram ex maxima parte prostrauit, ' hunc quoque addidit nostris dolo. ribus cumulum , ut etiam Clari portionem sua strage perstringeret roramus Do-m Inum ut vos saltem , ' quos & in fide, in virtute stare cognouimus, tutos quo isque in posterum pcr diuinam misericordiam salutemus. Et quamquam causa compelleret, vi ipsc ad vos properare Bevenire deberem: primo cupiditate & desiderio vestri, quae res in votis meis summa est, tum deinde ut ea quae circa Ecelesiae gubernacula, utilitas communis exposcit, tractare simul & plurimorum consilio examinata limare possemus: tamen potius vi .su est adhuc interim Iatebra & qui et E tenere, respectu utilitatum aliaru, quae ad pacem Omnium nostrum pertinent & salutem, quarum vobis 3 a Tertullo fratre nostro charissimo ratio reddetur r qui pro caetera sua cura, quam impense diuinis oporibus impertit, etiam huius consilii auctor fuit, ut cautus & moderatus existerem, nec me in conspectum oubli cum , & maxime cius loci, ubi totiens fla gitatus & quaesitus fuissem I temere Com. mitterem. Frctus ergo & dilectione At te ligione vestra, quam satis noui, his litteris& hortor de mando i ut vos quorum miniis me illi e inuidiosa & non adeo periculos L praesentia est,uice mea fungamini circa se renda ea , quae administratio religiosa ue poscit. Habeatur interim quantum potestes quomodo potest pauperum cura sed qui tamen inconcussa fide stantes gregem . Christi non reliquerunt1 ut his ad tolerandam penuriam sumptus per vestram dili- .gentiam suggeratur, ne quod circa fidem qtempestas non fecit, circa laborantes necessitas faciat. Cofessoribus etiam glorio sis impertiatur eura propensior. Et quam quam se iam plurimos ex his fratrum voto de dilectione susceptos i tamen si qui sunt, qui vel vestitu. vel sumptu indigeant, 'se ut etiam pridem vobis scripseram, cum ad huc essent in carcei e constituti , subministrentur eis quaecumque sunt nece statia,' modo ut sciant ex vobis de instruant ut dediscant, quia secundum scripturarum magisterium Ecclesiastica diseiplina depo-icat, humiles fle modestos & quietos esse debere, ut honorem sui nominis seruent, ut qui gloriosi voce fuerint, sint & mori bu, glorios faciant se dignos, ut in omni

bus Dominum promerentcs, ad coelest cm coronam laudis suς colammatione perueniant: plus enim supercst, qua quod trans actu videtur, i ' c5letiptum sit. Ante mot

tem ne laudes hominem quemquam. Et Literum i Esto fidelis usque ad mortem,

133쪽

& dabo tibi coronam vitae. Et Dominus quoque dicat: Qui toleraverit usque ad Mat. o. tinem, hic saluabitur. Imitentur Dominum , qui sub ipso tempore pallionis non superbior, sed humilior fuit. Tunc cnim Apostolorum suorum pedes lauit dicens: Si ego lavi pedes vostros magister&Dominus, B: vos debetis aliorum pedes lauare. Exemplum enim dedi vobis, ut sicut ego feci, de vos faciatis aliis. V Item Pauli Apostoli documenta sectentur; qui post carcerem saepe repetitum, post flagella, post bestias, circa omnia mitis & humilis persevcrauit, nec post tertium caesum de, paradisum quid qua sibi tu solenter assu in ἀ sepsit , dicens. Neque gratis panem mandu

Diui Cypriani.

ADNOTATIONES

Epistolam VI.

3 quos & in fide de in virtute J Iu Maenarim mil

4 Et quamquam causa compelleret. J me a

t quia tabitur, qui se humilia ueriti nunc est ut magis inlidiantem aduersarium metuant qui fortiorem quemque nrugis aggreditur, α actior factus hoc ipso quod victus est, superantem superare conatur. Dominus faciat, ut& ego iterum illos mature via

1 a Tertullo fratre nostro eharissimo J r iaci tmensi et si Una 27 ἐ-a sam ι qui . fuisdere besalutari exhortatione compone- se irrum. ρ π u Caribet Mn-m Peri0rma amre mentes eorum ad seruandam gloriam

suam possim. Doleo enim quando audio quosdam improbe & insolenter discurre re ad ineptias, vel ad discordias vacarer Christi membra sciam Christum confessa, per eoncubitus illicitos inquinare; i' nec a Diaconis aut Presbyteris rogi posse, sed id agere, ut per paucorum prasiosi de malos

mores, multorum de bonorum confessorum gloria honesta maculetur: quos vereri debent, ne ipsorum testimonio re iudicio condemnati, ab corum societate pri- uentur. Is enim demum confesIor illi uitiisti verus est, de quo postmodum non eru

bescit Ecclesita, scd gloriatur. Ad id vero

quod scripserunt mihi compresbyteri nostri s Donatus Zc Fortunatus, Nouatus re Gordius . solus rescribere nihil potuit quando a primordio Episeopatus mei statuerim, nihil sine consilio vestro, de sine consensu plebis meae, priuata lententia gerere: sed cum ad vos per Dei gratiam vipero, tune de iis quae vel gesta sunt, vel gerenda, sicut honor mutuus poscit, incommune tractabimus. opto vos, fratres charissimi ac desiderarissimi, semper bene valere, oc mei meminisse: fraternitatem, quae vobiscum est, multum a me salutate: de ut vostri meminerit, admonete. Valete.

8 seut etiam pridem vobis scripseram J mtia Em

B iiij oste

134쪽

Diu i Cypriani 6

Christianis omnibus congruat, secundum Domini vocem, ' qui neminem alium re spicit, nisi humilem fle quietum, & tr mentem sermones suos; tum magis hoc obseruare de implere confesIores oporter, qui cxemplum tacti csiis c arteris fratribus, ad quorum mores omnium vita de actus

debeant prouocari. Nam sicutIudaei a Deo alienati sunt propter quos nomen Dei blasphematur In gentibus: ita contra Deo Chari sunt, per quorum disciplinam nomen Domini lauciabili testimonio praedicatur , sicut scriptum est Domino praemoncnte de dicente 1 Luceat lumen vestru coram hominibus, ut videant opera vestra bona, de clarificcnt patrem vestrum qui in caelis est. Et Paulus Apostolus dicit. Lu-Hdi . a. cete sicut luminaria in mundo. Et Petrus I. PN. a. similiter hortaturr emut hospites, inquit, de peregrini abstincte vos a carnalibus deis sideriis, quae militant aduersus animam, conuersationem habentes intor gentiles honam, ut dum dctrectant de vobis, quasi de malignis, bona opera vestra aspicientes magnificent Dominum. Quod. quidem maxima pars Vestrum cum meo gaudio Curat, & confessionis ipsius honore melior facta,tranquillis de bonis moribus gloriam suam custodit & seruat; sed quosdam au dio inficere numerum vestrum, de laudem

praecipui nominis praua sua conuersatione destruerer quos etiam vos ipsi, utpote amatores,& cons exuatores laudis vestrae, obiurgare de comprimere dc emendare

debetis. Cum quanto enim nominis vestri pudore delinquitur, quando alius aliquis temulentus & lasciuiens demoratur alius in eam patriam, unde extorris factus est regreditur , ut deprehensus non iam

quasi Chri stianus, sed quasi nocens Pereat ii Inflari est quos, de tumere audio ;

cum scriptum siti Noli altum sapere , sed

time. Si enim Deus naturalibus ramis non F1' pepercit, ne forte nec tibi parcat. 'Domi- - 1o. nus nostςr sicut ouis ad victimam ductu, est, dc sicut agnus coram tondente sine voLce , sic non aperuit os suum. Non sum, inquit, contumax, neque contradico. Dorsum meum posui ad flagella, Ee maxillas meas ad palmas. Faciem autem meam non auerti a Meditate sputorum. Et quisquam per ipsum nunc, atque in ipso vivenS, ex. tollere se audet&superbire, immemorde

factorum quae ille gessit, demandatorum quae nobis vel per se, vel per Apostolos suos tradidit λ Quod si non est maior Do 'δ' mino suo seruus; qui Dominum laquuntur humiles di quieti, &taeiturni vestIglaeius imitentur. Quanto quisque inferior fuerit, sublimior fiat dicete Domino: Qui

minimus fuerit in vobis, hic erit magnus. Quid deinde illud λ quam vobis execran dum debet videri, quod cum summo animi nostri gemitu de dolore cognouimus: Non deesse, qui Dei templa,&post conia fessionem sanctificata, Mallustrata praus membra turpi & infami concubitu suo maculent, cubilia cum foeminis promiscua νiungentes: quando de si stuprum conscien tiae eorum desit, hoc ipsum grande crimen est, quod illorum scandalo in aliorum ruinas exempla nascantur. Contentiones quoque Ee aemulationes inter vos nullas esse oportet, cum, pacem suam nobis dimiserit Dominus, de scriptum sit, Diliges si se .s

proximum tuum tamquam te. Si autem mordetis fle incusatis inuicem, videte ne consumamini ad inuicem. Conviciis etiam id maledictis, quaeso vos abstinere: quia neque a. aledici regnum Dei consequuntur, delingua, quae Christum confessa est, incolumis 8c pura cum suo stonore seruaniada est. Nam qui pacifica, fle bona, & iusta secundum praeceptum Christi loquitur,

Christum quotidie confitetur. sat scirenunciaueramus cum bapti Eati sumus: sed nunc vere renunclauimus saeculos quando tentati, fle probati a Deo, nostra omnia relinquentes , Dominum secuti sumus, & fide ac timore eius stamus &viis

uimus. Corroboremus nos exhortationi.

bus mutuis, de mapis ac magis proficiamus in Domino: ut cum pro sua misericordia pacem fecerit, quam se facturum tepromittit, noui de pene mutati ad Ecclesiani reuertamur, re excipiant nos sue fratres nostri,siue gentiles, circa Omnia correctos. atque in melius resarmatos , dc qui admurati fuerant prius in virtutibus gloriam. nunc admirentur in moribus disciplinam. Opto vos, fratres charissimi, semper bene

valere.

Epistulam VIII.

135쪽

Epistolae

pro ea quod erat: tamen. Mararias vera Cr cam in tune

.uidi, non vi christi nos, sta me nacentes.

11 Insati aliquos audio de tumete J N. h. l. ment

r Si autem mordetis 5: ineusatis inuicem J Diu ri

pro eo qaia Graece set et Q in , id est comeditis,

AD CLE

136쪽

Diui

AD CLERVM ET PLEBEM

' de de preeando Deo pi o pecc-tis.

ARG. gitis: m pre. est argumenti cum

CYPRIA NUS PRESBYTERI s

de Diaconibus fratribus salut .

quem singuli dii cmus Deo, s vos quoque illic assiduis orationibus de enixis precibus

instanter incubere, admoneo tarne etiami ple religio in sollicitudinem vel iram, ut ad placandum atque exora dii Dominum non voce sola, sed de ieiuniis, ta laclymis,&omni genere deprccationis ingemiscamus. In tes ligendum est enim At confitendum, pressurae istius tam turbidam vastitatem, quae gregem nostrum maxima ex parte populata est, & adhuc usque populatur se- eundum pcccata nostra venisse , dum viam Domini non tenemris, nec data nobis ad salutem caelest i a mandata seruamus. Fccit Dominus noster voluntatem patris, de nos non facimus Domini voluntatem; patri reonio & lucro studem es, superbiam se ctantes, aemulationi & disiciationi vacan tes, simplicitatis 5: fidei ncgligentes, saeculo verbis solis non saetis renunciantes, unusquisque sibi placentcs , de Omni hus displicentes. Vapulamus itaque ut meremur, cum scriptum sit: seruus autem ille qui cognoscit voluntatem Domini sui,& non paruetit voluntati eius, vapulabit multis. Quas autem plagas, quae verbera

non mercinur: quando nec confusibres qui exemplo caetcras ad bonos morcs esse debuerant, toneant disciplinam 3 Itaque dum quosdam insolenter extollit confessionis

suae timida de' inuerecunda iactatio; 3 tor. menta vcnerunt, & tormenta sine fine tor toris sne exitu damnationis, sine lolatio mortis , tormenta quae ad coronam non

facile dimittant . sed tamdiu torqueant, quamdiu dejiciant,nisi si aliquis diuina di

gnatione subtractus inter ipla cruciamen ta proscccrit, adeptus gloriam non termino supplicii, sed velocitate mortendi. Haec patimur delicto de merito nostro, sicut

Cypriani

praemonuit diuina censura, dicens: Si deia reliquerint legem meam, & in iudiciis mcis non ambulauerint, si iustificationes meas prophanauerint Be praecepta in ea non obseruauerint, vi sitabo in virga facinora eorum,& in il agellis delictaeorum. Virgas igitur 5e flagella lent; mus, qui Deo nec bonis factis placemus , ' nec pro peccatis satis facinuis. Rogemus de intimo corde & de tota mente misericordiam Dei quia re ipse addidit dicens Misericor diam autem meam non dispei gam ab eis. Pctamus de accipiemus: & si in accipiendo mora de tarditas fuerit, quoniam grais niter offendimus, pulsemus ; quia &pulsanti aperit ut ii modo pulsent ostium preces , fle gemitus,& lacrymae nostrae, quibus insistere At immorari oportet, & si sitv naenimis oratio. Nam quod magis luasit de compulit, ut has ad vos litteras scriberem.

ite debetis o scut Dominus ostendere de reuelare dignatus est dictum esse invisione i Petite de impetrabitis. Tunc drinde praeceptum plebi assistenti , ut pro quibusdam personis designatis stii peterent. In petendo autem fuisse dissonas voces ,& dii pares voluntates. Ac vehementer

hoe displicuisse illi qui dixerat: Petite Mimpctrabitis, quod plebis inaequalitas discreparet, nec esset fratrum consensio unaia simul ex se iuncta concordia ; cum scriptum siti Deus qui inhabitare facit unani mea in domo. Et in Actis Apostolorum

legamus: Turba aurem eorum qui crediderant anima, ac mente una agebant: de Dominus sua voce mandauerit, dicens Hoc est mandatum meum, ut diligatis in Dicem. Et iterum: Dico aut citi vobis , quo niam si duo ex vobis coivicia eritis in terra, de omni rc quam cunque petieritis , con

tinget vobis a patre meo qui in caelis est. Quod si duo unanimes tantum pCilunt, quid s unanimitas apud omnes csset Quid si secundum pacem , quana nobis Dominus dedit, uniuersis fratribus conueniret a lampride in de diuina misci icor dia impetrassemus quod petimus, nec tamdiu in hoc salutis de fidei nostiae periculo

fluctuaremus. Imo vero nec venissent fratribus haec mala ,s in unum fraternitas

fuistia animata. Nam de illud ostensum cst, quod sederet paterfamilias sedente

sibi ad dexteram iuuene, qui iuuenis anxius &cum qhadam indignatione subtristis, maxillam manu tcnens moesto vultu sedebat. Alius veto in sinistra parte consi-ssciis rete portabat, quod se mittere, us

137쪽

Epis olae

circumstantem populum caperet, minabatur: fccum minaretur quid hoc esset,

ille qui vidit, dictum est ei: Iuuenem qui

ad dexteram si e sederet, contristari & dolere quod praecepta sua non obseruareniatur: illum vero in sinistra exultare, quod sibi daretur occa sto via patre familias pO- testatem sumeret saeuiendi. Hoc prius longo ostelisum est, quam tempestas vastitatis huius oriretur. Et vidimus impictum quod lactat ostensum, ut dum Domini praecepta contemnimus, dum datae legis

mandata salutaria non tenemus , facultatem nocendi inimicus acciperet, minus sim atos, de ad repugnandum minus cautos iactu retis operiret. Oremus instanter,

Et assiduis precibus ingemiscamus. Nam de hoc nobis non olim per visionem, fratres charissimi, exprobratum sciatis quod dormitemus in precibus, nec vigilanter oremus ; de Deus utique qui quem corri pit diligit, quando corripit, ad hoc Corripit vi cmendet, ad hoc emendat,ut serueta Excutiamus itaque de abrumpamus somni vincula, Zc instanter ac Vigilanter oremus:

sicut Paulus Apostolus praecipit dicens:

Instate orationi vigilantes in ea. Nam de Apostoli orare diebus ac noctibus non destiterunt, de Dominus quoque ipse disciplinae magister, dc exempli nostri via, frequenter de vigilanter orauit, sicut in Evangelio Iegimus: Exiit in montem orare. Zc fuit pernoctχns in oratione Dei ideutique quod orabat, orabat ille pro nobis, cum peccator ipse non esset, 1ed nostra

peccata portaret. Adeo autem pro nobis ille deprccabatur, ut legamus alio loco: Dixit autem Dominus ad Petrum i Ecce Satanas postulauit ut VOS Vexaret quomodo triticum: ego autem rogaui pro te,

ne deficiat fides tua. Quod si pro nobis ac pio delicti x nostris ille de laborat, dc vigilat Sc precatur, quanto nos magis infistere precibus Be orare, Ec primo iplum Dominum rogare, tum deinde per ipsum Deo patri satisfacere debemus. Habemus aduocatum Ee deprecatorem pro p cccatis nostris Iesum Christum Dominum di Deum nostrum, si modh nos in praeteri tum peccasio paeniteat, dc Confitentes atque intelligentes delicta nostra, apibus

nunc Dominum offendimus, vel ae cretero nos ambulare in viis eius, &praecepta eius metuere spondeamus. Pater nos MCorrigit deluetur, stantes tamen in fide dein pressuris atque in angustiis ς de Christo eius firmiter adhaerentes, sicut scriptum est: Quis nos separabit a dilectione Cliti. sti ; pressura , an angustia, an persecutio,

an fames, an nuditas, an periculum, an

gladius λ Nihil horum potest separare creadentes, nihil potest aucllere corpori eius Ec languini cohaerentes. Persecutio ista examinatio est atque exploratio pecto ris nostri: excuti nos Deus voluit Ec probati sicut suos semper probauit: nec tamen in probationibus eius aliquando auxilium eredentibus defuit. Denique ad minimum famulum suum, de indelictis licet plurimis constitutum, bc dignatione eius indignum ita men ille pro sua circa nos bonitate mandare dignatus est: Dic illi, inquit, securus sit, quia pax ventura est. Sed quod interim morola est, supersunt

adhuc aliqui qui probentur. Sed de devictu parco, de sobrio potu, diuinis di- .gnationibus admonemur; scilicet ne vigore caelesti sublime iam pectus illecebra

laecularis en eruci, vel ne largioribus epulis mens grauata minus ad preces oratio innis euigilet. Dissimulare haec singula des

apud conscientia in meam lotus occultare

non debui, quibus unusquisque vestrum

de instrui de regi possit. Nec ipsi utique

apud vos hanc Epistola in teneatis occultam, sed legendam fratribus suggeratis. Intercipcre enim quibus nos Dominus admonere de instruere dignatur, eius est qui admoneri de instrui fratrem suum nolit. Probari nos a Domino nostio sciant. nec a fide qua in eum semel credidimus praesentis pressurae confli ctatione defietat. Delicta sua singuli recognosccntes, vel

modo conuersationcm veteris hominis exponant. Nemo enim retro attendens,& superponens manum suam super aratrum, aptDs est regno Dei. Denique uxor Lot, quae liberata contra praeceptum reis L s tro respexit, quod euaserat perdidit. Attendamus non post criora , quo diabolus ' '' reuocat, sed priora, quo Christus vocat. oculos crigamus ad caelum , ne oblectamentis de illecebris nos suis terra decipiat. Vnusquisque Oret Deum non pro se tantum, scd pro omnibus fratribus, sicut dominus orare nos docuit, ubi non singulis priuatam preccm mandauit, sed oratione communi de concordi prece V pro omnibus iussit orare. Si nos Dominus humiles de quietos, si nobis inuicem copulatos, si circa iram suam timidos, si praesenti tribuislatione correctos emendatosque conspe- Mat. c. xerit, tutos ab inimici infestationibus exhibebit, praecessit disciplina, sequetur Br

138쪽

Diui Cypriani

venia. nos tantum sine cessatione poscen di,& cum fide accipiendi simplices & vnanimes Dominum deprecemur, cum gcmitu pariter Si fletu deprecantes, sicut deprecari oportet eos, qui sint positi inter plan gentium ruinas, & timentium reliquias, inter numerosam languentium stragem. de exiguam stantium paucitatem. Rogemus pacem maturius reddi , cito latebris non ris Ee periculis subueniri, se impleri quae famulis suis Dominus dignatur ostenuere redintegrationem Ecesesiae suae, securita tem salutis nostrae, post pluuias serenitatem, post tenebras lucem, post procellas& turbines placidam lenitatem. pia pateris nar dilectionis auxilia, diuinae Maiestatis solita magnalia, quibus & persequentium blasphemia retundatur, de lapsorum p nitentia reformetur , de fortis 5e stabilis perseuerantium fiducia glorietur. Opto vos, fiat tes charissimi, semper bene valere.

ADNOTATIONES

Epistolam VIII.

uit ut cribaret, ira erum Graeceo μή του inrigenti Viderarisugae gnam is Mus

ii Et laborat,& vigilat Ee precatur ) GMkis let Amransit de laborabat& vigilabat deprecabat ut ὶ Id

in accipiendo. g. Sicut Dominus ostendete direuelare dignatus estὶ tu μι. Oextasi .mnia excepso Mantis. qua ha

D. Cyprian.

superponens de aptus. otantes pro omnibus iussit orare orante ,s

AD MARTYRES ET CON

fessisies de Mappalico.

139쪽

l. c.

Epistolae

bas de Confessioribus i Iesu Christi

Domini nostri in Deo patrepςrpetuam S. xv Leto' Imus & gratulor , sortissimi ac beatis nai fratres cogntiata fide ac virtute vestra, in quibus mater Ecclesia gloriatur, s gloriata de nuper quidem, cum confessione perstante suscepta poena est, quς Consessores Christi fecit extorres confessio tamen prς sens. quanto in pallione fortior, tanto clarior et maior in honore est. Crevit pugna, Creuit dc pugnantium gloria. Nec retardati estis ab acie tormentorum metu, sed ipsis tormentis magis estis ad aciem prouocati, fortes & stabiles ' ad maximi certaminis prplium prompta deuotione prodi istis. Ex quibus quosdam iam comperi coronatos

quosdam vero ad coronam victorie proximos, uniueri OS autem, quos agmine glorioso carcer inclusit, pari ae simili calore virtutis ad gerendum certamen animatos; sicut esse oportet in diuinis castris milites Christit ut incorruptam fidei firmitatem non blanditiae deeipiant, non minae ter

reant, non cruciatus ac tormenta deuincant, quia maior est qui in nobis est, quam adi est in hoc mundo. Nec plus ad deliciendum potest terrena ' poena quam aderigendum tutel4 diuina. Probata res est certamine fratrum glorioso , qui ad tormenta vincenda coeteris duces facti, exem. plum virtutis ac fidei praebuerunt, congres si in acie, donec acies succumberet victa. Quibus ergo vos laudibus praedicem, fortissimi fratres, robur pectoris vestri, dc petaseuerantiam fidei quo praeconio vocis Exornem 3 Tolerastis usque ad Consummationem gloriae durissimam quaestioncm, nec cessitis suppliciis, sed vobis potius supplicia cesserunt. Finem doIorum, quem

tormenta non dabant, coronae dederunt.

Laniena grauior ad hoc diu perseuerauit, non ut stantem fidem deiiceret, sed ut ii mines Dei ad Dominum vel6cius mitte iaret. Vidit admirans prssentium multitudo' caeleste certamen, io certamen Dci,spiritale certamen, praelium Christi; stetisse seruos eius voce libera, mente incorrupta, virtute diuina, telis quidem saecularibus nudos, sed armis fidei credentes armatos. Steterunt torti torquentibus fortiores; EcIa pulsantes ac laniantes ungulas, pulsata ae Ianiata membravicerunt. Inox pugnabilem fidem superare non potuit sieuiens diu plaga repetita, quamuis rupta compage viscerum, tot querentur in serus Dei iam non membra, sed vulnera. Fluebat sania suis, qui incendium persecutionis cxtinguere, qui flammas oc ignes gehennae glo. rioso cruore sopiret. o quale illud fuit spectaculum Domino, quam sublime , quam magnum, quam Dei oculis sacramento,ac deuotione militis eius acceptum , sicut scriptum est in Psalmis, i 1 Spiritu sancto es Ioquente ad nos pariter de monente: Pretiola est in conspectu Domini mors iusto. rum eius: pretiosa mors haec est, quae emit immortalitatem pretio sui sanguinis; quae

accepit coronam de consummatione vita

tutis. imi seus illic Christus fuit, qui mlibens in talibus seruis suis &puguauit devicit protector fidei, I3 dans credentibus

tantum, quantum se credit capere, qui sumit: certamini suo adfuit, praeliatores atque alteriores sui nominis erexit, corro. borauit, animauit. Et qui pro nobis moriatem semel vicit, semper vincit in nobis. Cum vos inquit, tradiderint, nolite coiaitare quid loquamini: dabitur enim misis in illa hora quid loquamini : non M t. . enim vos estis qui loquimini, sed Spiriatus patris vestri qui inquitur in vobis. Documentum rei praesens praelium praebuit. Vox plena Spiritu sancto de Martyris ore prorupit, cum I Mappalicus beatissimus inter cruciatus suos Proconsuli diceret : Videbis cras agonem. Et quod ille cum virtutis ac fidei testimonio dixit. Dominus impleuit. Agon coelcstis exhibitus, de Dei ruus in agonis promissi certamine coronatus eli. Hic est agon quom Propheta Elatas anto prae i. sdixit, dicens : Non pusillum vobis certamen cum hominibus, is quoniam Deus prς stat agonem. Et ut ostenderet quis hic agon futurus esset, addidit, dicens: Ec ce virgo in vicis accipiet S pariet filium,& vocabit nomen cius Emmanuel. Hic est agon fidei nostrae qua congrcdimur, qua vincimus, qua Coronamur. Hic cliagon quem nobis ostendit bcatus Ap stolus Paulus , in quo oporici nos currere, S i 7 ad coronam gloris peruenire. Ne - 1. . s.

scitis, inquit, quia qui in stadio cur

runt, omne S quidem currunt, VnuS tamen accipit palmam Sic currite ut oc

Cupetis. ι8 omnis emni qui agonizat in omnibus continens est , de illi quidem ut corruptibilem coronam accipiant,

140쪽

Diui Cypriani a

nos autem incorruptam. Item suum Certamen ostendens ti hostiam se Domini ei tofuturum csse promittens, ait: 19 Ego iam delibor, re te pus instat allumptionis meae. Bonum agonem certaui, cursum per ci,

fidem seruaui. Iam superest mihi corona iustitiae, quam mihi reddet Dominus in illa die. ille iustus iudex: non solum auic mmihi, sed S: omnibus qui dilexerint aduentum eius. Hunc igitur agonem per Prophetas ante praedictiim , pet Dominum commissum, per Apostolos gellum, Mappalicus suo & collegarum suoru in nomine Proconsuli repromisit, nee fefellit in promisso suo vox fidelis: pugnam quam*Opondit, exhibuit, Ac palmam, quam meruit, accepit. ao Istum nunc beatissimum Martyrem de alios participes eiusdem conis

gressionis, & comites in fide stabiles, in dolore patientes, in quaestione victores, ut caeteri quoque sectemini, S opto pariter

re exhortor; ut quos vinculum confessonis de hospitium carcetis simul iunxit, tun gat etiam consumniatici virtutis,& cor iana coelestis r ut lacrymas matris Ecclesia 2i quae plangit ruinas 3c funera plurimo ruin, vos vestra laetitia turgeatis. & caeterorum quoque stantium firmitatem vestri ex epli prouocatione solidetis. Si vos acies vocaverit, si certaminis vestri dies venerit. militate fortiter . dimicate constanter, scientes vos sub oculis praesentis Domini dimicare, contcssione nominis eius ad ipsius gloriam p cruenire: Qui non sic est, ut fetuos suos tantum spectet a sed de ipse tu elatur in nobis, ipse congreditur, ipse incertamine agonis nostri 5e coronat pariter,& coronatur. ar Quod si ante diem cerata minis vestri de indulgentia Domini pax superuenerit, vobis tamen manet voluntas integra , N: conscientia gloriosa. Nec contristetur aliquis ex vobis, quasi illis minor qui ante vos tormenta perpessi victoee calcato iaeculo ad Dominum glotioso itinere vener sit: us Dominus scrutator est renis, de eordi si arcana perspicit de intuetur occulta. Ad coronam Dei promeren .

dam sussieit ipsius testimonium solum, qui

iudicaturus est. Ergo utraquc rcs, fratrcs

charissimi, sublimis est pariter de illustris.

illa securior ad Dominum victoriae consummatione properare rhaec laetior, accepto post gloriam commeatu, in Ecclesiae laudes orere. a O beatam Ecclesiam nostram quam sic honor diuinae dignationis illuminat ; quam temporibus nostris glo. D. Cupraan. riosus Martyrum sanguis illustrat. Erat ante in operibus fratrum candida, nunc facta est in Martyrum cruore purpurea. Floribus eius nec tilia nec rosae desunt. Certent nunc singuli ad utriusque honoris amplissi mam dignitatem. V ut accipiant coronas vel de Opcre candidas, vel de passione purpureas. In coelestibus castris& pax & acies habent flores suos, quibus miles Christi obgloriam coronetur. Opto vos, fortissimi ac beatissimi fratres . semper in Domino bono valere, de nostri meminisse. Valete.

in Epistolam Ix.

Iesu Christi Domitii titistit in Deo patie s ira

Minor. His res v ro exeriti. A.: in Cluillo Domino nomo Ie in Deo patre . Caeteri tum M s. quam exta i . tium ι Iod: in Deo Patre.

SEARCH

MENU NAVIGATION