D. Caecilii Cypriani Carthaginiensis episcopi; ... Opera. Iam denuò quàm accuratissimè recognita, collatione facta editionum Pauli Manutij & Guilielmi Morelij ... in tres tomos nunc primùm distincta. Adnotationes Iacobi Pamelii ... toti operi sparsim

발행: 1643년

분량: 714페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

48 Epistola

examine liberos conrederet, atqae adeolapsi pa

censa CUmra extorquerentiem tur I conqueri- ear de istorum importanitase apud Cleram Romanam, o milictorum confirmationem, Epistolarum praecedentiam exempla transimittit. Caere

ram recens est edita haec Epistola a Maras. seMorello, repentar etiam in M. Harriri c

dice.

CYPRIANUS PRESBYTERI s

& Diaconibus Romae consistentibus fratribus, Silutem.

S sexui stet expositus, & disciplinae ac

diligentiae quantulacunque ratio declarata est, aliud accessit, quod nec ipsum latere vos debuit. Nam frater noster Lucianus dς ipse unus de Consessoribus, fidem quidem caIidus & virtute robustus, minus Domini ea lectione fundatus, quaedam conatus cst imperiti iampridem sevulsi auctorem constituenS, ' ut manu eius seripti libelli gregatum multis nomine Pauli darentur ; Cum Mappalicus Martyr cautus Ec verecundus, legis ac disciplinae memor nullas contra Euangelium litteras Reetit, sed tantum domestica pietate commotus matri suae de sorori, quae lapsae

fuerant, mandauerit pacem dari:' Saturninus quoque post tormenta adhuc in carcere eonstitutus, nullas eiusmodi litteras emiseris. Lucianus vero non tantum Pau. lo adhuc in carcere posito nomine illius

libellos manu sua scriptos passim dedit, sed di post eius excessum eadem facere sub

eius nomine perseuerauit,' dicens hoc sibi ab illo mandatum; nesciens Domino magis quam conseruo obtemperandum. Aurelis quoque adolescentis tormenta perpessi nomine libelli multi dati sunt, ciusdem Lueiani manu scripti, quod Iitteras ille non nosset. ' Cui rei ut aliquatenus posset obsisti, ' litteras ad eos feci, quas ad vos sub Epistola priore transmisi , quibus petere Et suadere non destiti, ut Dominicae legis , de Euangeli j ratio tenere. tur, postquam vero ad eos litteras misi, ut quali moderatius aliquid fic temperatius fieret, uniuersorum Confessorum nomine idem Lucianus Epistolam scripsit, qua pene omne vinculum fidei de timor Dei' & mandatum Domini, Be Euangelis sanctitas, di firmitas i OIueretur. Scripsiu enim omnium nomine, uniuersis eos pacem e

disse, V de hane formam per me aliis Episcopis innotescere velle ε euius Epistolae

exemplum ad vos transmisi. Additum est planx : de quibus ratio constiterit, quid post commissum egerint. Quae res maiorem nobis conflat inuidiam, ut nos cum singulorum causas audire, Ec excutere coeperimus,videamur multis negare, quod se nunc omnes iactant a Martyribu Ec Confessoribus accepisse. Denique huius seditionis origo iam coepit: nam inprouincia nostra per aliquot ciuitates in Praepositos '' impetus multitudinum factus est, de Pacem quam semel cuncti l Martyribus MContessoribus datam clamitabant, Conis instim sibi repraesentari coegerunt territis&subactis pri positis suis,qui ad resistendum

minus virtute animi,& robore fidei prevalebant. Apud nos etiam quidam turbulenti , qui vix a nobis in praeteritum rege bantur, fic in nostram praesentiam differebantur, per hanc Epistolam , velut quibusdam facibus accenti, plus exardescere, Ecpaeem sibi datam extorquere ccπperum. ' De quibus quales ad Clerum nothrum litteras fecerim, exemplum vobis misit sed

di quid mihi Caldonius collega pro integri tate & fide sua scripserit, quid ve ego ei

rescripserim, utrumque ad vos legendum transmisi. Exempla quoque Epistolae Ce- Ierini boni & robusti Consessoris, quam ad Lucianu in eundem Confessorem scripserit: item quid Lucianus ei rescripserit, misi vobis ; ut sciretis Ee laborem circa omnia dc diligentiam nostram, dc veritatem ipsam di lceretis: Celeri nus conlassor,

quam sit moderatus Ec cautus, dc humilitate ac timore '' iectae nostrae verecundus. Lucianus vero circa intelligentiam Do minicae lectionis, ut dixi, minuS pcritus, de circa inuidiam verecundiae noti in relinquendam facilitate sua molestus. Nam cum Dominus dixerit, In nomine M tPatris, Ec Filii, Se Spiritus sancti gentes tingi, de in baptismo praeterita peccata dimitti , hici' praecepti de legis ignarus, mandat V pacem dati Be peccata dimitti in Pauli nomine, te hoc sibi dicit ab illo

esse mandatum, sicut in litteris eiusdem Luciani ad Cclerinum factis animadue tetis Quibus minime conliderauit, quod non Martyres Euangelium faciant: sed pet Euangelium Martyres fiant: quando de Paulus Apostolus, que Dominus Vas electionis suae dixit, posuerit in Epistola sua, α

dieens: ' Miror quod sic tam circo demu . tamini,' ab eo qui vos vocavit in gratiam,

ad aliud Euangelium, quod non est aliude

162쪽

1us si sunt aliqui. qui vos turbant, & volunt conuertere Euangelium Christi , sed licet nos, aut Angelus de ecelo aliud ad nunciet, pr ter qua in ad nunclauimus vo bis, anathema sit sicut prediximus, & nuciterum dico, si quis vobis ad nunclauerit prςterquam quod accepistis , anathema sit. Opportune vero superuenerunt '' littere vestrς, quas accepi ad Clerum factas,' 'item quas beati Confessores Moyses di Maximus, Nicostratus &esteri Saturni,no, Ee Aurelio , 5 cq teris miserunt, in quibus Euangclij plenus vigor dii et plina robusta legis Dominic continentur r la. borantes hic nos, & contra innidit impetum M totis sidci viribus resistentes, multum sermo vester adiuuit , ut diuinitus c5pendium fiereti & priusquam verirent ad vos litterςr quas vobis proxime misi , de clararetis nobis. quod secundum Euange Iij legem stet nobiscum fortiter atque una nimiter etiam vestra sententia. Opto vos, fratres, sempcr bene valcre.

in Epistolam xx m.

i post factas ad vos litteras i vis ut rem. m/asianem

3 matri sudi Ze sototi quae lapsae suetant J D. V M

mus.

litteras ad eos se et , quas ad uot sub Epistola priore transmisiὶ Insin rara miti v Διων D.βoiam,

D. Cypriam

ix impetus multilaginem J S e Manu . Marestus: per multiiuginem : pona ris ει quad aptia , iamque: in sententiam nolitam disserebantur piata tetenAmr praesentiam.

aue De quibus quales ad Cletum nostrum litteras secetim, dee J inultigii vi in Aetiu. a. o. xxi.

ar Mitor quod se tam cito demutamini J Sieran-

Diui Cypriani

163쪽

. dieit.

Diui Cypriani.

Maximo Presbyteris, de caetetis Consessoribus dilectis imis fratribus, Salutem.

strae, fortissimi ac beatissimi

fratres, iampridem de opinio ne cognoueram , hetatus satis N plurimum gratulatus; quod vos conse Iione sui nominis parauerit ad coronam Domini nostri praecipua dignatio. Vos enim primores ec duces nostri temporis pretium facti coelestis militiae signa mouistis, vos spiritale certamen, quod nunc geri Deus voluit, vestris virtutibus imbuiuis. vos surgentis belli impctus primos immobili robore atque inconcussa stabilitate

fregi si is . inde initia felicia pugnandi orta

sunt. Inde vinccndi auspicia coeperunt. Contigit hIc per tormenta ' consummari martyria, sed qui in congressione praece. dens exemplum virtutis tratribus factus est, cum Martyribus inhonore communis est. Coronas vestra manu sertas inde huc

tradidistis, de de poculo salutari fratribus propinastis. Accessit ad consessonis exotadia gloriosa,&militiae victricis auspicia disciplinae tenor, quem de Epistolae vestret

Vigore perspeximus, quam modo ad colle gas vestros' in confessione vobiscum Domino copulatos, sollieita admonitione misistis; ut Euangelii sancta pricepta, de tradita nobis semel mandata vitalia, forti& stabili obseruatione teneantur. Ecce alius gloriae vestrae sublimis gradus, ecce iterum cum confessione seminatus promerendi Dei titulus: Stare firmo gradu; & in hac acie, qui Euangelium conantur irrumpere ,& pr sceptis Domini subruendis manus impias inferentes, fidei robore submouere; prsbuisse ante initia virtutum, nunc demorum magisteria prsbete- Dominus post resurrectionem mittens. Apstolos mandat, Be dicit: Data est mihi omnis potestaν in coelo de in terra. Ite ergo de docete gentes omneS, tingentes eos in nomine Patris, de Filii, de Spiritus sancti, docentes eos obseruare Omnia quae .cunque praecepi vobis. Et Ioannes Ap

solus mandati memor in Epistola sua postmodum fi ponit: In hoc , inquit, intelligimus quia cognouimus eum, si prε-cepta eius custodiamus: Qui dicit quoniam cognouit eum, de mandata eius non seruati mendax est: Ac veritas in illo non

D. Cyprian.

est. Haec praece Placum custodienda suggeritis, diuina re cςlestia mandata serua tis. Hoc est esse Confessorem Domini hoc est esse Martyrem Christi, seruare vo cis sus inuiolat Iri circa omnia Ac solidam firmitat cm ; nec propter'Mominum

Martyrum fieri. de prscepta Domini destruere conari: uti aduersus illum dignatione, quam tibi dederit: armis ab illo acceptis rebellem quodammodo fieri, hoe est, Christum confiteri velle, de Euangelium Christi negare. V Laetor igitur CE U

bis, fortissimi ac fidelissimi fiat res, di quatum gratulorMartyribus istic honoratis ob virium gloriam, tantum gratulor pariter& vobis ob Dominicae etiam disciplinae Coronam. Dignationem suam Dominus multiplici genere Iargitatis infudit, bonorum militum laudes de glorias spiritales copiosa varietate distribuit: honoris vestriparticipes Ee nos sumus, gloriam vestram

nostram gloriam Computamus , quorum tempora illustrauit tanta felicitas, ut aetat nostra videre contingeret probatos seruos Dei, de Christi milites coronatos. Opi

vos, fortissimi ac beatissimi fratres semper bene valere, & nostri meminisse.

in Epistolam xxv.

placet, suam ιlla Ma- . CV Cambri radam: consum in mare

s Coronas vestra manu settas J Sie Manur. in Moa

s in Consessiane vobiseum Domini copulatost

8 Ite ergo Se docete omnes gentes, tingentes eo ILatine divit quod Graece dum sntis Κοπιάν, sed or e flua fit a xxiii. Cr mi isti.

164쪽

Epistolae

rum exempti, iam . qviem haset ' stata editis Latina, docete omnes gentes tingentes eos . es rursum: doeentes eos. Laad adia errant , et αἱ statim visisPoetismum μν*e mnt in eamane vastata , mali am

Dominum.

vobis sortissimi & dilectissimi staties , gratulor

tanquam Martutibus honoIatis . congialtiliat pa . titet & uobis Ob Dominicae disciplinae colonam.& eui ttiumphum gloriae tantum accepisse contigit, dignationem.

AD CYPRI AN UM MOYSIS

Guanquam inqui ant) Confessoram quoque,

quos hic adhue in carcerem dgnitas siuae concisionis inclusit c ad certamen Euangelicum Jay des in confisione glorios iam semescoronauit istia teras habeas conspirantes eum latem nos fi xibas seueritatem Euangelicae disci mae protu- Ierunt , illicitas petitiones ab Ecclesiae pudore reiecerant. fit et Urim mentio infra Epistola xxxii. Eiuderunt hanc recens Manatius es' -- retas, re eritar quoque in Angelico D Clementis

codice.

CYPRIANO PAPAE MOYSES,

& Maximus Presbyteri, de Nicostratus , de Rufinus i Dia. coni, & caeteri Confessores, qui cum eis sunt, S. N T E R. varios Et multiplice1 , frater, dolores nobis constitutis propter presentes multorum per totum pendorbem ruinas ; hoc praecipuum nobis solatium superuenit, quod acceptis litteris tuis erecti sumus, & dolentis animi in roribus fomenta suscepimus. Vnde intelligere iam possumus gratiam diuini prouidentie , forsitan non

ob aliam causam nos tam diu clausos viniaculis carceris reseruare voluisse;nisi ut in structi Ec robust sus animati litteris tuis, voto proniore ad coronam destinatam ossemus peruenire. Illuxerunt enim no-

is litteret tuae , ut in tempestate quadam serenitas, de in turbido mari exoptata tranquillitas, εἱ in laboribus requies; ut in periculis de doloribus sanitas ; ut in densissimis tenebris candida lux de refulgens. Ira illas animo sitiente perbibimus, ec voto esuriente suscepimus; ut ad certamen inimici, ex illis nos satis passos, de saginatos gaudeamus. Reddet tibi Dominus pro illa tua charitate mer

cedem, Et huius tam boni operis repraesentabit debitam frugem. Non minus enim coronae mercede condignus est, qui hortatus est, quam qui Et pavus est: non minus laude condignus qui docuit, uam qui de fecit: non minus honoranus est, qui monuit, quam qui dimica uit , nisi quoniam nonnunquam magis gloriae cumulus redundat aa eum, qui

instituit, quam ad eum, qui se docibilem discipulum subministrauit. hic enim fortassis hoc quod exercuit non habuisset, nisi ille docuisset. Percepimus igitur citerum dicimus)frater Cypriane, magna gaudia, magna solatia, magna fomenta, maxime quod oc gloriosas Martyrum non diacam mortes, sed immortalitates, gloriosis de condignis laudibus prosequutus es: tales enim excessus talibus vocibus personandi fuerunt ut quae referebantur, sic dicerontur qualiter facta sunt: ex tuis ergo litteris vidimus gloriosos illos martyrum triumphos, de oculis nostris quodammodo , coelum illos petentes, prosecuti sumus; de inter angelos ac potestates do minationesque coelestes constitutos, conis

templati sumus: sed Sc Dominum apud patrem testimonium suum illis promis sum perhibentem auribus nostris quodam modo sensimus. Hoc est ergo quod de nobis animum in dies singulos erigit, de ad consequendos gradus tantae dignationis intena it. Quita enim gloriosius, quidve felicius vlli hominum poterit ex diuina dignatione contingere, quam inter ipsos carnifices interitum confiteri Dominum Deum λ quam inter saeuientia saecularis potestatis varia de exquisita to menta Criam extorto , excruciato, le carnificato

165쪽

Mat. s.

n l. 43. excarnificato corpore Christum Dei Filium , etsi recedente , sed tamen libero spiritu confiteri quan relicto mundo coe- Ium petisse λ quam desertis hominibus in ter Angelos stare quam impedimentis omnibus saecularibus ruptis in conspectu Dei iam se liberum sistere 3 quam coeleste

regnum sine ulla cunctatione retinere

quam collegam passionis cum Christo in Christi nomine factum fuisse quam judi. cis sui diuina dignatione iudicem factum

fuisse quam immaculatam consitientiam de confessione nominis reportasse quam humanis Ad sacrilegis legibus contra fidem non obedi sic quam veritatem UOCe publica contestatum fuisse ν quam ipsam, qui ab omnibus mctuatur , mori edo mortem subegisse λ quam per ipsam mortem immortalitatem consecutum fuisse t quam Omnibus saeuitie instrumentis excarnificatum & extortum, ipsis tormentis tormenta superasse quam omnibus dilaniati eoruporis doloribus robore animi reluctatum fuisse quam sanguinem suum profluentem non horruisse quam supplicia sua post fidem amare coepisse quam detrimε- tum vitae suae putare non exisset Ad hoc enim prilium quasi quadam tuba Euangelii sui nos excitat Dominus, diccndor 'Qui plus diligit patrem aut matrem, quam

me, non est me dignus, Ecqui non tollit crucem suam, Ec sequitur me, non est me

dignus. Et iterum; Beati qui persecutionem passi fuerint propter iustitiam; ipsorum enim est regnum coelotum. Beati eritis cum vos perlecuti fuerint & oderint: gaudete, de exultate; sic enim & Prophe tas persecuti iunt, qui ante vos fuerint, patres eorum. Et iterum et Quoniam ante

reges 8c potestates stabitis; de tradet D ter fratrem ad mortem, de pater filium, Mqui perseuerauerit usque ad finem, hic saluus erit. Et t Vincenti dabo sedere supelthronum meum, sicut de ego vici a de sedi super thronum patris mei. Sed Et Aposto lus: Quis nos separabit a charitate Christi

pressura, an angustia, an persecutio, an fames, an nuditas, an periculum, an gladius, sicut scriptum est, quia propter te interficimur tota die,' aestimati sumus velut oves victimae, sed in iis omnibus supervinei-mus pro eo, qui nos dilexit. Haec, deli

tu smodi cum i n Euangelio collata perlegimus , re quasi faces quasdam ad inflammandam n dem, dominicis vocibus, sup positas nobis sentiamus, hostes veritatis iam non tantum non perhorrescimus, sed

D. Cyprian.

Diui Cypriani.

prouocamus, Sc inimicos Dei iam hoc ipso, quod non celsinus , Vicimus : Ec nefarias contra veritatem leges subegimus: A

si nondum nostrum sanguinem fudimus, sed fudisse parati sumus. Nemo hanc dilationis nostrae motam clementiam iudicet, quae nobis officit, quae impedimeniatum gloriar facit, quae coelum differt, que gloriosum Dei conspectum inhibet. In huiusmodi enim celtamine, & in huiusia modi, ubi decertat fides , praelio , mora martyres non distulisse ; vera clementia est. Pete ergo, Cypriane charissime , ut nos gratia sua Dominus magis ac magis in dies singulos quosque uberius, atque propensitis Ec armet, de illustret, Ad viribus

potentiae firmet, ac roboret: vique quasi optimus impcrator milites suos, quos vitaque adhuc in castris carceris exercuit, εο probauit, producat iam ad propositi certaminis campum: porrigat nobis arma diuina , illa tela, quae nesciunt vinci, Ioricam iustitiae , quae nunquam solet rumpi,

clypeum fidei, qui non potest perforati, vU

de gladium Spiritus , qui non consueuit vulnerari: cui enim magis haec, ut pro nobis petat, mandare debemus , ' quam tam glorioso Episcopo, ut hostiae deuinati petant auxilium de saccrdote Eece aliud gaudium nostrum, quod in ossicio Episcopatus tui, M licci interim a fratribus pro temporis Gonditione distractus es, tamen non defuistii quod litteris consessores frequenter Corroborasti, quod otiam sumis plus necessarios de tuis laboribus iustis praebuisti , quod omnibus te praesentem quodammodo exhibuisti i quod in nulla ossicii tui parte quasi aliquis desertor Claudicasti. Sed quod nos ad maiorem laetitiam robustius prouocauit, racere non possiimus, quin omni vocis nostrae testimonio prole quamur. 0 Animaduerti

mus enim, te congruente Cnsura, dc eos

digne obiurgasse , qui immemores delictorum suorum pacem a Presbyteris petabsentiam tuam feltinata de praecipiti cupiditate extorsissent, de illos qui sine respectu Evangeli j sanctum Domini canibus, dc margaritas porcis profana facilitate Mat. N. donassent, cum grande delictum , M per

totum pene orbem incredibili vastatio. ne grauatum, non oporteat nisi, ut ipse scribis, caute moderat Eque tractari, consultis omnibus Episcopis , Presbyteris, Diaconibus, Confessoribus, de ipsis stantibus Laicis , ut in tuis littoris de ipse teis staris, ne dum volumus importune ruinis

166쪽

Epistolae

subuenire, alias maiores ruinas videamur parare. Vbi enim diuinus metus relinqui tur; si tam facile peccantibus venia praeste truὶ '' fouendi sunt sine ipsorum animi, Scad maturitatis suae tempus nutriendi: Ecdescripturis sanctis, quam ingens, dr supra omnia peccatum commiserint, instruendi. N cc hoc animentur, quia multi sunt: sed hoc ipso magis reprimantur , quia non pauci lunt. Nihil ad extenuationem delicti numerus impudens valere conlueuit,

sed pudor, sed modestia, sed patientdi, sed disciplina, sed humilitas, atque subiectio: sed alienum de se expectasse iudicium; sed alienam de suo substinuisse feruentiam

Hoc est, quod poenitentiam probat: hoc est, quod impresso vulneri inducit cicatri cem, hoc est, quod deiectae mcntis ruinas erigit de attollit i quod ardentem i deli- ctorum aestuantium ' vaporem restringit& finit. Non ea , quae sanorum sunt corporum, medicus aegris dabit: ne ' importu nis cibis tempestatem valetudinis saeuiem iis non reprimat, sed accendat: scilicet, ne quod potuisset maturius ieiunio attenuante sanari, videatur per impatientiam longius pasta cruditate produci. i' Elueniadae sunt igitur impio sacrificio manus linis quinatae, operibus bonis : de nefario cibo ora misera polluta, poenitentiae sunt veri sermonibus expianda,& in secretis cordis fidelis nouellandus, & consecrandus est animus: crebri poenitentium gemitus audiantur: & iterum fideles ex oculis la- . . crynNe prosundantur: ut illi ipsi oculi, quiniat E sintulachra conspexerunt, quae ' m-licita commiserant, latis facientibus Deo fietibus deleant. V Non cst patientia nisi in morbis necessaria , luctantur cum suo dolore qui languenti de ita demum sperant sanitatem . si tolerantia superarint dolorem. in sidclis enim cicatrix, quam cito festinans medicus induxit: & ad quemlibet casum medela rescinditur, si non fidelitet de ipsa tarditate remedia praestcntur. Citor uisus in incendium fiamma reuocatur,nisi totius ignis etiam usque ad extremam scintillam materia 'i restinguatur, ut meri

to huiusmodi homines sciant fibi etiam de ipsa mora magis consuli, dc fidcliora ne-eessariis dilationibus remedia praestari. Ctterum ubi erit quod custodia squalidi Carceris includuntur, qui Christum confitentur : si sine periculo fidei sunt, quine.

gauerunt: ubi quod in nomine de catenarum ambitu vinciuntur, si sine communicatione non sint, qui consessionem Dei non retinuerunt' ubi quod detenti Martyares gloriosas animu suas ponunt: si quide- reliquerunt fidcm, periculorum de delicto.

rum suorum non sentiunt magnitudinem

quod si nimiam impatientiam prae se ferunt, de intolerabili festinatione communicationem exposcunt, frustra querula ista, de inuidiosa, ac nihil aduersus veritatem valentia iactant petulanti, de infrenio rec uicia: quandoquidem licuerit illis suo lute retinere , quod nunc sua sponte uaesita necessitate coguntur postulare rdes enim quae potuit Christum confiteri, potuit de fi Christo in communicatione te tineii. Optamus te, beatissime ac gloriosissime Papa, in Domino semper bene valere, od nostri meminisse.

ADNOTATIONES IN

Epistolam xxv I.

1 institicti Aetobustius animati J sis M. invisim

satis pastos de saginatosJ - - Ma s. raa M.isilvis 34, Κιρι : pasti & saginati. 3 qui docuit . quam qui ecfecit : non minus honorandus , qui monuit, quam qui dimicauit J U.-

ὶι νι nm est Astiti. Non minus ecitonat mercede eondignus est, qui hortatus est, quam qui & pas.

qui plus diligit patrem, dee J intis is h. IM.

Manut. hae qu/qvie rebar fle qui plus diligit animam suamquam me, non est me dignus, s . . s. sata'

s aestimati sumus sieut ouea victima) sis Misae.

167쪽

Diui Cypriani

14 Fouendi sunt sane J R Elis Morestus. pra qua

ao Non est patientia nis in morbis dieeessariaὶ sub nilum rea es ex maria Amaa Λιι ιsisna, M. f. - - : Non est impatientia in morbas, Messe. Non est poenitentianis in morbis.1i Restinguatur j Resti ira Mint altiν rescindi

tur, male.

11 intolerabili festinatione J Sti M. αρ. M. . intolerabilem festinationem , sme, αι enam inse luti querela , pes: querula.

CYPRIANI AD LAPsos,

O M i v v s noster , cuius ιδ praecepta metuere & obser- s. I. uare dc benitis, Episcopi honorem , 5 Ecclesiae suae rationem disponens in Euania gelio loquitur in dicit Petro: Ego tibi di. Co, quia tu es P cirus, & super istam peltam ad thea ho Ecclesiam meam , 5: poris inferorum non vinccnt eam , Si tibi dabo claues regni coelorum , & quae ligaueris super terram , erunt ligata Ed in cinis,&quaecunque solueris super terram , erunt soluta & in coelii. Inde per temporum de successionum vicos, Episcoporum ordin tio, & Ecclesiae ratio decorrit, ut Ecclesia super Episcopos constituatur: & omnis actus Ecclesar per eos lena Praepositos gua hernetur. Cum hoc itaque diuina lege undatum sit , miror quosdam audaci temeritale in sic mihi scribere voluisset 'quando Ecclesia in Episcopo. & Clero, 'Ac in omnibus stantibus sit constituta. Ab sat enim, nec Domini misericordia At po testas eius inuicta patiatur, ut Ecclesia esse dicatur lapsos iam numcius ; cum scriptum sit, Deus non cst mortuorum , sed vivorum. Omnes quidem vivificari opta. Mat. 11 mus, o ut in statum pristinum testituariatur, precibus nostris S gemitibus Oramus. si autem quidam lapsi Ecclesiam se volunt esse, At si apud illos , atque in illis est Ecclesia quid superest, quam ut ipsi rogeti tur a nobis, ut nos ad Ecclesam dignenatur admittere λ summi flos ergo & quietos& vcrecundos este oportet eos , qui delicii sui memores satisfacere Deo debent, nec

168쪽

Eeesesiae nomine littera neere , cum se magis sciant Eecles e seribere. Seripser ut autem mihi nuper quidam delapsis homia es, demites, & trementes, & metuentes

Deum, di qui in Ecclesia semper gloriose,& granditer operati sunt; & opus suum Domino imputauerunt , scientes illum din et Et cumlite omnia feceritis dicite: Serui superuacui sumus; quod debuimus facere, fecimus. Quae illi cogitantes egquamvis libello a Martyribus accepto, ut tamen a Domino sati stactio sua admitti possit, orantes seripserunt mihi, se delictu suum cognoscere, & poenitentiam veram agere, nec ad pacem temere, aut importu ne properare, sed expectare praesentiam nostram; dicentes pacem quoque ipsam, si eam nobis pusentibus acceperint, dulcio rem sibi futuram. Quibus quantum gratulatus sum, Dominiis testis qui dignatus est ostendere quid eiusmodi & tales serui de

eius benignitate mereantur.' Quas littexas cum nuper acceperim, & nunc aliud

scripsisse vos Iegerim, oeto discernatis de sideria vestra. & quicumque estis qui has litteras nune misistis, nomina vestra libello subiiciatis, & libellum cum singulorum nominibus ad me transmittatis, ante est enim scite quibus ' rescribere habeam: tunc ad singula quae scripsistis pro loci. &achus nostri mediocritate rescribam. Opto vos, fratres charissimi, semper bene valere& secundum Domini disciplinam quiete& tranquille agere. Vatite.

Epistolae

AD CLERUM DE GAIO

Diddensi, ae aliis qui lapsis

communicabant. Eprs TOLA xx VLII.

Argumentam huius Epistolae sutis e soract

CYPRIANVS PRESBYTERI s

e istis fratres charissmi, quod con silio collegarum meorum qui prae sentes erant, Gaio Did densi presbytero, & Diacono eius censuistis non communicandum i qui communicando cum lapsis,& offerenoo oblationes eorum in prauis erroribus suis frequenter deprehensi, &semet,atque iterum,secundum quod mihi scripsistis, a collestis meis moniti ne hoc facerent, in praesumptione , & audacia sua pertinaciter perstiterunt, decipientes quosdam fratres ex plebe nostra ; quibus nos omni humilitate consultum cupimus,& quorum saluti non adulatione composita sed sincera fide, prospicimus ue ut vera poenitentia, & gemitu de dolore plena Dominum deprecentur , quia scriptum est, Memento unde cecideris , & age pα nitentiam , & iterum loquitur scriptura diuina i sie dicit Dominus. ' chm conuerissus gemuelis, tunc saluaberis, & seies ubi fueris: ingemiscere autem & agere poenitentiam quo modo possunt; quorum gemitibus

169쪽

Diui Cypriani

mitibus de Ixcrymis intercedunt quidam

de Presbyteris, ut communicandum cum illis temere existiment nescientes quia scriptum est, Qui vos Delices dicunt, in cr- rorem vos mittant, 'de semitam pedum vestrorum turbant. Merito lalubria nostrahe vera cosiliani hi I pomouent, dum blanditiis de palpationibus perniciosis salutaris eritas impeditur 3 Ec patitur lapserum

saucia, E aegra mens, quod corporaliter quoque aegri . & infirmi saepe patiuntur; ut dum talubres cibos & uti ses potus, quasi amaros & abhorretos respuunt, de illa quae oblectare & ad praesens suauia vidcntur esse, appetunt, perniciem sibi, re mortem' per inaudientiam de intemperantiam prouocent: nec proficiat ad salutem artificis medela vera , dum blandimentis decipit duleis illecebra. Vos itaque secundum litteras meas fideliter Ec salabriter considentes, a consiliis melioribus ne recedatis: Ie .gite veto has easdem litteras et collegis meis, si qui aut praesentes fuerint, aut su-Peruenerint, ut unanimes, fle concordes ad

fouenda , Et sananda lapsorum vulnera consilium salubre teneamus, tractaturi plenissime de omnibus , cum conuenire in unum per Domini misericordiam caeperi αmus. Interea si quis immoderatus, dc praeceps siue de nostris Presbyteris vel Diaconibus , siue de peregrinis ausus fuerit ante

sententiam nostram communicare Cum lapsis, a communicatione nostra arceatur, apud omnes nos causam dicturus temeritatis suae, quando in unum permittente DBmino , conuenerimus. Desiderastis quoque vide' Philum emo, Be Fortunato Hypodiaconis, Ec Favorino Acolutho, qui medio tcmpore recesserunt, de nunc VCn runt, quid mihi videatur, rescriba. Cui rei non potui me solum iudicem dare, cammulti adhue de Ciero absentes sint, nec locum suum v ci sero repetendum putauerunt, de hsc singulorum tractanda sit, ' de limanda plenius ratio , non tantum cum collegis meis, sed de cum plebe ipsa uniuersa: expensa enim moderatione libran. da, de pronuncianda res est, quq in posterum circa ministros Ecclesiae conitituat exempIum. Interim ea diuisione men. urna tantum contineant, non quasi a Mi nisterio Ecclesiastico priuati esse vidcanis tur, sed ut integris omnibus ad nostram praesentiam distetantur. Opto vos, fratres eharissimi, semper bene vMerc. Fraternitatem uniuersam salutate - & valete.

ADNOTATIO ES

Epistolam X X U II I.

3 gemitibus intercedunt 3 n u Capri . Utos

8 non potuit me solum iugieem dateo sis M. t

s nee locum suum vel sero repetendum ne e

suum a

170쪽

Epistolae

1 Nam posteaquam ad vos litteras seel J mi,

AD CYPRIANI CLERI

Romani responsum.

de iisdem lapsis, qui sibi pacem a Pavo

lo Martyre datam vindicabant. Er Is TOLA XXIX. A merii esse ei dem cum duabus praece dent biis ex praeditia in ptione satis apparet.

CYPRIANUS PRESBYTERIS,

dc Diaconibus Romae consisten. tibus, fratribus, S.

A R G. Compluribus Epissolo es nomim sim praecedenti nisatur gaisas quid oti= F-bi Lans cesserent indicacerat Curianus, has Epistoti respondet Clerus Romanas, o secun

tiam ilisas per Omma confimat. Ediderem autemetur m iam recens Maniatius ac Moresias, Ore peritaris ML Har j codice.

CYPRIANO PAPAE, PRESBYTERI

de Diacones, Romae consilientes, S.

L . i. a mn T' di Iectio communis & ratio ex Epist. . eo scit, fratres charissimi, nihil eos bs tauentiae vestrae subtrahere de his

quae apud nos Seruntur, ut sit nobis circa utilitatem Ecclesiasticae administrationis Commune consilium: nam postea quam ad vos litteras feci, quas misi per Saturum L istorem & Optatum Hypodiaconum fratres nostros, de quorumdam prospecta temeritate, qui poenitentiam agere,fic Deo satisfacere detrectant, litteras ad me nee

runt , pacem non dandam sibi postuIantes, sed quasi iam datam sibi vindicantes, quod dicant Paulum omnibus pacem dedisse, βsicut in litteris eorum, quarum exemplum ad vos trasmisi, legetis. Simul quid & ego eis breuiter interim rescripserim; ' sed Zequales postea ad Clerum litteras secerim ;vt scire possetis; huius quoque rei exemptis vobis misi. quod si ultra temeritas eo rum nec meis nec vcstris litteris compressa fuerit, nec consiliis salutaribus obtemperauit, agcmus ea quae secundum Euange- Iium Dominus agere praecepit. opto VOS, fratres cli rissimi, semper bene valere.

V M perlegi sic mus, frater, litia . teras tuas quas per Fortunatum D 3. i. Hypodiaconum miseras, gemino sumus dolore Derculsi, & duplici moerore confusi, qu6d neque tibi requies vlla in tantis persecutionis necessitatibus traderetur ; Sc lapsorum fratrum immoderata petulantia ' usque ad periculosam verborum temeritatem producta deuotarcturi Sed quamquam nos atque animum no It tum ista, quae diximus, grauiter adfligerent a tamen moeroris nostri tam grauem sarcinam, vigor tuus, dc secundum Euan gelicam disciplinam adhibita seuerit stemperat : dum & quorumdam improbi talem iuste coercet, ichortando ad poenitentiam, viam legitimam salutis ostendit. Quos quidem satis mirati sumus ad hoc vique prosilire voluisse, ut tam urgenter,di tam immaturo, atque acerbo tempore, in tam ingenti &immcnto crimine, atque delicto . pacem sibi non tam peterent, quam vindicarent, inuno iam Et in caelis habere se dicerent. Qui si habent, quid petunt, quod tenent Hi autem non habe te illos probatur, hoc ipso quod petunt, cur non iudicium eorum sustinent , a quutius petendam pacem, quam utique non habent , putauerunt ' Quod si alium de praerogatiuam communicationis habere te credunt, cum Euangelio illam conferro

SEARCH

MENU NAVIGATION