De variolarum morborumque contagiosorum origine, causa, atque facili extinctione Ferdinando quarto utruiusque Siciliæ, et Hierusalem regi ... Nunc primum proposita simul atque demonstrata a presbytero phil. et med. doct. Francisco Maria Scuderi ... P

발행: 1789년

분량: 393페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

'IPerpetua lege , quantum numerosi me easus docuere , nonniis si alterutrum abdominis latus occupant , is a quidem at ab anteriore parte nunquam lineam albam . nunquam a postica spinam transcendant . . . Suppurant Pustulae . sponteque asteriuntur . ac manent diu apertae , cavae, magnae, Pur ma nantes triduo , quatriduo , imo nonnullis per quatuordecim

dies M: & ibid. paulo infra subdit, hanc sacri ignis speciem, ni accurate tractetur , periculo non vacare . In hac

ignis sacri dc scriptione habemus quidem pustulas Variotis discretis majoribus persimiles , quae in Hippocratis sacris

ignibus praesto fuere , acutiem vero , contagionem , perniciem , & horum reliqua dira o Iomata non habemus. g. I91. Ioannes Atrocianus in AEmitium Macrum , ad

illud carmen : Et dolor hoc auris sedabitur, is sacer ignis, haec fatu a : , , Sacer ignis. Hune Sancti Antonii ignem et orant , qui etiam pruna , ct ignis tarsicus. O carbo . Era Dioscoride Erysipelas nominatur : altis dicitur Formica militaris hie forsan Typographi error subsit . Ilus enim miliaris Icribi videtur dicitur item Anthrax, de qua re ιamen est conIroversia . Quisnam in hacce sententiarum varietate Sacros Hippocratis Ignes contagio stipato, , maligne perimentes, funestaque symptomaton congerie comitatos, inveniri posse facile sibi suadebit neri Hippocratis Ignes a T. Lucretio Caro , korgilio , ct

Colamella Pusulae lethales, Cr eoutagiosae desiniunιur . g. I93. Frustra hoc super instituto evolutis , quae ad manum fuerunt . aliorum Medicorum monumentis . spem pene a miscramus sacroriam Hippocratis lusam saltem symbolurn adipiscendi , quum forte apud Lucretiam Carum b in sequentes offendimuς versus :Extitit sacer ignis o urit eorpore serpens

Comment. in Imil. Maer. de heib. virtuti Med. ant F. Omn. &c. p. 227. R. u Lib. VI. de Reta Natur.

212쪽

I9a uamcumque arripuit partem, repitque per artus Utut apud Nardium in hune Lucretii locum nil luminis nobis accedcret, nec ulla alia hujus Poetae simul ac Philo. sophi Exploratorum copia foret i probe tamen gnari eumdem in describenda Peste, Atheniensium Morbi historiam. a Thuc dide traditam, prcsso pede fuisse sequutum , nulli dubitavimus, quin hic Lucretii Sacer Ignis Sacris Hippocratis Ignibus responderet. Nostram interim subiit montem illud non minus Philosophi quam Latinorum Poetarum facile Principis Virgilii Maronis:

Nec longo deinde moranti Tempore contactos artus Sacer ignis edebat: Unde cupido nos incessit ab eodem descriptam brutorum

Animantium Pestim intimius inspiciendi. Legimus itaque a

Prae caeteris haec: Hic quondam Morbo eaeli miseranda coorta est Tempestas. toIoque autumni ιncanduit aesu, Et genus omne neci pecudum dedit, omne ferarum. Quae quidem omnium vetustior Virgilii Interpres Maurus Ser. vius H, cui adstipulatur Macrobius, sic exposuit: . . Hic quondam Morbo. J Describit Pestilentiam Uenetiae, Galliae, Illyrici. Nam quodam tempore quum Nilus plus aequo excrevisset, Odiu permansisset in campis, ct aqua suminis ct calore Pr vinciae diversa se plurima in limo animatia sunt creata 1 quaereredente in a eos suos Nilo, o integra, ct quae semiplena

fuerant , putrefacra sunt: Exinde eorrupto Aere nata P

silentia est, quam Auster flans primo ex AEgypto ad Atti-

eam Provinciam pepulit ι mox inde tractum Vcnetia: ct Illyrici usquequaque versum universa vastavit . Hanc autem Pestilenriam ordine, quo diximus. plenissime Lucretius exe catas es Quicquid Servius circa hujus Pestis Originem opinatuς fuerit, certe ex eodem liquet, quae a Virgitis describitur brutorum Pellis. unam eamdemque fuisse, quam jamprid em enarraverant ThuePrides, Hippocrates atque Lu

213쪽

293eνotius in homines Athonis & alibi debacchatam, atque ex iis in bruta animantia I. I 35. traductam . & longe lateque a Graecia per Illyrium , Italiam , Galliainque o Apinam disseminatam. houm oviumque armenta vallasse , iiDdem omnino symptomatibus , quibus humanum jam perdiderat genus, eodemque munitam contagio, uti ex sequentibus Virgitii vi carminibus perspicuum est: Iamque catervatim dat stragem , atque aggerat 'sis

In sabulis turpi dilapsa eadavera tabo. Donee humo tegere ae foveis abscondere discunt. Nam neque erat coriis usus ς nec viscera quisquam, Aut undis abolere potes . aut vincere flamma. Nee tondere quidem morbo, illuvieque peresa Vellera . nec Clas possunt attingere putres . Verum etiam Invisos si quis tentarat amictus, Ardentes papulae, atque immundas olentia sudor Membra sequebantur: nec longo deinde moranti

Tempore contactos artus sacer ignis edebat.

His illustratus luminibus non sine ratione inferri posse autumabam . hunc Sacrum Virgilii unem unum eumdemque fuisse ac neros Hippocratis Ignes . Reliquum itaque nobis fuit inquirere . quidnam Meer Ignis vetustissimis illis temporibus designaret . Hunc nostrum explevit laborem eloquens Columelia . qui sequentem construxit b) ignis sacri definitionem : - ER etiam insanabilis sacer ignis. quem Pu-stulam vocant 'Pastores : Ea nisi compescitur intra primam pecudem . quae tali morbo correpta es, universum gregem contagione prosernit D.

Conclusio decimaseptima. Sacri igitur Hippocratis ignes . eamdem Pestim s.

177. . quam sub Morbi nomine Thucydides descripsit, constituentes; ex Lucretio S.I93.b mortiferi, & per omnes Cor

214쪽

poras super em repenter : Virgilio ibid. ardentes exei. tantes papulas, lethales , & su Inmopere contagis; Columel. la ibid.) Pusuta insanabiles, quae, nisi intra primam is

dem correptam flecudem compescuntur, universum gregem contagione prosternunt, procul omni dubio Variolae fuerunt. g. I9 . Ignes. Miasmata, quae, veluti altera ignis scinistilla , in animantium corpora vel parvissima mole g. . . invecta inque actionem deducta incendium concitant ι pustulas papulasque exciunt , carnes exedunt . ustulantque ad nigrorem usque , ipsa identidem absumunt o Ta, &, quod summum , quae tangunt . vel in quae prosiliunt vicina Scanaloga corpora. iisdem diris essectibus assiciunt: unde longe lateque proserpentia per tot u n terrarum Orbem commercio propagantur , & quidem p in tua sui generatione. Satri. Miasmata haec invisibilia , ia sensus aciem aufugientia, occultissime & per tenebras incedunt, nee nisi per dira. quae afferunt symptomata perque lanera , ratione solummodo assequi queunt. Analogia vigesimatertia. I. I93'. Ante ver autem simul eum orientibus frigoribus scri ignes multi oe. ,. Varisia, inquit Syd cnhamus sa , quibus annis epidemicae grassantur , si regulares etiam sent . atque mitiores circa aequinoelium vernam uti hae de quibus ferino nobis est ingrediuntur : Vuibus vero ann/s non rantum grassantur epidemice sed ct irregulares , atque periculosioris sunt generis , maturius nonnunquam , mense puta Januario , inυadunt ' . S Genius haec notavit bb e ,. Is Gallia anno 1666. observatum fuit sis stam Variolaram genus longe magis δευi e . o longe plures abstulisse homines acerrima hyeme, quam fervidi a aestate 3. I 69. Saeri ignes mulsi. J Non unius sed plurium specierum Sacri Ignes in homines vulgati sunt. Praeter vul

215쪽

garissimam Uariolarum divisionem in discretas , a aerentes atque confisenies , diversas ipsarum species SennerIus ca recensuit et . . Secundum substanatiam . inquir, aliae Variolae

ex hoc , aliae ex illo humore consant . Secundu is quantitatem aliae magnae , multae , profundae sunt ε, altae parvae, paucae , superfic/ales , pro materiae eo ia majore vel minore . M. eundum qualitatem variae animadvertuntur Helerentiae: Atiae sunt albae. aliae rubicundae, sub avae, Δυιώ. violaceae, sub-ngrae. coloris varii . . . . Tactu aliae durae sunt ob erusi. tiem is duritatem materiae , aliae molli s hamore aqueo vel

furti etiam rargentes . Est is in isto quaedam disserentia , quod quaedam subito is cum impera erampunt , aliae lente ct tarde seu paulatim : Aliae rursus diu darant is tardius dissolυuntur ι aliae citias evane fuat .... Reperitur 9 quaedam in loco, in quo erumpunt, disierentia : Aliae enim eu- rem ct extremas solum parres occupant ι aIiae vero etiam in internis erumpuut ι atque hae vel evidentes sunt ζ quae tu oculorum ρalpebris inυersis, in naribus , in aperto ore , in palato , lingua , ct faucιbus couspiciantur vel occultae, seu abritae is abstruo, que a*eram arteriam, seu guttur G c 'Sub una eademque Variolarum grassatione eas lcm diversarum specierum praesto esse , neminem , qui Praxi Medicae dedit operam . praetcrit. g. I97. Luibusdam cum occasione. Inferius ipse H pocrates hanc occasionem h see descripturus est verbis r, , multιν equidem Ignis Sacer eum occasione, ex vulgaribusta' valde parvis ulcuscalis in toto eorpore , maxime sexagenariis, circa caput be. , quae quidem adamussim respondent Thucydidis verbis g. 8ς. ct eo us quidem erat subrubrum, uvidum, parsis pustulis o utieribus ecflorescens :cujus textus analogia jam g. Io 7. absoluta. id unum adnotandum hic venit, Sacros Hippocratis I nos , parva ulcuscula toto corpore ustorescent a . Pustulas , a Variolis nec hilum

dissimiles, significare . I. I98. Otousdam non. Uuibusdum sine occasione ι. B b 1 niis

Go Toin. III. de Febr. lib. I v, eap. XII, p. Iga.

216쪽

I96 nimirum , sine parvis ulcusculis neri Ignes contingebant. Dari quaedam Variolarum species sine parvis uti cutis quotidiana docuit observatio : ,, Consiuentes , inquit Sydenhamus saJ , vero ab aliis , quas per alios annos ego observaveram, confluentibus in multis, quae jam recensebo, discrepabant . Nune secundo nune reri ιο vie se primum monstrabant specie tumoris subrubri atque uniformis Catium omnem contegentis, erysipelate qaidem densioris . nullo lare visibili

pustularum discrimine U . III. de Sau vages ObJ haec fatur :is Atiae Variolae, sunt distinctae pusulis a se invicem discriminatis , is per exteriora corporis dispersis : Atiae eonfluen-res , quae . postqua in erysipelatis ritu , nune sub morbili rum forma eruperunt , non in molem spectabilem attolluntur , at sibi invicem implicitae se habcnt initar vesiculae continuae totum vultum contegentis

g. I99. Atque hi maligni multos peremerunt . J Hi . Sacri Ignes. nimirum, qui sene parCis ulcusculis fg. 198. Jcontingcbant . Syrinhamur de nuper D g. 398. J exscripta Variolarum specie haec subdit: se Norandum es ramen quod,

qui lethatibus istis vesiculis ae morti atrone . quae nonnullis primo mense, quo haec species invadebat , aecidisse memoravimus, libitinae destinabantur, intra paucos dies ab eruptio.

ne interibant Idem testatur Sisietentus f J: is obfer -τιι , inquiens, Syden hamus in pessimis eon fluentibus interis spergi . in femoribus praejue . vesiculas ambusoram inpar , fero Amriore distentas , quod quidem disrupta subinde pelticula copiose ei ebat, subjecta earne nigredine sphacelo quasi affecta . Tristes tales casus & mihi aliquoties contigit in praxi videre , verum , uti Syden hamus monuit , semper lethales V .

217쪽

39 Parallelum trigesimumseptimum. Sacri itaque Hippoeratis Ignes sub suae eruptionis tempore tam qui parvis ulcusculis Ioto corpore dispertis, quam qui consertim contigerunt , pari passu ac nostrae Variolae lucederunt, similesque exitus consequuti sunt. g. 2oo. Multi fauces doluerunt . Voces vitiatae. J Thu-eydides Γ g. 89. J scripsit is guttur is tingua continuo eruemta erant . . . O raucitas sequebatur ' . Faucium 8c totius oris exulceratione, , voces vitiatas sve raucitatem , & anginam strangulantem a Variolis pro manare, quotquot hujus

Morbi symptomata a g. 9s'. ad . . ior. accurate descripse Te , aperte fatentur . & quidem a pullulis in hisce locis natis. Mortiferam ac frequentissimam Anginam a Peste Uariolosa excitatam Mereatus ad , Coue ΓbJ L Diemerbroe-c ius feJ ; μνerus dJ, qui Avic ennam ac Lommium aD

complorarunt . Hic tamen animadvertendum est , buboniacas Pestilitates , I. II s. adnotatas . 'fauces ad raucitatem

usque minime occupasse , neque Anginam frequentissimam produxisse. Parallelum trige umoctavum. Faucium dolores , & voces vitiatae, uti sacros Hippo-eratis ignes. sic Variolas consequuntur. g. 2O I. Febres ardentes . phrenitiei . Thuc=dides de

hoc Atheniensium Morbo g. 89. narravit is primum qui

dem acres capitis fruores is octilorum rabores is in ammatio corripιcbat . . . . interiora ita sagrabant , ut neque

218쪽

tenuissinorum vestimentorum aut linteorum injectiones sisti. nerent , neque aliud quippiam praeier nuditatem ι o libentissime in aquas gelidas se conjicerent . Et multi eorum , qui neglecri erant , hoc usum etiam fecerunt . O ιn puteos se iubererunt siti insedabiti. Si recta illis fuisset mens , qualibet siti adacti, haud se dejecissent in puteos. Febrem ardentem phrenitidemque Variolas comitari, quae a I. 9s . ad F. io a. allatae sunt Observationes , teliantur . Hosteras faJgrallantibLs Variolis phrenit Idem frequenter supervenisse refert . S denhamus in) nullum symptoma phrenitide frequentius huic morbo succedere scribit. Meadias tandem c sic fatur: Ehrenitis quarIo post pustulas exclusus He accedens ρι Isimi ominis jure habetur . ut qui hoc perictilo conflictatus ad sanit aram perveneriι , fere nemin m se vidisse dixerit doct Ysimvs Fre indius M. Haec de phrenitide Uariolis accedente . De phreuitide vero absque Variolis , inferius aptiori locD. g. ΣΟΣ. Ora ulcere feretido affecta. Similia haec sunt illo Thucydidis textui I 89. is guttur O lingua continno cruenta erant . , , Si vero, ait Mercatus J. in os, palatum is linguam , aut gingivas Variose, aut morbilli tanto numero prorumpant , quod alHujus part/s exulcerationem, Cel corrUtronem vereamur , succo granatorum aerium oe. Van. Suraetentus DeJ haec fatur: ,, Jacotius habet f qi entia: Vidimus in Puella fUriente cum Variolis mortem inde sequatam, quum febris remissa videretar. A gingivis incaeperunt ulculscula , deinde palatum , totumque os occuparunt , tum ad uvam faucesque defenderunt: quibus obsisses in cancrum desierant, ex quo excitata d senteria mors es inseqauta V . Cons. g.

I. 2Ο3. In sudenris tubercula. Ex Thucydide g. 89.J in ipsa quoque pudenda Morbus prorumpebat . Pudendarum

219쪽

partium a Variolis productas exulcerationes atque cruciatus jam 3. I s. retulimus: Nec inguinales glandulas Variolola Pestis integras linquit: se Giandularum inguιnatium tumor . ait Sruietemus faJ, semet a me observaius fuit, subito ortus remore maturatronis in puero , qui Variolis eon entibus peractilose decumbebat o c. M' Conf. s. 2os'. Ophthalmia contagiosa Sacrorum Hippocratis Ignium is Hariolarum progen es. I. Io . Linitudines . . . Atque hi quidem erant popular s Morbi. J Inferius in hac ipla Sacrorum Ignium hi st ria idem Hippocrates haec scripsit: ia Linitudines humidae,

longae , HBIurnae . cum doloribus . Erastiones palpebrarum foras, ruIus, multorum oculos corrumpentes , quas Mus voeant Thucydides g. 89. o sic loquutus erat .: ., oculorum rubores, is in mGaIIo corristiebat . . . Nonnulli etiam oculis amissis . Lippitudo igitur in iis , qui hane Pestim jampridem non sustinuerant, Morbo, & Sacris Ignibus tanquam sy Ioma accessit , in iis vero . qui ab hac labe evaserant, tanquam ejus soboles, si ve Morbus cons ctarius , populariter grassata est . Uti Morbi symptoma Variolis adhuc inhaerere a g. 9 . ad IO 1. & g. I 28. jam demonstravimus. Ne vero hunc Hippocratis textum intactiim linquamus, haec ex Sae tetento bJ adnotanda proponimus: is Dum confluentes Variolae erumpunt, qua semper admodum numerosae sunt, tora Deus er rapelatosa anaret cum molesto cutis ardore. Post Morbum tolerarum Ophthalmiae in faininatoriae , furunculi , anginae quandoque sequuntur . Quoad vero lippitudinem contagiogam , Sacrorum Ignium progeniem , Ballonias feJ. post crudeliter vulgatas Variolas , una cum Tussi vulgo uinta, Ophthalmias gassatas esse refert. Ne autem in plura evagemur . unum Huxfamiam, qui Omne hoc super in

220쪽

stituto absolvit punctum , adducere hic satis erit . Haec eis nim accurate adnotavit ca): . . Septembri . . . Ophthalmia, Variolae , nee non febres putridae passim P. I 39. ,. Septembri Variolae frequentes . . . Ophthalmiae multae P. I o. OeIobri . . . Variolae epide micae . . . ophthalmiae mulistae P. IS9. ., Iunio . . . Variolae quoque plurimae . . .

Ophthalmiae is lippitudines jam sunt frequentes admodum M.

p. 26 o. Iulio . . . Variolae modo valde epidemicae . . . Ophthalmiae permultae cum epiphora maxima atque acerri ma . . . Auguso . . . Variolae adhuc epide micae . . . Ophthaiamiae is dentiam dolores acerbi usque frequentes P. Additio secunda. 1. ,, Longius quam oportebat protracta operis editio quorumdam in re Merica praefantissimorum, is quidem nuperorum Virorum Pathologicis, Clinicisque Istitutionibus nos distavit . Haud abs re itaque futurum esse putamus , aliqua ex iis excerpere, ut in propatulam ventet, quidnam de Epi-demicorum Morborum origine atque essiciente causa in non paucis Europae Academiis hodienum inte Agatur , ad rectam eorum Prophylaxin , simul se Therapian instituendam . Primum igitur inquirendum oecurrit, quaenam sit nuper tradita sepidemica e contagiosa lippitudine superius g. ro adnotata, Doctrina. GL de Savvages, in Academia Mons

peliensi Medicinae ct Bolanites Regias Profusor oe. in sua Pathologia Methodica b d adnotavit ophthalmiam phlyctcnodem St. Ives Spec. VI., Uariolosam, Morbillosam, encauma & epicauma Graecorum.1. III. Macbridius Publicus Dublini Medicinae Professor, in sua Introductione Methodica in Theoriam & Praxin

SEARCH

MENU NAVIGATION