Catalogus artificum : sive Architecti statuarii sculptores pictores caelatores et scalptores, graecorum et romanorum, literarum ordine dispositi

231쪽

rapin et Themiadas quod interpretes non nisi inepte explicare poterant, Certissima mea emendatione repone hosti et Thestiada ex perpetua harum vocum confusione. Markland ad Stat Silv. III. 1, 42. p. 257. d. r. Heyn Obss ad Apollod. p. 47. 136. Thostiadae illi, Prothus et Cometes Paus VIII. 4 4. magni venatores fuerint necesse est, quum et venatui Calydonio adhiberentur, in quo a Meleagro occisi sunt. Hinc similia etiam de patre colligere licet quis tamon venatus intelligatur, nemo expediat. Errat Heynius I. l. p. 136 quum filias Thespii, quas Hercules gravidas 1ecerat, ab Euthycrate fictas fuisse putat, qualia Gratici fecisse non videntur. um Permirae Sunt istae qua driga Medesa complures num edea usquam equis per aera vecta esse dicitur Etiamsi hoc concedimus, quis lures tales quadrigas ab Euthycrate factas con coquere potest Postremo isendi quoque Latinitas: quadriga Medea pro Medea in quadriga RidicuIus

porro est equus cum Acinis, quem frustra de udoro conatur arduinus; neque Placet cane venantium. Hi iam expositis de sanando loco corruptissimo cogitare licet et ut ab extremis iisque facillimis exordiamur cod. Voss. unice veram Iectionem praestat: canem venaticum pro scinis omnes et Gronovi et

Parisin codd. habent fuscinis, quod aperte rectius vulgato est, licet nondum perspicere potuerim, quo nexu cum reliquis a Plinio dictum sit. Quod nima quadrigas illas attinet, ubi Parisini vulgatum relinent, cod. Acad. exhibet quadrigas modes cum Iuros Equin cum fucinis, Voss. vero quadrigas meae con-

232쪽

212 EUTHYCRATES.

plures aequi cum fuscisiis. Indo I. r. ronovius, quum quo mendo vulgata lectio laboraret perspexisset, novam exsculpsit, quam tamen eum paucis probaturum esse puto quadrigas in aedes con iures No tunum Vel potius Seques cum fuscinis Lector si quaerit, quid ego Statuam, opinionem meam non nisi anxius edere possum. Periculum tamen faciendum

est. Et pro Medeas, quod in cod. Voss. est ME DEI, logo in Elides, sive sit terra, ut Olympia potissimum intelligatur, sive ipsa urbs. Etenim serioris, quin adeo aureae aetatis scriptores saepe nominibus urbium praepositionem addunt Muncker ad Hygin fab. 10. Gronov. ad Liv. Epit. 102. Oudend. ad Frontin Strateg. III. 11, 5. p. 412 ed alti , et ipse Plinius XXXIV.

3. . . ait in Cymes dicaverat . S. 19. in Pario co-

Ionia. me hac coniectura minus dubito tanto magis de altera, qua pro scriptura codicis ossiani AEQUINCUMFUSCINI legi posse suspicor: ATQUEIN UNA DEUΜCUMFUSCINIS. Qui literarum ductus paulo

accuratius inspexerit, mutationem non admodum violentam esse concedet; nam DEUΜ excidit per proximam Vocem CVΜ, cuius corruptelae apud veteres scriptores Iur exempla attulerunt Heinsius ad Ovid. Fast. I. 287 et qui hunc laudat arklandus ad Stat. Silv. I. 3, 50. p. 190 sq. d. resd o autem UΝ eadem ratione est titissa, nisi forte sumere elis, librarium hoc tantum signo L i. e. una Sum fuisse, unde tanto facilius cum praecedentibus coalescere

potuit. Magis trepido de sensu, quum Neptunus an unquam cum duabus fuscinis fictus fuerit nesciam.

233쪽

EUTHYCRATEM EUTYCHIDES. 213

De Neptuno tamen sermonem esse, docet vox fuscianao, quod GronoVin recte Viderat. Iures eum sta tuas meretricum fecisse auctor est Tatianus orat in Graeci 52 p. 114. d. orth. onnulli autem o nocratem eius discipulum dixerunt ' Plin. i. I.

EUTHYMEDES.

Pictor, quem linius XXXV. 11. S. 40. inter arti ficos non ignobiles quidem, in ratiscursu tamen dicendos refert Aetas et patria incerta.

EUTYCHES.

i. Scalptor gemmae p. Bracci P. II tab. 3 cui haec verba incisa sunt. Ευτυχης Διοσκουρίδου ιγεαιος Ere Bracci eum Dioscuridis filium, Stoschius vero de Gemmis p. 46. eius discipulum fuisse arbitratur, quod ego non probaVerim, cum nullum exemplum norim, artifices praeceptorum nomina suis apposuisse. II. Sculptor qui infimis veteris artis ternporibus vixit, tu Bithynia natus. V. inchelm opp. T. VI. P. I. p. 112. P. II p. 342.

EUTYCHIDES.

I. Statuarius et sculptor Sicyonius, qui I CXX. floruit. Plin. XXXIV. . s. 19. Discipulus fuit Lysippi Pausan. VI 2, 4. Ex aere fecis Eurotam, in quo artem ipso amnes liquidiorem Plurimi dixerunt Plin. l. a marmoreus vero eius Liber Pater in aedibus Asinii Pollionis spectabatur Plin. XXXVI. . s. 4. Praeterea Timosthenis Elei, qui Olympiae in-

234쪽

214 EUTYCHIDEM EUXENIDAS.

ter pueros victoriam in stadio reportaverat, et Syris Oronta fluvio accolis Fortunae statuam fecit, quae magno honore habita est. Pausari. I. I. Num porro Priapus in Anthol. r. IV. 12 memoratus, Eutychidi nostro debeatur, non constat. Ipse Eutychides Cantharum Sicyonium artem docuit. Pausan VI. 3, 3. ΙΙ. Pictor incertae patriae et aetatis cuius igam retit Victoria Plin. XXXV. 11. s. 40. ubi solus Reg. I. veram Iectionem exhibet, in reliquis codd. vario

corruptam.

III. Sculptor incertae aetatis, nobis unice notus

ex Inscriptione Sepulcrali. Append. Anthol. alat. T. II p. 853.

Pictor nullam aliam ob causam memoratus, quam quod XX liberos procreaverat , Anthol. Gita alat. XI. 215. T. II p. 382.

Pictor incertae patriae, qui Aristidem praeclarum artificem docuit. Plin. XXXV. 10. s. 6. Uerba notiolato ad Parrhasium et Timanthem referenda sunt, unde et Euxenidam circa Ol. C. floruisse necesse est.

235쪽

Pictor Oinanias a Nerone domui aureae picturis exornaiidae adhibitus. Unus de eo exstat Iocus lini XXXV. 10. s. T. ubi in vulgatis huius scriptoris oditionibus non Fabullus sed Amulius legitur. At illam scripturam cod. Voss. et Ed. I. defendunt, et Parisini quoque libri ad eum confirmandam non ialii tribuunt. Etenim Reg. I. Inmulus, reliqui a uetus Oxhibent. Ipsum Plinii locum ita mendandum putor

Fuit est ver gravis ac Sevorus, idesmques floridus immitis res pictor Fabullus, vectantem SPECtGVS, quaCun qu adsPiceretur. Paucis dies horis ingebat, id quoques cum graNitate, quod Sem e togatuS, quamquam tu ιachinis Carcer eius artis Domus Aures fiat, est ido non exstant me laria quibus verbis pauca adiicienda sunt. Humilom rem ipsam domum aureum

Plinius appellat, qui quantopere principes silas aetatis contempserit, constat. Quod quoniam librarii non intellexerunt, post pictoris nomen haec intulerunt: Huius ora Minerva Moctantem et . Sed illa verba aco Voss. absunt, neque hoc humilo sed vere ridi culum opus fuisset, quod Plinium inducere non potuisset, ut artificem eum ruet Em a s ctrum diceret.

Id iam Durandus bene sensit, addens chiacun ait, quV y a des homni , qui ut ess ouae oblique aes

236쪽

216 FABULLUM FUFITIUS.

Quod vero deinde recepit idem Durandus manicis promachinis, Perperam factum est rectius me laria pro Me lo Gli scripsit e cod. Voss. et edit. I.; et quod post actu lari vulgo legebatur magnoporo, id proxime sequenti periodo tribuendum esse puto.

FELIX.

FUFITIUS.

Architectus Romanus incertae aetatis, qui primus mirum des rebus architectonicis volumen odere iustituit . Vitruv. VII. Praef. q. 14.

237쪽

Pictor incertae patriae atque aetatis, a Scholiasta ad Luciani Contempl. p. 499. T. I. d. etsi Golato dictus ἔγραφε τον με σμ ρο αυτον ἐμουντα, τους ἡ οἴλλους ποι οἰ τα ἐμημεσμόν ἀρυομένους qui locus corrigatur ex Aeliano V. H. XIII. 22. Meyerus hist. art. Gr. T. II p. 193. hunc pictorem Ptolemaeorum aetate vixisse, recte suspicari videtur.

Scalptor gemmae, filius Aniceti, apud Bracci T. I.

Statuarius Lacedaemonius, qui cum Callone Aegineta tripodas earum imaginibus exornatas enoto victor Olympiae fecit. Pausan. III. 18, 5. Nullum adest argumentum, quod probet, CaIlonem et Gitia dum d versis temporibus opera sua fecisse imo ei, qui locvi accurate perlegerit, non amplius dubium. esse poterit, quin Callo et Giliadas aequales fuerint, unde iam sequitur, hunc circa I. LXVI. vixisse. Vide supra s. v. Callo I. Praeterea templum et signum Minervae Chalcioeci fecit, eidemque Deae hymnum, et alia Dorica carnalia cecinit. Pausan. III. 17, 3. Qua autem elcherus Zeitschris fit Goschichio et Kuus T. Ι. p. 274. de tempore, quo Gitiadas floru-

238쪽

213 GITIA DAM GLAUCIDES.

Di disputavit, ea Virum Doctiss. Hunc re factasse a hitror Satis certe refutata sunt iis quasi Mi illerus et Thierschius de Pausaniae Ioco III 18 8. recte monuerunt supra l. l.

Statuarius Aegineta, qui athletarum latuis factis nobilitatus est. Currum et simulacrum Gelonis Di 11omenis silii, post Syracusanorum tyranni fudit, qui ol. LXXIII. curru vicerat, et eiusdem Olympiadis anno quart Syracusarum imperium adeptus est Cliti ion fasti Hellen ad h. a. p. 26. Hinc Pausanias VI. 9, 2. hac de re locutus aperto erroris convincitur Mi ille Aeginet. p. 103. Quod vero in inscriptione illius operis Gelo non Syracusanum sed Geloum dixerit, sequi inde videtur, Gelonem privatum Geloum vicisse, et donarium intra trium annorum spatium a Glaucia confectum fuisse, priusquam Gelo Syracusas sibi subiecit. Cir Siebetis ad I. I. T. III. P. 35 sq. Praeterea autem Philonis Corcyrae pugi lis epigrammate Simonidis Leopropis filii concelebrata

Pausan VI. 9, 3. Glauci Carystii item pugilis Pausan VI. 10, 1 Ar Mulier Aeginet. LI. et Theage nis Thasii statuas fecit VI. 11, 3. qui Olymp. LXXV. Euthymum Olympiae vicerat, Pausan VI. 6, 2.

unde iam omnia egregie inter o convenire intelligas.

Statuarius, quem Plinius XXXIV. . s. 19. inter eos artifices refert, qui fecerint athletas et armatos et venatores sacrificantesque.

239쪽

Pictor Corinthius, cuius discipulus Athenio aronitos fuit. Plin. XXXV. 11. s. 40. Hic quum Nicia qui circa Ol. CXX soruit, paullo minor esse videatur Meyer hist art. T. I. p. 170. , Glaucionem, quo praeceptore usus erat, circa Ol. XIV. vixisse putare

GLAUCUS.

I. Artiso Chius vel secundum Stephanum By-gant. s. v. A'ιθάλη Samius, qui Primus erri intor es glutinum excogitavis et iunxv. Euseb Chron ad I. XXI. . a. h. n. 694 secundum Vallars et Ol. XXV. 4 ante Ch. n. 677. secundum caliger. - Eius opus pretiosissimum Alyattes II. rex Lydiae ante Ch. n. 19 563. Delphos dedicavit, auctore Herod. . I. 25. νέθηκε ὁ ἐκφυγων την νουσον δευτερος ουτος της οικίης ταυτης ἐς Δελφοῖς κρατηρά τε αργυρεον μέγαν, και ὐποκρητηρίδιον σιδηρεον κολλητον, θέης ειον δια πάντων των ε Δελφοῖσι ναθημάτων, Γλαυκου του si ποίημα, ο μουνος ὁ παντων ανθρωπων σιδηρου κόλλησιν ἐξευρε. De hac basi, qua sola Glauci Cliti opus fuisso vide tur, cui crater argenteus alius cuiusdam artificis Alyatti fortasse aequalis imposita est, Hegesander apud Athen. V. 13. Pausan. X. 16, 1. et Plutarchus d feci oracul. n. loquuntur, eaque tam artificiosa fuit, ut inde proverbium Γλαυκου τέχνη vide paroemiogramphos originem suam ducerct Moy rus hist art. Is p. 24. basin ferruminatam cum cratero argente confudisse videtur.

240쪽

etro GLAUCUM GOMPHUS.

II. Statuarius Lemnius, nobis notus ex uno tephani Bygantini loco supra laudato, at eodem misere Iacero , quem coniectura qualicunque ita fere restitui

posse putaverim Πολυβιος ἐν τριακοστῆ τετάρτη λέγει A Θάλειαν την Λημνον καλεῖσθαι, αφ' ης ν Γλαυκος comisso articulo ex cod. elidig. Δυο ταρ ησαν - των την κόλλησιν σιδηρου εὐρόντων οὐτος μεν Σάμιος, ιστις καὶ ἔργον ἀοιδιμώτατον ἀνέθηκεν ἐν Δελφοῖς, οUρόδοαος ὁ δε ἔτερος Λημνιος ἀγυιαντοποιος διάσημος. III. Statuarius Argivus, qui una cum Dionysio Argivo circa I. LXXVI. V. UΡra . . Dionysius I

Smicytho nonnulla per Olympiam dedicata fecit. Et Glaucus quidem Amphitriten, Neptunum, Vestam Pausan. V 26, 2. fecit, quae Pausanias S. 6. maior Smicythi dona appellat.

I. Sculptor Atheniensis incerta aetatis qui Her culem, dictum Farnesinum, fecit. Winchelm opp. T. VI P. I. p. 169. q.)ΙΙ. Scalptor gemmae in bibliotheca Regis Galli arum asservatae. Clara Description des antique dumuseo Rob a P. 20.

Statuarius qui Praxigoridis meretricis signum se- cito Tatianus conix. Laec. 2. P. 114. d. orth.