장음표시 사용
211쪽
ipse utrumque artificem coniungit. Aeliani verba hadesurit Πολύγνωτος ὀ Θασιος και Διονύσιος ο Κολοφωνιος τραφε ηστην. και ὀ με Πολυγνωτος γραψε τα μεγαλα,
και ν τοῖς τελείοις εἰργαζετο τ α θλα τα δε του Διονυσίου πλην του μεγέθους την του Πολυγνωτου τέχνην μι- μειτο εις την κρίβειαν, παθος και ηθος και σχ ματος χρησιν, ματίων λεπτοτητα και τα λοιπα Aristoteles autem ait: Πολυγνωτος με κρείττους, Ιαύσων ξε χείρους,
Διονύσιος δε ομοίους εἴκαζε. GraViβεimum porro, quod utriusque scriptoris Verbi opprime convenit, de Dionysii arte iudicium Iutarchus Timol. 6. tulit, dicens: Ἀντιμαχου ποίησις και τα Διονυσίου γραφη-ματα των Κολοφωνίων ἰσχὰν χοντα και τόνον ἐκβεβιασώμένοι και καταπόνοις οικε. De ali loco, quo Cimo Cleonaeus una cum DionySi assertur, iam supra s. v.
cimo dixi. Quae denique eJerus hist art. T. I. p. 196 sq. de aeVO Dionysii, quem tempore Alexania dei, vixisse suspicatur, disseruit, mihi nullo modo satis fecerunt, quum partim loci laudati nullum utatus rei vestigium contineant, partim Dionysius in iis magis vituperetur quam audetur, ita ut hac de causa
sumatur non Porteat, eum Vixisse, quum pictura maximo floreret.
IU Pictor incertae patriae, quem primo ante Ch. n. seculo fortasse Romae ViXisse, ex his linii XXXV. 11. s. 40. r. 43. Verbis apparet Lala,
zicena Marci Varronis inventu Roma est ponicillo taxi est cestro in eboro. nec ullius Neslocior in i
ctura manus fuit, artis vero tantum, ut multum manipretio antecsderet Celeherrimos eadem aetates imaginum
212쪽
yictores, o oli et Dionysium, quorum tabula Pinacothocas implesnt Ad eundem Dionysium pertinere puto verba Plinii 10. s. 37. Dionysius nihil aliud quam homines Pinxit, ob id AnthroPographos cognominatus, quae Meyerus hist. Art. T. II. . 192. utrum ad hunc an ad alterum Dionysium referat ambigit, ea, ut videtur, solum de causa, quod non erodibile sit, artificem Colophonium, quem optimis pictoribus accensendum esse ex locis laudatis non recto coniicere videtur, a Plinio prorsus missum uisse; contra quod argumentum haec statim moneri possunt, vel Dionysium a Plinio haud memoratum fuisse, quod laude dignus ipsi non videretur, vel, si laudandus ipsi fuit, omissum fuisse, ut ipso natas
DIONYSODORUS id MOSCHIO. DIORES.
Pictor incertae patriae a Varrone veteribus pictoribus annumeratus. Locum dedimus S. V. Arimna.
Samius, cuius duo opera tessellata in ruinis Pompeianis detecta sunt, Winchelm opp. T. VI P. P. 296.
Scalptor celeberrimus qui Augusti aetate vixit, eiusque imaginem gemmae inscalpsit, qua et ipse Augustus et principes insecuti signare solebant. Suet. Aug. 50. Plin. XXXVII. l. s. 4. In vulgatis quidem utrius
213쪽
quo scriptoris oditi artila DisScorides dicitur, quod autem male factum esse ipsae eius genuina gemmae arguunt, ubi semper IOΣKOΥPIAO legitur hine patet, quo iure editores Suetonii lectionem nonnullorum codd. a Torrenti inspectorum contemserint, qui hanc ipsam veram scripturam exhibebant. Exstant vero huius Dioscuridis plures gemmae, quarum tamen non nisi sex genuinae putantur, reliquis eius nomen
male gerentibus. CV Meyorum ad inchulm opp. T. VI P. II p. 298.
Scalptor, cuius gemmam vide p. Raspium tab. 40.
Sculptor cum Scyllido semper coniunctus, quare et hic, quaecunque de utroque comperta halaemus, at tuli. Initium nobis faciendum a Plini XXXVI. .
Marmores cui endo Primi omnim inclarusruntii oc- rus et Scyliis, gesniti in Cresia Duula, Etiamnum Modis ira erantibus, Priusques quam Cymι ira Ersis innare inc eret, hoc ost OlymPindo circiter L. L Sicyonom S contuleres, quas diu fuit o icinarum omnium Gallorum Patria. Desormn hic Vulgo malo inseritur quorundam, quod ab omnibus mois codd. abest, rimulacra Dublic locauserant Omnes Codd. SimulaNorant an forte simul locaverant 8 Sicyonii, quas PriuSquam GbSolucrentur, artisecra iniuriam quosti abiesres, sic Reg. . in ololos. Proti/ius Sicyo=lios iam cs invaSit G Sterilitas,' Ocrorque dirus x Itomo iuva sisutibuS
214쪽
ollo Pythius remondit: si moenus est Scyllis Deso
rum simulacra seriescissent quod Ggnis reces infusobsequiisques in Etratum est. Fuer aut Em Simulacracta Apollinis, Dianaes, rectilis, Minervae, quod E caeso vostes tactum est. Quam vere linius de aetate utri
usque artificis iudicarit, indu patet, quod Cyrum LLV 2 regnum auspicatum fuisse scimus, atque ii qui Dipoenum et Scyllidem Daedali discipulos vel filios dixerunt Pausan. II. 14, 1. nihil aliud voluerunt, quam primos hos sculptores cum chorago omnium artificum coniungere coli Pausan. III. 17 6. Accedit autem, quo linii iudicium confirmatur, aliud argumentum desumtum a Callone Aegineta, qui quum Ol. LXVI. floreret, a Tectae et Angelione , hi vero a Dipoeno et Scyllide artem docti sunt, quae omnia quam egregie inter se conveniant, demonstratu non opus est, et Odo . illierum iam ab ea sententia recessisse puto, quam olim Aeginet. p. 101. tu lit. Addit paullo infra linius haec: ψootii quidem
Ambracii, Argos. Geson veribus referta fuere. Omnes autem Sc hucusque memorati tantum cau- dido marmores usi sunt Paro insula, quEva videm comere lyc ilena avellares, quoniam ad luces as in Criniculis caederetur, ut auctor est Varro Praeter statuas vero a lini memora las Pausanias simulacrum
Minervae in oppidulo Cleonae II. 14, 1. , signa Castoris et Pollucis equis vehentium, Anaxidis et Mnasino ex illis natorum et Hilairae hoebaeque eorum
matrum, Argis posita Dipoeni Scyllidisque opus ex ebeno factum dicit II. 22 6. Ipsorum Dioscurorum
215쪽
statuas Clemens quoque 'IUXandrinus Protropi. p. 42, 15. norat, unde et Herculis Tirynthii et Dianao Munychiae Sicyone ab utroque artifice dedicatae v. supra Plinii locum notitia ad nos pervenit. neptum Codreni commentum de Minervae statua e lapide sinaragdo facta praeterire satius est. Vide Annal. p. 264. D. ed Venet. Ceterum multos discipulos habuerunt, et gloriam Dipoeni et Scyllidis maximam fuisse necesso est. Artem scilicet docuerunt Tectaeum et Angelionem Pausan. II. 32, 4. Learchum Rhegiuum IlI. 17 6. Doryclidam cum fratre Medonte Lacedaemonios V. 17, 1. Don tam eundem Laced monium
Statuarius qui cum Amyclaeo maximam magni donarii partem fecerat, quod Phocenses Delphis dedicarunt. Paus. X. 13, 4. ΝOnnullas eius statuas Chionis susceperat, qui omnes artifices Corinthi aliesse putabantur. Donarium autem Herculis et Apollinis certamen de tripode Delphico exhibebat, adstantibus Latona Diana et Minerva omnia praeter Minervam et Dianam Diyllus et Amyclaeus fecerant; quo autem tempore vixerint, Vide quae s. v. geladas et Chionis disputavi obiter monere mihi liceat, illud donarium maximam partem uobis imagine vasculi Graeci hieratico stylo picta conservatam SSE, Cuius delineationem cum aliis permultis aeri iam incisam Tischbo inius Vir gregius quinto sui operis Olumini destinabat . Bottigerus illarum inspiciendarum
216쪽
humanissime mihi copiam fecit, unde de hac una earum hic quaedam Verba protulisse iuvat. Hercules tripode iam arrepto aufugit, ita tamen ut retroversus Apollinem aureatum et pharetratum sese insequentem clava in altum sublata perterrefacere et a subsequendo prohibere conetur Herculis a parte Minerva galeata stat A'Θηνα δε- ρακλεα επέχει του Θυμου. Pausan. , Apollinem Vero femina chitonem Doricum induta et nullum aliud insigne nisi longum baculum ferens ad certamen instigat. . Quam aliam eam esse putes, quam Latonam matrem, filio pie consulentem P Λητώ - Α'πόλλωνα πέχει του Θυμου Pausan. Diana sola hic abest, quam pictorem Vasculi eruditum non sine iusta causa misisse, alibi docebo.
Scalptor ap. Bracci T. II p. 284.
Statuarius vel sculptor Lacedaemonius, discipulus Dipoeni et Scyllidis, thesaurum quem Megarenses Olympiae faciendum curarunt, signis eXornavit. Pausan VI. 19, 9. Floruit igitur circa Ol. LVIII. Addo Boeckhi Corp. Inscripti T. I. P. 7. q.
Pictor qui eronis tempor Venerem ad imita tionem Anadyomenes Apollis pinxit Plin. XXXV. 10, 36. Ipsa verba quaere sub v sura.
217쪽
Statuarius vel sculptor Lacedaemonius, frater Me dontis, discipulus Dipoeni et Scyllidis, Themidis sitagnum in Iunonis templo Olympico dedicatum fecit. Pausan. V. 17, 1. o Floruit igitur circa Ol. LVIII.
218쪽
Pictor incertae patriae qui cum Therimaclio I. CVII. floruit. Eius fuerunt nobilos icturues Libser
Patre Bom Tragoes ita et Comoesdia Semiramis Emuncilla adipiscens regnum anus a ada PTayVEIS, Et nova nu tra inescundia notabilis. Plin. XXXV. 10.
s. 36. Plinius alio loco T. s. 32. et Cicero Brut. 18. Parad. V. . eum pelli, icomacho aliisque clarissimis pictoribus aequiparare non dubitant. Eundem Echionem herimachumque Plinius XXXIV. 8, 19. statuariis accenset, et ita quidem ut solos hos duos viros l. V ΙΙ. floruisse dicat. Iunius quidem in Catalogo, et post eum Ηeynius Antiquar. Auff. I. p. 10. sequente iistemanno ad I. I. p. 41. contenderunt, utrumque artificem in hunc locum oscitantia librariorum ex libro XXXV. illatum fuisse mihi tamen res nondum plano liquet, neque video cur Echio et Thorimachus non eadem ratione pingendi atque fingendi arti operam dare potuerint, qua hoc de Euphranore aliisque legimus. Huc accedit, quod
in omnibus codd. verba suspecta leguntur, praeter cod. Reg. ΙΙ. malae notae ubi tantum nomina virOxum neque Olympiadum numerus omissus est.
Sculptor Veneris, cuius fragmentum cum hac inscriptione vidit Gudius 214, 7. i. μμοχαρης Πτολεμαιου
219쪽
Artifex quem ex antiquissimis esse Pulaverunt,
Athenis natus, discipulus Daedali, quem in Cretam
fugientem secutus st. Pausan. I. 26 5. Statuarum, quas fecit, memorantur hae: Ι. Miuor a ses Iesus, Athenis a Callia dedicata Pausan. I. L D. Athenagor legat pro Christ. 14. p. 60. sq. d. Dechair qui eam oleaginam dicit, atque praetore EDdoe simulacrum Dianae Ephesiae libuit; non liquet qua auctoritate. ΙΙ. Minor a lignea Erythris in Achaia, satis magna sedens in solio, utraque manu colum, capite vero polum gestans. Hanc Statuam opus Eudoei uisso, Pausanias VII 5, 4. cum ex aliis orgumentis opificii, tum ex Gratiis otioris Iapide candido factis collegit,
quae ante ipsius adventum sub dio steterant. III. Gratia est Hora ibidem. IV. MinorῬa antiquum signunt Aleae in Arca
dia, tolum ex ebore factum, quod Augustus inde Romam deportavit. Pausan. VIII. 46, 1. 3. Quod iam ad tempus quo vixerit Endoetis attinet, vulgo quidem Daedali discipulum eum dicunt. Me liora autem de eo Thierschius Epoch Art r. Ad not. I. p. 24. II p. 32. praecepit, qui inde quod alialia Minervae simulacrum dedicasse dicitur, egregie collegit Endocum Daedali discipulum quidem voculum Pisistratidarum vore aetate floruisse. Prinius eui in
Callias apud Athenienses memoratus fuit Pliaunippi filius, qui Ol. LIV. victoria in reportavit, Schol. ii stoph. v. 284. et gravissima Pisistrati 11imicitia ci-
220쪽
vos suos superavit. Herod. VI. 121. Hinc o Di- poeni Scyllidisquo aequalis Endoeus habendus est, qui primum marmores scumsudo Circa Ol. L. excelluo-xunt; Daodali autem discipulus Endoeus dictus est, ut iidem Dipoenus et Scyllis.
Sculptor incertae patriae atque aetatis, qui coanum et a vei fecerat, quod opus Asinius Pollio in suis aedibus posuit Plin. XXXVI. . . .
Fabricator equi lignei, cuius Ope Troia expugnata est. Filius fuit anopei Pausan II. 29 4. oique nonnulla opera tributa fuisse identur. Platon Ion. I. p. 33 A. St. Pausanias certe V. 19 6. ligneas imagines Veneris et Mercurii ab eo factas memorat.
Pictor Ephesius, Apellis ante Pamphilum praeceptor Suida s. v. A'πελλης.
Statuarius, qui tubicin et infantes matri intorsesctaomisorabilites Blandionis nobilitatus est. Plin. XXXIV.
Architectus Atheniensis Demetrii Poliorcetae aetate, quem Vitruvius . . nobilem dicit