Catalogus artificum : sive Architecti statuarii sculptores pictores caelatores et scalptores, graecorum et romanorum, literarum ordine dispositi

발행: 1827년

분량: 515페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

DEMETRIUM DEMOCRITUS. 181

qualis putari possit. Probabilior opinio Bottigeri liboeVergierun gymnastisclier ebungsplaigo. eimar1795. p. 14. ' est, qui Simonem aetate Periclis, a quo Eleusinium templum circa L LXXXV. exstructum

scimus, Vixisse Censet, ut proinde et Demetrius hac fere aetate soruerit. Ceterum grave est de nostro artifice testimonium Quinctil. XIl. 10. Ad oritat Lysimum et Praxitelem acceSsisse Ptimes Urmantenam ornotrius tanquam nimius in ea res rehesnditur, et fuit similitudinis quam eschritudinis amantior. Hunc sine dubio memorat ex Polemone Diog. Laert. V. S. 85.

Statuarius incertae aetatis et patriae quem Plinius XXXIV. 8, 19. philosophos fecisse tradit. Editiones Daemon, Sed omne nostri codd. Domo exhibent.

DEMOCRITUS.

I. Statuarius Sicyone natus Pausan. I. 3, 2. unde et Damocritus dicitur discipulus Pisonis fuit; quinto gradu e schola Critia Attici prodiit. Quum vero iso I. XCIV. soreret, Democritum certe t. C. vixisse statuere possumus. Fecit Hipponem Eleum, qui pugilat pueros vicerat, Pausan. I. I. et philosophos Plin. XXXIV. . s. 19. II. Caelator argenteorum poculorum, quae olim Rhodiaca nuncupabant. Athen. l. p. 500. B. ΙΙΙ. ScuIptor qui fecit statuam Lysios Milosiae. Inscriptio apud Sponium Misceli. Eiud Antiquar P. 138.

202쪽

is DEMOPHILUS DEMOPHON. DEMOPHILUS.

Ι. Plastes et pictor vulgo Damophilus qui cum

Gorgas a Plinio XXXV. 12. s. 45. memoratur Plasta laudatissimi fustes amo hilus est Gorgasus idom-ques Pictores, qui Cereris odem Roma ad Circum

SiLus inscristis Graeces, quibus signi carent sic cod. Reg. I. vulgo si scarunt , a d tra Pera amo hili esses, ab Ia a Gorgasi. Quem ad locum illustrandum Noynii verbis opusc. Acad. . . . 29. Talare se Aedes haec Cereris Liberi Liberaeque ad Circum Maximum, ab A. Postumio dictatore in pugna cum Latinis u. c. 258. Vota et exstruenda locata Dionys. VI. 17. Tacit AnnaL II. 49. dedicata fuit a Cos. Cassio anno u. c. 261. ante Ch. n. 493. l. LXXI. 4. Dionys. VI. 4. II. ictor imeraeus, quem nonnulli Zeuxidis praeceptorem dixerunt.' Plin. XXXV. . s. 36, Flo ruit I. LXXIX. s. v. Zeuxis. III. Architectus minus nobilis qui de praeceptis symmetriarum librum conscripsit. Vitruv. VII. Praef

Sculptor essenius, unus huius gentis artifex dignus cuius ratio habeatur. Pausan IV. 31 8. De tempore quo vixerit Pausanias, qui variis locis eum memorat, nihil prodidit, et Heynius opusc. T. V. 373. atque Meyexus ad inchelm opp. T. VI. . II p. 16. eum aliquanto post Phidiam, Quatremere

de Quin Iupite Olymp. p. 342 344. Ol. X-

203쪽

CXX. oruisse statuunt. Sed inde quod essenam et Megalopolin potissimum operibus suis exornavit, cum circa hoc tempus artem exercuisse uspicor, quo Messene restituta ol. II. 3. ante Ch. n. 70. Pausan. IV. 27, 5. et Megalopolis condita est Ol. II. 2 Diu saltem ante hoc tempus vivere non potuit, et quum multarum imaginum utraque urbs recens exstructa indigeret, Suspicio mea haud inepta dici poterit. Quodsi ulterius progredi velis, hinc etiam illud ipsum tempus confirmari sumere possis, quod Aegii in Achaia plura simulacra fecit, adeo ut exsul primum Aegium, deinde ita patriam translatus Messenam et Megalopolin signis ornaret operum vero ab eo

factorum hunc recensum dat Pausanias: Aegii spectabatur eius signum Lucinae ξόανον, πλην προσωπου τε και χειρων ἄκρων κα ποξων ταύταδε του Ιεντελησίου λίθου πεποίηται και ταῖς χερσι τ με ες ὐΘ ἐκτέταται, τὶ ὁ ἀναει αδα - - της Εἰλειθυίας ου μακραν 'σκληπιο τέ ἐς τέμενος καιἀγάλματα 'γιείας και 'σκληπιού. ἰαμβεῖον ὁ ἐπι τω βαθρω ο Mεσσηνιον Δαμοφῶντα εἶναι τον εἰργασμένον φασιν Pausan. VII. 23, 5 Messenae fuit simulacrum matris Deae e rati armore Pario; Pausan. IV. 1, 5. ibidem Diana Laphria g. 6 , et plures statuae lapideae in templo Aesculapii, quas vero Pausan . . non nominavit. - Megalopolitanorum Urbem statuis ligneis ercurii et Votioris, quarum manus, o et

imi pedes ut in illa Lucina Aogiens lapido facti erant Pausan. VIII 31, 3. , et magno opere ex uno lapide consecto ornavit, quod Ospoenam quam Unc Prom

204쪽

serpinam recte habent et Cererem in throno seden-lem continuit. Uberiorem harum statuarum descriptionem dedit Pausan. VIII 37 2. Praeterea vero Elei ipsi illi Demophonti mandarunt, ut Iovem Olympicum, cuius singulae partes solvi coeperant, coagmentaret, quod pariter o felicissime successit. Pausan. IV. 31, 5.

Huius pyctae e marmore facti in hortis Servilianis laudabantur. Plin. XXXVI. 5. . .

DETRIANUS.

Architectus, commemoratus a partiano in Vita Adriani 19. qui eius opera in colosso eronis transferendo usus est. De ipsius nominis scriptura dubitant Viri Docti Salmasio pugnante pro Dentrian Vel D triano , Casaubono pro Demetriano, Gruter pro

Scalptor gemmae in Iongii Catalogo nause Batavi P. 153. cuius nomen alii male Λευκων Iegerunt.

PIastes primus Sicyonius, de quo nolus est Plinii locus XXXV. 12. s. 43. Per terra singer Ex Gog illa similitudines Disulades Sicyonius Aulus Primus inet onu Corinthi, lias Pora qua cuia ramor iuvEnis, abeunt illo fregre ita Od. Reg. . , umbram

205쪽

DIBUTADEM DINOCRATES. 183

facies eius ad lucernam tu Parietes lineis circumscris sis quibus Pater eis ira reNSG milla VPum escit, eoum coloris fotilibus induratum gni ProPosuit: timques est atum in Ny heso, donec Corinthum u=mnius reterest, trudunt et Statim infra Dibutaris inmonatum esse, operibus Plasticis rubricam addines, ut eae rubra creta vers. Filiam Dibutadae a Plinio me moratam Athenagoras legat pro Christ. 14. p. 59. Coram Corinthiam vocat.

Pictor antiquissimus, de quo valent quae diximus

S. v. CharmadaS.

Statuarius, Polycletici discipulus Plin. XXXIV.

8. S. 19.

DINOCRATES.

Architectus Macedo nobilissimus Vitruv. II. Prael. g. 1.), cuius ope Alexander M. plura monumen laerexit. Priusquam vero ulterius progredi nobis licet, notandus est Plinius qui V. 10. s. 11. VII. 37. S. 38. o XXXIV. 14. s. 42 illum virum Dinocharsena diXit. Quae enim libro VII nunc vera scriptura exstat, nil nisi interpolatio e Solino 2 petita est codices apertissime Dinocharom exhibere Harduinus testatur. Iulibro XXXIV. Rog. I. Tymocharses, uises n. I. Timocrates habent, quae lectio fortasse nos deducere Osset, ut alteram vetus librariorum mendum arbitraremur, nisi omnibus tribus locis optimi codd. λο- charem servarent. Certum autom est, Plinium hoc

206쪽

I36 DINOCRATES.

nomine scribendo errorem commisisse, qua in re hoc

potissimum permirum aecidit, quod Δεινοκράτης non solum in Δεινοχαρης, erum etiam in Xειροκράτης Strahon. XIV. p. 949. . . et in Στασικράτης Plutarch. do Alexandri Μ. Viri II. s. 2. abiit, cuius tamen rei, in antiquis scilicet scriptorum exemplaribus duplici

modo nomina Xarata fuisse, non unum Xstat exemplum. V. Anecd. Hemsterii. Ol. I. P. H. Dino cratem autem genuinum viri nomen fuisse, cum loci Pliniani leviter corrupti, tum egregia Vitruvii auctoritas nobis persuasit, qui illam scripturam exhibet. Eum secuti sunt Valerius Maximus B Ammiarnis Marcellinus. Dinocrates igitur iussu Alexandri . quem in Aegyptum comitatus fuerat Vitruv. I. I. q. 4.)locum metatus est, ubi postea Alexandria condita, addo Plin. V. VII. Valer Max. I. . ext. 1. Ammian Marcell. XXII 16 Soli 35. et plura eius ur

his addificia ipse exstruxit Plin. XXXIV. Videtur

enim in Aegypto, quum Alexander hanc terram relinqueret, remansisse, quod e Plinii l. L colligere licet. Ante autem, ut nonnulli dicebant, secundum Diana Ephesiae templum aedificaverat Strabo I. I. Solin. 43. vide tarne infra s. v. Scopas. Ipsi Alexandro innotuerat, quum ei th montem in eius statuam se transformaturum esse pollicitus esset, quod tamen Alexander fieri vetuit Vitruv. I. I. Strabo I. I. lutarch. l. l. et vita lex. 2. Luciari pro imagg. 9. T. II p. 89 conscrib. hist. 12. . II. p. 17. TZe-iges Chiliad. VlII. 199. XI. 367. qui vero Omnes scri Ptores, ut supra iam notavi, in nomine artificis scri-

207쪽

bendo dissentiunt adde Salmas. Xercit Pliti. p. 812. Dioclem Rheginum eum vocat Eustath ad Hom. I. I. E. 29. p. 980. d. R.

Statuarius qui cum aucyde, Canacho minor et Patroclo Ol. XCV. floruit Plin. XXXIV. . s. 19. ubi quidem tantum cod. Reg. III hanc nominis scripturam exhibet, at reliqui libri ipsis suis corruptelis

eam confirmant, cum Reg. I. Dinomedes Reg. II. Dinoolos Dufresn. I. II. Reg. IV Dinomodes, Olbert. Dimocles exhibeant. Dudum Harduinus o Brotiorius veram lectionem ex alio Plinii loco restituerunt, ubi Protesilaum et Pythodorum luctatorem fecisse dicitur. At o hic codd. variant; Reg. Il. Coiberi. Dio nesne Dufresn. I. Diomedes, Olus Reg. I. Dinomones praeso fert. Rem conficit Pausanias, qui I 25, 1. huius artificis statuas, o et Callist memorat. Praeterea Dinomenes statuam Besantidis reginae Paeonum Tatian orat ad Graec. 3. P. 116. d. orth. fecit, et exstat haec inscriptio apud Boecisium in Corp. Insc. Vol. I. P. 470.

Quid uerit in has collocatum, nunc nescimus. Quem eius Priapum ex Anthol. r. Anal Br T. I. p. 229. Dr. 36 coli. Anth Lat. T. II p. 98. asser Iunius, malo hoc fecit, quod ibi non de artifice quodam, sed de horti domino sermo St.

208쪽

188 DIOCLEM DIOGEN ES. DIOCLES.

Scalptor gemmae p. Bracci T. II p. 285.

DIODORUS.

I. Caelator, cuius Satyrus argenteus memoratur a Platone in Anthol. Planud. IV. 12, 248. App. AH-lliol Palat T. II p. 701. Του Σάτυρον Διόδωρος ἐκοίμισεν, υκ τόρευσεν. Η': νύενς, ἐγερεῖς ἄργυρος πνον ἔχει. ad quem locum illustrandum Iunius in Catalogo similem de Stratonico locum e Plinio v. infra apleasteri. II. Pictor qui Menodotum male pinxerat, irrisus hanc ob causam in Anthol. Gr. alat. XI. 213. Εἰκο- ηνοξότου τραψας Διόδωρος θηκε, LLλν του Mηνοδότου, ποῖσιν μοιοτάτ .

I. Statuarius, cui ab nonnullis Nemesis Rhamnusia tribuebatur; v. sub Agoracritus. ΙΙ. Sculptor icomodiensis, filius Boethi qui cum fratre Menodoto Herculem fecerat Winchelm Opp. T. VI P. I. P. 38.

DIOGENES.

I. Pictor rou ignobilis, qui cum semestri rege Nixit, Plin. XXXV. 11. s. o. Est is Demetrius o-

Iiorcetes, qui Regis nomen Ol. XVIIL 3. ante Ch.

n. 306. Sumsit.

209쪽

DIOGENEM DIONYSIODORUS. 159

II. Sculptor memoratus a Plini XXXVI. 5. s. 4. Agrippa Pantheum decoravit Diogenes Athonionsis, est Caryatides in columni temPl eius Probantur intor pauca ovesrum: Sicut in GStigis OSit digna, sed ro-yter altitudinem loci minus celebrata.

I. Architectus vel potius mechanicus, qui Rhodiis contra Demetrium Poliorceten arte sua profuit. Vitruv. X. l. II. Pictor, qui Antoninum Philosophum artem suam docuit. Capitolini Antoninus . ubi Salmasius contra Casaubonum de hoc viro recto disputavit.

DIONYSICLES.

Statuarius Milesius statuam Democratis Tenedii fecit, qui Olympiae in lucta virorum Vicerat Pausan. VI. 17, 1.

DIONYSIODORUS.

I. Statuarius et argenti caelator, Critiae discipulus, nullo operum suorum praecipuus Plin. XXXIV. 8, 19 ubi nunc quidem et in plerisque MSS. et edilis libris Dionysodorus legitur; at illam, quam nos Praetulinus, scripturam cod. Reg. I. defendit Floruit vero, cum Critiae discipulus esset, circa I. XC. II. Pictor Colophonius, non ignobilis, memoratus a linio XXXV. 11. s. 0. ubi omnes codd. et editt.

210쪽

190 DIONYSIUS. DIONYSIUS.

I. Statuarius Argivus, cuius aetas inde colligi potest, quod nonnulla donaria e multis, quae micythus Olympiae posuit, fecerat. Hic vero Smicythus, cui eandem ob causam Glaucus Argivus operam dedit, Anaxila Rhegini aequalis post eius mortem Tegeam secessit Ol. XXVI. 1. ante Ch. n. 476. Quis Dionysium et Glaucum artem docuisse memOriae proditum non fuerat Pausan. V 26, 3. . Deoperibus vero a Dionysio profectis Pausanias paullo obscurius locutus est, cuius verba si recte intelligo, signum Certaminis Ατλος halteres portantis, Bacchum, Orpheum et Iovem non barbatum cs r. 24, 1.)fecit, quae omnia ausanias . . minora donaria ditacit, ut scilicet ea a maioribus Glauci discernat. Praeterea Dionysius equum aeneum cum auriga fudit, quem Phormis Maenalius Olympiae posuit Gelonis et Hieronis aequalis.ll. Sculptor a Iunio in Catalogo cum statuario male confusus. Hic statuam Iunonis in Octaviae pomticu postea positam fecit. Plin. XXXVI. . s. 4. Cum Dionysius Argivus oreret, ars marmoris Sculpendi nondum adeo perfecta fuit, ut Octavianus statuam illo tempore factam in templo a se dedicato poneret Verosimile potius est, hunc Dionysium multo

seriore tempore Vixisse.

III. Pictor Colophonius, qui Polygnoti Thasii

Ol. LXXX. tabulas dempta magnitudine imitabatur. Aelian. V. H. IV. 3. Aequales autem eos fuisse cum ex h. I. tum ex Aristotele Poet. . patet, qui et

SEARCH

MENU NAVIGATION