장음표시 사용
271쪽
post verba Et thereu Lyciu σqq. Vulgo legunto Phaoc Lycus et lyses fecit Pureum ui torem. Ita vero non nisi cod. Reg. II valde interpolatus habet Coliaberi Lucius, Dufresti. I. LiciuS, Reg. I. Lycius. Et quum huius, quem ultimo loco laudavi, codicis auctoritas reliquis longe praestet, novum inde artifici nostro opus tribuendum esse censeo. At quaerat quis unde acciderit, ut Plinius, qui modo Lycium memoravit, statim ad eum recurrat. Quodsi ingenue mihi, quae sentio, dicenda sunt, puto equidem Plinium huius operis, quum supra Lycium asserret, oblitum fuisse, iamque appendicis loco id addidisse. Hinc otiam voces est i s explicandae mihi videntur; quod enim
Harduinus putat, ea ad artificis statim antea memorati opus pertinere Lyciscus monem uerum Subdo laes ac fucata Nornilitatis, Vi hoc crediderim, quum inter puerum ita descriptum et puerum sussitorem non multum similitudinis intercedere videatur.
Sculptor incertae patriae atque aetatis, Diouysii filius, qui nomen suum basi statuae Bacchi incidit. Vincholmanni opp. T. VI P. II p. 342.
Sculptor incertae patriae, quem circa Augusti tempora floruisse ex Plinii verbis XXXVI. . . . Probabile fit. Hic enim ait Ex honores a Pars iu
magna auctoritates habitum Lysia Uus, quod is PGlatio Suer urcum Disus Augustias honori OGGUA Gq
272쪽
tris sui dicaτit, in codicula columnis adornata. Id est quadriga curru3que et Apollo ac Diana es uno Iapides.
L Nobilissimus statuarius qui I. XIV. otiam superstes fuit. Ait enim Plinius XXXIV. . s. 19o
Centosim quartadecima OI. 03ψρus juit, cum et Aloxando Magnus et paullo infra haec de eo tradit: Lysimum Sicyonium Duris negat, Tullius fuisses discipulum ad ma sed Primo aerarium fabrum audendi rationes omisses Pictoris E O i resνonSo. Eum enim inistrogatum quem sesqueretur antescesd-tium, dixisses demonstrata hominum multitudines, Naturam ipsam imitandam Hsse, non arti cem. PM-
rima se omnibus signa fecit, ut diximus, ' fecundis-1 Hae verba male intellecta foedae interpolationis, quam Dalechampius ex vetere lectione assert Tullius Praxiιolis fuisse discipulum ansam dederunt. Vidit arduinus αὐτοδίJακτον Lysippum fuisse, et Gesnorus in Chrestomath. Plin. p. 24 dubitat an non ortasso Plinius de verbis iis ceronis Brut 86. g. 296. Postcleti Dor horum sibi
Lysimus aiebat magistrum fuisse, cogitaverit. Quam autem utilitatem discipulos suos ex priorum artificum operibus caper voluerit, optime auctor ad Herenti. IV. . docuit. - Huc reserenda sunt verba Varronis L. L. VIII. p. 130. d. ip. Neque enim Lysi mus artiscum riorum Potius est mitiosa secutus, quam artom. - supra . s. 17. simus ita cod. Pint. Uoss. Reg. . OPor fecisses dicitur, tanta omnia artis, ut claritatem OSScnt dare et singula. umorum amaruisse defuncto eo , cunι
273쪽
sima artis, inter quas ' destringentem e quem M. Agrippa aut thermas Sua dicravit, mires gratum i horio Principi, qui non quivit te erar sibi tu o, quamquam Neriosus sui inter initia Princi atus, transtulitques in cubiculum, alio ibi signo substitutor cumqtiidem tanta Ῥuli Romani contumacia fuit, ut magnis thoatri clamoribus' moni Po omenon Y gitaῬstit, PrincePSqu quamquam adamatum vosuesrit. Nobilitatur Lysimus et temulenta tibicina, et canitus ac Matione, inrarimi vero quadriga cum Soles Rhodiorum. Fecit et Alexandrum Magnum multis Verchus, si a ueritia eius Orauri suam Statuam inaurari
i hesaurum s regisset haerest solitum enim ex man*retis cuiusque signi denarios sePonore ingulos aureos.
4 inter quae, ita Reg. . et arduinus Brotierius inter que. - Reg. I. voxuomenon. Reliqui codd. paululum aberrant. - De nonnullis huius regis statuis a Lysippo actis tum Plinius statim infra disseruit, tum ostia
dippus et Archelaus in Antho I. r. IV. 8, 119. 120. Append. Anthol Palat T. II p. 61. locuti sunt. Quas
omnino eorum uerit indoles, explicuit Plutarchus de Alexis andri M. virtute seu sortit. II. 2. Λυσίππου δε το πρω-
πειν A'λέξανδρος, συχη παρεγκλίνων τον τραχηλον
ἐπέγραψέ τις υκ πιθανως' Κυδασουντι δ' εοικεν ὁ χαλκεος ι Δία λευσσων,
Γαν ἡ ἐμοὶ τίθεμαι, Ζεύ- δ' O λυμπον εχε. Διο καὶ μόνον A'λεξανδρος ἐκελευε Λύσιππον εἰκονας αυτου δημιουργει,' μόνος γαρ οὐτος, ως ἔοικε, κατε-
274쪽
iussu Nero PrincePS, delectatus admodum illa. Desincum retio eri et gratia artis, detractum Est aurum: Protiosiorques tali existimatur, etiam cicatricibus υἱ-ris atques Oncisuris, tu quibus aurum hia erat, Ema-nontibus. Idem fecit He haestionem Iesaiandri Magni amicum, quem quidam Polyclet adscribunt, cumis centum Prν annis antes fuerit. Idem At andri onationem, quas Elyhis acriata esst Athenis Satyrum e turmam Alexandri, in qua amicorum ius imagines summa omnium imilitudines Pressis. Has
μηνυε τω χαλκῆτο Θος αυτου καὶ νέφερε τῆ μορφν τηναρετρο οἱ δὲ λλοι την ποστροφην του τραχηλου
καὶ τω ομμάτων την διαχυσιν και γροτητα μιμεῖσ- ΘΟΩ Θέλοντες, ου διεφυλαττον αυτο τ αρθενωπον και λεοντωδες. His similia protulit idem ita Aloxandri .
Ex alio eiusdem scriptoris Ioco Isid. et sir. 24. scianus, Alexandrum Lysippi hastam manibus tenuisse. De notissimo vero Alexandri edicto vide quae notavi s. v. Melles ad locum Plinii adnot. 24. 7 Eosdem quos Plinius hic refutat, secutus esse videtur Appul. Florid. I. p. 10.ed Vulcan. Paris. 1601. dicens solum Polycletum Alexandri emgiem aere duxisse. . 8 Sicut locum scripsi, Iegitur is cum in omnibus meis codd, tum in oss. en. Gud Acad. intian. d. I. et pessime arduinus, cum in
priore editione hanc omnium codd. lectionem recte probasset in altera editioniura quarundam scripturam interpolatam praetulit Athonis a rorum turmam Alexandrum iam corumqus eius imagines. Locupletissime vero de hac turma egit Veli Paterc. I. 11, 3. Hic est Metellus Macedonicus, qui Ortisus, qua fuer circumdata dualtis aedibus sine inscr*tisns Ositis, quae nunc clavia POGi-
275쪽
mtestas Macedonia Subacta transtulit Romam. Fes eis est quadrigas multorum Cureum. Statuaria arti
eistis ambiuntur fecerat, quique hanc turmam statuariam equestrium, qua frontem aedium vectant, odioques maximum Ornamentum eius loci , ex Macedonia destialit. α-itis turmas hanc causam referunt Magnum Alexandrum impetrasse a Lysimo, iugulari alium auctore Rerum, ne eorum qilitiam, qui ex ψSius turma via Granicum stimen ceciderant, e re a Similitudin Aurarum, faceree statuas et Usius quoquo iis interPOneret. De statuarum numero dissentire videntur auctores, at si leves quosdam eorum errores exceperis, dubitandi non amplius Iocus erit.
Quod enim Iustinus XI. 6, 13. de centum viginti equitibus celsis eorumque statuis equestribus narrat, debetur hoc vel epitomatoris negligentiae vel librarii alicuius socoris diae. Arrianus vero Exped Alex. I. 16, 7. haec habet:
Mακεδόνων ὁ των με εταίρων ἀμφι τους εικοσι καὶ πέντε ἐν et πρωτ προσβολῆ ἀπέθανον, και τούτων χαλκαι ει κόνες ἐν Διὰ στασιν, 'λε νορου κελευ- σαντος Λύσιππον ποιησαι, σπερ και λέξανορον μόνος προκριθεις ἐποίει , quibus Plutarchi verba Vita
Alex. 16. x aliquantum contraria esse videntur: των ὁ περὶ
του A'λέεανορον, 'ριστόβουλος φησὶ τέσσαρα και
τριάκοντα νεκρου γενέσθαι τους πάντας, ω εννέα πεζοὐς εἰναι τούτω με οὐν ἐκέλευσεν ει κόνας ἀνασταθροα χαλκας, ας Λύσιππος εἰργάσατο. Facius
autem ad h. l. ex Plut opp. xc. p. 38. recie . Nihilominus, inquit, numerus iste sibi constabit, si Arrianum equites tantum , quorum imagines positae sint, enumerasse statuamus exceptis X peditibus Equestres enim statuas illas suisse et ametello ex Macedonia Romam delata et posita legimus in Veli Paterc. I. 11.
276쪽
plurimum traditur contulisse, capillum Vrimendo,ca ita minora faciendo, quam utiqui, ο Oro graciliora siccioraque, Per quo Proceritas ignorum maior Didorotur. Non habet Latinum nomen 'mestria, quam diligentissim custodivit, nova intactaques a tiones quadratas eterum Staturas Permutando vulgo- quo dicebat, , ab illis factos quale Essent homines, a Se , quales viderentur esse. ' Proyria huius idenis tu esses argutia Uerum cuStodita in minimis quoques rebus.
His a Plinio expositis transeundum nobis esse videmus ad quaestionem de aetate, qua floruerit Lysippus, accuratius solvendam. Et de hoc quidem nemo
dubitabit, qui Alexandri aequalis fuerit; ad quod
usque vero tempus vixerit, inde fere coniicere possumus, quod turmam illam amicorum Alexandri ad Granicum occisorum Ol. XI. . ante Ch. n. 334. acre fudit, ut proindes Olympiadem CXIV. attingero Posset. Causam porro, cur Plinius o hanc ipsam Olympiadem tribuerit, in eo invenisse mihi videor, quod tum Alexander obiit, qua re Plinius optimo aetatem Lysippi describi posse credidit. Ultra hanc Olympiadem Lysippum vix aetatem produxisse sequitur ex verbis ausaniae VI. 1, 2. 'λυμπιάδι δε ἐκράσει ρώῖλος δευτέρα προς ταῖς κατον - τούτου μεν iτον ἀνδριάντα ἐποίησε Λύσιππος Quum enim inde usque ad I. XIV. 2 quinquaginta fere anni prodeant, Lysippum, siquidem vicesimo anno illam Troili statuam fecisse recte statuere possumus, i CXΙU. sep
tagenarius senex fuit, neque video qui Thierschius
277쪽
LYSIPPUS. 257 qui primus haec Prob animadvertit, poch. ΙΙΙ. Ad
not. p. 87. hoc annorum numero ossendi potuerit. Do operibus quae ex eius Officina prodierunt, veteres scriptores in uniVersum dixerunt, eum in optimis statuariis Graecis Ponendum esse singulatim autem praeter ea, quae Plinius I. I. attulit, veritatem, quae in Lysippi statuis inerat, maxime in eo laudabant, Quinctil. XII. 10. unde et Propertius III. 7, 9.
Burm. eius signa animos dicit. Ex summa vero operum Lysippi multitudine pauca tantummodo veteres Scriptores memorarunt, de paucioribus accuratius disseruerunt. Os in iis enumerandis a Diis et personis allegoricis ad homines progrediamur, et iam initium a Iove faciamus. I. Iovis statua prae ceteris memoranda est illa colosso Tarenti, de qua Plinius XXXIV. . s. 18. ait: talis colossus et Tarenti factus a Lysimo XL cubitorum Mirum in eo, quod manu ut ferunt mobilis octratio libramonti est, nullis convellatur Procollis. Ibi eod. Dufresn. I. mobilis a rationes libramenti Ost, ut nullis, quod secunda manus et in Reg. I. intulit, cuius primariam lectionem, licet altera Valde commendetur, hic quoque praeferendam duco. Id quidem Providisses
est artis c dicitur, modico intervallo, undes maximessatum 'us erat frangi, 'osita Columna. Linques propter magnitudinem di cultatemque movendi non attigit eum Fabius Vorrucosus, cum HVCulem, qui stin Capitolio, indes transforret Iovis ero illam sta
tuam uisse, discimus ex Lucilio p. Nonium v. Cubitus I
278쪽
- Simi vites ista Trans it quadraginta cubita altiι Tarento. II. Det is statua aenea in foro Sicyone. Pausan.
III. Lo is Nemo simulacrum aeneum recto statu,
Argis positum Pausan. II 20, 3.
IV. I is statua aenea una cum Musis, quod opus Megara fuit Pausan. I. 43, 6 V. septunus aeneus Corinthi. Luciani Iupit. Trag. . . 652. T. II. d. etsi VI. Bacchi statua in Helicone Pausan. IX. 30 1.); qui vero Iocus corruptus esse videtur. Legitur enim vulgo ita και 'πόλλων χαλκους εςιν εν λικωνι και ρμης μαχομενοι περ της λύρας, και Διόνυσος ο μεν Aυσίππου. το δε αγαλμα νέθηκε Σύλλας του Διονύσουτ ορθόν, ἔργον των Mύρωνος κ. . n. hi si ausanias verba γε Λυσίππου cum sequentibus ita coniungere voluisset, ut nunc fere intelligenda sunt, sine dubios libendum fuisset ο μεν υσιππου του δε υρωνος Διό9υσον agitur enim X recepta lectione de duabus Bucchi statuis, Lysippi una, altera Myronis. Hinc illinima mendatione si hoc verbo uti fas est et interpunctione paululum mutata locum ita legendumo se putamus και 'πόλλων - περ της λύρας και
Διονυσος ο μεν Λυσίππου, το δε αγαλμα κ. . . illaesqui Om statua Mollinis est Morcurii Pero Lysimi sunt Bacchum sero qui iam unus est Myronis.
Hinc nova Lysippi opera reliquis aliunde iam nolis
accedunt manet vero etiam Bacchus, qualem eum vere fecisse ex Luciano Iupit trag. 12.4 655. T. II.
279쪽
6d Wolst. scimus qui illius Dei statuam una eum IIoreulo Lysippi memorat. em mentis tam praepropera erit, ut x hoc Luciani loco statim colligoro volit, Bacchum a Luciari memoratum Heliconium a Pausania hucusque laudatum esse. Cur ero ausanias Bacchum illum Myronis ορθὸν nominet undo Meyerus Hist. Art. r. T. II. 4. 18. alterum vulgo Lysippeum sedentem fuisse putat, nulla alia causa id factum est, quam quod II. 20, 3. eiusdem Lysippi Iovom itidem ορθὸν dicit, ubi de altero sedente Iovo cogitari nequit. Imo si istud ορδὸν urgere vellemus,
dicere possemus, ausaniam vocem illam addidisso, ut Bacchi simulacrum recto statu collocatum ab Apollino et Mercuri discerneret, quos ut certantes magis
VII. Amoris statua aenea Thespiis collocata Pausan. IX. 27 3 Adde malilaeae Vol. III p. 29 sq. VIII. Horculos statua Olossea, quam a Principio Tarenti positam Fabium Maximum Cunctatorem sive Verrucosum inde Romam transtulisse et in Capitolio dedicasse supra ex linio didicimus. De eodem simulacro et Strabo I p. 278. B. 426. . et Plutarchus Fabius Max. 22. egerunt ille quidem his verbis μεταε δε της ἀγορας και του στόματος του Τάραντος ή κρόπολις, μικρὰ λείψανα χουσα του παλαιου κόσμου των ναθημάτων τα γαρ πολλὰ τα με κατε- φθειραν Καρχηὀόνιοι, λαβόντες την πόλιν τα ς ἐλαφυραγωγησαν Ρωμαιοι, κρατησαντες βιαίως ων ἐς και κρακλης ν τω Καπιτωλίω χαλκους ὁ κολόσσικος, υ
280쪽
κόλιν. lutarchus autem I. I. ait: τον κόλοσσον του Ηρακλέους μετακομισας Φάβιος ἐκ Τάραντος στησεν ἐν Καπιτωλίω. Et Harduinus quidem valde erravit, quum ad lini I. I. verba Livii IX. 44. referenda
esse diceret Herculis magnω simulacrum, in vito
lio ositum dediciatmnque. Haec enim a Livio memorata statua a. u. c. 449. in Capitolio posita est ea autem quam Plinius, Strabo et Plutarchus innuunt, a. u. c. 45. 209. ante Ch. . Romam deducta.
Νon minus inepte idem Harduinus Gemini Epigramma in Anthologia Graeca infra nobis asserendum ad colossum illum traxit quum in eo ercule Lysippi depingatur Omphalae illecebris devictus. Qua doultimis huius signi fatis constant, eynius priscae artis opera Constantinopoli exstantia p. l. collegit eis Cum decem aliis signis consule luliano probabilo sit sub Constantino adeoque a. 22. Roma Constantinopolin advectus, primumque in Basilica, mox in Hippodromo positus esse fertur. Anonym nr. 79. Suidas in Βασιλικh. Nicetas Choniates Lysimachi opus perperam dicit concisus est a Latinis. IX. Hercules aeneus, de quo id Geminus in Anthol. Gr. IV. 8, 103. Append. Anth Palat T. ILP. 655 coli. r. 104.
ΕΓ ρακλες που σοι πτόρθος μέγας, τε Νεμειος Xλαῖνα, και τόξων εμπλεος ἰοδόκη; Πού σοβαρον βρίμημα, τί, πλασεν ὀ κατηφη Λύσιππος, χαλκω δ' ἐγκατεμιε ανν; A, θη γυμνωθεὶς πλων σέο τις - περσεν;