Catalogus artificum : sive Architecti statuarii sculptores pictores caelatores et scalptores, graecorum et romanorum, literarum ordine dispositi

301쪽

Seulptor Milesius Aelian Var Hist. I. 17. volAtheniensis Galenus εν προτρεπτικῶ προς τοἰς τέχνας . T. I. p. 20. d. Κithri qui cum Callicrate II. operibus minutissimis inclaruit. onnullos de eo locos, ubi cum Callicrate componitur, sub huius nomine attuli; hic addantur de solo Myrmecide Cicero Acad. IV. 38. Varro L. L. VI init. Suida s. v. et γελοῖος. Cotorum et vasa caelaVit maiora, auctore Athenaeo XI. p. 82. . . IV. P. 2l5. d. SchW.

I. Statuarius, sculptor et argenti caelator celeberrimus qui I LXXXVII fuit. De eo Plinius XXXIV.

8. s. 19. haec habet Myronem Eleutheris natum, est ipsum gelada disci ulum Bucula maximo nobilitaetiit, celebratis versibus laudata, quando aliano Pleriques ingeni magis quam Suo commendantur. FE-cit et canem, et discobolon et Persoa o Pri- 1 Pausanias VI 2, 1 8. 3. 13. 1. Myronem Atheniensem

dieit. Causam bene explicuit Thierschius Epoch. Art. r. II. Adnot. p. 4 sq. - omnia epigrammata huc spectantia collegit Onntag nterholiunge sit Freunde deralten Literatur . p. 100 sqq. De opere eiusque satis . Bottiger Andeuiunge p. 144 sqq. et Gothe liber unstundolierthum II. p. 1. - hoc discobolo se.

Quinctil. II. 13. ExpedI saepe nititare ex illo consinuto ιraditoquo ordines aliqua, et interim decet ut in statuiscitque ictieris idomus variari habitus, vultus, StatuS. Nam recti quidem cor oris o minima gratia ost. NemPo

302쪽

sta 3 est Satyrum admirantesm tibias, Et inrevum: Do*hicos sutathlos , ancratiastas ), Horculem )etiam, qui est Pud Circum Maximum i Godo Pompei Magni Fecisses et cicada monumentum ac ο-

enim adNorsa sit facies et domissa brachia et iuncti e- doso et a summis ad ima rigens Ῥus essemus illo et ut aio dixerim motus dat actum quondam e siclis. deo nec ad unum modum formatas manus, et in ultu illo species. Cursum habent quaedam ct in etiam, sodent alia me incumbunt nuda haec, ulla pelata fiant; quaedam mista ex utroque Quid tam distortum est elaboratum, quam est ille Discobolos Myronis' Ii quis amo ut arum rectum i robet opus, nonnes is ab intellectu artis abj orit, in qua vel raec*uo audabilis est illa ψsa no- ωitas ac di scultas et Lucian Philops 18. T. III p. 45.

Μων τον δισκεύοντα, ο δ' ἐγω, i τον ἐπικεκυφότα

κατὰ το χημα της ἀφεσεως, ἀπεςραμμένον εις τον δισκοφορον, ρεμα κλαύοντα τω ἐτερω, εοικότα ξυναναστησομένω μετα της βολης; υκ κεῖνον, η δ' ς, ἐπs καὶ Mυρωνος ἔργων ν καὶ τουτο ἐςιν, o δισκοβόλος ο λέγεις amitationes huius statuae enumeravit Μύllerus in Amalthea T. III p. 243. - Huius Persei meminit et Pausan. I. 23 8 εν,τy Ῥηναίων κροπό

δουσα εργο ειργασμένον. - 4 v. Uttiger Andeui. p. 147 sqq. si Virgula interposita voces Minthios

et Pancratiastas hucusque Coniunctas a se separavi, ita ut

Delphieos et ad solos penta thios et lina ad pancratiastas reserri possit. Peruathli ancratiastas enim quid sibi e Iit, non perspicio. - De isto Herculo qui tu undecima Urbis regione stetit, P. Victor. Descript Urbis Romae.

Sed alias quoque huius Dei imagines secerat Myro Cici

303쪽

eusta carminibus Suis Erinna sign*crit. ei et ollinem, quem a trimuNiro Antovio Sublatum rati tui Ephosiis Divus Augudius, admonitus in quieto.

-Verr IV. 3. et adde infra de Herculis colosso. Miro haec in plerisque codd. corrupta sunt: fecit et cicadaes

monumentum ex locusιa carnibus, ictu siserna signiscat.

Veram lectionem ex meis libris unus Reg. I. servat, in quo per compendium scripturae carnibus legitur, unde reliquilibri tam foedo interpolati sunt Sed si unquam, certe hic negligentiae crimine Plinius se defendere nequit quod post Harduinum eynius priscae artis opp. ex epigrr. illustr. p. 118. x recte intellexit, ' ita ut satis mirari non possim, menricum Meyerum hist art. r. T. I. p. 73. illorum viroruin observationem non curasse. o Legitur enim in Anthol. r. alat. VII. 190. hoc epigramma Anytae:

A'κρίδι τα κατ' αρουραν ηδόνι και δρυοκοίτα Τέττιγι ξυνον τύμβον ἔτευξε Mυρώ, Παρθένιον σταλσα κορα δακρυ ὀισσα γαρ αὐτας Παίγνι ὀ δυσπειθῆ ωχε ἔχων A'ἴδας.

Neminem, hoc epigrammate paullo accuratius perlecto sugere potest, hic non de Myrons statuario sed de Myro virgino aliqua agi, quae puellularum , ut aiunt, more deliciis suis sepulcellum secerat. Erinna igitur sive ipsa huius arminis auctor sit, sive alius am imitatus hac de re in arminibus suis quum dixisset, bonus Plinius parum cauto rem pervertit, praeterea immemor Erinnam, quae Sapphus et Anacreontis aequalis suit, de Myronis Ol. LXXXVII. Opersaliquo versus sacere non potuisse, unde tarneu in chelman nus opp. I. P. I p. 65 inprimis vero VII. p. 148 sqq.)miris praeterea argumentis usus collegit Myronem Anacreontis et Erinnae aequalem suisse ' viis missis id tantum addere volo, valde improbabile esse, Mrronem, qui artifex

304쪽

Primus hic multiplicara veritatem idotur, mime rosior Q in artes, quam Polycletus ira symmestria diligontior et Pses ames Cor Orum tenus CurioSuGranimi sonsum Ora E VCSSDS , villum quoques est Pu-hsem non emsudativisscisse, quam rudis antiquitas institui G. quando Iudebat digne semper suo ingenio ludebat, ad hanc

humilitatem unquam descendisse, Adde elcher in Creu-zer metet. II p. 7 sq. . - 4 9 mult*licasses peritat m, ita ex cod. Reg. I. cui olbext. accedit, scripsi, quum vulgoωarietatem legatur, quod a nemine unquam recte explicari poterit. Quid enim est ,mutiplicare arietatoni, dies Manni fatiskei de GegenstEude, die Fron unsileriscli ho

arboueto, erviosachen' Meye ad in chelm opp. T. VI. P. II. p. 119. Non magis apta sunt quas de his verbis ipso in chelm opp. T. VII. p. 151 astari. Multum contra praestat veritato mulisticaro ita explicandum: illam unam quae in arta est veritatem in multas easque varias res transferre . quod ante Myronem sane nemo instituit. . Nemo enim adhuc statuas tam varii argumenti fecerat. Bottiger An deuiunge p. 132. - 10 Duas huius vocis explicationes seruntur; una Mincksim opp. T. VI P. I. p. 7. T. VII. p. 151 Thiersch. Epoch. II. Adnot. p. 55. ut sit ευρυθμία Harmoni de fingetnen Thello), altera Bottiger Andeui. p. 132. Meyer ad inch. T. VI P. II p. 119. ut multitudine operum et varietat argumentorum, quae arte sua Myro tractavit dicatur atque verba eritates multistucare explicet vel confirmet. Nos

quidem hanc interpretationem unice probamus primum quod, ut iam alii viderunt, verba illo modo explicata iis quae Plinius de Polycleto supra dixerat, plane repugnant, is Myroni ea dum imis tribuitur quas citatim infra olycleιo;

305쪽

In statuis fundendis aere Deliaco utebatur Plin. XXXIV. . s. 5. et iuvat iis quae Plinius loco supra laudato de indole artis Myronis indicaverat, sententias aliorum scriptorum addere, omissis tamen locis, ubi non de singulis quibusdam Myronis virtutibus dicitur, sed in universum tantum ipse laudatur. Et Cicero quidem Brut 18. S. 70. ait Nondum Fronis

Uera satis ad Eritatem adducta, iam ames quaesnon dubites ulchra dicere et Quinctil. XII. 10. Hamotitora Peribus Callonis, Hegesia est Calamidis ditacit. Cur Ovidius A. A. III. 219. eum Perosum appellet, explicuit Bottigerus Andeui. p. 134. et auctor ad Herennium IV. . inprimis capita eius statuarum laudata fuisse narrat Vicit tamen praeclarum hunc artificem bis Pythagoras Rheginus, quem infra vide. Restat nunc ut opera nondum a nobis enumerata deinceps Iaudemus, quorum primum sunto: I iter, Minerva Hercules Sami primum positi, do quibus Strabo IV p. 637. B. haec narrat: ε τω Η'ραίω τρία ύρωνος εργο κολοσσικα δρυμενα ἐπὶ μιας βασεως α ρε με A'ντώνιος, ανέθηκε δε παλιν ο Σεβα-

tum quod ipse Plinius paullo insta , iis Lysippo loquens,

dicit non habere Latinum nomen symmetriam; sed quid numerus illa explicatione probata aliud est quam symme-iria donique quod idem scriptor loco a Meyero iam recto adducto XXXV. 11. s. 40. dicit ipse diligentior quam numerosior. - 11 vulgo legitur Polycletus et in coniunctio a in expuncta, quia haec verba de Polycleto dicuntur Lanatus legerat qui Thierschius . . tr.

306쪽

στος Καισαρ εις την αυτην βάσιν τα δύο, την ΚΘ ῶν

και τον ΙΗρακλέα το δ Δία ει το Καπετώλιον μετήνεγκε, κατασκευάσας αὐτω ναίσκον.

Bacchi simulacrum in Helicone a Sulla dedicatum. Pausari. IX. 30 1. τ δε γαλμα νέθηκε Σύλλας του Διονύσου ο ορθόν, εργον των Μύρωνος, Θέα μάλιστα αειον μετά τε τον ΚΘηνπιν Uρεχθέα ἀνέθηκε δεδευκοἴκοθεν, 'ρχομενίους ε ἀφελόμενος τους ινυας. Ad hunc Bacchum probabiliter spectat epigramma in Anthol. Gr. IV. 12, 257. Append. Anthol Palat T. II. p. 703. Adde quae supra de h. l. diximus s. V. Ρεimus P. 258. Herculis signum, ab eo quod Romae prope Circum Maximum fuit, probe distinguendum. Fuit Holi Mamertini, eique a Verre ablatum est. Cic. Verr. IV. 3.

q. .

Apollo aeneus, cuius in femines Desrulis minutis iam genteis nomes Myronis erat inscriytum Agrigenti in Aesculapii religiosissimo fano a . Scipione dedicatus, inde vero a Verre sublatus est. Cic. Verr. IV. 43. q. 93. Hecales lignea imago, quae unum corpus atque Os

habuit. medicata fuit in insula Aegina Pausan. II. Lada Laconis dolichodromi statua, inprimis epigrammate Anthol Palat T. II p. 640. r. 53. Obilitata adde necdota Hemstertius T. I. P. 268. Incertum est, num statua huius viri, quam Pausanias

Argis in templo Apollinis Lycii vidit II. 19 6. ista Μyronis fuerit.

307쪽

oin Laconis, qui olympia curru vicerat, duas statuas ibi positas fecit Myro; Pausan. VI 2. 1. Tι- manthi Cleonaeo Pancratiastae, Philiρν Pallenaeo Agani pugili inter pueros Pausan VI. 8, 3. Chionidi Laconi dudum mortuo Pausan VI. 13, 1. qui omnes in iisdem ludis vicerant, singulas statuas fecit, quibus accedat Erechtheus, a Pausania IX. 30, 1. laudatus. Eiusdem artificis anus ebria e marmore facta Smyrnae inprimis inclyta fuit. Plin. XXXVI. 5. . . Ab hominibus ad bestias a Myrone actas nunc conversis praeter buculam Supra laudatam primum quatuor boves memorandi sunt, quos Augustu a. u. C. 726. in porticu templi pollinis Palatini dedicavit. Properi II 23 T. d. Burm.

Atques aram circumsteterant ammenta Myronis

Quatuor artisicis invida signa oves: oiusque vitulum Tatianus adv. Graec. 54. P. 117. d. Worth. ita describit: γελω και την υρωνος ἐπιστ/μην ποιησαντος μόσχον επὶ δε αυτου Νίκην, τι την 'ν νορος αρπάσας θυγατέρα, μοιχείας και κρασίας βραβεῖον

απηνέγκατο.

Opus denique ab eo caelatum vidit Martialis I. 92.

Cariatus tibi cum sit Ammians SerPens in Pater Myronis aris, Vaticania ibis hibis enenum.

Do vita Myronis nihil constat, nisi quod summa in opia eum excessisse scribit Petronius 88. Myron qui

308쪽

non iumeni haeres m. Filius ei fuit Lycius, Horia paterna non indignus.1Ι. Sculptor incertae patriae et aetatis, qui suum nomen capiti alicui illae Corfinianae incidit.

Scalptor gemmae p. Bracci tab. 85.

Argenti caeIator incertae patriae, qui Phidiae quidem iam aequalis circa I. LXXXIV. ante Ch. n. 444. ad Parrhasii usque aetatem vixit Ol. XCVI. ante Ch. n. 396. Pausanias enim I. 28, 2 ait: ἀγαλμα A'Θηνοῖς χαλκουν πο Mηδων των ε Mαραθωνα ἀποβάντων, τέχνη Φειδίου καὶ οἱ την επὶ της ἀσπίδος Λαπιθων προς Κενταυρους , και ἴσα ἄλλα ἐςὶν ἐπειργασμενα

λεγουσι τορευσαι Mῖν τω DMυὶ ταυτα τε και τα λοιπατων ργων Ιαρράσιον καταγραψαι τον Ευηνορος. Viri Docti excepto uno dola. ultero in Minerv. Pol. Sacris P. 18 anachronismum, qui in hoc loco inest, Perspexisse non videntur; quomodo enim fieri potuit, ut arrhasius cuius pater I XC. vixit, hidiae circa ol. LXXXIV. in opere aliquo faciendo adiutor esset Hinc ultima huius loci verba ineptum Commentum habenda sunt, cuius tamen fontem me invenisse arbitror. Exstat enim apud Athenaeum I p. 82. B.

T. IV p. 215. ed. Schw. epigramma, quo Mys in Poculo caelando, cuius argumentum Ilii excidium fuit a Parrhasio adiutus fuisse dicitur:

309쪽

Γραμματα Πηρασίοιο, τεχνα Μυός. ἐμμὶ δε ργου

Ι'λίου αἰπεινας, αν λον Aιακίδαι.

His in vorsibus Iacobsius Exercit Crit T. II p. 152.

ex Pausaniae potissimum Verbis Παρρασίοιο emendat, assentiente Schweighaeusero, quorum tamen duumvirorum neuter comprobavit, Pr ΙΠαρρασιος Ionica dialecto LIqρασιος dici osse, quum Praeterea non appareat, cur Ionicae dialecto hic sit locus. motum vero nomen in adeo insolitum transisse, vix est quod ibi persuadeas . Quae si arguInenta, tum ex historicis tum ex criticis rationibus deSumpta, inter Se composueris, Pausanias quin humani quid passus fue1it, vix dubitabis. Perlegetes enim quum Erasium quendam mos opera deliticasse audivisset, hunc Cum Parrhasio pictore nobilissimo confudit qui, ut breviter hoc repetam, Phidiam et Myn in operibus eorum adiuvare omnino non potuit, quod infra suo loco pluribus do- monstrabo. mulieri vero opinio, scutum triginta lere armis post ipsam statuum caelatum fuisse milii vix probari posse videtur Etenim credit,ile non est, opus quale illa Minerva fuit non initio statim Omniex parte perfectu fuisse, quo accedit alterum etiam argumentum, pronome quidem ι i. e. αὐτω Phidiae,

quod hunc My aequalem aperto designat. Ceterum Optimis caelatoribus adnumeratus est Mys, quod ut Plinius XXXIII. 12. s. 55. qui eius inter pauco me morati Silenum et Cupidines in templo ineliae Lindiae in insula Rhodo positos laudat, et Lopertius III. 7, 14. d. Burm. cum Martiale VIII. 33. 50. XIV. 93. et Statio Silv. I. 3, 50. 'UStunt T.

310쪽

Statuarius incertae aetatis et patriae, qui Iuctatorem antiolantem fecit Ρlin. XXIV. . s. 19.

NAUCYDES.

Statuarius qui I XCU. oruit Plin. XXXIV. 8. s. 19 adde hiersch. Epoch. Art. P.MII. Adnot. p. 85. Argis natus: Pausan VI. 1, 20 filius Mothonis Pausan. ΙΙ. 22 8. , frater et praeceptor Polycleti Argis minoris Pausan. II. 22 8. το μεν Πολυκλειτος ἐποίησε, το δε αδελφος Πολυκλείτου sic utique egendum e codd. Vindob et duobus optimis ariss neque Περικλείτου cis Thiersch. Epoch. III Adnot. p. 86 Nαυκυδης Μόθωνος, coli. I. 6, 1. Πολυκλειτος ἡ 'ρ- γεῖος, H. ρας το ἄγαλμα πο ησας, μαθητῆς δε

Ναυκύδους,, τ λ. Plinius I. I. nr. 19 eius ercurium, Discobolum et virum arietem immolantem memoravit plura vero eius opera ausanias enumerat,

et primum quidem Hebes simulacrum ex ebore et auro, quod Iunoni Polycleti 1 aiori celeberrimae in Heraeo prope Mycenas adstitisse dicitur, II. 7, 5. Pausaniae igitur tempore non amplius ibi fuit He cates signum aeneum eiusdem artificis Argis positum memoratur II. 22, praeterea Erinnae Lesbiae statuam aeneam Tatian adv. Gr. l. p. 113. ed. Worth. et athIetarum imagines ecit, quarum probatissimae

라틴어 텍스트