장음표시 사용
51쪽
De urbi condendae more. 37 temptantur, oppidorum rationem aliquam ad nomen vel duci vel
Troia habent in Thraeia III, 16:
Feror, Aue, et litore curvo Noema pinna Bos, fauci reastis iniquis, Aeneadasque meo noman da nomina flvs.
in Sicilia ero V, 634. mulieres ita exacerbat: uana iam Troiae Mentur moenia nusquam Hec ιο recta amnis, Xanthum a Simoenta, videιον Nautes, qui urbis ibi condendae consilium Aeneae dat V, 718. ait: Urbem amevabunt permisso nomine Aceatam. ab Aeesto scilicet ibi iam habitante, quae postea Segesta appellata est. Quapropter V, M. non de nomine, sed de patria, quae quasi restituta et reddita est, accipiendum est, quum Aeneas: Mo Iitim et hae Iosa Troiam sciubet. Quomodo urbs, quam Aeneas VII, 157 eastrorum in modum condit, ex Vergilii mente fuerit nominata, ex carmine ipso non patet, quamquam Servius Troiam putat atque ad hanc ententiam eonfirmandam IX, 644: Neo a Troia ea it. laudat. s. idem ad IX, 48 11 Urbi Troiae, quam fecerat Aeneas castrorum in morem. Verum Versuum nexu aliud videtur efficere, quum Apollo Ascanium, qui primum hostem oeciderat, hortetur: Macte nova virtute uer, genitus es diis et geniturus doos, neoto capit Troia, i. e. maior es, quam patria, unde oriundus es. Ad novam illam urbem Vehemento dubito an Apollo respexerit. Etiam
Muris uertim imminet hostis Nascentia Troiae. do Troia quasi renata aeripiendus erit, quemadmodum Venus X, 60. Xanthium et Simoenru Troianis ut reddat, Iovem obaeerat et
Tot Deu procere ter denis naribus ibant Subsidio Troiae.
52쪽
m Do urbi condendae mors. Troiae nomen pro Troianorum intelligi probe potest. Ceterum Albam I, 27L et III, M. ab alba sue dictam Romanosquo a Romulo I, 277. Vix huc reserendos esse censemus.
55쪽
πεν-- - a Q. - - .m--. omnium non olum, qui religione et philosophia eruditi sunt, sed summorum poetarum antiquorum etiam, qui magnas res gestas Earminum gloria celebrarunt, nemo fere unquam dubitavit, quin hellum hominum sit humano consortio indignum, sed ad coerceu das rudium populorum libidine necessarium adhu et patriae amore, iustitia, more sanciendum a sancitum. Considerato Homerum uuantia laudibus heroos fortissimi ab illo sunt elati, at quanta animi tristitia deplorati casus στυγερου πολέμοιο, λευγαλέ-οω . . . Πολεμον Vocat κακον, πολυδα in. Quod quamvis hio illi o seminarum mento de Viria lugentium sit dictum, attamon non raro auum in funera illa odium manifesto proditi a sero vergilii erat animus. ut quamvis gentia fuerit Romanae ad omnem hesticam artem promptissimae, apud quam Iani templum his tantum elusum, natura tamen molliore, agro his ibi erepto a taedio quodam de eontinua per omne fere Vita suae patium sanguinis civilia profusione eo duetus est, ut gravius etiam abhorreret Triplici ratione illud ineuint. Primo eius tristitiam appellat. f. olog.
Namque ver mi erunt, qui dicere Arada Vare, tuas viant, et tristia condera δε ιιa.
Iraequa insidiaeque et erimina noxia ora
His matres miseraeque tirus, hic ara sororum Pectora maerentum, puerique par Mibus rei, nisum eae erantur δε m.
Insaniam deinde voeat VII MI: S si amor sarri et Mesamis insania δεα
56쪽
42 Vergilius quid do bello aena orit. VII, 550:
Aesendamque -- insani Martis amore.
Miseu rabies e amor successit Moendi. Eolog. X, 4: ne insanus amor duri a Martis in armis Tria inter media aeque aversos detine Matia. Insania quoque et furore quodam Baeolite matres Latina VII, 325. agitantur bellumque cient, insania Turnus VII, 60. ipso AB-hea non nisi eoactus ad arma accedit Crimen denique bellumesae inprimis civile adfirmat. Serieratam iam animadvertimua bini insaniam. In diris, quae profecto a Vergilio nostro nuntuonditae, M. exclamat: Piseetur nostris in Anibus adrena ararur, Adsens, nisi ι qui sem e crimine crepit, o ma voti praetarum crimina vem, Ni e inimies mi semper discordis eisia. Α eo. VII, 33s: Nisis compsauam pacem, aere crimina belli. Isrtatur ad concordiam ol. I, 2: En qu discordia civis Produxit miseroas
Ne pueri, ne anta animis adauearis bella, Neu atriae auda in piscera verti e piris. Attamen tanto ipso Romae aeternae amore ac reverentia imbutuave potius perfusus erat, ut inne bellui ad augendam ipsius gloriam indictum uatum foro crediderit. Tale quid apirant verba
n vere inperio γυι- Romane, memenissm tibi erunt artes, aetaque in Orasre morem, Parere subsecus et ebe re avarios. His addam, quod poeta in illa de Satumia aetato redeunte somnio Eulog. IV, 35. auertaraeua memorat, quibua magnus Aurima ad Troiam mittatur, sed Aen. I, 223. aeternam μο- statuit: Dira ferro et om vi cariis Gaudentia Bel jurma Fura implua inrua sua sedens ave arma Mise-- inoma aema Postversiam nodis fremet horrid- σε manso.
57쪽
De belli indi otione. 43trii phante. Quas utramus inbula divus Auguatua in fori sui Pariabus celeberrimis dinaveratisimplicitate moderata. ----hulam veri eat simile poetam nostrum conspexisse.
υε ε ma et ismae. Numa teste Livio I, 22, ne ,gererentur solum, sed etiam in-dieerentur bella aliquo ritu, ius ab antiqua gonis Aequio olis, quod nune fetiales habent, descripsit, quo res repeterentur---Fieri solitum, ut otialis hastam ferratam aut sanguineam praeeustam ad fines eorum ferret, et non minus tribus puberibus
praenentibus dicoret id tibi dixisset, hastam in fines eorum emittebat Apud Gellium XVI, 4 ,,Cincius de re militari otialom populi Romani bellum indicentem hostibus telumque in agrum eorum iacientem hisce verbis uti scripsit Ancum Martium hunc
morem refert Servius ad Aen. X, 14 .,Ancus Martius quum Videret, populum Romanum ardentem amor bellorum plerumque insere bella gentibus nulla iusta exstante ratione et exinde perieula
gravia reari misit ad gentem Aequicola nam et Mepit iurasotialia, per quae bellum indicebatur hoc modovsicut etiam de Albanis rettulit Livius. am a quando homines vel animalia ab aliqua gente rapta essent populo Romano, cum setialibu id est -- cerdotibus, qui faciendis praesunt foederibus, proficia batur etiam
pater patratus, et ante fores stans clara voco dicebat inlli auaam et nolentibus res raptas rostituere vel auotoros iniuriae tradere iaciebat hastam, quae res erat pugnae principium. CL aullus ex Festo S. V. Bellona. Habes itaque morem Vero Italum apud Vergilium, ubi Turnus viginti Deus equirum omitatu IX, 2:m ait et iaculum auorquens emittit in auras, Principium usuae. iioquo vero XII, 266. ubi Tolumnius augur ad pugnam exhortaturus: Dixit et Merso teltim contorsi in hostes. quippo quum hic potius unum Vulnerando foedus modo istum rumpat.
Hinc solet hasta manu, belli praenuntia, mitti, In regem et gontes quum placet arma capi. Causam adfert Varro in Caleno Serv. Dan Aen. IX, M. : Duces quum primum hostilem agrum introitum ierant, ominis causa prius hastam in eum agrum mittehant, ut muris locum caperenti
Neque etiam sine raιione poeta Turno viginti equites Ouioa
58쪽
44 De lassies. videtur attrihuere. Quid hi numerus omni signi callaris aret Nihil de hac re Servius monet alias harum rerum ain curionus. Sed quum indictio fetialium ait omelum, Tumua itaque quani tialium prinovsvo pater patratu sit existimandua viginti illos --- sotiales sint oportet. At tentemonio Varro de vita . n. II. D. p. 24s. quattuor tantum nominat: ,Itaque bella et tard et niagna liuentia suscipiebant quod bellum nullum nisi pium putahant geri oportere, prius quam indioerent bellum iis, a quihua iniurias Laetas aciebant, fetialea legatos res repotitum mittebant quattuor, quos oratorea voeabant. 'Sed idem Varro eodem laudante grammatico III. fr. p. 246. omnem difficultatem extricat hae adserena: Si Euius legati violati essent, qui id fecissent, quamvis nobiles allent, uti dederontur civitati atatuerunt, fetialinque Viginti, qui de his rebus. 3ognoscerent, iudicarent et atatuerent, eonstitueruntu
Magna inter Homerica Vergilianasque prooliorum deaeripti nos illa intereedit differentia, ut apud Graeeum ara mustea ad hilarandam fere solum vitam humanam appareat, citharaque fere vel lyra eontineatur, apud Romanum poetam praeeipuua sit in mi- Iitari usus. Huc ante omnia pertinet mos signi dationis, quumve pugna concurrendum vel astris decedendum, Vel in aliud opus militare ait incumbendum. Aen. III, 23s: Dat signum σμυια Misenus ab alta Aere cavo. Invadunt aseli, et nova proelia Memptant.
Usque ala signo spatia in sua quisque recessit.
De Alleolo VII, 513:-Morati uni sisnum, quo bellum incenditur, IX, 224:A Et equos, aradu atra uua et aisna sequentum. 0ui vero bello ipso imminentes instrumontorum atrepitus editur voeo propria classicum appellatur. Inde VII, 6π:Classica iamque --αι uiseus essem sisnum.
59쪽
De la sui eo. 45 ubi Servius male: Bene ponuit amphiboliam nam humieum diei-mus Et tubam ipsam et sonum Classicum autem ea flexilis tuba.ἀMelius melius II, 22: Clamieum item apellatur, quod bucinatores Per com dicunt. o insigne videtur imperii, quia et ni eum anit Imperator praeuente, Vel quum in militem capitaliter animadvertitur, quia oo ex imperialibus legibus fieri neeesse est Sive ergo ad vigilia vel angarias faciendas, sive ad opus aliquod, vel ad decursionem eampi exeunt milites, tubicine voeante operantur, et rursu tubicine admonente cessanti uum autem moventur signa, aut iam mota figenda sunt, comicines eanuntia Unde non promiseu omnia instrumenta modo tubas, modo cornua, modo bucinas nominari, sed singula si non materia, at forma distingui patet. Inde Vergilius Aen. II, sis: Moriarer Amorque virum clausorque Garum.
αν que ferre rurat, sonitusque audira m rum.
ubi Servius: Tyrrhenum elangorem dixit tuba ideo, quia apud Tuscos tubam eonstat inventam.ὶ suo confirmat Plinius Ν. H. VII, 57: -Aeneam tubam sinuenisse dieunt Pisaeum Tyrinenum
L eaeis Amorque virum Mavorque tubarum.
Dur ante tubam Daemor occupat arma' Georg. IV, 7i: Martius tua aeris rarae eanor inermat, et vox Atiditur fractos soni, imus a tubarum. Tubam aere consectam esse, iam ex Vergilio ipso patet Formam describit Vegetius III, 5 DTuba, quae directa est, appellatur. CLCOL Traian. r. a. . GVid Metam. I, 8:Νon tuba directi, non aeris cornua flexi, Non galeae, non ensis erant.
Errant Gellius V, . et Maerobius VI, Tubieen quoquo extat mandus eat apud Vergilium Misenus ille Aeolides VI, 184:
quo non praestaritior averAere eiere viros, Mariemque ascendera arim.
ubi aes non dubito, qui de tuba dierum sit, quoniam egetio
60쪽
4s ne et amore. auetore II, 22 ,,tubieen a bellum voeat millim et rursum receptui eani Aeneasque VI, 222:
Mntata igitur erat Miseni e Troia egressi condicis, quippe quum in remigum numerum fuerit receptus tubiconque constitutus. Ἀntea vero I res: mesoris his mayni fuerat comes, nectora circuma timo unas Maiynis obibat, hasis. neque ex hoc loco velim mei, a poeta Istuum incurvum, qui equitum erat, permutari iam tuba directa peditum; sed ita intellexerim, Misenum Troiae heroum de curru pugnantum, Ille toris praesertim suisso liticinom et Omitsm, ipsumque interdum miludiane. In monumentia quoque Romanis interdum obvia tuba, quae in tubicinum memoriam sunt erecta V. g. Lehne omisμε Alteriniimerdormaue dea Do--sbergs. main 1837. II. Tab. 12. r. m. Secunda est bueina, quae in semet ipsam aereo ironio se-etitur. Veget. III, 5. Cf. Ol. Traian. r. 57. Quod Vergilio VII, is eonfirmatur:
Tum sem ad Oseem seseres, qua bucino aisnum Dira adit, raemis es ureum undique sua. Etenim eadem est, qua antea neet 513. com recurvo recinit.
Tertium est cornu, quod X uris agrestibus argento noxum, temperat arte spiritu, quem canentis flatus emittit, auditur. Voget. Iu 5. Vergilium eoniiciat aliquis e versibus VII, 51s etaia interae comparatis com et bucinam unum idemque habuisse. Noquo
κ rauco a remerunt cornua cantu.
quibus id saltem lueet, cornua quoque ex aere consecta Putari, alquo ut tubas bucinasque bello convocando inservisse. f. Varro L. L. V. s. 117 ,,Cornua, quod ea quas uno sunt ex aer Θ, tune flebant bubulo e cornu. Αpud plurimos antiquitatis populos institutum erat, ut, qui proelium commuterent exercitus, magnum tollerent clamorem, quo