Praxeos medicae universae praecepta. 1826-43

61쪽

HISTORIAE ET LITERATURAE.

3. Quo tempore laudati viri in medicina ex-Van IIM. purganda incumbebant, Io A. BAPT. v ΑN HEL- mψ μMONΤ '), vir quidem eruditione insignis, sed Imaginationis aestu non raro abreξtu 3, 5 Uper ruderibus doctrinae Paracelsi novum medicinae systema Atruxit, ganitati S aeque ac aegritudinis phaenomena ex spiritu quodam occulto, arches nuncuPato, nunc propitio, nunc ad UerSO, derivan S. 4. Ex Hel montii doctrina simul quo in auxi- Iatro cho

. . . mici.

lium philosophia Cartesu petita FRANCISCUS SYLVIUS DE LA BOEAEQ) novum medicinae systema condidit, in quo morborum origines ab effervescentia salium

variorum, in humoribus corporis humani praesentium, et fermento morboso inde nato, derivantur. Huic latro chemico systemati, Curam morborum in expellendo fermento per remedia sic dicta alexi PharmaCa quaerenti, adhaeserunt THOMAS WILLIS' ), BAIMON D. VI EUS3ENS O. Io. IAC. WALD-εCH5IIDT 33 , GEORG. Wo LP GANG. WEDEL '), MI C et CHAEL.

29) Opera omnia, edid. st . Fno. MERC. VΛN HELModae. Amst. 1652. 4.30 Opera medica. Edit. nova. Ams L 1679. 1. Ultra j. et Amst. 1695. 4.31 in Opera omnia. GeneV. 1680. 4.32ὶ Itistoire dos mala dies internes. Λ Totilauso 17 4. 4.33J Institutiones medicinae rationalis. Marb. 1688. 3. Opera omnia. Francf. 1695. 4. 1707. 8. Voll. II. 31 Pbγsiologia medica. Jen. 1579. 4. Pathologia medica. Ibid. 1692. l. etc. Epitom. Prax. clinicae. Ium1 20. 4.

62쪽

CONSPECTUS

cia ΑΕ L. ET TMdLLER'β etc.; in illius salsitato demonstranda Praeter SYDEN HAMUII ROBERT LOYLL 36), frussea tamen, adlaboravit. Attamen inter ipsos vix allatos latro-chemicos non defuere, qui medicinae progressibus prospexerunt. Sic TH. V11 Lis 3 ) anatomiam pathologicam locupletavit; sicutae W. WE DELII schola germina pretiosa includebat 3'J. Haec quoque εchola ob egregias quas edidit dissertationes inaugurales celebranda est. Illarum permultae quoque sedulitati MEI Bo-

IIII , VESTII, ET TMULLERI, VATERI, BOHNII etc. debentur. Nova 5. Praetere' secivio decimo se timo in secu- schol Hip , . pocratica. ιum accrmum OctaViam transeunte,' medicinam

iterum ad illam quam Hippocrates, Syden ham et Laglivi indicarunt viam magis magisque duxerunt fautores anatomias Pathologicae - JOANNEsIΛco Bus MANGET ' , IOANNES MAURITIUS HOFF-IIANN μ'), I. M. LANCIS IUS 'I) , Porogrinatores studio

35) opera omnia, stud. Μic II. ERN. filii. Francf. ad Moen. 1708. Voll. III. Cum muli. additam. NI C. CYM0 αI. Neap. 1728. f. Voll. V. 36ὶ moris. Lond. 1744. 4. Vid. Septicat misi. 3 ) Pathologia cerebri et nervosi generis. OXon. 1677. 38) Prodiero ex hac schola Jenensi FR. IIoFEMANN et

39 Bibliotheca anatomica illustrala et aucta. Genev. 1699. Theatrum anatom. Ibid. 1716. Vol. II.

10 Disquisitio corporis humani anatomico- pathologica. Alt. 1713.

63쪽

HISTORIAE ET LITERATURAE.

studio climatum et morborum Eudemicorum in

versa Intinera et oPiscia in morbos exercerit

FR 41 De mortibus subitaneis. Rom. 170 . 42) De nativis deque adventitiis Romani coeli qualitatibus. ib. 1 17. Opp. GeneV. 1718. Vol. II. s. Rom.17 5. Vol. IV. 43) His t. natur. Indorum. Amst. 1658.4ι) Specimen medicinae Sinic1e. Francf. 1682. 45 Amoenitat. exoticae. Lemgo 1712. 46) Γιscorso de Ias ei formi des por Vidis Pueden Ios religiosos depor Ia clausura. Madrit 1639, 47J Diss. de moaebis iii et allicorum. Lina. 1652.48) De militia in castris sanitate tuenda. 1683.

51 De morb. classiariorum et navigantium. Witeiab. 1715. 52) Opp. omn. Genev. 1717. D. morbis artificum).53 Dis s. de morbis religiosorum. Ei f. 1720. 5ι De morbis praeliantium quos quidem in victoriosa

Lernatum cπpeditione Bellicre a. 1712. passim intexmilites praeliantes- observavit d. HUPEErisCHMID T. Basileae 1715.55 Diss. do morbis Monachorum. Giess. 1728.

64쪽

CONSPECTUS

Fn. Hos PMANN Τη); scri tores monogra hiarum I. B. BI ANCHI p), FR. TORTIOQ), M. ScauR1Gοι)etc. Tandem multum lucri ab a eadem iis scientiarum et diariis literatis, nunc primum stabi-

kitis editisque obtinebatur si* . s. VIII.

56) Diss. do valetudine salis coctorum. Altd. 1731.57 Epistola ad C. UTTENAL CH de morbis juris consultorum. Fr. ad Μ. 1721. - Dis s. de morbis medicorum. Rintel. 1732.

58 Dis s. do morbis peregrin nitum. Παl. 1731. OPP. Supplem. II. P. I. 59 Histor. hepatica . Aug. Taur. 1710. 60 Therapeusice specialis ad febres quasdam perniciosas

inopinate ac repente letales , una vero china , Petuliari modo administrata , innabiles. Mutinae 170 . auci. ib. 17 30. 61 Decem monograptitas ab a. 1710 - ad 17έ l. Dresd ne consoxipsit. 623 Philosophical transactiona. Tondon 1665. - Iournalites spaνans. Paris 1665. - Miscellanea s. Ephemer. medico -pitys. Academias naturae curiOSOrum. Decur. III. Francos. 1670. Ab a. 1712. sub titulo: Epirem. s. observationes medico - physicae. X. Centur. Ab a. 17 27. sub titulo : Acta physico- medica. X. Vol. - ab a. 1757. Acta nova pbysico- medica Acad. Caesar. Leo pol linae

νellos decOuperies fur totiles Ies Partias de la me decine. 1679. Lat. Iodaicus medico gallicus. Genev. 1680. ST. BLANCAART co Ilectanea medico - Physica. Amst. 1682. - Acta eruditorum. Lips. 1682. Nova ncta crudit. ibid. 1732. - Histoiro do Iacad. N. dea actences . Parι3 aveo los m Oires. 1699. - Miscellanea Beroti nensi a. 1710. Ab a. 1 44. sub titulo: IIutoiro de I a-

65쪽

HISTORIAE ET LITERATURAE.

1. Ast medicina ad nova fata reservata erat. Iatro-ma-

v . . . thematici.

matheseos, mechanicae, et hydraulicae, illi applicata fuere, quod Praesertim GALI LEO GALI-LEi Io deberi videtur. Verum etsi extra dubitationis aleam positum sit, SANCTORI UITR) funda

menta doctrinae latro - mathematicae jecisse, attamen legitimus hujus systematis auctor Io. STEPH. BORELLI ), Censetur, opera praesertim BERNOULLI '). Assectae doctrinae latro - mathematicae nu

merari.

Vol. et 4. Suppl. - Commentarii academiae scientia-xum Petropolitanae 1 26. Vol. XIV. Novi Commentarii. 1747. Vol. XX. Acta acad. 1 70. -- Commen tarii Bononienses. 1731. - Commercium literarium Noricum. 1731. Vol. XV. Commentarii Lipsiense . Vol. I-XXXV. c. supplem. Medicat os s and Obseroations. Edinburgh 1733 - 42. VOI. VT. Essus and obser lions pbaical litterarF. ibid. 1754. onstam ens vacademiens IIandi gar. IIoltu. 1739. Vol. 41. - Θα IIandtingar. 1780.et SI I EN GEL. Op. cit. IV. Vol. p. 4 3.2) Ars de medicina statica section. aphorismor. VII. com prehensa. Venet. 1614. 12.3) De motu animalium. Pars I et II. L. B. 1710. 4.4) De musculorum motu . Groning. 1697. 4.

66쪽

4M CONSPECTUS

Newtoni 2. Ipsa NEWTONI Principia medicinae adap- .d ,b tarunt ROB INSONJφὶ. YVo GAURES δη), PER RY I3), CLIFΤON WINΤRIGHΑII ' , Ric HARD ME AD F); de quibus egregiis viris tamen notandum, eos principia matheseos potius ad Phaenomena sanitatis et aegritudinis explicanda, quam ad ipsos morbos

5) No sologia methodica. Amst. 1763. 4. Castiga π.emend. aux. icones etiam ad nat. Pictas adjeo. C. F. DA EL. Lips. 1798. 8 TO. V. 6 Element. medicinas physico- mathemat. Neapol. 1721.4. Pen. 1740. 4.

τ) Tentamina medico - physica. Acc. med. statica Brit. L. B. 1725. l. 8) opuscula de motu cordis, bilis etc. L. B. 171 . 4. De struet. et usu Ten. ut et de gust. organo. L. B. ι 1711. 4. De urinis et pulsib. etc. L. B. 1717. 4.9) Medocine narurelio. sua dans la patholog te Mimnte. m. II. Paris 1738.10 A neu/ Theoo os acuto and SDm continued δενerS. Tondon 1722. 8.11 Ndio theor of ρbsic and diseases. London 1725.12 Dis s. de medicina ad certitudinem mathematicam evehenda. Amst. 1712. 8.13 Trealiso of Diγιαεea. Tondon 1741.14 Tract. de podagra. Eborae. 1714. 8.15 Opera medica. Ed. III. Gott. 1749. s. Voll. II.

67쪽

HISTORIAE ET LITERATURAE.

rientiam sequebantur.3. Idem de HERMANNO BOERHAAVIO Isi , LUg-Boerha

duni Batavorum prax In medicam Summa Cum

gloria docente ἔγ), dicito, qui in theoria quidem inter principia latro - mathematica et latro . Cheia mica fluctuavit, in praxi Vero naturam unice Secutus est. Aemulum in discipulo, UER HARDO VANS WiETEN I8 habuit. 4. Eiusdem seculi decimi octavi initio, vir Medicina

subtilissimi ingenii, We delii discipulus, ERNESTUS Sta id.

STA HL δ'), novam medicinae theoriam excogita Vit. Hujus doctrinae cardo in hoc consistit, quod humores et Solida corpu8 humanum constituentia, in-εtrumenta tantum sistant, quibus principium C O poris expers, anima scilicet, ad Varia phaenomena, tum Secundae tum adversae valetudinis excitanda, utitur. Anima morbis sanandis intenta est, medi. Cus ministerium suum eidem praebet. Semina do

RAUL. Ts16 Aplioris mi do cognoscendis et curandis morbis. L. B. 1727. -- Praxis medica s. commentarius in apli O- Tismos. Patav. 1728.

1 ,, Adeo diserte, dilucido, candido, vir egregius sua praecepta dabat, ut pares in arte ipsa habuisso possit, in arte docendi, neminem. II ALLEn . 18 Commentarii in Bolli .HAa via apliorismos. L. B. 17 1 5

68쪽

CONSPECTUS

RAULT I), MALEBRANcΠΕ et in Ipso demum Hel montii systemate inveniuntur. Ipsum autem Statilii systema, aut saltem potiores ideas in eo

21 Oeuores de phy tique et da mathematique. Amat. 1727.4. T. 2. p. 530 - 535. 22 mirerien sur ta metaphysiqua et aiar Ia religion. Nol-rerdam 1688. p. 230 - 242. 23 Conspectus thera piae generalis. Πal. 1725.

21) Synopsis medicinae Statilianae. Buding 1724. 8.

25 Gedan en uber den Don Griar hellen kranken Verstandm der Materis Don Nerseeueislorn. Halle 1733. 8. 26 Introductio in universam medicinam. Halae 1718. .. Therapiae medicae praxis universalis et Praxis extem-Poranea. Hal. 1721.

Halle 1746. 8. 31 Trailo des sensatioris et des passiona. Paris 1767. 8. 32 Necherches fur te Iissu muqueux et Sur Porgano cellu latro. Paris 1766. 12.33 Institutiones medicae, o novo medicinae conspectu. Pari ε. 1754.

69쪽

HISTORIAE ET LITERATURAR. 43

s. Alter We delii discipulus, eximius Vir, FM-Fr. IIo S

DERICUS HOFFMANNisi , Proprium Condidit Systema, vires duplicis generis in corpore humano statuen8, materiales scilicet et spirituales, quarum prima olegibus mechanicis generalibus, alterae legibus sui generis obtemperant. Morbi juxta Host mannum e X motus Vel excessu spasmo , vel defectu catonia , Nascuntur. Humorum vitia pro Secundariis habentur. In morbis tractandis Hos annus magis experientiam . quam proprium Systema Secutus est: quamobrem facile intelligitur , cur eminentis Simum suum opus 37), ut praxis ad illius normam dirigatur, prae omni alio, inservire possit. Nemo ante FR. HOFF3I ANNUM, quid fontes salutares in morbis rebellibus sanandi S Valeant, εatis intellexerat 38 . Illius doctrinae addicti fuere vel ad eam 8altem accessere ANDR. EL. BUCHNER '' , ADAM

doctrinae istius partem aggressi sunt, uti videre est ex STAn Lar et GARTNRIII dis a. do fontium saluta-xium usu et ab usu. II al. 1713.

39 Fundamenta pathologiae specialis. Ualao 1747. 8. Fundamenta therapiae generalia 17ι . 8.

70쪽

CONSPECTUS

Concilia

40 Elementa pathologiae universae. Hal. 1766. 8. 41) Conspectus medicinae theoreticae et hygienes. Hal. 1757. 8. 42 De sympathia, seu consensu partium corporis humani. Hartem. 1 21. 4. 43) A nem ess on musctitar motion, funded On experi-nrenis and Newtonian philosophF. Tond. 1733. 44) Exercitationes medicae quatuor. Amstet. 1737. 4. 45) Raccolla d'opuscoli scientifici e silologici. T. I. p. 127 - 246. 46) Institutiones palliologiae medicinalis . Lugd. Batav. 1738. 8. Ed. ali. in Germania. Lips. 1781. 8. 7 Institutiones medicinae practicste ad auditorum potissimum usus in epitomen Tedactae. Traj. ad Riten. 1767. 8. 8 Institutiones pathologicae. Lipsc 1754. 8. Institutiones therapi ac generalis. Lips. 1771. 8. 49 Academicae praelectiones de cognoscendis et curandis praecipuis corporis humani adfectibus. Goetting. 1 72. 8. 50) Ohs rvationes de cognoscendis ci curandis morbis, praesertim acutis. Regionioni. 1762. 8. 51 Istruxione intorno alie jebbri. I onez. 17 34.