Praxeos medicae universae praecepta. 1826-43

41쪽

HISTORIAE ET LITERATURAE.

Venet. Iunt.) 1588. I. Ed. ANU T. Foesius. Francf. 1595. f. ib. 1621. f. ib. 1624. f. ib. 1645. f. Genev. 1657. f. Ed. ANTONID. VAN DER LINDEN. Lugd. Bat. 1665. Venet. 1757. 4. sine text. Graec. Ed. RENAT. CHARTERI Us una cum Galeno). Lutet. Paris. 1639- 1679. f. Ed. STEPHAN. ΜACH. Vienn. Austr. 1743. 1749. f. incomplet. . Veraiones Talinae. Vert. FABI Us CALVUs. Rom. 1525. f. ib. 15 49. 'f. ib. 1610. f. ib. 1619. f. Basil. 1526. f. Vext. IANUS CORNARUs 1500 - 1558 . Venet. 15 45. 8. Basil. 1546. f. ib. 1553. f. Lut. Par. 1546. 8. Lugd. 1553. 8.ib. 1562. 8. ib. 1564. f. ct 8. ib. 1582. 8. Ed. Jo. CULMANN vers. Comar. Basil. 1558. f. Ed. Jo. ΜΑ-RITELLI vers. Corn. Venet. 1575. f. ib. 1619. f. Vicent. 1610. f. 8 Vext. ANU T. FosisIUs. Francos. 1596. S. Ed. J. BAPT. PACTO NUs Vers. Comar. C. indice Math. Pini. Venet. 1737. Ed. A. HALLERLausanne 1769. 8. ib. 1784. 8. Ed. I. FR. PI ERER vers. I oesii. Attenburgi 1806. 8. Vers. Germanieae. Cn. G. GRUNER Bιbliothek der allen Aerate. Lewz. 1780. 8. I. F. C. GRIM M. Alien b. 1781 - 1792. 8. iracomplet. . Vors. Gallicae. TFon 1555. 8. CLAUDE TARDY. Parta 1667. 4. Adon. DAcIER. Paris 1697. 8.8) II i an. ΜΕnc URIALIs censura et disposit. Oper. Isis pocrat. Venet. 158 3. 4. L. LEΜos judicium operum magni IIippocr. lib. unus. Salamant. 1588. f. CHR.

42쪽

CONSPECTUS

in phaenomenis morbosis accuratissime delineandis totus fuit. Similiter Causas morborum prae- disponentes et eXcitantes, Praecipue vero quatenus ex positione locorum, natura a CriS, aquarum etc. pullulant, indagavit. ViX autem auSus eSt, Caussas proximas morborum, utpote Plerumque profundius latentes, quam quae oculo humano cerni queant, determinare. Eo accuratius signa, bona sive mala in morbis praesagientia, tradidit, exitumque morborum in aegrotis, quos Cura Uerat, qualiscunque demum is fuerit, candide exposuit. In morborum Curatione Caute admodum et Prudenter incedebat, multum regimini diaetetico tri-huen S, nunquam aegros farragine remediorum obruens, interdum forsan plus aequo εegnis, sed tamen a remediis activis non Omnino abhorrens. Obiit tantus vir anno CCCLXVI a. aer. Chr. 9J Dogmati- 4. De sancto HIPPOCRATE, Sophistae iterum, licet modestius, caput extulerunt. Quamvis enim

schola dogmatica, philosophiae Platonis et stoae innixa, Hippocratis principia jactaverit, ab iis tamen toto coelo aberat. Vel in ipsa enim celeberrima schola, Alexandriae florente, medicina a dialectica peripateticorum inquinabatur. 5. Malo

G. GnUNER censura Iibr. Hippocraticorum. Vratisi. 1 72. I. II. Fiscupn diss. do Hippocrate, ejus scil-ptis eorurnq. editionib. Coburg. 1777. C. SPRET GELApologie des Hippocratos. Lejz. 1789. 1792. 8.9) MATis. GAnnici Us do vita, moribus, doctrina ovprofessione Hippocratis. Tubing. 1564.

43쪽

haud omnino spernenda IQ , annum CCL inter et CCLXXX a. Aer. chr. Romae Vigens, frenum injecit, medicinam intra confinia experientiae revocando. At, Continuae disceptationes empiricos inter et dogmaticos progressui artis non solum Obstiterunt, sed ipsius artis dignitatem denigrarunt.

ravit ASCLEPIADEs, qui seculo primo a. Aer. chr. β' 'medicinam Romae splendide exercuit IJ . Mediam viam inter dogmaticos et empiricos legens, As Clepiades novam medicinae doctrinam, duce Phil sophia Epicuri, excogitavit.

Methodiei. Pneumatici. Eclectici. Theosophi. Sehola Aleaeandrina. Secula barbara.

1. Doctrina Asclepiadis Themisoni ad εystema Methodi

, LNEαι- 10 G. O. RacHTgn do veterum empiricorum ingenuitate. GOet t. 1741. 4. M. A. HAIs En de medicinae em- Pirisae Veteris atque hodiernae diversitate. IIelmst. 1 41. C. I. Sci Ut et E dis s. do veteris empiricae scho las dignitate. Hal. 1800. 11 AscLEPIADis Billiini fragmenta curavit Gumperi. V ar. 1794. 8. BLAs. CARIO PHILI diss. dct icorio Asclepiadis, in Eius d. dis s. miscellaneis. Rom. 1718. P. γ ,1 Sqq. ANT. COCCHI Hscorso primo soPra AS P rde, Flor. 1 58. 4. La medicina EAsclepiades rGC'cotia cli BIAN cui mi. Venet. 1769. 8. BunDAcra di 53. sistens 8Criptorum de Asclepiado recensionem. LiPs. Frank Prax. I. I. r. D

44쪽

CONSPECTUS

medicinas methodicae condendum auxilio fuit, quo morborum originem a Solidorum stricta, laxa, sive mixta conditione eXplicare conatur. Assectae memorabilis hujus systematis CAELIus AURELIA-Nus δ) ct quodammodo etiam CORNELIus CEL-sus a) suere.

1800. AscLEPIADES und JoHN BRO WN, eine Parallela Don BURDACH. Teipz. 1800. 1 SALMAs1I exerciti. Plin. in Solinum. T. II. p. 139. PRos P. ALPINI de me illo d. medic. Venet. 1s11. 4. P. G. WERLHoz de medio. method. feci. uelmst. 1723. ACHERMANN Botrage zur Goschichio der Sectes der Empiriher in W1TTwER's Archiν. 1. Th. p. 36. Acutarum passionum libri III. ed. princeps cura Guinth. Andernacensis. Paris. 1553. 8. Tardarum Passionum l. V. ed. princeps cum Oribasii scriptis. Basil. 1529. foI. Conjunct. a Jo. CONR. AMMON.Amstet. 1709. 1722. 4. Item in collectiora. ALDIN. , HALTER. et STEPHAN. C. G. HUHN de medicis nonnullis in Caelii Aurel. de acutis moTb. I. Occurrentibus. Lips. 1820. Ejus d. in Cael. Aurelianum notae

DAN. GUIL. TRILLE HI mss. communicantur. Prog.

I IX. Lips. 1822. 4.3) De medicina libri VIII. ed. princeps. Florent. 14, 8. fol. Mediol. 1481. 4. Venet. 1497. fol. Aldina 1528.

Sinai. RUELLII. Paris. 1529. C. Comment. BALD.

45쪽

HISTORIAE ET LITERATURAE.

2. Verum non omnes, qui eodem BeVO ViXe- Pneumati-runt, εectae methodicae adhaerebant. Nova enim' 'εecta ex applicatione philosophiae Platonis et Ari-εtotelis prodiit, quae, quum Phaenomena Corporis humani ex principio aerisOrmi explicaret, Prieumatica dicta est μ).

3. Non defuere vero inter Pneumaticos, qui, Eclectici. haud neglecta Hippocratis doctrina, et ex reliquis εystematibus principia εua depromerent inclectici . Inter hos dignissimi εunt, qui Commemorentur, ARET AEus ex Cappadocia 'o et CLAuDIUS GALE

RATTIER. Paris. 1823. - DE CELSI Vita et scriptis leg. Jo. RHODII vita Celsi ad calcem dis s. de acta pondere et mensuris Celsi. Lond. 1691. l. G. ΜΑΥ-τΠ1 ΑΕ de Celsi medicina. Goetting. 17 6. 4. Io. FH. CLOss II spec. observationum criticarum in Celsum. Ultrat. 1768. 4. DIAN CONI Letters avra Celso. AOm. 1779. 8. germanice. Lips. 1 81. 8. FABRI c. bibl. Iatin. ed. Ernesti. Tom. II. p. 36. SAXE Onomastic. liti. Tom. I. p. 237. CH. GOTTER. GRUNEIt comm. in Ioeum Celsi de sectis medicorum. Jen. 1803. GIUS. ANT. DE CHIAPPA discorsi modico- philologici intorno alia operes oci alia eondietione personale est A. C. Celso. Milano 1819. M. G. SCHILLINGII quaestio de Corn. Celsi vita. Lips. 182ι. 8.4) I. C. OsTER HAUsEN diss. exhib. sectae pneumatico Tum med. histor. Alta 1791. Analecta historieo - criticado ARCHI OENE medico et de Apolliniis medicis eoaevmque scriptis et fragmentis, auci. HARI E s. Erlang. 1816. D) De morbis acutis l. IV. et do morbis chronicis ed.

46쪽

CONSPECTUS

xussi), vir doctissimus et in rebus anatomicis ver

tionis suae . Cfr. C. G. HuuN de dubia Aretaei aetate disquis . Lips. 1 79. 8.6) Opp. Omnia 1 graec. ed. princeps Aldina. Venet. 1521. V Vol. fol. Basil. cur. Ioach. Camerarii et Leon. Fuchsti. 1538. V Vol. fol. 2 Graeco-Iatis.

d. Renatus Chariter cum Hippocrate. Paris. 163 9 et

1679. XIII Vol. fol.; item C. G. HUHN Vol. 1 - 11.Lips. 1823. 8. 3 Latin. Venetiis per Phil. Pincium

de Caneto. 1190. fol. cum protegomenis Conr. Ges neri et indicibus Grataroli et Pantaleonis. Basil. 1562. Venet. 15 41. 1550. 1556. 1563. 1570. 1575. 1586. 1600. 1609. 1625. Venet. studio Rasarii 1562. V Vol. fol. ANDR. LAOUNAE epitomo operum Galent. Venet. 15 41. 8. IV Vol. Basil. 155 1. fol. De vita et scriptis

Galeni Ieg. CONRAD. GEssNER in pro lego menis ad editionem citatam. PHIL. LAnnc elogium chron Olo gic viri Galeni. Paris. 1660. 8. Ejus d. vita Galeni ex Propriis scriptis collecta. Paris. 1660. SPREN GELBrimo liber Galens philosoph. Stem in Eius d. Leitrages zur Geschic te der Medicin. L L. 1. St. p. 117 seq-Ejusd. Galens Fieberi ro. Broslau 1785. 8. ACHER MANN in P Annicit bibi. graeca ed. IIartes. lib. VI.

cap. 10. Vol. V. SANDironae exercitati. acad. lib. I. C p. 8. P. 113. IIEYNE de alexandrina schola et medicinao in eadem summo store ipsius Galeni studio impenso aucto in Ej. opus o. Vol. I. I. E. HEBEN-s Tnniae Palaeologia Therapiae. Ed. C. G. GRUFER. II al. 1779. 8.

47쪽

HISTORIAE ET LITERATURAE.

21εatissimus. Galeni doctrina per multa secula in scholis non sine veneratione tradita fuit. 4. Nihilominus Galeno adhuc vivente, ma-Theoso giae atque theosophiae principia ex Persia, Chal- ydaea, Arabia et Aegypto, Romam advecta imperium in medicinam exercuere 7 . 5. Hoc tamen non impedivit, quominus e Schola

schola Alexandrina h) medici . doctrina eximii Ῥμ prodirent, ex his ORIBAsIUS'), Imperatori S Juliani archiater, qui circa seculi quinti dimidium

floruit; AETIDAI ), seculo sequenti in aula Con-ε tantinopolitana archiater; ALEXANDER TRALLIANUS Notices aur quelques superstitions aer c remorales en uSage chra les anciens dans l'art de guiris. Marseilia 1820.8) E.sai atir Pecola JU'Alexandrie. Par JAc Q. MANTER. ris 1820.s Collectorum medicinalium quae extant. Paris 1555.8. Vid. H. STEPHANI art. med. princip. Mediciniata his Omache Abhandiung ubor Orι basius, den Tolbarzides Rataors Iulian, Mon I. F. C. HEcunn, in Ejusd. λι leraraache Annalen cer gesammten Noli undo. 1. II. Derlin 1825. 10) Agetit AMIDENI 4 Tetrabibl. s. medicor. Veter. syn ops. lib. XVI. Venet. apud Aldum lat. curante J. Cornario. Basil. 1535. 15 42. 1549. sol. I. E. I IEDET STREIae tentamen philologicum medicum sup ex Aetii Amident synops. medicor. vet. libris octo. Lips. 1757.4. WE IOEL exercitationum Aetianarum spec. Lir . 1791. 4.

48쪽

CONSPECTUS

Secula barbara. Arabes. iruus ) et PADLUs AEGINETΛyη , in arto obstetri. cia et chirurgica versatissimus, qui initio seculi se timi Alexandriae vixit. 6. Eodem hoc seculo ad finem Vergente omnium 8 cientiarum lumina in Oriente apud Christian OS defecerunt, quemadmodum vel ab initio seculi quinti ob incursiones barbararum gentium in occidente perierant. Usque ad seculum duodecimum medicina, aliarum scientiarum in3tar, monachorum coenobiis sepulta delituit.

Arabes. Schola salernitaria.

11 Libri medicinales XII. ed. prino. Paris. ap. Stephanum 1548. fol. gr. Isti. Basil. 1556. 8. Iat. per Torinum Basil. 15 33. 15 41. Argentorat. 1549. 12 De re medica libri VII. ed. Princ. graec. Veneri apud Aldum 1528. fol. Basil. 1538. fol. lat. per Guinter Andernac. Colon. 1534. fol. Venet. 1591. 8. Argent. 15 42. fol. per Albari. Torin. Basil. 155 1. 8. per J. Cornar. Basil. 1556. fol. Lugd. 1598. 8. Item in colleci. Stephani V. RUD. AUG. Voogr. de Pauli Aeginetae meritis in medicinam, imprimisque chirurgiam Prol. I. 1Ι. Gotting. 1768.1) Dr. Don GARcrAs Stig Leto's kureter Abris; der Ge achichio sier miliunde in vanion, seit dor Vertreibunx

49쪽

HISTORIAE ET LITERATURAE. 23

dicinae lux assulsit ob Saracenorum incursiones. Inter ipsos Arabas R), dum εeculo septimo Aegyptum expUgnarent, medicina Scientiae formam acquisivit. Ea vero praecipue seculo nono inter eos 1lorere coepit, quo tempore medici operibus grae-COrum scriptorum et praesertim Aristotelis evolvendis insudabant. Celebriores Graecorum interpretes apud Arabas fuere HAONA IN EAN ISAAN, IOHIA HEBN VIAsΑ 111. Ambo Bagdasti vivebant, florentissima tunc temporis scientiarum sede. De medicina vero bene operibus propriis meruerunt RHA-2Es 3), EAN S1NA sive AvICENNA'), IBN ZOHR, si,ve AvENZOAR F) et ABU 'L HASEM si , Cordubae natus. Haec ε cilicet urbs Arabibus, Hispaniam inhabitantibus, ficientiarum veluti emporium fuit.

Medici arabes simul poeticae, philosophiae et historiographiae operam navabant; in pharmacia et

δ) opera: coiit. libr. X. ad Almansorem; libr. divisionum: libr. de junctis aegritudinibus pueron; libr. de secretis etc. Mediol. 1481. f. 4) opera, c. explanatione IACOBI do partibus. Arab. et latin. Biom. 1593. f. Latin. Ven. 1608. f. 5 Taisir i. e. rectificationis et regiminis. Venet. 1553. f. s) Compendium artis med. Aug. Vitid. 1519. f. Mettio d. medendi libr. III. Basil. 15 1. s. De chirurgia, aIab. et lat. Curav. Jo. CHANNi No. Oxon. 1778. Vol. II.

50쪽

CONSPECTUS

D semiotico excolenda excelluerunt. Non idem de anatomia dicendum. Seculo decimo tertio scientiae inter Saracenos hispanos COli desierunt. chola sa. 2. Monachi, in Hispania literis studentes A I

stotelis doctrinam, Saltem quae ab Arabibus docebatur, seculo duodecimo in Galliam et Italiam intulerunt. Ex his, qui ordini St. Benedicti nomen dederant, quique in montis Cassini monasterio prope Salernum a commorabantur, magnam celebritatem in rebus medicis, inprimis εeculo decimo tertio, sibi conciliarunt. Hoc ip6o tempore lepra Europam Vadiabat

Seculum XIII.

g. V. Seculum XIII. XIV. XV.

r. Interea tamen plurimae doctrinarum tiniver8ltates per Galliam et Italiam seculo decimo tertio constitutae fuerunt. In Anglia BoGEM Us Baco' non parum ad praeconceptas opiniones eradicandas est operatus. At medicina nil aliud quam εOPhismatum ex astrologia utplurimum Petitorum Permixtionem exhibebat, testantibus id inter caeteros G1LBERTo δ), PETRO AB AEA- No a

P A. MAzzΛ, urbis Salernitanao historia et antiquitates. Neap. 1. 81. 4. 1 Opus majus do utilitata scientiarum ex codico Dublinensi nunc primum edidit Sam. Jebb. Lond. 1733. 2 Compendium medicinas, tam morborum universalium, quam particularium, non totum medicis, sed et