J. van Heekeren, De osteogenesi praeternaturali : cum tabula aenea

21쪽

tur aucta, dum tamen magnum pondus acquisiverint; & eboream. serra divisa, compagem monstrent: hinc est, quod quandoque Volumine increverint, manente tamen illaesa cavitate medullari n): hinc denique est, quod nonnunqNam pars tantum ossis densi Orc0mpactiorque evaserit. SEQUENTI modo Natura in ossis Induratione procedit. ple.

rumque haec ab inflammatione sive chronica, silve acuta, vel a causa, inflammationem Producere Valento, originem trahit. Ossa in-fammata primum poros sulcosque monstrant distin nos: dein vero hi pori iterum adimplentur, et major, quam par est, materiae osseae quantitas formatur. Inflammatione nempe, licet haec proprie vasorum sanguiferorum sit affectio, absorbentia in consensum rapiuntur, & ad functionem suam morbo se incitantur, hinc portilli sulcique. Inflammatione vero sublata, ad solitam agendi ratio nem redeunt lymphatica, dum Vasa secernentia, charactere inor boso ipsis per stimulum praeternaturalem inducto, materiei plus, quam ianitati cola Veniens est, continuo advehunt. Haec phoenomenorum successio rationem continet, cur Ossa Venerea modo levia, modo ponderosa inveniantur. Primus enim status est, ubi vasa lymphatica ad actionem incitata fuere, & homo ante sanationem

22쪽

0rtuus est; dum in ultimo casu, Lymphaticis ad solitam agendi modum reduetis, secernentia majori vi praedita fuere, homine

non nisii post sanationem mortuo. PAR ratio videtur in casibus, ubi primari e vasa lymphatica assiciuntur. Scilicet in Rachitide, Scropinalis, Scorbulo &c. Absorbentium systema prae primis laeditur, neque necesse est, ut tum inflammatio oriatur, sed , dum primum ossi morbis illis emolliuntur, & eX tenuantur, atque dein, malo superato, vasa lymphati ea vel sd sanam functionem redeunt, vel labefactata languent, Natura tunc majori vi quod antea deperditum erat restaurat, S. non raro Induratio generat M. SINGULARE autem hoc est in Induratione ossis, quod recte observavit eXp. VAN DRR HAAR o , ossa oblonga in media parte usque ad ipsorum sines spongiosos, nec non crarii ossa praecipue huic compagis mutationi esse obnoXia, dum ossa spon. giosa, ut corpora Vertebrarum, Ossium oblongorum sines &c. ob. crustantur qui deae, nuta quam Vero indurantur; cujus phaenomen iratio siquenti modo forte extricari potest.

23쪽

Is CREDIMUs nempe vertebras & ositum oblongorum fines semper majori vasorum lymphaticorum apparatu gaudere ; namV. g. feta Ur, qua parte in condylOS abit, renuiorem laminam externam, majorem vero substantiae spongiosae quantitatem semper

olfert, nec in senibus ipsis haec, nec interna vertebrae cellulosa compages umquam deletur; quod sit a minori vasorum secernentium hisce in partibus energeia derivari mavis, non obsto quidem; sed dubito, an tali ratione phaenomena morbosa rite e Xpli

care Valeas.

Quo D autem hic praecipue ad phaenomeni rationem explicandam valet, est ipsius in sinibus oblongorum ab eorum dum parte media strueturae differentia, quae ad exulcerationes, S ulcera, in quibus magna est absorbentium actio, disposita magis videtur, quam quidem ad Indurationes illas eboreas. Ex hisce postis eXplicatur, quareex depositionibus morbosis vel aliis causis, in dictas partes agentibus, numquam Induratio, sed e contra exulceratio & ulcus exoriatur: etenim, si causae illae tales sint, ut in omni casu induratio oriretur, in hisce partibus dis. spabuntur majori Lymphaticorum actione, & minori ad Iti durationes structurae dispositione. ILLAM vero, quam hic dedi, phaenomeni ab eXp. v AN DE RH ΛΛ R

24쪽

HAAR Observati, explicationem non ita intelligi volo, adsi 'in omni casu Lymphatica ad hasce partes pertinentia majori, & qui dem tanta energeta gauderent, ut a vi vasorum secernentium omnino iam superari queant, quum contrarium probent incrustationes, in parte externa dictorum ostium ab exp. υAN DER HAAR p , aliisque observatae: at vero in talibus casibus causa semper est eX terna, quae ad majorem Osiis cssormationem Vasa incitat; nam si interna adest, ob allatas antea rationes facile haec viribus Ab sorbentium dissipabitur, vel si vehementius haec agat, validiores inflammationes, e X ulcerationeS, ulcera, necrose S, tumore S articuli, Orientur, quae cum sint periculosissimη, plerumque ob mali ve ementiam hominem ante perire faciunt, quam Induratio locum habere possit. - Haec de Indurationibus.

TUMOR Es ossium secundam morbosae ostis generatiotiis speciem constituunt, ipsorumque cum Indurationibus par est ratio. Quo D olim jam summus Bog RHA v I Us q) de omnibus inium morbis asseruit, eosdem scilicet hosce esse in ossibus, quem in

25쪽

T T 'in partibus mollibus, illud omnino ad eorum tumores reserenis dum est, quippe qui, numero licet & varietate ins gnes, in utrisque tamen, firmis & mollibus, partibus inveniantur analogi. Hane Vero analogiam non ita eXtendi velim, acsi, qui in variis mollis structurae organis, iisque a se invicem diversissimis, multiplici modo generantur, in uniformi ostium compage ad unum omnes etiam invenirentur; nam, licet cuncta organa Vasis nutriantur, lymphaticis instruantur, membranis obducantur, multaque analoga mon. strent, multiplici tamen haec modificatione inter se variare pro diverso partium, quibus apponuntur, in Oeconomia animali usu& struetura, cuique jam a priori patet, ita ut hinc magnum sic inter partes molles & ossa discrimen intercedat, quoad morbo eum, quibus utraque assiciuntur, rationem. An illam aut cin strueturae & Oeconomiae disserentiam illi non satis attendisse mihi videntur, qui tumores ossium eboreos cum Scirrho sis & Cancrosis iisdem in partibus mollibus comparaverunt, falsa, ni fallor, opinione inducti, Omnem inflammationem, nisi resolvatur, in verum Scirrhum Vel Cancrum poste mutari, vel, ut aliis accidit, Chemicis experimentis r), in ollis & partis mollis tumorem institutis, nec recta eX hisce formata conclusio-

26쪽

it mne delusi. Scirrhum & Cancrum in solis partibus glandulosis nee

umquam in ossibus sedem sigere autumamu S. QUANTUM u Is vero illa structurae modificatio in organo molli& firmo differat, cuique tamen perito manifestum est, non unam in utriusque tumoribus intercedere analogiam atque assinitatem, quas hic recensere a scopo nostro alienum est, quum de iis tantum ossium excrescentiis & Tu moribus sermo sit, qui ab ad a ueta

vasorum, osseam materiam secernentium, actione, adeoque appositione majori particularum ossearum generantur. HUJ US. CE autem naturae Tumores, causis, antea circa Indurationem expositis, generati diversimode se habent, vel enim apertostet vasis producuntur, Vel in ipso osse formantur, Vel circumscripti sunt vel totum Ossis Volumen occupant. Qui in Perio steo haerent, & ossi accumbunt, primo molliorem, gummi similem, consistentiam habent, sed de in illam cum duritie ossea commutare possunt, & in Tophos ita dictos abire. Scilicet morbosa quacumque causa acuta vel chronica, in vasa periostet agente, illud inflammatur ae in suppurationem abit. Tu. more sic molli enato, si potentia morbosa adhuc agere pergit, tumor mollis mutatur in duram osseam , i. e. alterum stadium

morbi succedit, vasa lymphatica simul cum secernentibus stimulari

27쪽

non desinunt, difflatur materies contenta mollis, eius in locum succrescit materies ossea & Tumor circumscriptus enascitur. Si autem eaedem causae in periostium & in ipsum os agant, vel in alterutrum, ita ut ipsi ossi tumor innascatur & in jor particularum ossearum quantitas continuo advehatur, reliquo osse non morboso, tunc ita dista 'perosiosis nascitur. Hisce

autem in casibus periostium vel externa tumoris ossis lamina intus majorem humorum assi uentium morbo rum copiam continens, eaque irritata sensim compactiorem texturam acquirit & quodam- molo convenit cum cystide in tumoribus tunicatis partium mollium, in quibus per materiem contentam simul ipsa illorum tunica in consensum rapitur, induratur, atque lamellosam densamque tex . turam sensim adipiscitur.

UBI totum ossis volumen vel ipsius plaga in omni ambitu in tumorem elevatur, atque indurescat, Exososis locum habere dic, eitur, quae tamen Varia facie sese prodit. Licet enim vera Exososis tunc demum dici mereatur, si in compactam, duramque substantiam abierit, varii tamen non solum duritiei & densitatis in eo reprehenduntur gradus, sed etiam aliquando inter Eastos eos Iaminas cartilaginosa, gelatinosa vel alia substantia degenerata misceri observatur, vel mollitiem saltem ra-

28쪽

lis tumor m instrat, quod in illis ostium pastabus praecipue

Venitur, quae cartilaginis ope cum aliis junguntur. Videtur austem talis Ex Us Steatumatodes vel es e primitiva, vel secundarae generata; i. e. in primo casu Natura viribus vitae videtur nondum opus suum morbosum abs lvilla, & in eo occasione morbi esse turbata, ita ut duritiem ossea in nondum Eaosiosis acquirere potuerit: dum in secundo casu si jam duritiem adepta est , morboso stimulo in organa absorbentia agente, partibus solidi S au'ferendis, netodioribu que substituendis hanc demum perdidisse. ATqUE illa, quam hic assumimus diversi Exostoseos adspecites

rationem, ulterius elucescit, si ad aliam, qua etiam non rasos se Tu mor ille offert, faciem attendamus. Nimirum non tantum mollitiem insignem in eo deprehendimus, sed Veram carnem seu carunculam, qualis in initio formationis calli obser Uatur. Hanc autem carunculam ex iisdem Naturae legibus, quibus tota organica Animalis structura subjicvtur, poste explicari, nullus & qui dubitabit: nempe caro illa, seu caruncula, potest adesse tum quia EXostosis non . dum maturitatem pervenerit, & adhuc in siente est, tum quia oborta quacumque causa morbi sica illa emollita sit, & in carnem excreverit, quae quidem, ex ossis substantia ipsa proveniens, adeo

augeri p0test, ut fungosam formam acquirat; tunc seos comappellatur ..

29쪽

OMNEs igitur, de quibus nunc diximus, Indurationes, II e- sines, EXU es, a quacumque demum causa, chronica sive

acuta , generatae, oriuntur Vel primariae vel secundariae, i. e. Vel directe absque praevia suppur tione, ulcere &c. producuntur, Vel ab hisce immediate pendent. Primariae nempe filiat, ubi causa non satis valida est ut inflammationis illum gradum, qui suppurationem, caeteraque ipsum insequentia mala producit, ciere queat; Secundariae, ubi Natura deperditum restituendo modum eXcedit. TUMOR Es illi, sive externae sive internae causae tribuendi, plura loca occupare possunt, cranii enim partem superiorem, faciem, Vertebra S, claviculam, scapulam, ossa oblonga omnia media ipsorum parte, ossa pelvis &c. obsidere deprehenduntur, & varia forma sese offerunt; modo enim tubercula, modo spinas, modo laminas, modo autem squamas eisibent. Quod vero ultimam formam spectat, quae non raro in Ossibus Oblongis observatur: nonnulli quidem hancce a laesis singulari modo ossibus derivarunt, ideoque haesuras illas j quammosas dixere. In ea sententui

quoque versatum esse Cl. CAMPERUII Video, quum dicat, ,- Frangitur Vero Os plus minus Obliquum, aliquando totum, si aliquando pro parte, reliqUa manente integra: estque ea ma-

gis frequens, quam qUidem vulgo creditur: id si femori velis cruri contingat, tum insistere aeger potest: pede affecto, velutiis sano, & nisi dolor & tumor adessent nullum fracturae signum

30쪽

sta ',, etllecturaremur, squammosas has ex similitudine appellandas esse se liquet s ' Qua ratione vero lae Itones quaecumque talem essectum habere potuerint, non perspicio; & varias illos tumores induere posse formas nullus dubitat, quare igitur etiam non squammosam 8 Praeterea in talibu5 exemplis, ubi fractura squam mosa adesse dicitur , nullum frae utrae indicium deprehendere potui, nec illius suspicio oriri potuit. Sic circa sines oblongorum Ollium

V in ipsorum parte media tales vidi, toto osse caeterum integro ct nullum in loco, ubi fractura adesse debuisset, conferruminationis signum exhibente; quod ipse CAM PERUS quoque Observavit. OssIUM tumores non solum varia forma, sed etiam consistentiae gradu disserunt. Quandoque texturae pumicosae, qUandoque osseae, quandoque eburneae, qUandoque Vero Uitreae observantur. Ultimum autem habitum non nisi iis in locis o ferunt , quibus os a inter se articulantur, docentibus id exemplaribus in thesauris ossium morbo rum obviis. Dubitare vero licet, an quidem haec, quam prae se ferum, facies vitrea vel attritui mechanico, vel ossi qua tali sit attribuenda, quum, T. ist

tractatu forte plura reprehendenda esIunt: sic pag. 539. assierit vir Cl. omnium pessimus esse fracturas transversas, quum pag. 537. dicat transversam fracturam a veteribus & nonnullis ex recentionibus adoptam esse, hanc vero numquam,inis in latella, fuisse observatam. Λn non haec contradictoria videntur it