M. T. Ciceronis epistolæ quædam faciliores in usum scholarum selectæ et ad editionum optimas accuratissime expressæ. A. P. Selby, a. m. scholæ grammaticæ, in Christi orphanotrophio apud londinenses, præceptore

71쪽

mant, non tam re, quam suspicione is olata, ea cum fuerint adsvis inania, sint evulsa ex ranni memoria, itaquo nosti a. Is enim tu vir es, de eum me esse cupio, ut, quoniam in eadem retia publicae tempora incidimus, conjunctionem, amicitiamque nosti m utrique nostrum laudi sperem ore. Quam Mem tu, quantum tuo judicio tribuet dum esse nobis putes, statues ipse . ut spero, satues ex nostra dignitate. rgo vero tibi profiteor atque polliceox mi ima siligulare meum studium in omni genere ossicii, quod ad honestat in gloriam tuam spectet in quo, etiam si multi mecum contendent, tamen cum reliquis omnibus, tum crassis tuis judicibus, omnes facile superabo: quos quidem ego ambos unice diligo, sed in Marco benevolentia impar hoc magis sum Publio deditus, quod me, quanquam a pueritia sua semper, tamen hoc tempore maxime, sicut alterum Parentem , observat diligit Has literas velim existimes foederis habituras esse vim, non epistola meque ea, quae tibi promitto ac recipio,

72쪽

sanctitane esse observaturum, dilige

tissimeque facturum. . Quae a me sus,cepta desensio est, te absente, dignita tis time, in ea jam ego, non solum amicitiae nostiae, sed etiam constantiae

meae causae, permanebo. Quamobrem

satis esse hoc tempore arbitratus sum hoc ad te scribere me, si i id ipse

intellige em aut ad voluntatem, aut ad commodum, aut ad amplitudinem tuam pertinere, mea sponte id esse facturum , sin autem quippiam aut a te essem admopitus, a tuis essedi rum, ut intelligeres, nihil neque te scripsisse, neque quenquatit ho uni ad me frustra detulisse. Quamobrem V lim itain ipse ad me scribas de omnibus minimis, maximis, mediocri usque rebus, ut ad hominem amicissimum;& tuis praecipias, ut opera, , consilio auctoritate, gratia mea utantur m Cmnibus publicis, privatis, sorentibu , mesticis, tuis, amicorum, hospitues, ita entum negotiit, ut quoad eius fieri r ouesit, praeΙ uita tuae desidc - bore mimiatum Val

73쪽

ues LIBER PRIMUS.

ARGUMENTUM.

Tremoto Mitatem humanum famrum, hortatur Sextium, at exilii carsum sapienter fortiterquie ferat, idq;- ei persuadeat, o ut rei nco oletur, arrumenta sumit a communi omnium hominum 4o,ditione; ab ipsius Sextii monte, as exemplis, a satu reipui Vcae, a Sextii filio, a judicio mumim ab ipsius conscientia, Vtremo, ad merorem minuendum, sua sudia ct incia OA ad c folandi ista ad imam fortunam eis pollisexti omnia. m. . C. F. Sinio. o. S. I NON oblivione amicitiae nostra

neque intermissione consuetudi vis meae, superioribus temporibus ad te nullas literas misi, sed quod priora tempora in ruinis reipublicae nostrisquensuerunt, posteriora aviem me a scritando

Diuitia

74쪽

bendo tuis injustissimis atque acerbissimis incommodis retardarunt. Cum vero .hatervallum jam suis king nsuisset, tuam virtutem animiquo magnitudinem diligentius essem mecum recordatus, non putavi essi alienum institutis haec ad te scribere. Ego te, Sexxi, primis temporibus illis, Mibus in invidiam a i , in σῖ-men vocabare, defendi , , cum in tui semiliarissim judicio, a pericula

tuum crimen conjungeretin', ut potui accuratissime te, tuamque causam tuta tus sum; proxime recenti adventu is eo, cum rem aliter institutam offendissem, ac niihi placuisset, si affuissem.

tamen nulla re saluti tuae defui cum nNe eo ten re in idia annonae, ins inici non esum tui, verum etiam amicorum tuorum, inquitas totius dilati, multaque alia reipublicae vitia,' plus quam causa ipsa, . Veritasque Valu iissent, Publio tuo neque opera neque consilio, neque laboro, neque gratia; , neque testimonio defui. ramobrem, , omnibus officiis amicitiae diligenter

a me sanctequς servat', ne hoc Midem

75쪽

praetermittendum esse duxi, te ut hortarer rogaremque, utin hominem te,

& virum esse meminisse ; id est, ut

eommunem incertumque casum, quem

neque stare quisquam nostrum, nec praestare ullo pacto potest, sapienter serres, dolori sortiter ac fortunae resisteres, cogitaresque, Win nostra civit te in caeteris, quae rerum potitae sint, multis sortissimis atque optimis

viris injustis judiciis tales casus incidisse.

Illud utinam ne vere scriberem, ea to publica carere, in qua neminem prudentem hominem res ulla delectet. De tuo autem filio, vereor, ne, si nihil ad te scripserim, debitum eius virtuti videar testimonium non accepisse; nisi rem milia, quae sentio, perscripserim, ne resticem meis literis desiderium ac dolorem tuum. Sed tamen prudentissime sacies, si illius pietatem, Viri rem, industriam, ubicunque eris, tuam esse, tecum esse duces. Neo enim m-nus nostra sunt, quae animo complectimur, quam quae oculis Musim . Qimmobrem eccillius eximia virtus,

. Diuitia i

76쪽

consolationi debet esse ' nos caeteriaque, qui te non e festima, sed in virtute tua pendimus, semperquele demus; maxime, animi tui conscientiae, cum tibi nihil merito accidisse reputabis, si illud adjunges homines sapientes turpitudine, non casus delicto suo, non aliorim injuria commoveri. Ego, memoria nostrae veteris amicitiae , Qvirtute atque observantia filii tui monitus, nullo loco deero, neque ad consplandum, neque ad levandum fortunam gaem. Tu si

quid ad me forte scripseris, persei ne te scripsisse rusti a arbitrere. Vale. Ex eod. LIARo ad sam. Et ijs T. XVIII.

- ad consolandum societas aegri . tudinis dialeat, is iam bene - uae si dolor, itaque Cicero in m a Agnificatione doloro fra is in ex abii Ἀαρmmodo ceperat, u Ac iam ad conseiandum Em

77쪽

σ1 a1BER PRIMUS. Hum aggressius, multa alia argu

menta, quae ad minuendam moia

ET Si egomet, qui te consolari

cupio, consolandus ipse sum; propteres uod nullam rem gravius iamdiu tuli, quam incommodum tuum tamen te magnopere non hortor sellani, sed elicin pro amore nostro, rogc 'atque oro, te colligas virumque prae M s, , qua conditione omnes homines, quibus temporibus nati sutilii . cogites. Plus tibi virtus tua dedit, quam sertuna abstulit, propterea quod adeptiis es, quod non multi homines

novi; amiam, quod plurimi homines

nobilissimi. Ea denique videtur conditio impendere legum, dici na, temporum, ut optime actum cum eo videatur esse, qui quam levissima paena ab hae republiea disceperiti Tu veri uiri se climac liberos hab in nos, eae rerosque necessitudinea benevolentia tecum conjun ictus os, quumque a

78쪽

L1BERΡkIM Us 43 iam suntltatem sis habiturus nobiscum; cum omnibus tuis vivendi; cuminum sit judicium ex tam multis, quod eprehendatur, ut quod una sententia, aque dubia potentiae alicujus cond fatum existimetur omnibus his de ausis debes istam molestiam quam i iissime ferre inus animus erit in teiberosque tuos semper, quem tu esse

re qui esse debet. Vale.

sthenis exsilantem requatum ρον contra C -- i peio feterat, re care studet a fossicit ne ac maerore animi ad tranquiuitatem is nam sententiam inlit haec quae ad consolandum leant; primum ita perturbata esse omnia, vim sua fortuna contentus ne visivam. deinde conditionem eortim, qui Romae sat ea remant quae quot

die iant, deteriorem esse, quam rum qui absint, irique

79쪽

ei moles ferendi , quo tirae crem irem; is, si s Daque de d-rat, ne Bos quirim nomine d --, qtiando tua nudis sint in proprio, periculo, nec in meliore sat fru- antur, Numis entem novire posse, quod Cero ad ejus fortunam, pertineat, nec desperandum esse, nestimendum ais a Caesa ι aut abompeianis, s acciderit tit incant ρ μων -- reipublicae peristi si ungatur, simio esse debere . coiia entiam optimorum coxissiore tit reus, Minonisiis risin desistit .s sentet, eo ero eum, qui alios olim excitaeterit, a jectior esse animo debere Histia

. Cero ab Nais narum urbe, at ovis paraent moderationis A. Vice, dolori me ira seselydo est.

M. Cicero. Atilo Torquato S. D. Ea si ea perturbatio est Omnium

Tertim, ut suae quiunque sertuliae maxime pleniteat, nemo sit, quin i, 'i'. quam ibi ubi esse malis .i-

80쪽

empore, bono viro Romae in mi is imum sit. Nam etsi quocunque loco luisquam est, idem est ei sensus &adem acerbitas ex interitu rerum iublicarum, suarum tamen oculi .ugem dolorem, qui ea, quae e aeteriudiunt, intueri coguntur, nec Ver ere a miseriis cogitati e sinunt re etsi multarum re rum desiderio angi necesse est, tamen illo dolore, tuo te maxune confici audio, via Gm e non sis, animum tuum libera Sisi enim cum magna molessi tuo' itaque desideras, tamen illa quidem, tuae requiri , suum statum tenent, necnelius, si tu adesses, tenerent, eo

lint ullo in proprio periculo. Nec

labe tu, cum de nam imgitas, Ut raecipuam aliquam Artunam postulare, tu conmiunem recusere. De te autempla Torquate, est tuum, 'gitare inimo, ut non adhibeas in conplium re stationum tuaimm despectationem autimorem, nec Quin is, qui in to adlius

njustior, qu m tua dignitas postulab., hit, non magna signa dedit ampu. erga