장음표시 사용
1쪽
a par of the 'Foundations os,estern Civiligation Preservation Ρrojeci' Fundedi the
Reproductions may noti made Without permission from
2쪽
States Code, concems the mining of photocopies o other reproductions of copyrighted materiai. . .
Columbi University Librar resemes the right to refuse toaccepi a copy orderiis, in iis judgement fultillanent of the orderwould involve violation of the copyright law.
3쪽
4쪽
COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPAGMENT
BIBLIO GRAPHIC MICRO FORM ARGET
Origina Materiai as Flime Existing Bibliographic Record
5쪽
6쪽
8쪽
Voc alii ina riulatio, Italis S liabeat in graeca coniugatione, quanam nitatur Origine, quae eiu Sit Vis ac natura, ut probe OgnOSeatur, non Dinna n0 mutationes, quas in graeon se cognatis linguis anserita, Othica Oeale Subeunt, P0r- urrere pus est, Sed etiam ab antiquissima lingua indo- germanicae aetate SuScipientes, quale fuerit Vocalium systoma, disquirere et invostigare. Illo tempore, cum lingua O radicibus tantum constabat neque flexi0ne uten neque Onpositione, tres solae et quidem breve voeale erant: a, , . Ι'osteriore aetate eo progressa est lingua, ut radices radicibus adglutinaret itaque verba formaret quo actum est, ut vocalium quoque multitudo evaderet ditior. Duae nimi ad istes ut coniungi possent et ad unum verbum et quidem dissyllabum pronuntiatione conprehendi, necesse serat una syllub alteri praevaleret. Quod vero Sermo hac ratione est n880culuS, ut et unam altior vocis accontu instruero et vo- ealom iusdem sullaba plerumque angeret Quae amplifi- 1
9쪽
catio, a grammaticis indicis vocata una, emcitur ita, ut brevibus vocalibus a i ta breve a praefigatur Τ) Si ex
Indi decursu temporis diphili ongo a et ni in e et
contraxerunt et unationsem repsetentes denu brove 'Oealibus iam unatis praeposuerunt' , quam gradationem Oeant ridilhim.
Bop Vergid Grain m. d. II. I. P. 45 sq. Sert Gramm. d. II p 33. Schleicher Compeia d. d. II. P. H sq. in ubn BeΙ- tragen et Vergiclid. Sprs. I. p. 3l8. Villi. v. umboldi a-Wispr. I. p. LXI. Perspicuitatis causa utar sormis unare et riddhire, quae circumscriptae non tam lacile intellegi possent.' Contrariam doctrinam prosert op Vergili Gramm . . . 6. Sert Gram . p. 33. . .), cui adstipulantur Christ Griecti. Lautielire p. 63. et Hottgmann liber de Ablaut), vocales vriddilitas ex simplicibus praefixo longo a esse natas. At adversatur quod sanscrite a cum sequentio aut v non inui aut au, quod ex oppi quidem sententia fieri debebat, sed in e aut si coalescit. Quodsi vero ad hane difficultatem removendam a priusquam contraheretur, corripi in a docet, errasse videtur mihi vir doctissimus, cum potius vocales simplices quae ad quantitatem quod attinet sunt inpares, semper in diphthongos transeunt unatas. Deinde pro nostra saei explicatione quod cum altera gradatio multo post priorem sit orta cf. . u. p. 7. magis con sentaneum est et concinnum linguam ex vocalibus unatis vriddilitas eadem re qua illas ex simplicibus flecisse, quam ad priorem ilhim statum regressam novam iniisse viam. Et in ipsa lingua an scrita, si respicis formas stavya laudandus et stuvya prorsus laudandus), aperte vocales vriddhitae ex gunatis
- es), au)oriuntur vocatos vi id illi ita iii, V. Si vocales unatae ni et ait pronuntiabantur u et , vi iddilitas si et nil dero sufficiebat; sin illa a et aia, lasenec088 erat promerentur ut et uu. Ipsae riddhitae diphiliongi multum videntur mihi attulisse ad contrahondas gu- natas, cum nimium quid Operae et accentu opus 8Set, ut soni ni t M au et ui acute inter se distinguerentur. iunatum a vero cum augeri non OSSet, Homodo senim fieri potuit, ut ii, Ortum, et ii, natum X - , edendo discernerentur huic inopiae ita consuli uni est Inscrit , ut si vocalesci et u unentur, a plerum- quo integrum maneat, ridilhiatur, in illae alteram gradationsem in se recipiant, unde redundat grammaticorum indi- eorum sententia a ridilhitionem tantum admittere. Ex his hoc indicarum vocalium gradationis l)ars digna anni oculos ponere liceat: Vost Simplices Voc. unatae:
ur, l. Neque ' ero nominum patronymicorum formatio quani oppl. c. argumentum gravissimum ad conprobandam Suam sententiam adfert, nobi adversatur. Non enim est Cur miremur quod formae vocalibus unatis instructae recolitioin us inde oriis, quae riddhitionem admiserant, cesserint et interierint, raesertim cum vis verbi primaria esset et insignis. Itaque in valliis mos ut posterorum nomina semper gradationem alteram in se reciperent. Aliquoties quoque alia lingua gunatam servavit vocalem , cuius loco alia praebet riddhitam, ut graecum Zε Do
dyavs medium tenet inter . iv dyia et indicum yuus,
quare recte colligitur etiam anserit dyuus praecessisse aliam formam dyos dyaus), unde illud sit natum. Denique ex oppi sententia, id quod ani . . Iumholdi l. c. p. LX li I. A. Obiecit, nulla intercedit ratio inter unationem et riddhitionem.
10쪽
In linguis occidentalibus loco genuini a res breves Ocales ecurrunt , e, O Littera a enim, quam linguae asiaticae sanscrita, arica, antiquissima persica Servarunt integram in illis ad sonum e propius accessit atque primum certe pronuntiabatur . Postea revera in e St correpta, quam vocalem servarunt Itali et Graeci, Gothi attenuarunt in , nisi munita erat sequente r aut . Simile quid in latina lingua reperitur, qua peperi, adveho dicitur, cum potius ex analogia formarum cecini, tetigi, colligo, aliarum X- Spectaveris epiri, advilio i. Multo postquam a in e est correptum, transiit in grave o, quae vero soni mutatio Severe et constanter in graeca et latina tantum lingua, in thiudisca perraro S perfecta. Si ponderis respectum habes, vocales graecae α et graviores sunt quam . Quod cum in radicibus potissimum Occurrat, ad Ocalem radicatsem aug0ndam sufficit tenue illud in ci vel o mutare neque vero Semper puS S gunati re, γη, a. Itaque in gradatione litterae a vocalium copia graeca lingua longe sntecellit anseritae, quae saepe, ubi i et
glanet, ridit hiat a neceSSe est. Ita anseritis verbis haras, IuliaS VRStu, ga reSpon dent graeca g 0c οχος, ασιν, αγος, in quibu Vero Oeales ci et o non per correptionem ex ii sunt ortae, Sed in graecorum nominum formatione idem valent atque a Sanserite. Non recte mihi igitur chleichery), quocum facit Curtius '), de unatione cogitasse videtur, Si ο SanScritae vocali u reSpondet, in , de correptione, quamquam o aepissime invenitur. Quodsi vero idem' vir doctissimus incolumna Oealium unatarum prorsus omittens vocali, et diphthongis ab o incipientibus ι, D plus ponderis vindicat quam Oealibus , αι, D, illas riddilitas esse, unatas has docet, non accedo, cum littera a et gravissima et omnium antiquissima sit, ex qua ceterae deinde per attenuationem effluxerunt'.
'Ut in unatione oculisse graeca lingua Opia et numero litterarum longe indicae antecellit, ita an Scriti e et o ex respondent diphthongi cit, , οέ, D, εν ον, quibuS ddendae Sunt, quas Schleicher omisit, longae vocale et , Si
ex cit, at Sunt Correptae, non vero e genuini ι, v productione Suppletoria ortae.
Vocalium igitur gradati in Graecorum litigua Sic Sehabet: Vocales SimpliceS:
Gunatio qualis in Gothorum lingua invenitur, raraeca gradatione, ad quam in universum TOXime Ccedit, eo Otissimum differt, quod vocalium ε et o vices obtinent i et v. Res enim ita describi potest: Vocales SimpliceS: Vocales unatae
Et unutio quidum tu omnibus iuvenitur lingui cognatiS, quare Summo iure etiam antiquissimae linguae indogermanica vindicatur vi id illitionem vero in illi non exstare, sed solis Indis esse propriam paragrapho altera demonStra
Quodsi vocalium graecarum gradationem ConparamuS cum indica, elegantia et facilitate SermoniS, liythmo Verborum, vocalium Opia longe graeca anseritam linguam Superat, quae propter grave et dura diphiliongos et unam quandam soni ac Spiritu intentionem nimis moleSte utque invenuste accedit ad aures. At idem vitio si opprobrio illi sermoni vertere p0SSis, quod priscam illam simplicitatem et perspicuitatem nimium in modum absterserit. Nam nisi lingua anscrita facem nobis praetulisset, qua in arcanae linguae officinam descendere p08Sηmus etymoli)gicam huius