장음표시 사용
111쪽
me authorem fuisse contenderent. Nam amici qui familiarit te beati Patris A. mecum usi fuerunt, mecumque laborabant, ob tornatile lignum deserendi erant. Patere ergo patienter moras necessitate impositas, ac meliora tempora expecta, quibus valeant resuscitari studia iampridem in nobis cmortua. G. Diuinorum peritissimo atque tribm Philosophia partibus laurea AE p r s T. C LIII. T, O quod amantissim et vestrae dilectionis, omnibus Vene- randam nobis adiungi volumus cxcellentiam,& tanti patroni sempiternam nobiscum stabilitatem adoptamus,quia vestrae doctrinae disciplinata proceritas nostrs simplicitati semper fuit haud fastidiens authoritas, Attamen ut omni ambage dimota ad vos nudae veritatis fruamur loquela, iudicauimus, &firmum disposuimus, ut hoc manifestet vobis haec nostrae volutatis epistola,quod in hac resuma nostrae adoptionis&singu- Iaritatis est petitionis,quatenus nobisindotas male discipinatis vestra solers prouidentia in scriptis, nec non & dictis non praeter solitu adhibeat studiu correctionis,&in rep. consilium1ummae fidelitatis. Huius ergo vestrae voluntatis in non negada insinuatio rivolumus vos Saxonicam rusticitatem abhorrere,
sed Grsciscam nostram subtilitatem ad id studii magis vos pro uo care , quoniam si est qui suscitet illam, apud nos inuenieturGraecorum industris aliqua scintilla,cuius rei gratia,huic nostro igniculo vestrae scientiae flamma abundanter apposita, humili prece deposcimus, ut Grscorum vivax ingenium Domino adiutore suscitetis, di nos Arithmeticae librum edoceatis, ut pleniter eius instructi documentis aliquid priorum intelligamus subtilitatis. Quid autem de hacre vobis agendum placeat, quidue displiceat , vestra paternitas litteris nobis nuntiare non differat. Valete.Versus namquam composui,nunc in studio habui, dum in usu habuero,&in cis viguerO,quot habet viros Galli tot vobis mittam carmina.
112쪽
Othoni Imperatori. E p i s T. C L IIII. Domino S glorioso Othoni semper August. Gerbertus gratia Domini Remorum Episcopus quicquid tanto Imperatorc dignum. S upcreminenti beneuolenti e vestrae qua in sempiternum digni vestro iudicamur obsequio, fortassc votis, sed rcspondere non valcinus meritis. Si quo enim tenuis scientiae igniculo accendimur, totum hoc gloria vcstra peperit, patris virtus aluit,aut magnificcntia comparauit. Thelauros ergo vestris non inserimus proprios, scd resignamus acceptoS, quos partim assecutos, partim vos quamproxime assecuturos indicio cst honesta &utilitate ac vem a maictate digna petitio. Nisi enim firmum teneretis ac fixum , vim numerorum & in se omnium rorum continere primordia, & ex sese profundere, non eorum plenam perfectamque notitiam tanto festinaretis studio: Si nisi moralis philosophiae grauitarem amplecteicinini, non ita verbis vestris custos omnium virtutum impressa esset humilitas: non tamen animi sibi bene conscii, tanta est subtilitas, cius ut ita dicam oratoriam facultatem & a se & a Graecorum fonte prossucntem oratorie docuistis:Vbi nescio quid diuinum exprimitur,cum homo generc Graecus,imperio Romanus, quasi hereditario iure thetauros sibi Graecae, ac Romanae repetit sapientiae. Paremus ergo, Cesar, Imperialibus edictis, tum in hoc , tum in omnibus quaecumque diuina maiestas vcstra decreti erit. Non enim deesse possiimus obsequio, qui nihil inter humanas res dulcius aspicimus vestro Impcrio. Otho Augustin Imperator reuerentisi mo Papae Greberto.
. E p i s T. C L V. QVia diuinitate propicia non solum sanguinis linca, verum
etiam inter cunctos mortales quadam sui generis eminentia conuertimus assectum, qualitate circa Domini cultum non dispares esse debemus, ideoque nostro animo nostrum metuentes ingenium , hunc Abbatem Petrum vestro com- medamus Apostolatui, utque honesta &Vtilia circa suum Monasterium Breagenda, dea se&1 nostro legato cognoueritis, cum omni diligentia exequi studeatis, ut dum martyrum memorias in Commune honoramus, eorum beneficia in comm
113쪽
othogratia Domini Imp. q. R. Comiti. EPIs T. CLVI. DI uersa regni negotia interdum cogut nos inciderediti et sta imperia. Hinc est quo dAbbatia sancti Vin iij Capuae tam ob quarundam rerum iaccessitudines, nuper Iohanni Monacho donauimus, Rockido Abbate, nec adiudicato , nec deposito. Proinde respecta misericordia eidem Abbati Rothfrido conccdimus cellam sancta Mariae cum omnibus ad se pertinentibus in Marsi Comitatu, in eo loco qui dicitur Api- manici , cum reliquis rebus sancti Vincentii in codem Comitatu positis. Cellam quoque sanctarMariae in partibus Beneuenti in terra Beneuentana sitis.Vnde tibi& Beneuentano Principi praecipimus, ut sicut res vob vicinae sunt, ita ob nostram fidelitatem Rotfridum Abbater usdem res tenere sinatis sine ulla contradictione. Domina iasde&ιῶ semper Aug. Otto gratia Domini p. Aug.
Epis T. CLULI. QVia secundum vota & desideria vestra diuinitas nobis i m imperia contulit, felici successit, diuinitatem quidem
adoram',vobis vero grates rependiis.S cim'enim &intelligimus maternum affectum & studia pietatis, quibus rebus obsequio vestro deesse non possumus, proindeque, dum promouemur,vester honor attollitur. Remp. per vos promoueri, ac promotam feliciter in suo statu regi multum oramus & ptamus. Valete. Reuerendisi. Papa Greberto Otho gratia Domini'stere Imperator
Augu=M. Epis T. CLVIII. QVia temporis difficultate astrictus vestris votis satistac
re nequeo,uchementi moerore assicior. Moveor cnim pictatis affectia circa vos, sed matura necessitas suo iure omnia constringens,qualitates Italici aeris, qualitatibus mei corporis quadam sui generis contrarietate opponit. Mutamur ergo solum Co ore, vobiscum mansuri mente, vestroque solatio
atque subsiAo primores Italiae relinquimus. Hugone Tuscum
114쪽
vobis peromnia fidum, S. Comit. Spoletinis & Camerinis praesectum , cu i octo Comitatus qui sub lite sunt vestrum ob amorem tulimus, nostrumque legatum eis ad praesens praefecimus, ut populi rectorem habeant, & vobis eius opera dcbita seruitia adhibcant. Adelairi Restinae. E p i s T. C L IX.
Do mins N gloriois A dclaidi Reginae seper Augustar Ger-b ertus gratia Domini Remorum Episcopus, & omnibus suis confratribus Zc Coepiscopis Remorum Dioccscos bene valere in Christo. Epistola vestri nominis laeta principia pertulit monita salubria habuit,sed tristi fine conclusa cst.Su uem quippe animi vestri ffectum circa me ostcndit, ut ad Iropriam sedem reditum Rurarem admonuit , sed quid sibi voluit ta acerba conclusio Ita enim se habet.Cognoscite quia si modo huiusce monita impenditis , utemur nostrorum & rebus & consilijs absque crimine nostri. Me urbi Remorum prς- sidente, quando non licuit, licet, di licebit vobis uti contilijs,&rebus mihi commissis. An melius licuit Arnulla eam obtrumente Sed ille eam vobis dolore & fraude abstulit, ego cotra multorum dolos &fraudes vobis eam multis vigilijs multoque Iabore conseruaui. Mirum nunc est vestrorum hostium vos non sentire insidias. Qui enim auulsum ad vestri regni confusionem suae sedi restituere quaerunt, non sibi hoc tutum fore putant nisi me prius qualibet occasione perdant. Quod multum verisimile ede luplici capimus argumento , quia me Remis nuper posito .eum absoluere dccrcuistis, & quia Robertus Abbas ut absolueretur obtinuit , ob confirmandum Senioris mei regis Roberti nouum coniugium, ut mihi a Remensibus per litteras significatum est: Accedit ad hoc discrimen fides a prssentibus Corte Cal ciaca a Gibuino Gibuini nepote pervasa. Itisnitus credo erat villarum numerus. nec ad possidendum sufficere poterant Remenses, nisi ad colonias obtinendas imitarentur Cathesaunenses. LX 'digno si Arnulsus absoluendus est & fi Gibuinus, & quilibet alius in sedc mea introni Zandus, redi-xum meum sine captis mci periculo intellegere non est Quod ita esse, sed vos minus animaduertere dubitarc non debeo.
115쪽
. . t Ε/PISTO 'TI .. rNoui enim studia vestra omnibus mortalibus praedicanda,ΠΟ-ui animi vestri dulcissimos affectus circa me: Quibus si respondere nequeo meritis, respondebo votis. Quocirca vinaca Vobis minime ingeram, dequc me omnino taceam quem diuina gratia a periculorum immensitate liberat,& in quantum admesbium attinet,in omni feli citate disponit & conseruat, perterribile nomen omnipotentis Domini oro & deprecor Remensi Ecclesiae desolatae dc attritae si quolibet modo velitis subueniatis. Qus quoniam regni Francorum caput est, si d cperierit , ut mebra sequantur necesse est. At quomodo non deperit, quae sub nomine duorum quasi inter malleum & incundem, disposita, dum eorum neutrum Rediorem approbat, Velut ir ter undas maris sine remige fluctuat3Quid porro fieri putatis,si tunc eius sine iudicio Ecclesiae, ad numerum accesserit λ Neque vero hoc Ioquor , tanquam augur aut diuinus. Memini dciam meos conspirasse non solum milites, sed de clericos , ut
nςmo mecum comederet, nemo sacris interesset. Tacco de
vilitate & contemptu, nihil dico de grauissimis iniurijs, saepe mihi a pluribus illatis, ad haec ut redeam prouocatis , dc Vt grauiora patiar, minas superaddit Epistola. Constantinos.ο Gerbertus Scholasticus.
VIs amicitis poene impossibilia redigit adpo illa. Nam
quomodo rationes numerorum abaci explicare contenderemus , nisi te adhortante, o mi dulce solamen laborum Constantine λ Itaque quum aliquot lustra iam transierint, ex quo ncc librum,ncc exercitium harum rerum habuerimus, quaedam repctita memoria eisdom verbis proferimus, quaedam cisdem sententijs. Nec putet Philosophus sine literis naecalicui arti vel sibi esse contraria : Quid enim dicet esse digitos, articulos, minuta, qui auditor maiorum fore dedignatur Vult tamen videri solus sciro, quod mecum ignorat rVt ait Flaccus. Quid cum idem numerus modo sinapi cx, modo compositus nunc digitus, nunc constituatur Vt articulus Ha-
116쪽
bes ergo talium diligens inuestigator viam rationis, breuem quidem verbis, sed prolixam sentenisis,& ad collectionem interuallorum de distributionemin aetiasibus geometrici radij secundum inclinationem & erectionem in speculationibus& actualibus simul dimesiones coeli &terre plena fide compa
Hae Epistola proicituν libelli sua de Numerorum diuisione, ius initium est, De Simplici SI multiplicaueris singularem numerum per singularem, dabis unicuique digito singularem, & omni articulo dece, diserte scilicet de conuersim.& C. FINIs EPISTOLARUM GERBERTr.
117쪽
Decretum electionis Silaesbi seeundi. N nomine sanctae & indiuiduae Trinitari .
otio seruus Apostolorum & secundum voluntatem Dci Saluatoris Romanorum imperator Augustus. Romam caput mundi profitcmur, Romanam Ecclesiam matrem omniumEcclcsiaru esse testamur,sed incuria, in lentia Pontificum suet claritatis titulos obfuscasse. Nam non solum quae cxtra urbem esse videbantur
Vendiderui,S quibusdam colluuijsa Lare sancti Petri alien uerunt, sed quod absque dolore non dicimus, si quid in hae
nostra urbe regia habuerent,ut maiori licentia euagarentur, omnibus iudicante pecunia in commune dctarunt,&fanetum Petrum & sanctum Paulum, ipsa quoque altaria spoliauerunt. Confusis vero Papaticis legibus, & iam abiecta Ecclesia Romana in tantum quidam Pontificum creverunt, ut maximam patiem imperij nostri Apostolatui suo coniungerent, iam non quaerentes quae & quanta suis culpis perdiderunt,
non Curantes quanta ex voluntaria vanitate emiderunt, sed
sua propria utpote ab illis ipsis dilapidata dimittentes, quasi
Culpam suam in imperium nostrum retorquentes,ad aliena,ide ad nostrae N nostri Imperii maxime migrauerunt. Haec c-nim sunt commenta ab illis ipsis inuenta, quibus Ioannes Diaconus cognomento digitorum mutuis praeceptum aureis
literis scripsit, sub titulo magni Constantini, longi mendath tempora finxit. Haec sunt etiam commenta quibus dicunt quendam Carolum sancto petro nbstra publica tribuisse, sed ad haec respondemus ipsum Carolum nihil dare iure potuisse, Ut pote iam a Carolo meliore filarem, iam imperio priuatum, iam destit tum &innaliathm. Ergo quod non habuit dedit, sic dedit, ne nimirum dare potuit,utpote qui male acquisiuit,&diu se possessurum non sperauit. Spretis ergo Commentirijs praeceptis & imaginarijs scriptis ex nostra Conferimus : sicut enim pro amore sancti Petri Dominum Silauestrum Magistrum nostrum Papam elegimus, & Dco Volente ipsum serenissimum ordiuauimus & creauimus, ita proa
118쪽
amore ipsius Domini Siluestri Papq, Sancto Petro de publico nostro dona conserimus, ut habeat Magister quid Principi nostro Petro a parte sui discipuli offerat. Octo igitur Comitatus , pro amore magistri nostriDominiSiluestri Paps Sancto Petro
offerimus & donamus, ut ad honorem Dci & sancti Petri cum sua & nostra salute habeat & teneat, & ad incrementa . sui Apostolatus,nostrique Imperii ordinet. Hos autem sibi ad ordinandum concedimus,Pisaurium, FaΠum, Senogalliam,. Anconam, Fossabrinn, Gallitiosi &Ausimum , ut nullus unquam ei S sanctoPetro audeat aliquam inquietationem facere. aut eum aliquo ingenio fatigare. hicumque vero praesumpserit,omnia quae habet amittat, & sanctus Petrus quae sunt sua cecipiat Vt hoc autem in aeternum ab omnibus Construetur, hoc prςceptum manu nostra diu seo adiutore confirmauimus, & nostro Sigillo praecepimus insigniri, ut sibi suisque successoribus vescat. otionis insis Di Romanum:
119쪽
IOANNIS -Cςςrsiuit imperator Otho tertius Gerbertum Rauennae Archiepiscopum , & constituit illum Romanorum Pontificem: isque Gerbertus e Galliis oriundus extitit, maioriam etiam gcrens prosapiam Virorum, sed tamen ingenio acerrimus , artiumque liberalium studiis plenissime institutus: proinde Remorum etiam primitus a rege Francorum Hugone fuerat confirmatus Pontifex, sed quoniam ut diximus valde erat acer & prouidus, intelligens, A nulphum eiusdem urbis Axchiepiscopum, quo cluente ordinatus fuerat ex consensu eiusdem Regis niti in priestinam reformari sedem, caute iter arripiens ad praedictum deuenit Othonem,qui satis honorifice ab eo susceptus, quem etiam st tim Rauennae, inde vero ut diximus in Romanae urbis subitimauit Pontificem. Antequam autem peruenisset ad hos Ma stratuum apices ulti scire cupient quis fuerit Gerbertus : &his quidem respondere possim ex libello Ademari qui Monachus apud Lemovices fuit. Gerbertus, inquit natione Aquitanus Monachus Auriliacensis Ecclesiae S. Gerardi ab Imporatore propter doctrinam cognitus, Archiepiscopus Rauennetessicitur. Sed in eius vita γε nunc occurrit plura de eo
120쪽
VITA SILVESTRI SECUNDI, P. MAS SONO thore in Vitis Pontificum Rom. Vnc ex Monacho Floriacensi,quod est monast rium ad Ligerim flume non procul ab Aurelia co lebri urbe Galliis,quis unquam credidisset ad Ro mensem Episcopatum,mix adR auennalem,dcnique adRomanum esse peruenturum delectum ad dignitatem Episcopi Remorum, Arnulphi odio de fauore Hugonianae gentis eum filissc constat, etsi electionis verba ' silcrsonantiquae huiusinodistini. Semper quidem dilectissi- mi fratres iudicia Dei iusta sunt,sed interda occulta. Eccc enimis post dissolutionem beatae memoriqp tris Adalberonis quem - dam ex Regio semine prodeuntem nobis EcclesiisqueRemenis si praefecimus, ic clamore multitudinis impulsi,scriptura dicen-- te, vox populi vox Dei: & Sanctorum canonum institutis,d siderium ac vota cleri ac populi in electione Episcopi Perquis' rentium, caligauit acies mentis nostrae, litteram incaute seque do,concoxilem sententiam diuinarum scripturarum parum in-- uestigando: non erat quippetvox Domini, vox clamantis Crois cifige, uestae,ergo non omnis vox populi, vox Domini estim nec omnia cicti & populi vota ερ desideria in electione E L copi perquirenda sunt:sed tantum mphess it incorrupti, dissio' quaestus minime illecti. Sententia parum id cxponit: Noni ceat, inquit,tibi bis electionem facere eorum, qui ad sacerdo- tium promoueantur: sed iudicium sit Episcoporum, ut ipsi eum is Rui ordinandus est probent si in sermone & fide &in Episcopa-- li vita edoctus est. Nos igitur Episcopi Remorum dioecestosis secundum has constitutiones patrum fauore & conniventia utriumue principis vestri,Domini videlicet Augusti, & excen lentimo Regis Roberet, assensu quoque eorum qui Dei sunt in Clero &populo elegimus nobis Archiepiscopum Abbatem
cerberium,state maturum,natura prudentem,docibilem,in is bilem, sericordem.Nec praeferimus illi vaga adolescentiam, is ambitioncm se extollentem,omniaque temere ministrantermis cuius sapientia dc consilio Ecclesiastica ac ciuilia iura adminit.