장음표시 사용
61쪽
4et DE PRAE CIPUIS SCRIPTIS MATHEMATICIS, &e.
videtur, qtiae titulus promittit, cum eas demonstrationes in hoc opere non reperias, quae sorsan in eodem quaesiveris, demonstrationis notionem distinctam animo complexus. g. 26. Calculus fluxionum, qui cum differentiali & summatorio idem est, in Anglia primum comparuit, cum Is AACtis NEWTON Us Optiacam suam ederet An. I7o , de qua suo loco dicemus. Addidit enim praeter Enumerationem Linearum terιii ordinis sa curvarum secundi generis
Tractatum de Quadratura curvarum,
in quo hanc doctrinam plurimum promovit, & calculum hunc explicat eademque utitur. Ex intervallo GuILiELMus JoNEs Londini An. I II, in o. plag. I 6, Tab. 2, cdidit NEwTONI Anah per quantitatum series,
uxiones ae disserentias cum Enumeratione lineartim tertiι ordinis, cx quo
apparet, quid NEWToΝus in Geo. metria sublimiori per analysin promota praestiterit, & quantum seri rum doctrinam promoverit. Cum vero in tractatu de Enumeratione linearum tertii ordinis demonstrationes desiderarentur; hunc defcctum supplevit J A Co B u s STIR LINGin Illustratione Tractatus D. NE TONI de Enumeratione linearum tertii OrH- nis, quae Oxonia An. IIII, in 8
g. 27. Haud ita pridem, nimirum An. I 736, IOHANNEs CoLsou Methodum fluxionum & infinitarum serierum NEw TONI in sermonem Anglicum translatam edidit Londini in 4. sub titulo : The Meihod offlgu. xions and infinite series, IVith iis application to ιhe Geometryos curve lines.
Alph. 2 . Tractatus hic idem est, quem publico An. I 728, in praefatione ad Conspectum Philosophiae
Meroniana promiserat PEMBERION. Egregio Commentario librum hune illustravit Editor, qui maximam Operis partem compici & multa offert, quae Analyseos culiores alibi frustra quaerunt. Ipse NEWTON Us docet, quomodo aequationes in series infinitas resolvantur, quomodo fluentium fluxiones seu quantitatum variabilium dissi rentialia & eκ fluxionibus flue tes seu differentialium summae in v niantur , & per methodum fluxionum maxima & minima, tangentes , quadraturae' & reetificationes curvarum
determinentur. Ubi simul ostenditur, quomodo curvae quadrabiles det gantur , curvae cum sectionibus cmnicis comparabiles investigentur, cur vae rcctificabiles inveniantur & quae sunt alia hujus generis. g. 28. Anno I 73o, IACOBUS STtRLiNG Londini in A. charta au-
itidum merenitalem sive Tractatum de. Summatione interpolatione serierum infinitarum. In eo potissimum docet s
Eundem Na. ToΜ 1 Tractatum Gallice versam dedit nuperrime Celeb. DE BuFro M. Parisin ε. Alph. r cum eleganti Prasatione.
62쪽
CU. IV DE SCRIPTIS ANALYTICI s.
docet, quibus artificiis assequamur lares illarum serierum, quae summari nequeunt, ut habeatur solutio illorum problematum,quae ex quadraturis pendent. Non modo inventa aliorum e Ponit, verum etiam propriis hanc do trinam plurimum promovit, ut adeo opus insigne sublimiorisMatheseos studiosis summoperesit commendandum. S. 29. Commendanda hic quoque sunt ABRAHAM 1 DE MoivRE Mifcestanea Ma tica de seriebus craraturis, quae eodem Anno Londini
re. Accessere variae considerationes de Methodis comparationum , comis
binationum & di rentiarum, solutiones dissiciliorum aliquot problema tum ad sortem spectantium , itemque
constructiones faciles Orbium Plan earum , una cum determinatione maximarum & minimarum mutationum, quae in motibus corporum coelestitim occurrunt. Multa in hisce Miscellaneis occurrunt, quibus non modo sericiri im doctrina, verum etiam mensura
sortis & alia ad Mathesin sit blimiorem spectantia capita promoventur. S. 3O. iniar NEw TONUs in Tractatu de Quadraturis curvarum dederat, alia methodo investigare docuit Ros Exus COTEslus, Proseor Asir nomiae & Experimentalis Philosophiae apud Cantabrigienses , in Harmonia
Menserarum, sive Anal si se 'm si
per rationum se anguorum mensuras Promota , quam cum aliis ejusdem
in si Oper. Mathem. TOm. V. opusculis mathematicli eius succe rROBERT Us SMITH Camasrigiae An.
mortem ejus praematuram edidit. Potissimum ipsi propositam est dare Logometraam, quam vocat, qua scilicet per Logarithmos, sinus, atque tangentes investigantur , quae hactenus ad Quadraturam circuli & hyperbolae fuerunt reducta , disserentialium summatione ad mensuras rationum &angulorum reducta. In operibus miscellaneis AE imatio errorum in mixta Mathesi per variationes partium
Trianguli plani & sphaerici, qualia
theoremata dedimus in Trigonometria plana, Tractatus de Methodo differentiali N toniana , quem multo ante ab eo conscriptum dicit Autor, quam a IoNEsto , NEwTONI de eodem argumento Tractatus in Analysi superius commendata S a ederetur, Caranotechnia sive constructio Tabula. rum per differentias, & Tractatus Descensu gravium, de motu pendulorum in C eoide se de Motu projectorum. Quomodo inventa OIesiana ex v-ιoniamἴ deducantur , docet Anonymus in Epistola ad Amicum de Co-TEs II inventis, Londini, eodem adhuc Anno in 4. edita plag. Is .f. 3I. LEIBNITI Us calculum differentialem & summatorium pri .mum exercuerat in quantitatibus finitis, veluti in summandis potentiis numerorum, & deinde lecto opeiniano de horologio oscillatorio &ope. G re
63쪽
16 DE PRAECIPUIS SCRIPTIS MATHEMATICIS, 8 ta
re Conico GREGORII A S. UsNCE Tio ad quantitates infinite parvas applicavit, atque sic via vere analytica in calculum differentialem &sum. Inatolium seu integralem incidit, quali hodie in Geometria sublimiori utimur. In Anglia eundem calculum, seu methodum fluxionum stylo Anglicano, ad quantitates finitas applicavit B Loox TAYLOR in Methodo incrementorum Hrecta σ inverse, quae
Londini i7I3, in 4. plag. 13 l) pr in ldiit. De obscuritate, qua in scriben- ldo usus Autor, publice conqucstus est IOANNEs BERNO ULLI, ut adeo mirari desinant lectores in lablimioribus nondum satis vers,ti, siquidem hinc inde haesitent. Continentur tamen in hoc opere lectu digna. S. 32. Integram Mathesin puram, una cum Algebra & calculo differemtiali, succincte explicavit νI L Η EL.
interprete a tyronibus vix intelligetur, qui tamen hoc duce commode utuntur in repetendis iis, quae ex aliis Autoribus didicere. In iis, quae ad Algebram communem spectant, cum
hac Synopsi convenit Tractatus de Algetra itidem Anglice scriptus &Londini 1717, in 8. reg. editus plag.
analysis in eo desideratur, & meth dus Tangentium atque de maximis& minimis per methodum exhaustIcianum illustratur. g. 33. Equidem BERN HARD UsNIE U EN TYT in Consederationibus circa Analysios ad quantitates insinite parvas anticaιa principia er ealculi disserentialis usum in reflvendis probumviibus Geometricis Amstet. 169 , in 8. p ag. 3. & m Considerationibus s secundis circa calculi Merentialis principia s. Amiseel. An. I 696, in g. plag. 3 contra calculum differentialem nonnulla dubia movit, & hinc in ME, Infinitorum A tilia. A. I 69 S, in 8. plag. 2o, Tab. a IJ methodum aliam substituit; sed non modo talBNITI U s atque B E R N O U L L i u s in Actis Eruditorum An. 169 , p. 3lo.
I 697, p. 123 & seqq. , verum etiam Cl. J ACOBUS HERMANNUS, nunc ' Mathematum Proseor Francolarianus, in Responsione ad ista considerationes secundas, Basilea, Anno II , in 3. splag. q. iisdem abunde satisfecerunt; quamvis memini, quod hic LEIANiTIo non ex asse sati fecerit, quod quantitates infinite parvas tanquam entia realia consideret, cum tamen non sint nisi modus t
quendi, qui exhibet, stylo Juviano,
tolerantur vera, quemadmodum clarissime docui in Ontologia, in qua realia ab imaginariis ubivis discrevi. Analysi tamen infinitorum Nisa
--0tiana in rem suam uti norunt intelligentes. BERNI ARDus DE FON
TENELLE, Λnno scit. i is, quo primum haec Commentatio edita est. Vide infra , cap. VI. s. iri
64쪽
op. IV DE SCRIPTIS ANALYTICIS. si
TE MELLE, Academiae Regiae Sese n. tiarum, quae Parisiis floret, Secreta rius, idiomate patrio An. i 717, Parisiis in . reg. Alph. 3 , plag. 3, Tab. I) edidit Elementa Geometriar infinitorum Edemens uia D Geometris desin itin, in quo potissimum sibi propositum habet, ut calculos hodie receptos ex ipsa notione infiniti deducat. Considerat vero, quemadmodum omnibus fere Mathematicis solenne est, infinite magnum & infinite parvum Mathematicorum per modumentis realis. Satisfacere intendit the
ria sua iis, quibus Analysis infinitorum moderna suspecta videtur, ut adeo hic loci commemorari debuerit
s. 3q. In Actis Philosophicis Anglicanis pro mensibus Septembri &Getobri Anno i o 8, editis scripserat IOHANNEs KEILL, inventorem Arithmeticae fluxionum, sine Omni dubio primum esse NEWTONUM, candem tamen postea; mutatis nona, ne & norationis modo, editam esse a LEis Ni Tio in Aetis Eruditorum. LEIANI Tius, cui haec Acta miserat Cl. SLOANE, tum Societatis Regalis Secretatius, in litcris d. q. Ma tu An. 171i datis, de injuria sibi illata conquestus desiderabat, ut KEILLI Us publice testaretur, non fuisse sibi animum L EI BNITIO imputandi, quasi alienum inventum sibi attribuo rit. Enimvero Κ E IL L I U s in epistolla ad eundem SLOANIUM data,
quae primum scripserat defendit &
ostendere conatur , quomodo ex Newtonianis sua deduxerit. Cum candorem suum jam apertius, quam ante oppugnari existimaret LEIa-M ITI U s, sibique parum convenire arbitraretur , ut provectiori aetate post tot documenta vitae eum apo logia defenderet ; in literis ad SLoANlUM d. as Decembris An. ITII datis , aequitati Societatis commitiatebat, annon coercendae sint vanae
de iniustae vociferationes, quas ipsi Newro No improbari putabat confisus cundem sententiae suae libenter daturum indicia. Iussit Societatis m numenta antiquiora consuli & Sociis aliquot in mandatis dedit, ut in eam rem inquirerent & quae in scriptis
antiquis invenirent ad eam, una cum sententia sua, referrent. Hi pron unci, runt, NEwTONUM esse primum inveniatorem, nec KEILLIUM inventum eidem
vindicantem injuriam fecisse LEia-NiTIO. Iussu adeo Societatis Regiae in lucem editum est Londini I Ia, in . splag. iu) commercium Diu licum D. Jo HANNIs COLLIN saliorum de Analysi promota , & per Europam inter Mathematicos distributum. Continentur in eo excerpta ex literis, quorum autographa co
servat illustris Societas Regalis , una cum Epistolis NEM TONI atque L EI BNITII, quae jam apud WAL-Lis1υM Tomo tertio operum leguntur , Tractatus de Analysi per aequationes numero terminorum infinitas
65쪽
sa DE PRAECIPUIS SCRIPTIS MATHEMATICIS, &e.
Iae LEIANITII adHANsSLO AME& Κ Ei L LII responsiones ad easdem, de quibus modo diximus, & Relatio ac sententia Commissariorum, quam
modo retulimus. s. 33. LEI BNITI Us tunc temporis Viennae in Austria degebat, nec Commercium epistolicum ibidem vi- ldere ipsi contingebat. Cum igitur eκ lipso per litteras quaererem, num idem in Aetis Eruditorum recenseri & quaedam ad ipsum reponi consultum judicaret; consultius ipsi videbatur, ut charia quadam volante, iuppresso loci ac Autoris nomine, publico signuficaretur, ipsum esse Viennae nec Commercium epistolicum vidisse , atque ex litteris JoANNis BERNO ULLI
excerptum publicaretur, quo rationes contin bantur , cur inventum
calculi differentialis ipsi dubium reddi minime possit. Inde ansam arripi bal KE iLLius, cum in Transactionibus Anglicanis, tum in Diario lit rario quod Hagae Comitum prodibat , paulo durius de L E I 8 N I T s o atque BERNO ULLIo scribendi. Quamobrem cum L EI B N I T I o limites modestiae tran redi videretur, a se impetrare non potuit, ut ipse responderct. Scripsit tamen sententiam suam ad amicos, ad quas ejus
literas NLwION Us quoque respondit, tumque apparuit, quae a KEILL i o dicta fuerant, consentiente &approbante NE vroNo prolata fuisse. Epistolas hasce L E I A N i T II atque
bl E is T O N I idiomate Anglico cum excerptis nonnullis aliis Hisoria si xionum suae latine conscriptae adjecit Jos Ep Η us R A PHSo Ν , in qua originem & progressum hujus meth di brevissimo compendio exhibere intendit. Prodiit Londini III 3, in A.
plag. 16 . Quid sibi proposuerit
Autor , ipse in praefatione monet, scilicet inventiones praecipuas in hoc genere primis suis autoribus speciatim asserere & vindicare, & inprimis D. NEwTo No inventori longe & tempore primo, & praestantia inventionum praecellentissimo, & aditum patefacere tyronibus ad haecce facilius& explicatius, adeoque ut cuivis imtroductionis loco ad N Ioniama, Che Mana aliorumque inventa & co
gesta in hoc genere inserviret. Si quis historiam Analyseos infinitesimalis conscribere vellet, ut origo &progressus paterer, ac unicuique quod1uum est tribueretur; illi multo mari jore studio ac solertia inquirendum
esset in ea, quae a tempore CAVA LERII usque ad praesens Geometris fuere edita, & accurate determinanis
dum , quantum unusquisque ex inventis alterius sibi notis vel proficer potuerit, vel actu profecerit: ubi certa a probabilibus exacte distinguenda. Sed alibi in Logica de historia scientiarum & artium mentem nostram aperuimus & uberius expli
S. 35. Controversia haec de inventore calculi disserentialis postea
magna animorum contentione agi
66쪽
33CU. IV DE SCRIPTIS ANALYTICI s.
tata, praesertim inter KEILLIUM &JOANNEM BERNO ULLIUM, de qua inprimis legi possunt Acta Eruditorum Lipsiensia. Nostriim jam non est eam definire, cum discussioni hic non sit locus, sine qua definiri nequit, nec hoc nobis sumimus. Neque opus est ex Actis laudatis huc transcribere, quae ibidem legi possunt. Nos ven
ramur merita N E T G N I, veneramur merita LEIANITII, BER-N O U L LII, aliorumque , aequum
existimamus, ut suum cuique tribu tur, & gloria, quae dat vires praeclara agendi, excitentur magna ingenia; in aliorum merita extollenda proni
sumus: principiis tamen Philosophia moralis adversum judicamus de laude
altercari, nec ulla nos autoritas movebit , ut altercationibus istiusmodi calculum adjiciamus. S. 37. Anteqnam igitur recensioni praesenti Autorum colophonem
imponamus, monemus curvarum deis
scriptionem plurimum promovisseCOLINUM MAC.LAURIN, M, theseos in collegio novo Abredonens Prosessorem, & GULI ELMUMBRA ILEN RID GE, Ecclesiae Anglicanae Presbyterum. Edidit ille Londini An. 372o, in plag. Is ,
Tabb. ra Geometriam organicam, sive Deseripitonem Linearum curvarum uni. versalem. Docet in eadem, quomodo lineae secundi, tertii, quarti tandemque ordinis cujuscunque describantur,& ubi ostendit,quomodo lineae omnium ordinum altiorum Ope linearum ordinis cujuscunque inserioris describantur , simul descriptionem Curvarum organicam N tonianam demonstrat. Plurima hic reperies ad Geometi iam sublimiorem spectantia. Alter horum autorum, Londini 17 33, in Φ. in publicam lucem emisit Exerincitationem Geometricam de Desriptione Linearum Cumarum plag. Io). Tradit primum descriptionem curvarum primi generis, seu linearum secundi ordinis, deinde vero descriptionem Linearum cujuscunque ordinis ope Linearum ordinis inferioris& denique descriptionem sectionum
conicarum ope plurium rectarum circa polos moventium. Divei se tamen sunt ejus ilicoremata ab illis, quae tradit prior,& plura hisce etiam majora promittit in una aut altera exerincitatione post paucos menses edenda : Nobis tamen huc usque, praeter eam quam hic commemoramuS, nullam videre licuit. Utiles sunt des criptiones curvarum generales ad Theoriam Curvarum condendam ,
qualem adhuc desiderari supra S.I9, c. 3 monuimus. Quid enim tribucndum sit definitionibus geneticis, vel ex θωυ Geometrica HONORATIFA B RY , e Societate Iesu, intelligitur, Piae Lugduni Ga orum in gratiam tyronum edita An. I 669 , in a. Alph. I. cum figuris multis in solio excusis , & cui accessere tria opuscula , nimirum de Linea Sinuum se Cycloide, de maximis o misimis centuria se SPVyis Trigonometria
67쪽
s DE PRAECIPUIS SCRIPTIS MATHEMATICIS, &e
Absit tamen, ut cum Antoribus In quibus praecepta calculi explicat Anglis, quorum Tractatus hic com- & exemplis quibusdam selectis illus
mendavimus, aequipares BARTHo- trat, cum istiusmodi libellus adhuc LOMAEl IM T I E R I , Florentini, desideraretur. Post obitum Autorisua arcana Geometrica detegenda aditum, novam editionem dedit JORANNEsqui Beneventi IIo 3 , in q. plag. I 3 , CLARRE, Regi a sacris ordinariis, Tabb. 1 & APOLLONtuM ac SERE- quae sub titulo: An In turun of NUM Promotum, qui Neapoli r 7o , in xiens, Londini An. I 726, in 8. reg. . plag.s, b. I lucem adspexit, ubi plag. I 6 2 prodiit. In eorundem sectionum conicarum graduum stipe- usum L TR Evi GAR Sectionum coni-riorum genes in tradit. A tyronibus carum Elemenia methodo facillima tamen ea legi non inconsultum est , demonstrata edidit Camabrigia An. antequam ad sublimiora Anglorum I 73i, in reg. Alph. I, plag. I, invcnta pedem promoveant. Tabb. aen. Ia . In compendium mi s. 38. Coeterum multa ad calcu- sit Tractatum analyticum de sectioni. Ium disierentialem & integralem spe- bus conicis Hos PIT ALII, in quo ctamia peti debent ex Actis Erudit methodus genetica cum analytica con-rum , ex Historia & Commentariis jungitur, ut in Geometria & Algebra Academiae Regiae Scientiarum , qui vel mediocriter versatus praecipuas quotannis Parisiis prodeunt 8c sectionum conicarum proprietates ad- telodami recuduntur, ex Transactim discere possit. Addidit nonnulla, quarnibus Anglicanis , ex Miscellaneis in Hos P I TALIO desiderantur, sed Berotinensibus ,& Commentariis P ad Principia Philosophiae naturalis tropolitanis, de quibus singulis su- mathematica intelligenda requiruntur. pra diximus g. 36, & seqq. cap. I . In Italia vero FRANCisCUS XAvERl Us Inter Algebra istas inprimis quoque BRUNETTI, Sacrario Pontificis Ma- nominari debebant IOHAN. F A UL- ximi CLEMENTIs XII. Praefectiis, sub
HABE Rus ex textore Mathemati- titulo : Dest' intimetica commune ecus insignis, cum quo per aliquod eissa Traiiaso, seu Tractatu de Arim- tempus egit CARTEst Us , cum Alge- metica communi & speciosa, Romahrae vacaret, & JUSTUS BYRGIUS A. 173r, in . Alph. I, plag. II, WiLBELMI Hassae Landgravit Mecha- Tab. 1 in Introductionem edidit ad nicus, sed illius scripta perpauca, hu- scripta arithmetica & analytica intelli- ius nulla videre hactenus licuit. genda, in quo praeter Arithmeticam, s. 39. Coronidis loco adhuc ol, Algebram quoque & Analysin infin, servamus, in gratiam tyronum idio- tesimalem recentiorem perspicue eXmate Anglico Institutiones fluxionumiplicat, ut adeo plura in hoc opere re edidisse HuM pHREDUM DITION, periantur, quam titulus promittit.
68쪽
S. I. TR7gonometria in gratiam1 Astronomiae primum inventa : unde PTOLEM Eus sub initium operis sui Astronomici tantum hujus doctrinae exponit, quantum scopo suo sufficcre visum est, ct recentiores Astronomi passim institutionibus Astronomicis Trigonometriae praeceinta praemiserunt. s. a. Magis hanc scientiam excoluit JOANMEs DE REGIO MONTE in Libris quinque de Triangulis omnimodis , An. I 6 , conscriptis, &Norimbergae, mortuo Autore, a SCH
NERO M. I 3 3 , in fol. a Alph. II plag. editis. Idem quoque Canonem Sinuum novum condidit assuinto radio pro unitate, eoque in fractiones decimales diviso, cum ante idem in 6o. scrupula divideretur. Immo ipse primum radium sumebat εο & no nisi in fractiones decimales subdividebat: sed cum animadverteret praestare in calculo, si sinus totus si I, c nonem suum resormavit, aut novum potius condidit. Canon Sinuum ad
radium 6 Co conitructus subjungitur ejusdem Tabulis Directionum Prosectionumque, de quibus in Astronomia dicemus. Eum in plerisque kquitur CLAvius S. a , c. IIS. 3. Coonem Sinuum ad radium IO OO Ocram o & ad dena quaeque scrupula secunda Quadrantis supputavit JOACHIMUs RHETlCUS,
quem, mortuo Autore, una cum Sinibus primi & postremi gradus ad cundem radium & ad singula secunda
num I 6l3. in fol. 3 Alph. 3I plag. , qui adjecit principia Sinuum ad radium IOCO O OO supputata & sinus decimorum tricesimorum & quinquagesimorum quorumque scrupulorum secundorum per prima & postrema 3s scrupula prima ad radium
loO OOGM COCCO O OO. Hujus Canonis usus inprimis est in comrigendis Tabulis Sinuum atque Tangentium vulgaribus. g. q. Multum nimirum Trigonometriae perficiendae incubuit RHETi-CUs, Mathematum Prose r Witte-bergelisis, sed qui relicta Prosessi ne ad C o p E R. M I C U Μ prosectus S apud eum egit: quemadmodum ex Opere Palatino de Triangulis apparet, quod ab ipis coeptum consummavit L. VALENT IN Us OTHO, Prin.
cipis Palatini Friderici IV Electoris
69쪽
s6 DE PRAECIPUIS SCRIPTIS MATHEMATICIs, M.
Mathematicus. Prodiit An I 6i6, in fol. ii Alph. II plag. . Continentur in eo l. R H E Ti C I libri tres de fabrica Canonis doctrinae triangulorum, & a. ejusdem liber quartus deti iangulis globi: 3. OTHON is libri quinque de triangulis globi sine angulo recto: A. prolixus Canon triangulorum.
S. I. PITI SCUs vero & ipse Trigonometriam egregie illustravit editis quinque de eadem libris An. I 399, quorum editio tertia auctior prodiit traneos An. r6II, in 4. a Alph. Is .
plag. . Libris istis subjicitur Canon
Sinuum, tangentium & secantium una cum libris undecim, in quibus trigonometriae usus in solutione probi matum Geodaeticorum, altimetricorum, architectonicorum, geographi corum, gnomonicorum & astronomicorum ostenditur, quae a nobis suis in locis per eandem soluta. S. 6. Non minus commendari meis rentur WiLLEBRORDI SNELLII domina Triangubrum C mmca libri quatuor , quibus Canonis sinuum, tangentium & secantium constructio, triangulorum tam planorum, quam sphaericorum expedita dimensio breviter ac perspicue traditur, una cum Canone Secantium. Post mortem Autoris eos edidit MARTIM Us HoRTEMsius, Delsensis Lugd. Bat. I 627, in 8. plag. 29 & tractatus problematum gcodaeticorum S sphaericorum adjecit, quibus utriusque Trigon metriae usus edocetur. S. 7. An. IS9I, PHILIPPUsLANsa ERGIus edidit Geometriam Triangulorum, quae Anno 1663,AIAE deIurgi in se dia in fol. plag. I I auctius recusa & primum inter προra ejus locum tenet s. 26, c. I). In eo Trisonometriam tam planam, quam sphaericam, & constructionem sinuum atque tangentium perspicue explicat, quemadmodum jam secerat GEORGlus PyRBACH lus , Praeceptor REGI MONTANI , Professor Matheseos in Academia Viennensi, qui in promovendo Matheseos studio plurimum operae collocavit, &de cujus meritis plura dicemus in Astronomia. 6 8. Insignis ad Trigonometriam accessio facta est, Logarithmis a Io. HANNE NEpERO, Barone Merchistonii Scoto, in eandem introductis. Prodiit Mirifici Logarithmorum Cano. Hi deseriptio ejusique usis in utraque Trigonometria o omni Logisua mathematica explicatis, Minburgi I 6I4,
rente mortuo, recusem est opus auctius An. I 6 I9. Accessere nempe tractatus aliqui de togarithmorum constructione posthumi. In eodem Opere continetur regula generalis facilius solvendi triangulorum sphaericorum rectangulorum casus omnes,
cui similem nos quoque dedimus in Elementis nostris. Caeterum logariti, mi isti ab iis, quibus nunc utimur, sunt diversi t supposuit enim N E- p E R υ s in prima eorundem com
70쪽
structione togarithmum Sinus totius seu radii o, ut multiplicationem &divisionem in Trigonometria plerumque prorsus evitaret, nec additionem vel subtractionem substituere opus habereti f. s. Canonem NepERI ad sin. gula minuta prima quadrantis construistum ad dena secunda extendit
ticus Electoralis Brandelaburgicus,& cum Canonis tam naturalis, quam artificialis constructionem, tum Trigonometriam utramque & quidem sphaericam juxta NE PE RUM explicavit in Trigonometria, Colonia An. I 6 2 y, in edita constat liber i Alph. Iaplag. & Canon a Alph. II plag. . Multa continet lectu digna, praesertim quoad constructionem Canonis& praxin Trigonometriae sphaericae. g. ro. Postquam KEPLERus hoc togat illimorum genus a JUsTO BYR-cio supra laudato S. 38, C. inventum, sed illo reprehendente in R dolphinis f. ii, in privatos tantum usus reservatum , ad Astronomiam transtulerat; ipsius gener J ACOB Us BARTs Cplius Canonem URsINI reduxit, resectis tribus ultimis cyphris,& particulam antilogarithinorum exactiorum ad singula bina secunda, Τabulamque logarithmorum indicis prostaphaereseos supputavit atque Heptacosiadem Teplerianam ad singula scrupula secunda dilatavit. Hastabulas, sub soceri KEPLERI aucto
earum usum in calculo Rudolphino insignem sub titulo : Jov. KEPLERI& IACOBI BARTs Curi Tabuia
Manuales Logarithmica An. I7oo,
sEΝsCHMID, Med. D. S. II. Ex consilio NE PE RI Iogarithmorum formam immutavit HEN-RIC Us BRI solus, Prosestar Geometriae Oxoniensis, ita ut togarithmus unitatis fieret O , quemadmodum nos exposuimus in Elementis Arithmeticae cap. 8. Construxit Ca-nonem Logarithmorum numerorum vulgatium ab I usque ad a oo oo &a so ooo usque ad Io oo oo , quem in Arithmethicae Logarithmica una cum methodo inveniendi logarithmos &usu corundem exhibuit An. Icta , in sol. Sed mox Guri An. I 628 , in
numeris minuit, lacunam intera oo oo & so ooo explevit, ut Ioci logarithmorum chiliades exhibuerit, Canonem triangulorum seu Tabulam sinuum & tangentium artificialium ad radium Io oo oo oo oo oo & ad singula scrupula prima quadrantis adjecit, in descriptione vero Briggiana quaedam hic illic immutavit, quaedam omisit, quaedam adjunxit. Idem postea
An. I 633, Canonem sinuum atque tangentium artificialium extendit ad
singula dena secunda & sub titulo Trigonometriae artificialis seu Magni H Canc,