De literis libri duo, qvorum priore nativa pronunciatio asseritur: posteriore sophistica confutatur, avtore Jacobo Matthie

121쪽

ram i

Liber Primus. 93

cepti Vam homonymiam ostendam, gura cum nomine , consonanti huic pro pyia,necessaria si

Mi nemo hac seni de consonante hic Ggitavit ita etiam defigura consonantis nemo cogitavit Grammatica qPIdem Graeci recentiores vocalem hic, consonam, Uant tamen non agnoverunt,puncus qUae vocant Drare eos discernunt ut υλει, ei πν Sed distinctio per Gram cruor es com modior esset

I Atini hanc consonatem, ante poss

vocalem proferunt. Et ante vocalem

122쪽

94 Literis

quidem consonantem esse,partim consueniatur 6 docent partim negant aν dubitant.

ante.

' Avante vocalem, partim filabam inchoato partim consonantem sepultur. Sando si ibam inchoat, consonantem effetatentur: sit orab Aeolibi didicere, ut in adum, verbum vis, vola, vultω era ,navita is hic Latini quidam moret eoiam , etiam figuram ct nomen huic

consonanti tribuerunt. Priscianwpag. II. vero loco consonan

tispo ita, eandemprorsu in omnibi, habuit apud Latinos,*Pam apud Aeoles di gammai inde ei a piari s hoc nomen datatur, qvod u Aeoles habuit digamma,id est et ab ipsi voce proferisum te- se Varrone es Didymo, i id ei nomen esse octendunt, pro quo Caesar hanc guram scribere voLat CFodquamvis illi recyo L imes tamen consuetudo superavit. Haec Priscianm. I idem etiam alii tradunt.

123쪽

Liber primus. 9s

Terfnriani in ribit Versa vice,si sit prior , sequatur illa: Cum dico , vides contulit Psonum priori. Ast ipsa manet tempore, quo sina

bat ante.

Vocalibus hoc reliquis praedita

servat, Vt vade,Veni, vota reser teneto vul

tum.

Unde Aeoliis litera fingitur digam

Quae de numero sit magis con nantium Vocalis in istum mage quam versa sit usum, Hau ergo yllabam inchoans Gramma cis Latini consenans est sicut Aeolibus.

lem, consonam sequente.

I crdum vavponitur inter consonante quaes abam inchoat ocalem in eadesyllaba seqPentem Consonans Ut fraece-

124쪽

s De Literis

dens ea fere , vel G is hic si P prismopro C siribebat olim hodie etiam sin-

bitum De vi antem .,Dari ae opiniones erant. Piaris vocalem seputarunt. Diphthogum tamen hic non fecerunt. Tintilianus ab II cap. o. Duras, in

φυit, in consena, Dias facit, quae ad comungendas demum bisubiectis vocales,

titilis est, alias supervacua uties'os G umscribimus. Sic Cr Terentianube

Namq; ix missa super ti, simul mugit stibi, Syllabam non editura, ni comes sit

tertia

inaelibet vocalis, illis hoc & exciri plis proba. Namq; equos Vel aequor, questus aut

aquam scribimuS. Et queo 'vereia,quercusci quater, a praedita est. Sedaliter Prisitain pag. S. si vero, ait, propter nihilaliud cribenda videtur esse , nisi ut Hendat eqPensi, ante vocalem,ris eadem 'baba possitam perdere vim laterae.

125쪽

Liber Primus. 97

e si uis adeo navis , Pesco seius, Haec sciantu Abi quasi in silebras haerere vi

detur.

Verum contra Priscian ententiam, hoc etiam, confinantem Oeprobat primum argumentum causis scientis. Si enim proferas voces eas, 'Pa recitat mi anus: iles astas, in pilam, gVis,ori , --dem avis, es fvetus essenties labrum inferius dentibus superis admoveri, cum, in iis vocibus profertur Deinde aliarum coasonantium exemplum ragatur. Nulla enim consonans ideo naturam abigenus consonantis mutat. Ei 7νitur aliam consinantem in eademi Laba. Consenantes quidem. oplures in una o aba concurrunt, eo magis altera alteri cedit orsis acco nodat Stantilia tamen consonantis naturam amittis. Siculo consonans omnis vocali,

126쪽

ρ De Literis

commodat, ct pro voces, quodammodom: tat se tamen consonans esse non risinit Tod vero adhunc locum attines Priscian hoc locos biparum Mare videtur. Hult enim, in 'Vusemodi vocibis vocalem es es tamen af rmat eam amittere vim υocalis es o onantis. Id es, nec voca-Dm,nec consonantem esse ri, est manssa contradictio perinde ac i diceret mo caluo non es ocalis Dein e alteri momnino membrum falsum erit. Nams δε-

Hremo, alibip .R. . . mat Priscianw,bin e Vi mori vocib quibusdam. sonum habere liter Graecae 8 ilon,id es,vocatis,in his dicitombub mae pvis,quae pinςVesan UIA in a. Rerum hocprimtim ab altero loco discrepat Abiae Srmat cimitteare imo vocalis o consonantis. Si enim sonat,ut, iton, am vocalem, nate nec Immoratu ararittit. Deande hoc ut apum repraehendietur. NeqUe enim vocalem apsilonse consonantcm avsonat. o caliger lib. I. cap. S. Eu quoque, inquit,

fuissem

127쪽

falsum erit, quod veteres prodidere cumposii vel Epraecedit aut e ni caveae Graecae vocal P vim obtinere . N De enim iugum sonum imitemgerat. Si enim ita esset, Graeci ipsi non tam laborarent. Haberent enim ad anm, si am literam:

scriberenti Tam Nodapudnos es' intus. Sed ipsi se scribunt, O PAT OiEt pronunciationem iliam, nulla modo posisunt assequi Ergo hoc ab etiam contra Priscianum consonans sy. Nes obstat, quod et et post liquescat,

neφUepositionem actat, ut in aqUM FU Bqυiam,ali Vis Nam eadem ratione Lliquescunt, cum ponuntur post aliam conseia nantem,ut Inpatris, tias. N De tamen propterea comisantes non sunt, aut esse dea sinunt.

calem.

VAupos vocale in primi mediis 'c

labis vocum Latinarum,freqVentius

es, consonaste ente semper positionescit. ut a Io,habrio, riu, Erie. In ultimis

128쪽

io De Literis

in errore versatisiunt,ex φνonem e explicare potuit Prisciam cpvides cim his nonnullis,debo veritatem ex parIeolfecit. Sed idem, cum altas omnibi Graeco m opinio ne se a toritate fascinam, de consonanse, hoc loco nihil viderepotuit. Omnes enim hic vocalem se putarunt se inde diphthongum aues eu Graecorum more fecerunt. Hic ititur a tamentum Prisciani, quo Io consenantem esseprobat de ametiam Iocum habet ias nobispro antoritate Prisciani erit. Nam utriusive liter eris Iodes vj,eadem hic ratio est se idem υψibus Seio Titii jure od consonans in eodem suoque vaU Andeo Prisciam1 ag ρ. ea, quoi 2busdem naturae iteras,condiungu. pq aast. Non mirum es inquit consonantem an vocalem tra ire cum v qvos idem patiatur. Sasi dicat si vo adgenus moralis se consenantis attinet eadem sutriusis literae ratio. 2vidergo Pridiciamuri Iodait Iod,in Urit,

129쪽

Liber primus. IOI

'ci, pvit,in vocatimis Pompeν, ustem nonpotin cum vocati in unam syllabam coalescer balare si co consonantis accipiatur. Haec Priscia

post vocalem 'on potes cum ea in una VLIabam coah per ins consenantis loco a cipiatur. Coalescit autem consonans igitur

Fod guti alibi a Prisciano scriptum

est: vadi post vocalem siriti nonpost animadvertendum est Passum est enim pag. I. v, ins ut, id es'. digamminin mes abae inveniri non potest unde cum antigis AF pro AB scriberent mutata es Fini scriptum AR Hec Priscianti parum recte Potrarat enim aeque an vela cribi orproferri atque Γ: Sicut scribitur heυ,aut laus. Et pag. H. Vinclyti,consenam ante consonanteponi nonpotes se proinde Apro, conses nante, raptum est,in voce Hebs. Est enimc s, quasi caelestium vitam ducens. Haec Priscianus itidemstarum caute. Nam pol in op Hresseribio proferri,a ν h i,ct Graece βααλ cς Prisciano ergo recti indicanti, seria Oct vocalem con-snans est.

130쪽

o De LiterisDE FIGURA APUD

Latinos.

ram olimproposuit ab Aeoli sissem piam vel . uisupra ex Pris diosum B. Maliger lib. I. cap. o Auram V proponis,s eam in nonprobavit. Petrus Rami guram k vel proponit.

mam ex ipso usi sim it T pographi, ait

ιn scholis,nonnulli tacito consten ι, figuramma confiniae, hanc nempe , pro digamma illo Aeolico, duxerunt se gura videtur aptior propter a Vnitatem, cum vocali uro certe jam nobis, uatior Das Uod ii am pridems aserat: -sus tactim probavito negligendum non arbitramur. Haec iste . Sed hanc guram etiam Germa

pant Sedante vocalem tamen Heca tem

gura omnium commod ima videtur,nampropter cognationem, cum gura Grae

Theologus idam Gallis, magni nomi