De literis libri duo, qvorum priore nativa pronunciatio asseritur: posteriore sophistica confutatur, avtore Jacobo Matthie

131쪽

Liber Primus Iog

eri Ram consilium laudat: vo pro Obm consonantibus, duas novassiguras ictv proposuerit: sed facium nonnihili ro Mi modi si gura vocalis Graecae psilon: se ficium etiam Ra- probari pose, hincentesigipote 8. Haec ergo in fus consonantisflgura n lingvam Graecam Latinam ct tias ueris Latinis utentes,rem se commode sumi potest ante pon vocalem scribI.

DE V IN LINGUA

Danica.

DAnica nostra lima praesertim Cim

brica,=nultum hac consonante utitur. Tare se hac Hur magnopere indiget Ravante vocalem es ut aes stilia ex cubiae vae floridiu, via intelligentia, id amplu vasim et od madidus. Et consena praecedente .utflor niger, ater. His de mutier quo carbo hvas acutus, het idagm. Ra post vocalem, ut ni agricultura anten efer β v oculus Saepius autem acti praecedente consona. ut avn corvin,

132쪽

Io De Literis

ε idampraesertim Apograph in lini Germanica,o nostra, vocalem se consonantem hanc, distin uni guris, o simplicis or dupliciis. I ali hodie huic consonanti libenter'

ponunt Ginitio dictionum. JoDianus de asiratione lib. I. ubi hanc literam vocalem se putavit riti inquit, Id odium literan apud Latinos iussu ungatur iterae amante vocalem,in prima dicitionis stilaba sed ut in meaea, vilan eo,ais inibima dictionis yllaba,inprudiis eo deventum esti

133쪽

Liber Primus. IOS

ut omnis Italia non paucas suidem dictiones haheat i a Gue se i incipientes. I svotidie nobis in ores ardia se pro custodia sepro excubiis tis nomen multoruetiam oppidorum eis D terra proselgoror quod licet Latinum, tamen corruptum a fare e volare, esse alterius o Gω- dictiviterm u. Si φυod artus Heronensis oritis vir,tamen in hoca multitudi/ne non dissentiens, nomini suo, quod Romanum est a Varo enim,sυ malas arrio,st Varinus pcnebasemper, armuscribebat. Haec Iovianus.

COGNATIO V.

V cum H cognataeu Prisciant pag. M.

Sciedum, inquit, quod hoc Dym Aeoles idem ubis loco astrationis ponebant F ἀ- mmmau mugientes strum seritatem.

Nos a,tem in multis qridem, non tamen in omnibus illosequimur. ut cum dicimu vG sera,vi vestis. Et ante Priscianum Terentianus suoque docuerat heserum veserum venetos, ve

134쪽

to De Literis

Terentianus

Nominu multa inchoata literis o calibus Aeolicus usus vertit,& digammon praeficit. Aeolica dialectos autem mista est I

talae.

Hesperum cum dico Graece, vesperucognominat, Uin α sic vesta facta, vestis si h dici

tur.

mos Homerus dixit E ετὰς, ille ve

V quoque vocalibus Graecis praepo

nitur,

Um cst multis in usu magis poeticum est .H' enim nativa vox est, ille ver hoc dictitat Et viola flos nuncupatur,qVem Grae

ci vocant ιον. Donaim FVog in locum Andriae T renatianae Ex ara verbenas hinc sium ver

135쪽

Liber primus. IOI

LEI velo Mabro inferiore medo, extorioris parte , dentesctores arctiusprea mente per dentes se labi oras, copiose effla

tur, ut

Forsit talain Priami fuerint quae fata

requiriS. Hanc lueram Terentio cum primam

Amivocalem fecisset sic de ii 4 Imum superis dentibus deprimens labellum sit rit Spiramine leni velut hyrta grajavites:

Hanc ore sinabis: modo quae locata prima est. Φῖd: Adversa palati supera premendo

parte:

et r. Obstansque sono,quem ciet ipsa lim

Ilstr. Validum penitus, nescio quid cogit

Iria Cape a,in Linquit,dentes labrum infruius res rim deprimunt. Tigura apud Geoles, ut T ante dictum es proxime consonantis .

dam iraducta es a Latinis.

136쪽

Ios De Literis

Priscis I. Metiqvi Komanorum, Aestis, en entes, loco as rationi, eam ponebant Habebat acutem haec Phlera, huncΡ-- Vem nunc habet et , loco consonantis posita inde antiqui a pro ab scriberest ham. Sed quia non potest ab, id est, digamma insine Labae inveniri ideo mutata es Emi si ilum quos pro sibilum teste Nonio Murcia de docforum indaginei,dicebant. Et g 7. Aeolicum di ni ma, quod apud antis' imos Latinor Aeandem vi qua Apud Aeolos,habuit Eum autem prope seni φ m nunc habe, igni cabat Deum asseratione . Sicut etiam apud Deteres Graecos

Pro Grη. Me nunc q&ogν in Graecis nominibus antiqVam si rapturiservam pro φ, ori ponentes, ut Orph s, macton. ea vero in Latinis placuit verbas, pro phin cribriu ama, Elurifacio Loco ad' um Adamma pro consonante, nodco

gnatione ni videbatur a ni esse digam

Et vopos, locum c Graeci apud nos

137쪽

Liber primus. Cu

identur abiem Graeci, sium massori natu es pleniori siritu pronuncias , ρυam Latini P. Cridian jkanu lib. I. cap. LGrari,inquit,ita astrare haec solent: utro Tundam Cicero, res em, IVlprimam et D literam dicere non posset,irradet. Diomedes aliam interso c disserentia facere non videetur Nisi quod in Latina voce,ph in Graeca adhibeatur. Hebraei hunc num vel non habuerunt vel abve eleni, expresserunt, ut hodie. Germani propter cog tionem , perpo

ram pro Uribunt: proserunt. LABIO LABIALIS.I Abialis uni tibi sic fuit Seqvituria bis utriusis Ea sigin labii utrici compressione formatur Ande ornarabiti magis

138쪽

iro De Literis

resnat, abiolabialis Hripores plex es,condi ad fluaria Ofuga, Vae comparem nosimilem habet in modiis sva labiis nascitur ut Pess.

P, be PE e mediis labiis arctim com premis erumpit ut Aeneid. a. ferbi. Barbarico postes auro,spoliisque su Hanc Terentianus sic describit

altera contra

Pellit sonitu de mediis foras labellis. Hebrae hanc con antem Sotira nonominest exprimunt Ande et Hur, pi Grae cum se Latinum fari An s.

B, EB e BE, labiis mediis levius coma premis,intu quasi continetur Aeneid. a. Barbarico postes auro spoliisque smperbi. Terentianius eam describis Nam prima per oras etiam labella figit: Velut intus agatur sonus. Hebraei hanc lueram gura et, nomin Beth exprimiit. Vnde gura inversis G

139쪽

, si ii ii

Liber primus. III

cum Betha Graectim tem β, ut Latinum Beroferendum est. ut Cratini locus sie, ex ooum balatu βη ii, demonserat Graeci vero recentiores, vitiose pronunciant,ut v consonantem.

COGNATIO P

P mutatur in Rut urri in pro Pyrrhus, mintilianus lib. I. cap. s. Sed B Vos in is cum aliarum dedimu ahq ando.&n e Byrrhus pro Pyrrhub eis. Haec illa. Et B contram P mutatur Sic non esprosubpono. Sic cum in themati, verborum in b, praeteritis fere mutatur in P. Priscianus libro

πῆ . Priscianus eo loco, ubi mutationis cavsamgeneralem euphoniam adducite re cyius autems'eciale propria,ex a nitatenterarum,attulisset ut primo libro posuit. Hinc etiamfltius scripta interdum At remen sonat. CFintilianus libro I. ri, inquit olet inscribendo praepositiones, num qνc unctae efficiat, an sue Reparatae,

140쪽

II De Literis

observare conveniat ut cim dico, obtinuit. Secundam enimia lateram ratio poscit,aν- res magis audiunt P.

B privatim transiit in t serio ossicio, sus o sic brugis prosti is olim fuerat. b.

lib.I. cap.s in v ut aufero in Git Aggero, in hii loco nuintiliani citato. Belenapro Helena more Priscianuspag. M. B item in Gut occurro fisccurro Demones unde apud Fabium es lib.I. cap. s. Nec non eademserit,ex duesio, bellam Ande duellios quidam dicere si sint bellios. Haec illi . Item in Rarripio, Vripio. In S, utjubeo

bus maxime resonat ut Aeneid. I. Tantae molis erat Romanam condere gentem. Terent nin sic eam desicribit, cum ter

'biam ivocale erisset: At tertia clavs,quasi mugit ore. Et alibi: Mugit intus abditu caecum sonu.