De literis libri duo, qvorum priore nativa pronunciatio asseritur: posteriore sophistica confutatur, avtore Jacobo Matthie

발행: 1586년

분량: 258페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

Liber Secundus. 1 3

dictinctionem consonantim monErat an bi tibi ρυσικωτερ' est o magis naticrae icteria aperit praesertim de partitas animalium libra cap. Id. Et de Hirio; Iacinia malium lib. . cap. p. tibi se omnes consonantes α*ωνα,ide, Mutas appetiat. Et in poetica eodem loco, indicat se non exacte de iis disserer . Nam,inqPit,de his gulatim contemplari, in MetrIct convenit. Et paulo pone Harum conto lari disserentias me tricae P. Post Platonem risioresim tiripve Grammatici praesertim, hanc cosonantium

divisionem non amplexio secuti sunt magis de nienae ini in eniti'eciebu siil,strare ducrunt. De hac ergo sic scribit Prisciani spagina varia: An septem flemivocales quae ita

proferuntur, ut inchoent ab e litera ordos nant in naturalem num,ut ι- Π, , , x. Sed abi inchoat. Mutae autem ast imcipientes in e moralem desinentes Deme iis V quorum altera ima, altera in uinitur, sta con ciunt nomina. G

nim magis es astrationis nota, quam H

litera.

172쪽

Deinde pag. ysic rursum cribri non sinantium ali sunt emivocales,al sunt Muce. Semivocalessiunt,ut piari s Latinorumpiacuit eptemfu,m,n,ris,X. Sed multu osten disti modis Musa magis, e qua post docebi-mm et, 'Volitimur in Gnecis dictionibus. Hae ergo,hoc est, em ocales, qUantum vincuntur; o libara tantum Agerant mutatas Semivocales abi sunt appellatae plenam vocem non habent, ut Semideos, αmiviros appellamuri non fui dimidiamparatem habent deorum vel virorum se qui pleni dii vel irino unt. Relisu. unt Mutae, ut quibusdam vide. tur,numero nove b, c, d, g, h, Ap p t. Erpunt vinon bene hoc nomen putant eas a cepissse cum hae vespartes sint vocis. Finesciunt , puod ad comparationem bene sonantium,ttasunt nominatae. Helut informis mune dicitur,no, Pae caretforma sed vae es male ormata. Irgi tam dicimus eum,

non ςγ penistri expers es caloris sed dii minimo hoc tilirur. Sic igitur Mutas, non esse omnino voce carent,s exiguam paretem vocis habent. Haec Priscianus. Is ergo Semimocales ta 2 ara accuratius f am

173쪽

ris i Liber Secundus. I s

natur. Cusium docIrmae summa es Semi Do catis es, φυae a vocali incipiens inst desinat, C ponam vocem non habet ut i , ny, Ax,Q. Muta es, Paesse incipiens, m vocalem desinat, orexiguam partem vocis habet. ut b, c,ris,h, , , 7 . Haec Ocbina Prisciani est. Nunc 'vidinea incommodi it videbiwm.

Prisciano igitur duplex aedferentia ad

Semivocalem iuram definiendam H ivvendam assertur nempe nomen sonise vocis magnitudo. Sed utras minus m eis. Primum enim quod a nomina fuerarapattinet,ea non siminaturalia se ab homi nibu a M. Fare indeitisium fuerarum discrimen naturale se constanssismipotes. Nomina enim, ut es gurae iterarum mu-- raripossunt. Nec in omnibuου fi Dis eisdem sunt. Et m luit a Latina omnes consonantes, se ante se postvocalem proferrip imi

174쪽

Adhaec disserentia haec eandem iIera apud Graecos Mutam pud Latmosse Ivocalem facit, utra vel, Nam eaedem apud Graecos Tia consonante incipit, ct in vocale desinit apud Latinos is a vocali incipis es in consonantem asinit. is de tinrui, NARho, item Lam a se sigma sec. Porro Priscianw, qui hoc di crimen radit in sicia committit dum contra astorum sntentiam,s Ua a vocati incipiat ad Mac O, refert. Et aeta, qνae in vocale desinat, ad semivocales Assio incommoduetia Scalia geride avfis i Uae Latinae lib.I. i.notaVIt. 69υod autem ad soni se vocis copiam Grexilitatem attinet, ea velin omnibus cons nantibu eadem ecte velita ob cura, vixit

distin 'ior observari possit si poddeprehen

di potes si omnes cosonantes eodem modo proferas,velante vocalem, ut Grearine, , te, cesse uesse, ve coe, bc, me vel post utcs, e et, en, ere,et, ec, h,0,C,e sep eb, em Ei od scianus ait Semivocalem, habere plenis vocem Mutam vero exiguam

parte voci habere,fVidisserist,an intelligi possit, nescio Tum se idem intelligi posset Si Priscianus prim funam voce nobis des i-

175쪽

Liber Secundus

o et dein gradus C parris vocis nonplena o exiguae ostra et E siniret ago oria; acere non potui nec potest QV 'Vam Ex hac ergo ob ciaritare a Ium, ut haradisinctio semper ueter Grammaticos contγρο versa fuerit Orsemper de numero G ordiane semivocalim si Mutarum dubitatumst De pvibus Grammatici certant, se ad .

hu Bbjudice lis est. Eo ipse Priscian im

dicat Semivocales,inqbit,sisnt,utpleri Latinorum placuit piem, sec. Et reliquae se ni Mute,ut Dabii am videtur, numero novem. Item: Et sisnt,t Dinon bene hoc no men putant eas accepisse cum hae 1 oos par res sint vocis. Elpag. . Sciendia tamen, vo hic FVos' erroris bibit 2 antiqvis Graecoria Grammaticis, invasit LatInos θυι φ,θ, Σ,

semivocalesputabant: nulla alia caudia, nisi quod iritus in iis abundet, inducii modsi esse verit,deberent, quos veli,addita a stratione mimocales esse rio omni carearatione Spirum enam potesatem literae non mutat unde nec vocales addita aspirasio ne,alie funt, or astae ea dempta. Acprivatim, FqUidem Itera, cum a Tearentiano es alio, inter Semivocales relata

176쪽

et se rama semivocasi acta Priscia

nu reclamavit. Miror in 7Hit,hanc inter

semivocales potuisse artiumscriptores Et tibi F multu senditur modis ut magis. Et Mutam esse aliguo et M imis argumerisprobare conaturpag 7. S. πυρ SM0 in argumenta rursum costegit se confutat Mange de causis linguae Latinae G I. GDILTam dis utatimnem breviter a bibemi. Argumenta igitur Prisciani haec fere sunt. Primum. F pro Muta Graecato phi Arpatur Sicpro τηι ἡ, V, 1, ωρ,pra F

Secundum. Nunsemivocalis ponitur ante teir, in eadem Laba At ponitur. T rtium. Nunsemivocasis antei et HR posita,commune Laba acit. At Vacit. 6 Fartum. Omnissemivocalis in medio aestionisgeminatur ut arrha, o inflamma, Ennius. Atinongeminatur in uia dictio

ne nise pro b vel ae vel velis in praepositionibus posita, cum eques diritio, ab eadem in ripit confinante ut o cto,sificio, asseritus, efficio,ifficilis, Usundo.

177쪽

Liber Secundus. 49

CFintum omni emivocalis dictionem aliquam clavdit. At Fnultim cladidit nisi sui nominas diritionem. Sextum Inpraeserit perfecto verboru, nusia illaba, veli principio vel in sine geminatur: si aes muta incipat,ut tondeo totoni, pendeo pependi. iii aba absistacgiens, geminatur,ut fusio semelli Septimum fi Ualhabesemivocassi,nisenomanis prolationem mae a vocali incipit. Se nominis prolatio,potestitem sub antiam Ilerae mutare non debet.

I cpraecipua Prisciam argumenta sunt qυibus probare conaturi Mutam esse. e. cfere respondet caliger, ut neget argumenta, vera esse, vae pro veris Fumit Prisc. Primum igitur, 'vo Priscianum seph mutam esse dicat, negat Pim 'iritu assumpto, ferisemivocalem ut θ- .us es assumpto io in P.

Secundum itidem negat Petit enim 'odprobare debet. Nams emivocalis antei et Eponitur, ut in s. risum, ut rediiculum rediicit enim

178쪽

ur ne I ultam ibi effectam haberestote T. Tod yllabam nos cit,s tam etiam com nem e cere nonpotest

qUartum,negat F non geminari. Dicitur enim ossa. I interest utrum per se an per permutationem geminetur Satis ea imgeminar Geminantur: altae Mutae: Ni obba, occa, reddo tan/ter rettulit. φVeiem GDocales omnesgemmanIur. Non enIm Euplices. Et taeteres nullam consonante mae-

Δ, Minium Negat necesse se,ut m

nla nomana semivocali Det Eantur, nec conse Pa. Si caeteraesem Vocales cur dunt nomis

179쪽

Liber Secundius. Si

nec fere caliger Ad pr ae pvaedam addi

possunt Primum enIm Prycranin non recies, ex sola Latina lini a ab Gyaeca literarum nati ram aestimat Literae enim simplices, omnibus an F is communessent,se earum natura expiaribus ungvis aestimada est. Deinde Oroda primum rasesam argumentipatii nes,a tale ess, ut coiri' cianum torq cri

Odio ad C artum c et intum attinet,pramum siligi in vitio in est,nihil necessario concludens Deinde FPod Priscianus, de negat, in En a Latinas eri id in lin ambraea Germanica , aliis fieri let tali magis geminarur in medio dicZionis dictiones clo Ht. Postremum occupatio suaedam sy. Porea mirisciano obbici. At Fnomebmivoca

180쪽

Ir habet. Ergo semibocasi, est si 'ondet Priscianus nomen non mutatpotestatem O naturam literae CSod L enter es observan- m. Nam haec resonsio Prisciant, 'Vae vera es,totam docyrinam Prisciam evcrrat, qUamiose supra tradidit de fruivocalium G Mutarum disserentia se discrimine, ex nominis prolatione

Mare ea disserentia sola vera es et nyVae exsoni copia magnitudine umitur se

eam in nullam esse adii ita ob curam,ut nopos facile observari, o certo notari, iaci a Grammaticorum Hsutatione controversi perfici potes. Si enim ea disserentia vocis semis confisantibus,per naturam certa liqvida esset de ea non io, δε- cuia Grammatici dubitarentis litigarent. Praeterea id erentia haec in seno maxime, ne inna errore , notari observaristo set ut , R,L, Nesi quas vulgo fere jemivocales appe ante vocatiores G Ionorae magis videntur, 'Pam relici'ae Tamen haec mustasserentiae observatio, C consenantium ex ea aestinemo , insemivocales mutas, prorsu ad litera, docendis se discendas nuncis esses o ad cantum magis φ m

SEARCH

MENU NAVIGATION