장음표시 사용
181쪽
Famsirmone 'ectare videtur. Hec enim dis cito no es mpta ex caῬ- sis iterarum , organis naturali ,φVibiu te formantur sed ex sono Huncis obscuro ambiguo mare, vera cientiam nongenit Scire enim, ut ait Arusoteles, eurem per a sas rognoscere . Cum igitur haecae inritio, ex cansa sumpta non te nec eo
ram consonantium pronunciationem docet: nec earum ordinem naturalem offendit.
Ande facile or cito disci se memoria retia
neri possint. Deinde haec Hymnctio nonsolum parum utilas sed etiam noxia es. Nam hincprimu subtibuat ilia natae uidentur, de literi,prima secundae et honiae apud Priscianum peti Et Rhetorum docyrina, qtra oratoritiam praescribere voluerunt cybas literas indicendo,ut seriores , minus bene sonantes vitaret: Das ut Daviores se meliusse nante equentaret ut ii apud Dionysium in Rhetoricis ab lib.Ia cap.Io. Vae prors otiosasubtilitas es. Omnis enim iterae consenantes,partesermonis uni necessariae: sonum se usium in loquendo dicendo, necessarium habent. Nec tam hierarum, s
182쪽
7vam verbor o rerum de risus,in Denae, apienti habendus est. Deinde Lec eadem Hstinctio verae se naturali di Inctioni consonantium adversa--. Genera enim res 'ecies con onantium, aetatura distinctis, confundi Primum enim si dices C composita s, id est, naturales oriac uia, cons-du.ω insemivocalibus si pisce S LX,o c. composivus X se Z. Deinde in vase se labiales permisset. Fc in semi et sinatibus ab ales aes se , cum it Pa- Lbus quatuor SIL NIn Muta labrales duae his cum GTvalibus rit, g, sec. ConsuΠ--mur. to magnum docisanae assumes . tque Dinc fluctum ess Pod quam tu Grammatica hanc o nan tum divisionem
retinuerint veram ct commodam,ex casu
sis piam divisionem se descriptionem
carum reperire nonpotuerint. Haec ergo distinctio consonantium in se mivocales se mutus'. ut parum commora H necessaria,a nubis Grammatacis, an doctrina iterarum tradenda,neglecta es. privatim Grammaticis Hebraeis repud. Mes.
183쪽
Hurae recte judicarunt conssonantes non exsoni copia r exilitat , sed ex causis naturalibino organu oris disin maeus esse: sed idem in cnsis observandis
di in vendu exparte errarunt. Grammatici igitur Hebraei Vimiliterarum proferendarum car fas consecἰIuunt rnem eouttur, palatum, a Uam, dentes, ta kia Alcli inde consonantes vividunt ingur- rurales qDatuor, Innri palatinas totidem za a, in Sales fvius a VI, dentales oti dem Uxta labiales 3Uatuor, a Q. Rerum in hac distinctione, vitium aprimum in ipsa divisione, tum in membris Vbus. Primum igitur Divisi i a vitiosa sitan ea
enim primum distinctio consonantium exca is comm Ibi peIIIGr. ut enImis toturitas inguia ratam oris partes,cu fi bis consenantas car se commamessiunt. Deinde φυod a singulari artium officii te propensone, infiteri ormandis attinet car se generaus
184쪽
o communes,cum at seu ecialibus G propriis confunduntur. Guttur emmprimum
communis eis omnium titerarum, iam vo
calium quam consonantium causa Maes i- ritum , vocem ori ad uero omnes pro Grendas, expectore promit suppeditat,non aliteratis cista vento et in organos ibus inflara, si lis θistrum suppeditat. Deinde tingva labium infrians certo situ se motu, caro niseciales, es t idem mobiles or
haec distinctio generales o oeciales causis confundit. proinde vitiosa es. Omnis enim divisio, φυ generalia cum oecialibis confundit, vitiosa Vf. Divisio enim legitima, id quo generale est, in secies sev secialiud et HII. avo autem admembra Divisionis attinet,omnia,excepto ultimo, visama sunt ροι- mum o utturi Uatuor consonantes Iribtiuinn Guttur enim nullo iteras tam
185쪽
sine in a aditia format mare nullainisterae a se propria eis. Sed ommu A uno. Sodsi abiem guttur pro interiora oris parte accipiatur Orias Datuor literas ideo gutIurales appellara velint quod in bucca interiori resonans Jam non ex ad se, sed ex su erit loco appestati sumitur se ad hanc caresarum det tinctionem non pertinet. visi et is huc pertinere contendat tamen de hac ipsagutturali pronunciatione, dubitaripotes an Didelicet ea,in his literis
proferendis it necessaria, or iis sis com
petat. Nam fato in Philebo ait, imo ore pronunciari Etsi hae omnes proferanturo ,κ, iit e, o Cha non solum gutture edetiam exteriori orisparte, ad den ies proferri possescitim videntur. Et vide omnes literae, se interius se exteris in ore,
proferri orsonareposse videntur homi nibus alii ermo inguitur aliis quasi in sua hiis nasci sonare videm pro varia natura se consuetudine pravata nigentis publica Ande es ilia admonitio sigintillani
lib. I. cap. II. Ne pavetur, inpUit, maginiens,ipueros docet, verba in a cibus maeri nec oris Inanitatem resonare, Nec φ 'od -
186쪽
mmesermoni puro, conveniat implicem voci naturam pleniore quodam sono circum lenire. Fod Graeci καam πλασμγῶον ι- cunt. Sic appentur cantis tibiarum, q praeci is,qυibin clarescut,foraminIP8,recto modo exitu, graviore siritum re ut Haec illa. AH hinc etiam Graecu verbum λαγυγ-
ero his iteras Iudaei olimgutture magis Pam extimo ore abi hasgMIIure migi sciam alias literas onuerint, bitari potes Etsi illi onuer .an Ita nuncsonare ne
celsis. I denaeum enim,ue inanis persit
ilone a Rabbinis obb fringamur tota ve-ti nunciatio,in hac maxime lima,pl ne ignotior incerta in propter diuturnugentis exilium. DeqVare sic scribit Pagninu lib. I cap. . In fitutioni Grammaticarum His ita notatis,dicendum fide furem rumpotesate Abi notandum est, ApDoim braeisiussus tempestatis: non est ea in legem do peritia, o in memoratis luerarum moti bus ivepunciis,mota es pronunciatio,q fuit apud antiqvos Hebraeos. Sed ut eorum
187쪽
gunt literas. Et si inseptuaginta annis, φλhusfuerunt in Babel, am electi h g oblivioni fere tradiderui sicutscriptum eis Nehem. II.2 . Et filii eorum, ex media parte loqbebantur Asritice , o nesciebant os i Iudaice φυanto magis in tam longa capti-etvtate 'Dicam Iars de literarum potentare, cyd .ea Grammatici lini mandata literis, expuae ab iis, qui me docuerunt accepi. Haec ille. Mibus indicat veterem pronunciationem nunc esse ignotam. Uare de ea, mini scesse en nos silicitos et L . Deinde ex his quatuor literis, tres,aleph, hcain repunt, nihilnis vocalem additamsonant mare tum adiurat rumentum oris referri possent si podae te hanyVatuor liter peculiaribuspimcusgae eis, i ne guttulari appellatione doceri potesλ. Secundum membrii, Palato Fatuor comsonites triίuit τὸ ' λ Sediae z Iuor iri , ut a segeneralis, into dentium tem in ferioricut cavses ecialis.Nam limae mucro ad detes inferiores devolvitur, dum hasformat Hebraei aut cybi husibus divisionis an torfuit, ex dorso tantum in ae, has aestima.
188쪽
mucro addentes inferos devolvitur se indepalatinas appetiavit. Cum ex mAcrone hv ae,c loco nucroni potius simare appellare ac buisset. Tertium membrum, buvae tribavit λυ-que consonantesia VI. hae non olum lingvae sint, sed etiam palati sedentium. Lingua enim oti inepalati dentium ob bec ,nulias con nani formarefotost La med igitur se Nun,palati etiamsunt Da Ieth,thet,thaz entia verior etiamsunt. Eo enim mucro fi Uae impulsem, ea format. Nes hae solae lingi aesunt e et ahaeplures.
unasunt. Sed si non sunt dentium e sed tingvae virim, ut caris communta, pa- Iati vero uti sesectatu Sub palato enim mucroti P eab format Hebraeus,siritum P inter ling a palatum expressus,in cntcsfertur,eossqvasi verberat, c sderase, si inde dotales appellas videtur. vinitimo postremu membrum,siam legitimum est silvo labiis tribuit quatuor
189쪽
alii observari ni se notarunt. Sanrisus magnis Grammaticarum insitu onum ib. I. cap. y de asii cribit. Haec est,mqGAant purum traditio Sede Iunioribmpiaris,
citra rationem. Si enim capiatu alatum,
pro perficie oris,ut vulgin communiter ac cipit cum sit unctum maxilia superiorib isti m pditae non est mobilis,m aliquo viventepe e licet ad capitis motum moveatur praeterm ut croco Eum quo fertur pro miraculo, quod maxiliam moveatsuperiorem constri , i luce claram epalato non posse tribus hieram; ibi a motum, exitum se pronunciationem. Si vetae a, si ro capratur palam ro inferuorisi per cisori, sebii Pa existim , ex qua proveniradsintd am sya 'Paedam humiditas ingva per citur apor. Job. Ia. v. u.palato Lb apti Prove . a. v. U. Comede limime putabonum est se avum dulcissimura sipe palato tuo cum perstet ymitisio psecto moveaturi que ipsum non esse locu L
190쪽
suntpalati sed ingrue Sicut et literae ina 'o . Sedmotus limae ins esisse ad periorem tendens oris per ciem esin literis mero a III motus sin longitudine in ortae, cum aliqua elevatione se moliri lingi ae magis apparet in d; πI Uam imp a. Res qυν hera iam cum Rapheh, Ram cum ages, os ex literis lingvae Eet ita sunt decem literaehimae Avarum signum est ab ira γ' Itici nanus svibu verbi man esse indicati hanc divistionem vitiosam esse . Ac in primis argumentum notandum simo kteras p palato admit, se linmae tribuit quod videlicet palatum immoletis sit, ideos pers in motu bribae, litera ormare neqbeat. Nam eodem argumeto, innNgutturi es πτοῦ dentibiti adimi, lingvae tribui possunt. Guttur enim sedentespartes sunt immobiles Suare eo in lingvae motu literas formare ne se runt et oretia Pagninus in Res itera animadvertit: quaeἰiam propterea linivae vendicat. Sed idem etiam de abissci ndum erat 'od verὸ ait morum litabae,in adsileriorem