De literis libri duo, qvorum priore nativa pronunciatio asseritur: posteriore sophistica confutatur, avtore Jacobo Matthie

191쪽

Liber Secundus.

gendum si ric attollatur, dum mucro ad Hentes inferos de icitur Dor tem ait,inna, on motum esse in longitudine ling ae, verum es tatum in trabivialeth,theth, a quae ad dentessuperos porrerita, buva formantur. Lamia autem se Nun, breis o concava ling ,mucrone a palatum antri

cato, ormantur.

Theodorin etiam Bibliander de commuis linguarum literarum ratione, g Isa. o sy. indicat, hac consonarum,apud Grammaticos Hebraeos, Divis tonem, non esse aiis commodam. Ac proinde mestorem pro easubstituere conatur. Fae omnibu nn is est tinguarum titeris tradendis, communisse aptasit tamen se ipsa no satis commotadam i capparet eum naturalem dictis

ritionem quaesivisse, e non assecutum esse .

CONSONANTIUM V

rundam incommoda Divbsio apud Grae

GRieci aut privatim, Mutas ' simcat,in res orianes diviseris Tenues

192쪽

distinctionem postulasset. Et discrimen Audisertim, ten loris L Fidem ini πτ, rasitoris r in γίλδ,aviniatam se,cut obscurum admodum. Nec tenuium se Medarum dia, risio usum ullum necessaria habet mare se hanc Latini neglexerunt. Priscian tamens . Is de hac distin otione meminit, se so modo scribis Inter Cinquit,sime stratione se cum astratione esu inter tripuos thesides inter ophsio es b. Sunt igitur hae tres, hoc est b,

g,in Mediae,qUae nec penitus carent aspirationcire eam plenampo Ident. Hoc ad tem

siendit etiam ipsius palatipupus, ct in I aemel labrorum consimilis videm internis, inter ph velfesbior rursis, inter cesch g. Similiter intereto h sed Sedin levibu exterior pupris, in seri, interior,in mediis inter utrum supradictorum locum, attendamu in supradicitis motibus,ora mirabili naturae lege , modulantia

voces. Haec Priscianus tam subtilia mihi

Iliaci

193쪽

Liber Secundus. 6

mihi videntur vix ut intelligi possint. TERTIUM INCOMMO-dum x H in Graeca lingva in spirituna lapi

cem mutata.

Tytium incommodum minus suidem

est tamen incommodum eis modi unica tantum litera consonante con Lsit He enim minus commode a Graecis, i-

ce notata est: se mθ' tantum afectio literae, acta est: πνευμα se 'tritin sersm de in crassius vocata cum veterra Graeci, praesertim Atheni pes Hura propria, inter litera, alta , eam expresserint vij pra est dictam. Hinc enim leniti risuspri

mum excogitatus est, ct contrario apiceno latus. Et tamenerose inutilis eis. Non

ni onum,se seni tantum absentiam orprivationem exprimit ex ipsa absentia intelligi possit ubi enim liter Is tura nusia est,ibi nihil onat,ne Mesenare debet. Perperam etia 'irum dicitur: ubi nihil f si ritus: perperam etiam se siritiud Ius . Aut a leni, id est,nullos iritu distin re L

194쪽

rur. Cum ipse olimsit leniti iritus Namsi risus in L multo estonior quam in. 9 E. Inq7'ibus recte diritu asse diciposset

Deinde Vinc Latini, qυι literas , doctrinas a Graecis acceperunt,es eoru abloritate maxima ex partescuti ni,in errore inducti=nt. Mi amvis literae figura, ab Athe niensibus,accepta,hanc consonantem exprimerent,uteram tamen esse non intelligeret, ut etiam esse dubitaret Ande magna inter Grammaticos, quaestio ' pugna extitit, an he luerasit an iratio tantu Tintilianus modo dubitat, litera ne sit,mori sidetur' numero literarum tollere cum ita loquitur Iab. I. cap. . An rursu aliae redundet, prae erillam astrationis notam, si necessaria

195쪽

Liber Secundus. 6 r

hac de re loqviturpag δ esse. V vero es. 'irationis nota nihilhabet aliud literae, quam ituram quod in tersu scribitur. ter alius uera s. mo si ut ceret,ut eleme-ium putaretur,nihilominus quorundam in Iram numerorum Durae, quia in versu, inter alias seuerabs duntur,pVamvis eis dissimiles sint elemeniastini habenda. Staminime hoc es admittendE. Nec alta aliqvide accidentibus, proprietate o endit uniuscujjus, elementi, quam potesne φυa caret astratio.Nes enim vocalis,nec Monans esse petes vocata, non est , i, e voce non ιcit, semivocalis cῆnulgus ab Latinae e Graecas integras dictiones,in ea de acrNec Muta, cum in eadem Laba, cum duab-MutisponaP, ut Phthius, Erichthoni M. Lia enim syllaba plus duabus mutis potest habere,iuxtas possitis nec plus tribu consonatibus cotinuare. AisoritaΥFVos O Varronis φυa Macri,tes Censorinsi,ne, nes,q,nesh,in numero adhibet iterata. Hec Pris iam

Tibus verbis,si recte perpendatisr,nihiles citur Naqvod negati carere potestate, Hliterae fundamenti es, ulseranis Habet smmii ista prili eae euasonu usi,

196쪽

sicut aliae literae, uisupra siprobatum Ali ter enim nantiara se habeo quam ara se

abeo. aliud etia proinde significant. Dein- e etiam svod ex consonantis distributaone, insemivocalem se Mutam, literam non se probare conatur Argumentu a um est. ut nunc sensium est. Quare nihilprobat. Et tamen hoc argumentum verum esset: ni hi eguentlaprobarent si odigitu emivocalem no esse ait, nulla illaba Latina aut

Graeca, per integras dictiones in eam desinat rurs&m incon ante dacuur. Nam ah mah, Latinae octam h desinute Uam

mistu fus argumenti gratia Prisciant his gat contrarii in voces esse pro ha or aha modisium nihil adstrabat, nihil enim ad

rem attinete contrachae voces an plenoni

Satis enim est argumenti, quo haec clausisti rabis probatasit. Et Diomedes docet, iis tantum vocibus, inalem esse. Ne s Prsianus his reci seu Latin eoe Graecae in 'ae exempla Legat quasi eae sole in mundo seneguae essent, Ut se aiebraei, aliae, noueriam lingvae essent. In tribus pisiime o ces iura desinunt. Id quod ipsime fatetur

pagas. ἰώ vocibus Syrorum C AC iptiorum flera.

197쪽

Liber Secundus. 69

feri. - proinde in ah Dabre Iesseri Deinde suo Mutam non esseprobet quod in eadem Laba, cum dua tutas ponain

Iur ut Phthim, Erichthonim nusi, tem

set habere itidem infirmum es. Namprimuq aeri potes an recte a Graecis, ac deinde a Latinis eos imitanti iratio,se latera flatilis tgeminata. Nes enim hoc modogemmarist se videtur. Attente enim avsul tanti in his moti pS se χθων stophi in or Erichthon non, iunum Aproxime ante vocalem proferri videtur. Ne dicamin se euphosech, conatum magis quam num liter inesse videri reditur enim tantum, thim se thon. Eido 'odishpos consonantem dubitari positi an sitilitera Nes ob at Varronis an Macri a Io ritas. CE' Graecori7abtoritas decepit. παre Prisci in his omni argumentis nihili cit. Inter recetiores Scriptore Iovianus Pontan ut doctissim φυiduo libros de asiratione scripsit in sedibus docet qVae voces o syllabae atris iteracas irationem habeant: tio primi obri, hanc inemonem copiose δ

198쪽

tractarit se in utramlspartem dis ut Vitnam tandem his verba concludit ut m lem, inquit, poct haec omnia p. cis ipse tibi aperiam: via de asseratione stentiam id est, an quam mistiserae habeas ac ne ab spicio et cognitione Grammatici recedens subti-hm diam Grammatici captumsuerat perscrutari hoc videar. Siq adem existimo, rideri aliquando Iapere aliquid,φvo sit literae, cum tamentera ipsa non it teluti cis inlota Berae sub fituitur ut in his vocibus rcus se traho. In tribus loco astratioposita fuit Namsircus es trafo dixerunt se in hoc nomine has X, po u a erbo Salio Micy loco eous ponitur aliqua litera ut in his,

quemad Cct interficiuntur compluri s dictionibus hiatu cavsa,ut In prodeo,redeo edibeo, sicubinecubi eodem modo es L, ut in hi mihi, prehendo. In vibiu, eandem habet sim adhiatum Agdia in illa Dor C. Ac ne de Grammaticis agens philosephum et idear agere. havd negabo habere ali Panduisimilitudine quandaliterae divo φPa-- non negem,ut dixi,non tame dicendum

es tenendum judico, propterea esse lite

ram.

199쪽

Liber Secundus. 7s

Nam ordiorum sepsittacor voces FVae dam, verba nostra imitantes vim vides ha

bent intelligibilem sessam ipsoru sini

cantiam exprimunt cum tam humanae ita voces,ne sent,nes dici possent. Haec Pontam In φυtb Aut anaret, vel veteri opiniones inditus, extricare nonpotuit veletiam rem explisare noluit. GrammatIcos cotentioses,pVos in Antoniosso depingit vel litiga rimateriasobaret velisse cocitaret. Fatetur litera aderi,se similitudine uerae habere se tamen literam esse negat 'o in t corvi se Uttaci, voces Massam exprimant,no ris vocibussimiles fine tamen non propterea voces humanae diripos t. Arhoc argumetum haec militudo valde ibena erit sit aeritur an Avoce humanaprolatinsit litera Non estingvit Pontanus,lis rased similis Bera Nes enim corvi aut t- Iari vox, vox humanam aDt dicipotest: ambis voci humanae malis sit. hoe parum recte dicitur vox sittaci aut cor- τι FVae vocem humanam imitaturino in aut dici potest vox humanae : Ergo h ab

homin prolata , quamvis liter, iti

200쪽

sit, litera tamen non est,an dici potest. Imo ero hab homine prolata, nonsolam lite

similis es,sed etiam litera es, o parssermonis humani. Si ovum nonsolum ovo miles edetiam ovum es. Et homo non solum homini similis es, sed etiam homo es. Et vores reis lior est eo magis ad emus natura accedit, se eiusdem cum e pecte es Sic hnonserum literae similis est sedetiam utera

est Sam etiam Uittacus, cum verba no-sra imitatur, exprumti. Aristoteles departibus animalium Db. a. cap. 7. x vessin 'it,

quae litera proferreposint lingvasiunt latiore cyUam caeterae. Et minores, in VII aves vocastoressunt. Et omnes lingua utuntura uisensu mutuam interpretationem. Sed quoGiam ait, e superim satis onendi sch literam non esses sedliterae tantum imaginem, argumenta tibus brevitersubducamus. At omnia risere cum Prisciano communia sunt. Nar am antesiunt expedita spraecipue urget: FPol polestate careat,

quodetiam a Prisciano dictam eis,id es,no pronunciaris sonare sed tantum flare stirare , csimilem esse sit 'irii sconi, AEnhesum, fptus,mis iratu es soni quidesint