장음표시 사용
211쪽
animas movent, sed ab ita moventur vocales iliter se per se moventur ad persciendam filabam , consonantes
movent secum e consonantes vero si ne P vocat blaes sunt immobiles. M 'Lscianus. Tod retem nulti vocalis cum vocati, in eadem filaba proferri post ex Gra literarum doctrina paret vocalis enim toto ore or certo oris totius habitu se forma profertur. Os autem non potin uno temporc nisi um- habitum induere o sustinere proinde non nisi unam vocalem uno tempore proferre Sr od 'sa pronunciationis experientia docebit sisy is periculum , in vocalibus profrendis se comungendo facere
At autem, e vitiosa scriptione, nata in Diphthongus uas scriptio vera instituatur, figuris mutatis corrigatur illico perit Diphthongusto uasonte evanescis,ctredii in nihilum, Fodfuit ante nihi ut ex hocscripto apparet. Corrigi autemscriptura dupliciter potest,primum s vetus scriptio
212쪽
pronunciatio revocetur pro vocali i Dele, o cosonans se batur se prosecratur ut AVOLs co tam velsi raptio di iratam hodiesronunciationem accommodetur Et pro eo oe vocalis smplex e et scribatur ut a nobis in hoc cripto actam es ut, stas, Stam. Nes h cscripturς mutatio qUINPam incommodi habet. Nes enim se is verborum hac ratione ob curatur: si GrammatIcamocum detrimentum capit L qclo in f,0, 6,αν,, υ,mam estum s. In FPibu acies
vocis eadem pene manet, unIca tantum se rora mutata Luae es e mutando, In Inor a
ginis vocum a retem privatim, casu ab- φνο prima dechnationis sinit se indicat. FSare horum omnium nota tolli videtur.
Ac proinde con sit quaedam introduci
scriptura immcitatΠr. erums res recte serpendatur, incommodum
213쪽
modum hacnusium,aut leve admodum ea. Dod nec ver ς scriptioni utiluatipra pon deret facile sarciripossit. Aam quod ad vocum significationem fidisserentiam altinet ea est ommum fere vocum natura, ut plures signa cationespro variis tropo recI-ptat. Adeo ut i ibi uam Philosophis sumsit, nisigam spe vocem non ambiguam ut altriab.kb. 7. cap. 9 voci s tamen ΠVVM hcatio certa, ex loco,or verbis HuncIu δε- termInatur, se agnosicisur. Sic cum dico fesdus civitatum G populorum diris o mo Disermo ne cedo te cedo i bi. CFid duris cedo utrobiginignoscet, ex adstunditis ocibi esimatur Deinde si antitas fila harum,in Latinas vocibus in Grammatica Lexicu tradenda es, 'us cognoscenda: in lingvispopu tribus ex pronuciatio nesere simatur Originem raro se obscure diphthongio indicat ut in iis, ρους a s cis sint psnaa iνη, sirum ab i. ρ . Et cς-
nafortasse quasi κοινη, ct clum quas κοι- ον Sed hic inplςr , magna obscuritas ct incertitudo est. Et in Hymologiis vocum, ni se luduntur/Pe Grammatici, ut mc rapto Platoni videre est uomniorum M s
214쪽
interpretatio, ita verborum origo, pro cwIV singemopredicatur ait At gustinus de principiis Dialecticς Et inscribendo,lectio-Νispotius suam originas ratio habenda GLOrigo,siqua certas,in exico,una cum Uererior originariascriptione otius quam in Docu raptura, notari se conservaripo
test o debet. Ipsa etiam compsit epe diph
thongum ossit, tamen gnificatio se or,go intes ij sunt,ut, do occido, incido, prςcido, rectis, circumcido. Et concisum non concessem,ut ait CFcero a Brutum D nis caseo etiam ex adyunctis agnoscitur. Ita facile apparet,aliud esse fame rationem habere,astud me mort aut extimi. Postremos suis omninos imbolum aliqvodpro his, inscriptione requirit,is vel pro unica latearao vocabo longa,a mane e cum cauda scribat,uti Nam quo ad eattinet, ista in paucissimis vocibu Latinis eis, ut nihil i
215쪽
nim voces fere omnes, in φυibu reperitur,
manis te Grecςsunt. Nec in his ipsis satis
constanterscribitur. Nam scribitur celumor coelum, hedus hiardus, obsienm se obscoentri Sybare in aliis reiam nihilprohibet, ne in vete, vela,mutare .
EX Diphthongo, alia rursum Incommoda
nata sunt,in doctrina literam. Horum
autem prius estnecessariς doctrinς vitium 'alterum ect inutilis ess*ς doctrinc com
Primum enim doctrina Diphthongi cum mera senecessaria literarum doctrina, LOfionibus se definitionibus, pugnat eo, confundit perturbat. Primu igitur cum mera literς divisione,in vocale se consonantem pugnat eams vitiat. Nam si vocalis cumocali sonat ut vult diphthonguridivisti inmocalem es consonantem legitima non I. Nam si omnis vocalis, cum omni vocali sonat omnes vocales etiam consonantessunt,
216쪽
'o am tanti vocales cum aliisionent,ut ictu, Dii i literarum non bi
membris, dirim mbris feri deberet In vocalesa, Gost. In o nates. SAL sec. Et ancipi res, id est rivi, vocales se con antes sistat ictu. Sicut vocales rece, ex Cymantitate dividuntur, in breves oro, Longas ηorodes ancipites,ia es, qυς breves O A-
Deinde Hphthonga doctrina, cum veris de nitionibus vocalas, consonjor Labepugnat. Ac asproinde vitiat verς de nationes O linet is omnibus communes hς si ni Vocalis est litera per se sonans. Consonas est litera cu vocali sonus. Sullaba est vocalisin consonantis sonus conjunctus, cujjus loco inter-d una vocalis fungitur. Harum duaspriores tradidit etia aliosvo modo Priscian M. f. Voca s,ita IPIA δώ-tur,orvs per se vocesper ciunt. Nam n vo addit, supervacaneum est sine quibus Oxtiteralis proferri no potes Deinde consenan-res,in Vit,appellantur: FP cum vocalibus proferuntur. Neodem modo Terentianus ante Priscianum de inivit.
217쪽
Harum autem nulla vera se legitima es, id est, cum desinito reciproca ,si καθ' ολου ζωτη. Si diphthongia esse ponatur. Prima
sium perstesonat s Doederiam cum alias
vocali. Secundant is lata erat, vocales etiam complecIetcir. Nam etiam vocalis cum vocali sonat Tertia nimis angus rursum erit. Nam etiam vocans tam vocali δε-ba acu.
Syllabe desinitionem apud Prisicianum istiavit diphthongus pag. Is Syllaba, inqUit, in comprehenseo uerarum consequens, sibuno accentu es unos triti prolata vel 9 Llaba es o literans, si bino accentues unos iritu in i ante profertur Et Haet,abusive tamens gularum vocalium nos, stabas appetianius Elpaulo post 5 D-be,qυς ex duabis stateras consant vela vocalibu unt se invenitur diphthongus ut au es oe. Hic diphthongus manifes Prisciano imposuit,eumgavera via ad diverticuti configere coclit: vitiosam tabe α
Nec enim desinitio nimi, iata H. Et in ea duplex vitium si Primum en pro vocab
218쪽
tuunt,genus nempe iter v literas possit tit ita rigaba duaru vocalis etiam compo-cteretur. Deinde quo addit, uno accentus irituprolata,nonsyllabis proprium, sed etiam literis et dicitionibus ex parte commune es Spiritin enim humanus,communis in asi uateria, Subjectum orationis
humanς, Meri,s ab se dictionis. Et mnos'iritu non solum Issiaba sed etiam integra periodin multis coctansfigabis sed
nis aut Zotius dicitionis ipsius quidem polysylladis Accentus enim est vocis canim, id eis, exio Hocis aris flexio se mutatio, in una Laia, nulla omnino essepolin, sed in duabusprimum 'Labis eri potest,utpater, ubipnor acuta est, seponeris gravis eis, depressim senat se vox ab acuta, ingravem sectitur. Eod cantu accentus est unde dictiones monosyllabs pro
prie accentum non habent. Nec G ce nec Latine, accentu notansi erant Sed voca
libuspotius longis se brevibus immen-d . Et uno accentu non solum unasyllaba,
219쪽
sedetiam plures 'liabe inae anterproferuntur ut in G,minus. δις posteriores filibς,mi es nin uno C eodem accentu nempe gravi, indistanter proferuntur , timen non con tuu ntistabam,st yllabas. Vitiosa igitur ira is latas abe desinitio P. Hic vero operepretium es confiiderar quo pacto diphthongus etiam Petro Ramo, - Prisciano acutiori Philosepho, aliis vi paucis eum hicscutis, posuerit nem ini statim limine Grammaticς decepit. Primum des nitiones tres, corrupit vocalis, consonjo MLbς Hocal Gingvices li-rera, ve perse yllabam emere potent. Consona est litera, e cum vocali tantum a repotes Syllaba essent integer In voce. In his omnibus de nitionibus,dum Rammo
D in diphthongum intendit lapsuis es a
Dera docibinς via aberravit Primum enim indiMLuprioribus, verbum 'u' vitios
es aditu. Definitio enim definito omni solio semper ovenire debet Hera enim de Ltio ex partib rei sentialibus,materii orma, t ori ymboli genere se disrentia, φνε resemper insim consare debet nare
220쪽
cali, nare no posse doctrinasi perior docet utiη In desiluitione consene, ut vocalis excis deretur vox tantum adstectis. Sedi a in κώ ad nitioneponi debet. Definitio e u nim desinito non olum omni semper,s etiamsi, convenire debet. Eare tantuni parua bsolum,desinitioni insieri non debet sicut ii nec oλnni ors eri Ea enim de nitio om-