De titulis statuariorum sculptorumque graecorum capita duo priora

5쪽

CONSENSU ET UCTORIΤΑΤΕ

RITE CAPESSENDOS

DI IX. M. MAI A. MDCCCLXX.

POMMERANUS ADVERSARIORUM PARTES SUSCIPIENT:

ΤYΡΙS EXPRESSIT CAROLUS EICII s.

7쪽

Si quis titulos veterum artificum tractare sibi pr0p08uit, saceren0n 0test, quin a Graec0rum titulis disputandi initium capiat. Quamvis enim in Aegypt et Assyria, qua jam t0 Seculis ante

Graeciam fi0ruisse c0nStat, templa, Statuae, aSa, gemmae, 0nu'menta cujusvis generi servata extent, eaque mirifica integritate, auct0rem Se ipsum nuncupa88 in pere, qu0 perfecit, pr0r8uSinauditum est. At Graeca artificia, quippe quae nec tam ingentia sint nec tam firma, quam Aegyptia et 8Syria, cum mi8ere mutilata aetatem tulerint, mnin diver808 artificum anim08, artis dignitatem diversam ipsae jam antiquissimae artificum inscripti0nes etiam n0stra aetate vincunt. Atque in his quanta regnat varietas lPrimum enim artifices cuju8que generi facillime discernuntur alia se inscribendi rati vascularii, alia scalpt0ris, alia denique statuarii Sculpt0riSque', qua quidem re intercesSisse quiddam inter artifices neque omne omnium generum eadem Vitae condici0ne 808 88e, ut 0luerunt quidam ' luculenter effectum videtur.

Liccat breviter adnotaro, et vasorum fictilium consectores o scalptore saepissimo sola nomina operibus inscripsisso cum verbo aciendi conjuncta quodsi alia de so indicia secerunt, eos statuarios sculptoresque, qui modo patrum nomina modo patrias addiderunt, imitatos osse postea idobimus. C. F. Hermann Studio de grioch Κunstior G0ttingor Studien 847 p. 44sqq. idem in Privat-Alterth. 42, 3. - Η. Frohbergor de opificum apud veteres Iraecos conditione Grima MDCCCLXVI p. 17 sq. qui omnos artifices apud ve- .eres sordido vixisse voluerunt praecipue philosophorum sententias secuti contra

8쪽

At 0bis agere in animo est de Statuari0rum sculpt0rumque titulis, de quibus universi rarissime adhuc di8putatum est. Ac primum quidem Car0lus Datius in inScriptione veterum artis cum tractavit, qui Script0rum l0ci diligenter c0nge8ti pr copia, quae tunc extabat, titul0rum bene et ingeniose disseruit. 0stris temp0ribus de re n0bis proposita nem fere egit uti Frangi except0, qui in elem epigr. p. 343 brevissime, ut illi 0c0 0nvenit, pauca quaedam dixit. Siqui circa Singula versati sunt, e0s suis locis adhibebimuS. Mirari autem non p08Sumus, perpauc08 tantum vir08 d. de ren0bis prop0sita quaesivi 88e qu0 ut intelligamus, meminerimuS, qu0 tituli etiam effingi0 qui in La0e00ntis XXVI P in iis versatus est, praest fuerint citavit enim et qu0 M. Gudius c0llegerat in commentari ad haedri libris pr0l0gum facto et qu0sGr0novius in thesauri t0m I praefati0ne Gudianis addiderat, qui omnes n0n tu quattu0rdecim vel quindecim sunt. 0stris autem diebus sumin studi quae invida terra c0ndita sunt monumenta antiqua eripiuntur, ita ut in dies fere etiam artificum n0mina adhuc inaudita titulis repertis innotescant. Atque earum quidem artificum inscriptionum qua nunc habemu8, Henricu Brunnius, qui ante h0s XVII ann0 pri0rem hist0riae artificum Graecorum t0mum publici juris fecit, tertiam sere partem n0n jam cognitam habuit deinde ne verbeckius quidem, qui nuperrime in libr utilissim script0rum veterum dicta, quae ad artifice spectant, c0m-p0Suit, mne inscripti0nes, quae nunc extant, addidit aliis de industria missis, quae ab illius re alienae viderentur, aliis, quae passim disper8ae sunt, neglectis, alii denique n0n jam c0gnitis,

quae n0vissime in lucem pr0latae sunt. Sed jam audi m0nentem, me alteram tantum titul0rum artiscum classem respexisse, 0 80lum enim in Scripti0nes, quae etiam-

disputaverunt Ad Stahr. Torso I p. 395-458 otin Bagin do a condition dos artistes dans antiquit grecquo Nico 1866), qui quidem vel minus placon narratiunculis potissimum addicti, quae passim de celeberrimis artificibus tradita sunt; ita o aliis sontibus alia fluxerunt ab his omnibus autem nec tempora nec loca satis distincta sunt.

commoni. de nominibus artificum aliisque in monumentis artis antiquae interpolatis Lips 8d 2 ro propositas nullam sors lueom attulisse putandus est.

9쪽

nunc in lapidibus leguntur, n0bi c0nsulenda esse, sed etiam si quas Arte veteres cript0res nobis tradidissent. Atque ex his quidem praecipue in n08tram rem cadunt Pausanias, Pliniu8, 0etae, quorum epigrammata artificia celebrant, de quibu nunc exp0nemuS. Ρer0pp0rtune autem c0ntingit, quod de anth0l0giae graecae epigrammatis . Bennd0rsius accuratam quaesti0nem instituit qui cum vetusti0ra epigrammata ad unum mnia veras inscripti0nes fuisse constituisset, dem0nstrativa επιδεικτικά illa epigrammata p08t Alexandri Magni aetatem factitata mere lus0ria esse probavit. His igitur missis, quae neque ab artificibus ipsi pr0secta neque e0rum in usum comp0Sita sunt, pauca tantum in 110stram c0llecti0nem recepimus Scr. 6, 3, 14, 25, 26. 0mnin Bennd01 si addicti sententiae, nisi qu0d de illorum demonstrativorum carminum u8 pauca quaedam nos afferre p0sse credimus p. 19) Plinium ver in nat hist libris XXXIII-XXXVI, quatenus ad artificum hist0riam pertinent, n0 tam ex inscripti0nibu cs Scr. 27 quam ex libris de arte scriptis hausisse satis manifestum

e8t quamquam veterum qui de arte Scripserunt auctorum rati0 accuratius investiganda adhuc deSideratur. Jam venimus ad ausaniam perlegetam, quem diserte artificum inscripti0nes rarissime afferre in tanta artificum et artifici0rumc0pia, cum ex c0llecti0ne 1108tra prim obtutu clarum sat scr. 2,

num Arte illum artificum inscripti0nibus saepius usum esse certiSindiciis pr0bari 08sit Huc accedit, qu0d omnes illi tituli, qu0SPausania tradidit pauli mem0rabili0res sunt, duodecim enim certe 90etico Serm0ne c0mp08iti sunt, quibus Drtasse etiam 2 et 8 addip08Sunt, Praxiteli autem inscriptio 20 litteris antiqui0ribus in- Signis erat. Quae cum ita sint, veri haud absimile videtur, Pau- Saniam inScriptiones minus inusitatas de c0nsuli non ad verbum attulisse; sed hanc rem l0ngius repetere juvabit. Praeter illa igitur inscripti0nes ali0s perum auctore Se and 0

de anthologiae Graecae pigrammatis, quae ad artes spectant, diss inaug. Bonnae 1862.2 Ad Briegor de sontib librr. XXXIII XXXVI nat hist. Plinianae, quatenus ad artem plasticam pertinent dissori inaug. Gryphia 1857. - . runu de auctorum indieibb. Plinianis Bonn 1856 p. 40 sqq. 1

10쪽

accepisse perleget indicaVit sifrobat, χυθμονευονσt, φασι), ali0Saliquod artificium perfecisse simpliciter assirmavit τεχνθ ροτον, STOGUσε ε pia saro). Qu0d8 ita 88et intelligendum, ut hos etiam 0peribus inscript0s fuisse n0bi putandum esset, ill08 Ver0, quos fecisse ab aliis audivit pias etc. n0n fuisse inscript08, satis firmum inscripti0num indicium haberemus. Cui rei ne nimium credamu8, 0 0Vemur, qu0d haud rar alter asserendi artificis m0dus alteri pr0rsu resp0ndet: VI, 10 9: υκινου δέ εστιν ἀνδρια Κλέωνος τέχνη, τὼ δὲ

Deinde I, 33, 3 de Nemesis statua Rhamnunte40sita Pausanias tradidit τουτου ειδία του λίθον εἰργάσατο, qu0d etiamsi Verum esse c0ncedimu8, tamen hidiae n0men per subscriptum n0n fuit,imm ver Agoracriti n0me Statuae vel tabellae ex Statua pendenti inscriptum fuisse memoriae traditum est cita ut 0e40tissimum opus hidias illius 110mini d0nasse et videatur. Similiter Matri Magnae statuam, quam Ag0racrit Plinius tribuit R, Pausanias I, 3, 5 Phidiam fecisse affrmavit ειδόας ε xύσατο. Quae cum ita sint, ex illi εποίησεν yύσατο, εχ ην στίγc0lligere n0n 088umus, artificum 110mina etiam in peribus fuisse. Jam propius ad 110Stram rem accedamu8. ausaniam omneS0perum inscripti0nes, qua vidit, attuli8Se cum per Se minime pr0babile est, tum exemplis insuper expl0di 0test: I, 23, 8, ππος δε

Suid et Phot. s. v. Raμνουσία Νέμεσις. aenob. V, 2. XXXVI, 17. XXXVI, 1 T.