De titulis statuariorum sculptorumque graecorum capita duo priora

21쪽

15 eas inscripti0ne addere v0luimus, quae n0 ab artificibus ipsis pr0fectae Sunt . 17 sqq. Videmus igitur primum, qui patri n0mine semel u8uS St, eum ill semper uti, et qui ethnicum vel dem0ticum semel n0mini. Su appoSuit, eum illud emper fere app0nere quamquam patriae menti pauli utinus firma fuisse videtur, quam patris Cresilas quidem se Cyd0niatam esse, qu0 Athenis n. 7), ubi certe inni bus satis n0tus erat, n0n addidisse videtur, Hermi0nae pr0k88us est; deinde ille etiam antiqui0r aetate vixit, quam qua in Scripti0nes firmas saetas esse credimus, qu0 tum demum evenire p0tuit, cum ars a Summis artificibus aucta et evecta a multis h0minibus iisque medi0cris ingenii quasi negotium exercebatur tum autem tales firmi tituli 0 in certis quibusdam regi0nibus frequentati unt, sed in c0mmunem omnium usum recepti, qu0d ex prop0siti exemplis elucet. Stabilitatem autem inscripti0nis ejusdem artificis

artifices officinis c0njunctis iisdem quibus ante inscriptionibus usi sunt. Ac sane artiseum ips0rum interesse debuit, quae semel inscripserant peribus ab ipsi persectis, ea semper inscribere: nam nixto υχυδο; ένους, esu ti 'Hευθερναως, Πυθοκρtro Tl uot0ς, Φυλης si καρνασσευ gloriam ibi paraverant, n0 Simpliciter ut-χkUM, ID Uvtς, 9 δυχ tro: φυλης ita etiam nata bis idem epigramma peribus subjecit Scr. 7, ). Quamquam n01 deSunt mutatae inscripti0nis exempla Caec08thenes 53, , . quidem et Dies 54 , cum c0llab0rarent, e p0ll0nidae lios Phlyasi0s esse pr0fessi sunt 52, a), sticina c0mmuni ver sublata patris et demimenti0nem miserunt; deinde cum filius a patre in societatem reciperetur, eadem inscripti manere non p0tuit. Et sertasse tituli aliquand reperientur, quibus eundem artificem eadem in urbe varii inseripti0nibus usum esse pr0babitur, qui parvis ab ex0rdiis pr0fectu maj0rem gl0riam cum nactus esset omnia praeter n0meni itulo n. 35 c, quom soro Bonndorfius bonigno mecum communicavit, pr0bari videtur, saepius artificos cum alienis civibus opora perficerent, ethnicis appositisse accuratius significasso ita, ut et domesticum o externam inseriptionis formam in usu haberent.

22쪽

s0lum indicia sprevit. Sed in universum certe affrmari p0test, inscripti0nes tantum pari m0d0 0mp08itas, dum litterarum Armae permittant, uni idemque artifici a nobis esse tribuendas cf. p. 15 not.) Odem autem cadere videtur in va80rum fictilium coniect0res, ex quibus, ut e0s, ut 80lis n0minibus usi sunt, mittamus, Eucherus Se Erg0timi filium esse ter pr0sessus est, tes0n se Nearchi filium esse tricie fere. Atque haec quidem de universis inscripti0nibus.

Habebant igitur Graeci artificos communi in usu, quod nos dicimus: eine Firma. dam vides, cur tantum nostra interfuerit, probare p. 2), Pausaniam pH-culiares inscriptionum formas non retinuisse, quodsi fecisset, contra sententiam modo a nobis propositam quam vehementissime pugnaret es p. 21 not.

23쪽

ante l. 90 0ruerunt; hic autem m0neamus, qu0 B0eckhius dixit in C. I. 0m. I intr0d. p. XXIX, antiqui0re aetate 80luta rati0nen0n 808 Graec08 esse in re 80llemni ulla. Deinde in duas partes illae inscripti0nes abeunt aliae enim eaeque antiqui0res nihil aliud c0ntinent, quam qu0 ad artifice pertinet, aliae, eaeque p08teri0reS, ut Phyromachi et Eeti0nis, artificum menti0nem dedicanti epigrammati addunt ita, ut totum epigramma dedicantis sit, qui et artificis laudem in suam vertit illae autem pri0res inscriptiones t0tae sunt artificum ita, ut hae 80lae vere dicantur artificum inscripti0ne8, quaSmetrica Seri0re aetate usurpata esse omnino negandum videtur.

Dignitatem enim artificis indicant satis sibi c0nscii, se inusitatum opus perfecisse, qua re etiam 80llemni utitur rati0ne quod antiquissim quidem temp0re in ea qu0que artificia valuit, quae n0bis minus videntur admiranda, ea autem qua effeta sunt aetate n0va et magnifica jure ducebantur: itaque auct0rum nomina vel in anaglyphi sepulcralibus, quae nominibus Suis ornare artifice p0stea n0 dignati sunt et Parmen0n quidam etiam lapidibus bene p0litisse fecisse inscripsit L Deinde in iis tantum peribus illud 80llemne 0rati0ni genus usurpatum St, quae 80liti multo erant m 0ra: ita Phidias hexametrum p0suit sub J0vis Olympii tatua, Dam0ph0n Messenius de0rum simulacri 0ptime expressis αμβεῖον subjecit, Thrasymedes rignoti Parius Aesculapii ex ebore et auro facti, quod signum Athenag0ras leg. . Chr. 1 p. 61 Dechair. Phidiae ipsi tribuit, se auctorem esse epigrammate d0cuit.

A. Congo Bois au don Insol de thrah Moores, Thasos p. 12. ab IV, 14, 15.

V. nostr tab. VI, c.

24쪽

Quae cum ita sint, jam facilius intelligimus, qu0 p. 15 m0nuimus, antiqui0re aetate firmis inscripti0nibus artifices 808 n0 esse. Qu0 vero diximus, versibus expressos esse titul0s sere antiquissimos, epigrammati pict0rum' ali0rumque artificum, quae etiamnunc habemus bene confirmatur. P0lygn0ti enim celeberrimae picturae Delphis subscripti erant Sim0nidis versuS:

Pausan. X, 27, 4. Et Plinius XXXV, 15 haec tradidit: plastae, laudatissimi fuere sm0philus et 0rga8us, iidem pict0res, quis Cereris aedem Romae ad circum maxumum dedicatum a. u. 26lη- l. 71 4 utroque genere artis uae exc0luerant, versibusi inscriptis Graece, quibus ignificarent ab dextra per Dam0philii, e8Se, ab laeva G0rgasi. Et ver8us etiam in vasis fictilibus esse, Sive antiquissima sunt , Sive remotae antiquitatis speciem affectant, satis c0nstat. At tu sertasse dubites, num illi versus ab artificibus ipsi sint comp0siti P0lygn0ti mem0r, cui Sim0nide epigramma fecit. Ac primum meminerimus Giliadam Lacedaem0nium illum Statuarium hymn0 cecini88e, qu0 testatur Pausania ΙΙΙ, 17, 2. Ita certe alii qu0que benigna vena praediti ipsi versus, quibus statua inscrip8erunt, comp08uerunt, alii epigrammata a p0etis acceperunt non ut 0lygn0ti cert0 per aptum, sed ea Arma, ut Semper p08Sent Surpare, qualia sunt natae scr. 7, ); ei Bupalum fratremque idem carmen pluribus Statuis subjecisse mem0riae pr0ditum est a Plinio XXXVI, 2 Scr. ). Restat, ut qu0 de anth0l0giae Graecae epigrammatis promi-

Epigramma quidem, quod os in Anthol. Pal. IX, 758

25쪽

Simus, per80lvere Studeamu8 dem0n8trativa enim epigrammata nummere lus0ria nullum usum praebuerint jure quaeri p0ssit. Ac primum quidem summ0rum artificum pera, cum Seri0re temp0re dedicarentur, epigrammatis 1 nata esse titulis, qui sunt n. 78 et n. 187, stenditur. Deinde in mentem venit Cicer0ni in Verr. act. II r. IV DI 27, ubi dicta sunt haec satque haec Sapph Silani0nis pus sublata de prytani Syracusanorum quantum deSiderium sui reliquerit dici vix p0test. Nam quum ipsa fuit egregie facta tum epigramma Graecum pern0bile in incisum est in basi etc. Seri0re igitur aetate m0ris esse videtur, ut statui ver8us Subscriberentur, quibus delectarentur h0mines eruditi. Et hunc usum fuisse mult0rum epigrammatum dem0nStrativorum c0njici0, quorum Sale Saepissime delectavi88 110 908Sunt, nisi erant sub peribus celebratis, sive archetypa ipsa erant sive

exemplaria. cf. anth0l. Plan. IV, , 60, 12, 257) Denique ne quid mittamus, ut multi m0res antiquissimi infimis temp0ribu recurrerunt, ita opera vel minime laudanda ab artificibus ipsis versibus ornata sunt n. δέ). 3.

Η0rum titul0rum tria sunt genera: l. Tituli, in quibus artifices se fecisSe verb0 ποιεῖν eX-

2. in quibus verbis Di ον, τένην SignificaVerunt. 3. in quibus s0lis n0minibus usi sunt.

In prima titul0rum classe summa est varietas atque primum artifice n0minibus suis verbum faciendi tantum addiderunt, Grii γα

26쪽

ε ίησεν deinde patris n0men aut patriae aut haec dii adjecerunt, tum a0rist usi sunt aut imperfeci verbi ποιεῖ, denique verb0rum ordine disserunt. Quamquam enim plerumque ordo hic est, ut primum locum teneat artificis nomen, alterum patris, tertium patriae, ultimum verbum, Sunt. tamen inscripti0nes, in quibus ethnicum ultimum ccupat l0cum Verissime autem jam B0eckhius ad C. I. In. 25 8yll. n. 24 monuit, antiquissimum esse m0rem ut verbum εποίησε excipiatur thnico, qu0 Lud Stephanius Comple-rendul861 p. 48 sq. n0vis exemplis auxit et illustravit, qui vir d0ctissimus m0dum migravisse videtur, cum usque ad an. 350 a Chr. n. illum usum btinui8se censeret. Accipe hic quae artificum tituli praebent exempla:

quod eam b causam memoravimus, quia etiam alium usump0steri0re aetate requentissimum actum esse videbimus atque hoc quidem satis mem0rabile in talibus archaismis, ut ita dicam, qui alia quidem Satis rari usurpantur, n0n vero quasi commuLeSusus fiunt. -- lia autem exempla vide apud Stephanium l. l. qui B0eckhium secutus recte sertasse censuit, quod Pausanias dixit VI, 9 I: Iroigo: ἐποίησε ἐγινητης ex inscripti0ne fluxiSSe, quamquam VI, 10 9 It Ggo: ἰγινηντης ποίησεν. Sed qu0 Stephanius illam dicendi rationem a Pausaniae serm0ne abhorrere voluit tantum abest ut verum sit, ut 0ntrarium possit probari ΙΙ, 3, 5. 9 8.

Artificos cum pora ab ipsis perlaeta diis dedicarent, solo orbo dedicandius osso videntur 35 cs. B. ); qua re Pausaniam I, 24, 3 Iboχνην de τὰ

των παῖδα βεβουλευμένην αὐτὴν τε και τὼ υτυ δυέ βηχει Mixa uενη artificem Aleamenem significasso crodam

27쪽

In altera classe quattuor tantum Graecorum artificum tituli c0ntinentur l. 8. εργον Ἀριστο-ους, Si hexametri initium cs C. I.

Neque aliter res se habet in iis tertiae classi inscripti0nibus, quibus solus genetivus n0minis inest

sυσίππου scr. 23)Σωστράτου 174)Fuerunt quidem, qui genetivo artificem unquam significatum eSSe negarent, attamen quod Martialis dixit ΙX, 44)Aυσίππου ego, Phidiae putavi R0manorum quidem illum usum fuisse pr0bat quare moveor, ut et Diadumeni et Ingenui inscriptiones append. tit artiss. R0m. 6, 7 ad artifices pertinere credam illam autem dicendi rati0nem a Graecorum usu abhorrere etiam O. alinius censuit Arch Zig. ΙΙΙ,

quod Pausanias saepissime τέχνη usus si illius rationi scribendi non arti- fidibus tribuendum.

28쪽

Dissiciles sunt tractatu tertiae cla8Si eae inScripti0neS, quae n0minativum 80lum c0ntinent, cum causa, cur n0minativo artifex significatus sit, rarissime p08Sit pr0bari nam ut Γαλέσταν Ἀρτεμ-

sit, dubitari p0test, n0men enim ejus cujus Herculem celeberrimum etiamnunc habemus, facillime Herculi simili, ut est, n08tri temp0ribus insculptum esse p0test; attamen Gerhardiu S, qui vidit, inscripti0nem genuinam 88 putavit Neap. Ant. BildW. p. l) Quae cum ita sint, hae artificum inscripti0nes, nisi null0 0d neque ad imaginem ip8am pertinere neque magi8tratum aliquem neque sertasse p0880880rem ignificare p088unt, n0n admittendae videntur. elchero igitur n011 8Sentimur, qui in mus. h. n. S. VI p. 402 miratus est, quod artifices tam rar 80la n0mina inscripsi88ent; quodsi fecerunt,gl0riae Suae ipsi obstiterunt, quis enim intellexit artificem γNe quid mittere videamur, rar et infima 80lum aetate talia

29쪽

CAPUT III. l.

Nulla rei n0bis pr0p08itae pars tant studi tractata et castigata est, quant de a0risti et imperfecti u8u quaesti0, quae, si vis an a Plini instituta nostris p0tissimum temporibus iterum atque iterum discussa est, ubi primum n0nnullae artificum inscripti0ne extiterunt. Jam ne aequo l0ngi0re fiamus in vir0rum d sententiis exponendis alii quidem censuerunt illum usum haud ita esse premendum, ex quo aliquid ad artificum tempora distinguenda redundaret, quippe qui milibus aetatibus ἐποΓηρσε et ποιε in ScripsisSent0peribuS.C0ntra alii illum usum certis temporibus definiri cum sibi per SuaSi88ent imperfectum demum p0st Alexandri M. 0rtem' vel post l. 150-160h usurpatum esse et ex linio et ex titulis repertis assirmaverunt.

Visconti Mus PCl. I p. 84 ed Mediol. R. Rochoito question do 'histoirodo 'ari Paris. 1846 p. 63-167. Walg. Philolog. 816 p. 49 sq. s. in chel m. hist art. X cap et . Curtius C. I. IV n. 6854 . p. 14 sq. Lessing. Laocoon T. cujus non meminerat )Letronne mom de Pacad. des inser et d. bellos l. XVI, 2. p. 14 sqq. h)H. Brunn mus. h. n. Ser. Om. VIII I 853 p. 234-25l, qui de locorum quoque discrimine cum monuisset p. 238)aoristum quidem semper usurpatum esse voluit atque hujus sententiae multi v. dd. nunc addicti videntur cf. O. alin Areh. gQ. 863 p. 65. Ad Michaelis annalid inst. 864 XXXVI p. 26 l.

30쪽

Ac nos exemplis pr0p0siti et dige8ti8, quae Sentimus exponemus:

TITULI VETUSTISSIMI

TITIILI ARTIFILUM INDE AB L. 70-158. TITIILI ARTIFICII INDE AB L. 158.