De versibus suspectis et interpolatis Iphigeniae Tauricae fabulae Euripidea

발행: 1881년

분량: 86페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

praeSt0 mihi n0n fuerunt). Hi 0mnes viri d0cti, quamquam in investigandis et definiendis interp0lati0nibus sagaciter et interdum, ut 0Ρiu0r, seliciter versati sunt, tamen Saepius inter Se diSSentiunt n0nnullique audacius quam par e8t iudicasse mihi quidem Videntur. Quibus de causis eg0 quaerere mihi pr090Sui, qui Versus Iphigeniae Τauricae pr0 interp0latis aut Suspectis habendi Sint. Cum autem permulti in suspiei0nem V0eati Sint aut d mΠnti, pri0rem partem e0rum, qui insunt in diverbii S, tractaturuS Sum, alteram et Suspici080s ch0ri VerSus in aliud tempuS

Sed priusquam ad rem ipsam aggrediar, II innullR ΡΓ0- serenda Videntur, primum a qu0 quibusque de gauSiS inter-p0lati0ne8 0rtae Sint, deinde quand0, tum quae earum Sint indicia. Ae primum ex Seh0liis ses ad Orest. 1023, 1352. Andr. 6. Med. 356, 379), quae exhibent vestigia d0ctrinae grammati00rum AleXandrin0rum, apparet unum genuS eSSe pr0feetum ab histri0nibus i), qut 0rati0nis amplificandae 0rnandaeque cauSA VerSUS addiderunt; qu0 factum est ut, eum fabulae iterum agerentur, haee additamenta in textum rediperentur. Alterum genus debetur grammati eis et lect0ribuS, a quibus interpretand0rum l000rum aut e imparand0rum enuSa de in-

) Perverse de hae re iudieavit Heluis letilius in ill0 quem de v000

υποκριτῆς scripsit commentariol0.

12쪽

tarum fabuliS repetiti, qua in re in universum id tenendum eSt, VerSUS, qui in una eademque fabula bi8 vel ter repetuntur, Si vera repetiti0Bi8 gauSst n0n plane perSpidua eSt, null0 m0d0pr0 genuinis e8Se habend08. Il) Praeterea Saepe Seh0liaStae adn0tant aliqu08 versus in 110nnullis libris n0n ine8Se, qu0d quidem argumentum n0n Semper Satis firm0 ad perSuadendum nititur fundament0, quia multi versus a librariis neglegenter 0miSSi Sunt. Seh0l. ad Ale. 830-832; ad Ph0en. I 289). l2)N0Πnunquam p0rr0, Si VerSuS, SU0 l000 0mi8Si, ali 0 Sunt 00ll0enti, ad neXum efficiendum 110nnulla temerarie reddita Sunt. I 3) Interdum denique falsa lecti0ne, quae 00ΠeXum Sententiarum perturbabat, factum est, ut l00u8 amplifiearetur. cf.

13쪽

p0lati0nis indicia cf. ea, quae l00i8 9-I3 enumeraVimu8) in hae fabula fere desint, in singulis autem versibus Saepius indidist

15쪽

pugnandam cenSe0 et K0eehly0 'Velli 0que assenti0r: etsi Iphigenia plures habui8Set 00nSanguine irum, e0lumnam illam ad neminem ab ea referri p0Stuisse nisi ad Ore8tem. Deinde Euripidis, cum Iphigeniam insciam c0nSangiune0S0ecidentem fregere vellet, multum interfuisse dicunt, ne larte audit0reS 0pinarentur, PyladiS n0mine audit0 Sintim n prin-

ne h00 quidem argumentum magnam vim persuadendi habere mihi videtur. Nam ex 0mnibuS ii S, quae Iphigenia p0St Ruditum Pyladis n0men in fabula n0stra l0quitur, SatiS Superque apparet, qui8 Sit PyladeS pr0rSuS eam ign0rare: Itaque Speetat0reS 0pini0nem illam, Si m0d0 00nceperunt, Statim abicere deberunt. Causam ver0, cur PyladiS n0men ign0tum fuerit Iphigeniae, p0eta VS. 920 Sq. perSpiguam reddit.

Si quis autem dicat, Euripidem, quidquid in fabulis, quae Vulg0 ferebantur, mutaverit, Significa88e in pr0l0gis es V0Ss, depr0l0gis Euripideis, pr0gr. Seh0lae Latinae, Hal. 1873 p. I 6 Sq.),

16쪽

Naucki0 RSSentiar. Histri0 aliquis, ut fabulae steti0 Veri Simili0r fieret, e08 addidisse Videtur, quia vulgarem de OreSte Pyladeque famam in Spectat0rum mem0ria inhaerere putabat ).

17쪽

es etiam v88. 45 et 56). P0880 quidem, pergit ille di8putans,

advena8, priuSquam in pr0Seenium pr0grediantur, VerSUS 67 Sq.l0qui, sed null0 ali0 m0d0 BiSi ita, ut Speetat0res audiant. Qu0d ut laetum Sit, n0n eSSe di Serimen inter Vel Sum, qui extra Scenam Vel in extrema Seena et eum qui in prima pr0nuntietur. Praeterea, quamquam VerSu 70 delet0 Stich0mythia n0n habeat ex0rdium du0rum Ver8uum, minime dubitandum eSSe, quin versibus 67 sqq. brevis illa quidem, Sed tamen iuSta c0ntinentur.

18쪽

pr0ferat'). Similiter V. 772. 777. 780.) Quamquam autem Seidlerus V0cem ενθα haud impr0babiliter tueri studet, eum l0eum exp0nit Vertitque: sen0n u b i ad Venimus, Sed quo tetendimuS, ubi appellere c0nSilium fuit , Iph. Τ. 1198:

interp0latum esse cenSent s. Diud 0rsius et Zieglerus. Ex diverbi0, qu0d VS8. 67 - 75 00ntinetur, manifestum est, h0rtantis et interr0gantiS parte8 OreStis, 0b0edientis et reSp0ndentis esse Pyladis. Quam0b rem Κvicala Bei tr. p. 2I2)versum 76 in e0dicibus Oresti recte tributum esse putat, quand0quidem Pylades, Si eum pr0nuntiaret, OrestiS parteSSusciperet atque huius ip8ius pri0re e0h0rtati0ne v. 68ὶ eum c0h0rtaretur. Qu0d num recte digium Sit, valde dubit0. Namque Pylades nequaquam Orestem, Sed amici ad-h0rtati0nis pri0ris mem0r Se ipsum adh0rtaretur, ut n0n tamam iei parteS SuSeiperet, quam Suas, quibus Ore8ti ipsi magis id0neus eSSe Videtur, Servaret diligentius, eum in tant0 periculi diserimine amici animus ad alias res i. e. ad eapiti Spericulum et querelam de Ap0lline) Sit 00ΠVerSu8. Ηud aege-dit, qu0d, et Si Ore8tes pri0rem e0h0rtati0nem, quae tantum ad Viam Speeulandum pertinet, V. 76 amplificaret, trala Situs

19쪽

ab altera adh0rtati0ne 'd Ap0llinem appellandum, i. e. ad rem plane diverSam, steteritate Valde 0stenderet; quae res intervall0, qu0d KVicula p0St V. 76 Statuendum esse arbitratur, n0n Sati S p0SSe defendi mihi videtur. Hariungius autem et BergkiuS Mu8. Rhen. XVII. p. 588)versum 76 OreSti datum ante VS. 67 90nendum genSent: ille, qu0d Pylades Singula fere V0cabula h0rtati0nis vs. 67 et 76)in resp0nS0 V. 68 repetret; hie eum 0b eandem tum pr0pter haSee QRuSRS. Primum quia verSuS 76 00, qu0 in c0digibus reperiatur, l000 nee OreSti S eSSe p08Sit nec Pyladis. Nam si Oresti tribueretur, eum ad 00mpellati0nem Ap0llinis inSequentem n0n quadrare nec fideliSSimum illum amissum de vigilantia debere g0mm0nefieri. RectiSSime. Sin autem senarius Pyladi addiceretur, parteS perS0narum e0nfundi. De hac re Supra satis dictum est. Deinde ad Stich0mythiae rati0nem re8tituendam VerSu 76 90rSuS 0puS eSSe. Qu0d argumentum ullius m0menti eSSe neg0, qu0niam VerSuS 70 delenduS eSt. V00abulum autem di, ct in80lenter in initi , diverbii p0situm uterque ill0rum h0minum d0gt0rum ita defendere Studet, ut peregrin0Sinter Se 00ll0quenteS Scenam intrare arbitretur. Sed hic usus illius V0ssis nuSquam in scriptis Graecis invenitur atque hiem0dus per80naS in Seenam pr0dueendi a rati0ne veterum p0etarum tragi00rum plane alienuS eSt. Apparet igitur, Versum 76 Oresti tributum et e0 qu0 in manuferiptis legitur et alter0

Restat igitur, ut in indicia, quae in initi 0 huius disputati0nis pr0tulimuS, inquiramu8, num VerSUS ille, Si p0St Vel Sum 75 retineatur, in Pyladi 8 0re ferri p088it. Si quis dicat, eum repetere, qu0d m0d0 dixerit, Verba

quidem eadem fere Sunt, Sed alter0 l000 ad alteram rem pertinent. EX Verbis autem ver8uum 68 et 76 ullum Suspici0nis indigium repetendum neg0, quia EuripideS, praeSertim si repetiti0nem ab audit0ribus animadverti Vult, eadem V00n-bula etiam alibi repetit. Iph. I aur. 733, 735 Sq., 767 Sq. Hipp0l. I 055 Sq., 132I Sq., ef ibist 425, 522; I03I, I 075, II9 I. Deinde qu0d ad argumenta utriusque l00i attinet, Pylades,

cum Vel Sum 68 ad Viam ViSendam referat, templi Situ expl0rat0

20쪽

et ara e0nSpeeta ad cetera l0ga imprimisque ad aedis aditus diligentius perspiciend08 VerSum 76 Vult spectare. Etenim eum Orestem ang0re assessium VSS. 72-75 animadverterit, ipSenihil percussus melius quam ille videt quid nune Sit agendum. Hanc fuisse p0etae Sententiam, ex e0, 0pin0r, apertum est,

qu0d Euripides paul0 p08t v. 96ὶ Orestem de Pylade seiseitantem facit, quid pr0pter aediS mur0rum altitudinem faciendum Sit. Qu0d cur quaeratur, mult0 melius intellegitur, si Pyladem

antea templum Vel aditus eiu8 aeduratius intuitum c0gn0visse Statuimus. Quam enim aliam rem m0liatur nisi hane, dum Orestes Ap0llinem appellat 3 HuiuSm0di re8 externaS, quae in Seena geruntur, p0etae Seenici, ut permulti8 00nStat exemplis, diligenter Significare 80lerit; atque id etiam de h0e l000

cluditur, tum transiti0 ad Sequentia fit mult0 1 stelli 0r ae du0 trimetri in sine Stich0mythiae Singul0rum VerSuum uni per-s0nae tributi nihil m0vent dubitati0nis es. Suppl. I 6 I, J0u. 563, 13 12, Hel. 594 etc. in Ver8uS ille su0 l000 depellendus n0n eSt. Orestes Ap0llinem appellans queritur, qu0d Furiis agitatus exul Vagus erret, et pergit

translatum. Quae Sententia e0 00nfirmatur, qu0d itinera err0-

SEARCH

MENU NAVIGATION