De versibus suspectis et interpolatis Iphigeniae Tauricae fabulae Euripidea

31쪽

Versus 257-259 Baithamus es. Sehenkl. Phil0l. XX. p. 328), VSS. 258 sq. cum M0nki0 Wilam0viigius Αnal. p. 244) inter-90lat0rem Sapere arbitrantur. Quibus de ea uSis, n0n addunt. Iphigenia, cum m0rae impatiens bubulcum unde aberraVit redire iusserit, sine dubi0 hule interr0gati0ni permultum p0nderis tribuit. Cur autem tribuat, EuripideS SatiS apte pr0Ρ-terea addit, quia Iphigenia initium 0rati0niS suae pr0Xim Re 3 2 sqq.) n0n 80lum p0Stremis past0riS Verbis Verum etiam nrgument0 VSS. 256-259 anneetit, ut 00nexus hic sit: Iphigenia amiSSi, ut 0pinatur, fratris d0l0re vehementer d0mm0ta, dum advena S 6SSe Grae00s audiverit, aptissimam huius m0rtisulci Scendae 000RSi0nem invenisse sibi videtur. Cui quidem c0gitati0ni per l0ngi0rem armentarii 0rati0nem ade0 Se dedit, Ut huius 0rati0ne usque ad finem perdueta facere n0u 90SSit, quin Statim dieat, quid sentiat. Itaque versibus 257 - 259Γem0tiS haec Sententiarum maxime id0uea c0niuncti0 t0llitur; praeterea Vis illius interr0gati0nis imminuitur.

34쪽

ratiuS c0gn0Seeret, e0 impediri p0tuit, qu0d illi nimis pr00ul Sedebant neque ipse religi0nibus adm0dum deditus tranquill0

videtur. Iam quae SuperSunt Singula VideamuS. Ἀτε . . . yi reperi

35쪽

Dum bubulei peregrin08 victimas Dianae estpere st0n-Stituunt, Orestes in fur0rem ineidit ad gladi0 destri et0 inb0um gregem tamquam in Furias irruit. Qu0 impetu faet0amiei Sine mente ae sine ull0 sensu e0llapsi curam Pylades habuit eumque e intra permult0s lapides in eum mi880S pepl0

36쪽

Versum 3li e sch0liis ad V0eabula κλυδωνα et πρ06κεθιενον Spectantibus c0nslatum interp0lat0ri tribuit Fr. G. Η0illius Nauckius qu0que trimetrum abeSSe maVult. hQurem quam πελας Παρεἶναι eXempli S defendi p0sset, hic certe ea e0n Structi0 languidi SSimam Sententiam praeberet, intellexit h0stes ingruere et calamitatem appr0pinquare; neque Si h00 dicendum e8Set, artigulus adhiberi p088et. Itaque haec

37쪽

00s laudibus extulerit, n0n eSt mirandum, qu0d, cum per0ranSarbitretur, Iphigeniae se iucundum attuliSSe nuntium aptam ulci80endi 0geasi0nem e880 0blatam, p0enam illam c0pi08 8 exprimit. Quae Si tam magna Vi in medium pr0fertur, mult0 magis eum ulti0nis cupiditate e0ngruit, de qua paueis versibus

interp0sitis Iphigenia l0quitur VSS 348-353). Huc acdedit, qu0d in verbis ipsis nulla inest difficultas. Eadem verbi τίνειν

OreSt. 7 : Tiνει ταυτ ὶν diaria . Med. 767. 802. Ηerael. 852, 882). Praeterea de repetiti0ne illa haec dicenda esse videntur. Saepius apud Euripidem enuntiata inveniuntur, quae c0pi08ius iterum exprimant qu0d brevius iam Signifieatum est, ut magis iucundae ubertatis quam inani S redundantiae SpeeieS IIRSeatur. Heracl. fur. 755 Sq. Iph. ΤRur. 365 Sqq. Andr. 712. Helen. 605 Sq. Helen. 23, 26. Τr0ad. 961 Sq. Andr0m. 876. Sed

l0ngum eSt 0mnia enumerare exemplR. Ex iis autem, quae attulimus, Satis evidenter apparet, in est, quam hic reperimus, amplifieati0ne minime eSSe 0ssendendum, praeSertim cum eae0neludatur 0rati0. Simulae bubuleuS accurate narraVit, qu0m0d0 Orestes et

39쪽

Quae Sententia VerSuum 352 sq. esset, eritiei alii aliter explicare Studuerunt. Κl0tgius Sch0enium Sedulus hane interpretati0nem c0mmendavit: miseri, ex qu0 adVerSa Drtuna

usi sunt, felici0ribus n0n bene eupiunt; Κ000hlyuS cf. ann0t. Sub textu edit. Seh0en. allatas): miseri, quia infelices facti Sunt ete. BaueruS pr0gr. p. I 0) l0cum vertit et exp08uit ita: ἡIi, inquit, qui in malum incidunt, alii8, felici0ribu8 i. e. iis, qui n0n in pari calamitate Sunt atque alii- 80lchen, dientelit in ster gleichen Lage Sind -) malev0li Sunt. Qu0d pr0-

Verbium quam Verum e8Set, Iphigenia, quia ei sacerd0ti felici0ri h0stiae humanae 0dium Suum 0stenderunt, ip8st intellegere p0terat. Sed Bauerus argumenti Versuum 344-347 non recte rati0nem Videtur habuisse. Ex his enim n0n tam id 00lligendum eSSe put0, peregrin0S, qui Iphigeniae, priuSquam OreStem m0rtem 0biturum in S0mni 0 Videret, imm0landi

tradebantur, 0dium in eam indicaSSe, quam p0tiu8 id, infelices infeliei0ribus i. e. victimis) fuisse benev0lam sui de infra).Αeeedit qu0d ex Baueri interpretati0ne V0eeS 0ὶ δυστυχεῖς i. e. qui Semper mi Seri Sunt) et αυτοὶ κακως πραgαντες i. e. eum ipsi calamitate Sunt assectiὶ aptum SenSum n0n praebent. Quarum dicti0num utramque Simul Speetare ad advenas ill08, nulla re p0eta indicavit; quadrat αυτοὶ κακους πραέαντες, qu0niam capiebantur, ut Supplicium Subirent; Sed n0n elucet num iidem iam antea fuerint δυστυχεῖς. Aliam viam l0ei interpretandi iniit Seidieru8, cum pr0κακως in textum regesit καλως, qu0d sit. HermannuS S. Din-d0rsius Nauekius c0mpi 0bant. Ν0nnulli autem critiei, cum n0ti0nem temp0riS deSiderarent, e0mplureS pr090Suerunt mutati0nes: Hariungius αυθις qu0d V0eabulum Hesychi0 aueinre

40쪽

36maetentur, Iphigenia felici0res quam Se ipSam patria privatam

nunc dueere p0teSt eL VS. 627). Quamquam ita artu8 g0gitat0rum nexuS Videtur 0riri, tamen argumentum VerSuum 342-360 imprimis 342-347) magis quam par e8t in illa Sententia generali negleetum eSSe putaVerim. Quae quia cum his Senariis arte c0haeret ad e0Sque Speetant 0mnia eiuS V0eabula praeter ευτυχε0τερ0ις, me0 quidem iudiei0 00nSentaneum eSt, eam e0mplegii 0mnia m0d0 praegreSSa atque uniserSe id, qu0d antea ex parte dictum eSt. Iphigeniam autem, quia VSS. 344 350 nisi de anim0 in victimaS 110n l0quitur, Sententiam illam ad h08 reV0gare et quaSi exeuSare Velle exiStim0, qu0d animum in advenas mitem Subit0 immutaverit. Qui in iis etiam Helena et Menelaus, dumm0d0 in Τaur0rum terram Venerint,) cum Supplicium capitale Sint subituri, fellet 0res quam Iphigenia certe n0n Sunt. Ideire0 00dieum legii 0nem ευτυχεστερ0ις ferri P0SSe negaVerim. FruStra, ni fall0r, Κireh-h0ssius tueri eam studuit mutati0ne ευτ.) αυτ0ῖς κακως πράἔασιν, quae neque in anteeedentibus neque in inSequentibus senariis habeat, qu0 defendatur. C0nieeturne autem, quas Seidlerus S. Dind0rsius K0eehlyus Rauehensteinius fecerunt, pr0pterea reteiendae Sunt, quia Iphigenia pristinam lartunam Suam Sedundam i. e. eam, qua, priuSquam Aulidemnetaretur, uSa eSt), euiuS in VerSibuS praegreSSi S ne minimum quidem inveniatur indicium, estu8am animi 00mmutati in medium pr0ferre nequit. Quae autem Vera cauSR Sit, ipSadicit V. 348, ubi, cum VerbiS Οἶσιν Ἱγριώμεθα Dur RuimVS

Ex hae legii 0ne traditam seripturam eSSe 0rtam parum habet pr0babilitatis. Gravissima autem causa aecedit: illa Sententia univerSa, Si ad Iphigeniam refertur, stytR n0n e8t. Nam praeterquam qu0d in verSibus antecedentibus pri8tinae ΓΘS Sedundae eius n0n 00mmem0rantur, Iphigenia, qui stil