장음표시 사용
2쪽
Quinquennium est, cum in libro παυuci στio Am DPOSiario
Platilinas subialas non M.*Acci Plauti, sed T. MACCi Psorii inscriptas i opperi. Cona memora bam hoc in ira Commentalione, quam de didascaliis Plautinis scriptam Musci philolimgici primo lasciculo inserui, Ρ. gl. sq.: Commemorabam lan ullam mirum et singulare. tit in lania set antiqui talea et timni late Ambrosiani codicis, nihil lamon Mitra suspicatus. Qui enim eius Poetae. cuius memoria ab ipsis voloribus isoquen-lcita in clarissim alluces posita esset, ira nomina in Srispi Cionem addi corona, quae inde a renalis litteris Per quat-lcior sermo secula doctissimorum hominum' i mentibus et libris a loca inhaesissent xlatano umbra quidem dubitalionis Unuriam oboriretur' Itaque cogit alio omnis otias rei ox animo ela Psa erat. Ciam consolita comitate ad nos transmissa God
si odi IIer manni de L. Attii Didicalionii libris disserta licitio
illius redintegrata recordalio ost. Quos libros Normannus non suisse prosa Oratione, sed vorsibus conscriptos visus est tam praeclare ostendisse, Di nobis quidem Prorsus Persuaderet. Eius aulona vim invenli ..haud dubie perexigui mullorum
3쪽
opinione qui hollie sese sapore student, Cum inlitis Da loro Piplurimum valere ad rectius perspiciendas litterariam, quales Romae seculo illo missent, rationes iani versas intelleximias.lum illuc quoque, ut iit in hoc genere. Perlinere Conlinuta sensimus, quo minime invenior ipse verterat. Nam cum apud
Gellium III 3. haec vulgent hic: M. nutem Ilareo in libro de comoodiis Plautinis Primo Attii verba haec Ponit: nam nec Gemini nec Leones nec Condalium nec Anus Plauti nec Bis
compressa nec M otia uraquam fuit, nequc adeo 'Aγροικος n ure Commomentes, sed M. Aquilii: Allianos versus sic IIermannias inflatirabat:
Namque nec Gemini lenones . nec Condalium, non Anus Plauti ncc Bis con ressa aut Bootitia eius unquum fuit. Neque adco Agroecius, neque Commomentes, scd Marci Titi. In quo ille ad codicum vestigia proxime sane accedebat, uri mrum in OPlimis, Regio et nollendorsiano, scriptum est M. Accii Titi: eodemque spectare apparet M. accutici Script iram vel rastissimariam editionum, Barberiniani libri et Vindobi nensis, item M. acutitia i assinalis, et gliscente corria pleia M. Iutrutici alius cuiusdam apud Gronovium c dicis. Nam M. quidem Aquilii nomen soli coniecturae ') delictur. huc invectum ex ei osdem Gellii verbis paullo an tu positis: sicuti istam quam nuPerrime lege mus, cui rat nomen Boeotia. num
cum in illis una et viginti non sit et esse Aquilii dicatur. nihil tamen Varro dubitaseis quin Plauti foret. Quae cum
ita sine ulla discrepantia scripta sint, non profecto inepte
Non a Lambeeio primum propositae. sed inullo prius a Lilio Gyraldo llisl. poeiar. dial. VIII, p. 386. ed. Bas. a. 1543.
4쪽
5 Pgerunt siqui ad illiad Oxemplum, ut millam aliquantisperipstim Alii iam) Varronis: vorba de ling. lat. VI. P. 266. Od. Speii g. U. 89. Od. II uel L) confirmarunt : Ac risum Sollium ciere M lia ostenilis, quam comoediam Aquilii esse diacunt. Sic onim Pro Q Hiod codices Di aD PS tonent, clii, clam Tuinebo Gron avius an nol. in Geli. P.9216., quos et nothius Fragm. CD mi C. P. 37. ol Mia it rus Suculus QSl : non Pst secutus Spengoliris. II ic autem cum propositum a n 'scio qrio a PudAn l. Aragustinum M. Accii h. o. Plauti) nomen solum esse verum dixit, nec litterariam similitudinem admodum curavit. noc de constanti in hoc guncre consia tradi no VarroniS Cngila ii, qriem in asso Pendis testimoniis Plautum solere, non M. ilium citare rectu Madvigius OpusC. a Caci. P. 95. anno l. monuit: Praeterea a talem Boeotiam oblitus est a Gellio inter eas fabulas res uri, quae cum non Communi consensu ad Plautiam P surrentiar, huic quidem ab ipso vindicarentur Varrone.
ut, si cum M. Attii nomine idem Varro in libris de l. lat. Sociare Boeotiam sabulam voluisset, Conveni Dialius suo ipsius sonsul M. Allia casu dico uinam dicunt scri Psisset. De M. igitur Altio actum esse putamus: Scaligeri coniectiara Aelii
magno viro Condonanda mi: Contra Sua Ple natura ambiguum
est de Allilii nomine iudicium, quod a PDPina Commendalum Osanno Anal. cril. D. 353. et IIad igio Placuit: pulo quod sane ct propius ad alii scripturam at illi quam aquiliis arma ac odit ct in ignoti locum notus Poeta ') hac ratione
Fortasse non diversus ab L. Allilio Praenestino tabularum aetore Terentianarum. ceterum etiam apud Euanthium de sub. p. LVI. v est. Atlilii nomen visum est Uelc ero de Trae. Gr. p. 1396. in Attio seriplum latere, ex Atta potius orsa si Xeukirchiurii de sab. log. p. 155. audimus. Ilis a IIinia praebet Ueicherius.
5쪽
substituitur. Nihil lamon decernere Wcicherius ausus Poet. lal. reli I. P. 14l: nec posse cum aliqua considonii a decerni videtur, quamdiu in Gellianis verbis ne levissimum quidem discrepantis scripturae indicium animum addat. rande profecti Aquilii nomen de sede sua moveamias. Nam lanium Vacam dubitatione Dulamos, non diversos, sed unum Poetam a Gellio et Varrone dici. Celorum miror apud Varronem do la- Cuna neminem Cogitasse ol volui hanc sormam sententiae si hi Dei Dasisse: quam comoediam alia I Plausi. . calid raso diacunt. Nam non Varronem demiam fuisse. qui ad Plautum Bostoliam primus referret, ipsi Λllii Versus docti monto sunt.
Nunc ut ad Allianos xorsus roVertar: inauditum comoediariam scriptorem I ilium quondam poetam esse non lagit Prosecto Hermania iam. Quanquam salendiam est non esse illum magis inauditum quam aliquem Λ quilium. Et, ut exemplo
Diar. Plautii quoquc et sol lasso Plolii) illitas, cuius sal, laspro Plautinis habitas Varro prodiderat, absque rino Gellii
lcstimonio esset, prorsus memoria intercidisset: Parum ouim considerate sidem Varroni in hac caussa abrogari existimamus. Sed lamen habet ille Tilius cur necessario displiceat. Quid onimi salisnu simile vori videri Polerit, si communi opinione vel Plauti vel Aquilii bive Altilium males) Boeotia sal, ala serebatur, id quod conlestatum ha bomus, non huic ipsi poetae Allium, quam a Plauto quidem abiudicabat, sodlertio cuidam tribriisse, cuius apud Gellium nec vola nec vestigium' An plus habet probabilitalis, si apud Allium rilii esse Boeotiam. Varro, quem excerPsit Gellius, legerat,
6쪽
lamon ol hunc ei fortasse' avi cinctia Aquilium maluisse quam eo intona Tilium conam morare tanquam tralatici iam illius sa- titilao scriptor ira nec saltem iunxisse Collitina iatriusquo montionem vel ut in hunc modum: itum ciamaria illis una et DL mil usu sit ot osso Dol Aquilii Dei Titii dientur ΘNon potest igitur M. Titii nomen ferri. alleva autem ex partu cum Aquilii quid om et Allilii Domina non possint ullis machinis cum motricis.el prosodiacis rationi Lus conciliari in exilia sonarii posita. quid i an dona Allii versibus fiat I o his d iam modii P set similos nominiam formaS aDqUiro. subito ita mentem venit Titi Maeci in Pinia lino codico P perti. Accedebat quod minime cxspectavoham: denuo nimitasPoclis in loPprelum commentariis vidi, quod quidem aut caul leve et nullitis momenti n glexeram. abesse ab optimis Gellii libris Rogio et nollendorsiano, quibus addo Dei bonum Vati
canum nisi quod is M. Actia habet Omisso Tito, sed parti
culam poetae nomini pra missam. Quid putas magis ConSCn-lanetam vis iam esso, quam omnino non dictum esse illis quidem vorsibus. cui poclau Boeotiam ciam noli Dis sabulis Attius tribuissul, si d tantiam Platili oam essu negari Z rit; uriem ab initio Pliautum dixissei, deinde atilem eius pronomine Isignificassot, tertio loco novis nomini hias T. Maccium vocaret:
in eius Ilermanni coniectura infellum non lexo habet a Vin obonen,is. Burberiniani assinatisque memoria munimentum, in quibus est hoetius i 'A boecii si unquam fuit. Primo autem hersu nec ante Leones spro quo unus tantum Thysii liber verum lenones nomen exhibet omittunt Barb. . Cass., Vaticanus, qui praeterea priscam seminei formam serva il. In eodem latinis litteris Agroecus scriptum, tu9raeeus in Burb. Cass., grecus in Vind. - Ceterum Vindobonensem ipse inspexi, Vaticani, Barberiniani, CasSinatis notitiam Dresselii b nevolentiao debeo, tutus e luculenio apparatu Gelliano , dum Romae moror. licuit quae ad
7쪽
quod qui leni variandae orationis studium non lanium alionum ab hoc genere, Sed ne in Iogans quidem est. Nec in- et ganter repolitum in tortio vorsu fuit:. Ninuo adeo Agroecita neque Commorai tes fuit Maeci Titi contra vix careat Offensione in persecti locum substitialiam est, quod postrema syllaba Commomontes vocis sacile quispiam absorptiam Polet. Sed tamen non omni Ox Parte Verarii mnia meri salissa iuni ΙΙermaniaci probati: quando dissicito fuerit Productam Apoectis nominis an lopaenultimam defendero. In Promptu esse dicerem alibi inserio, fuit verbo hanc versus
Ioc fuit adco Agroecus neque Commorientes Macci Titi.
Dcglecti autem accentias excusationem a nominis Proprii natura paratam: nisi non facere fidem Oxcusandi artificium iu- lolligorem, quod certe non sine specie vovi Oliam in prodia- clam Prauior morem syllabam transferas. Quae cum ita sint, haud scio an Praestet arit transposita iadeo particula aut nominiam locis inter se permula lis haec Scribiti di gulacra Proponere: quo Agroecus neque adeo Commorientes fuit Miacci Titi Ac lue adeo his Commo ventos noque oecus Macci Titi. Quor ram xemplorum priore adeo ad solam Commoraciales relatum Potnit oo spectare, quod a Plaulo faciam ipse Terentius Ad. prol. I. dixerat; posterioris non mediocris est nCaesurae elogantia commendatio. I e hoc autem quocunque
Diodo iudicabitur: in vorso quidem Ordine collocata Macci Titi nomina salis praesidii vel a Pacuviano versu habent qui est apud Gellium I. 24: Hic sunt Poetae Pacuoi Marci sila
8쪽
quem qui ad vulgarem consuetudinem mill aliam voluerunt non lanium codiciam. in his etiam Vaticanteel Vindobonensis, si dei leviter illuserunt, verum etiam vim numerorram Ilenti ei sagacitate signisi calam ann. in Hor. SOrm. II, 5, 79. sino talia necessitate in Dogeriant. Quanquam latius illum usum Patore nec osse Poetarum Proprium docuerunt praeter aliosa Κriletio Proteg. in Salust. Ita g. P. XXII. Sq. Commemorat OS ronovitis ei Di akenbOrchius ann. in Liv. III. l. Nec ab-tiori Pial a lati iam similitudine, qualia sunt Fiabius Uuintus. Vinicius Publius, vel etiam Cato Marcus, quamvis discrepantia exompla: Sca Pola Mucius, Milo Annius. quorum multitudin m post nullia Lenium Κrilgius ann. in Vellei. II, 26. Coegit.
Ab hoc principio exorsiis dum diabitanter circumspicerentia de Plauti nominibus testimonia D Oviqito invonii illius sirmamenta incipio, illico vocordor Mercatoris senarium in divorsissimas partos disceptatiam ei propemodiam desperatum. Prologi 10: Eadem latino Merciator Marci Accii. Est hic vorsus sex eis exemplis, qtiae repugnare Ilen lici sententiae visa sunt, qua is alienos ab antiquioribus poetis substantivorum genti iv ζin ii desinentes iudicaverat solamque contractionem probaverat in Tor. Andr. II. 3, 20: de qua quidem contractione mira nuper Κoenius eo libro, quem de lingua opicorum latinorum odidit, et narravit et docuit p. 34. 60. sq. Itaque cupidius illud arripuerunt qui adversarii praecepto Bonlleiano extiterunt: in quibus nollem Sano virum iu-
9쪽
commentatum. Nequo enim. Hi coleros Postias nunc millam
quanquam lac de iis quidem v l lani ultim scrupuli animo insidet). do Plautinis sabulis Τerentia Disquo tilla esse dubitalio polosi. quin id ipsum quod res est ita perspexerit non licitas, ut, nisi qui praeter modum hebes sit sui moriant sanc
Di dum emaculare se Pulant, inquinarunt clogantissimas sa bulas , ei credendum sit ol obtemperandum, non obir clandiam ni uno: oblatrandum. Ergo i ore suo in emendanda versus Plautini inti cula alii olaborarunt: cum successu non elaborarunt. Nam
quod Bolbius proposuit Marci Attici tale quidem acumen mi mic ol Wolssio Prolog. in Atilii l. Ρ. l . ol FP IIansio ann. in Roisigii Schol. granam. Ρ. 76. placere potuisse: rectius squanquam non veru Sane, ut nunc apparet iam Osaianus Anal. P. 175. xorori se dixerat no nomini istam nothicis coniectoram Pr Imrol: nec probavit SuePdsiosto in Vindiciis praecepti nenl-loiani Rigae et Dorpali a. 1832. edilis D. 55. Pinguius ollam tib eodem Boihio nuperrime excogitatum Marco Attis. Quid auium Z Plani ino illo prologus' - Vt igitur Plauti non sit: nec osse sano ipse credo, sed Prosecto non illam ab irati sana: quid landum Ox o a consequituri an qui Planti non fuit, continuo ne aetatis quidem Plautinae osse existimabitur ZInamo acrius etiam instamus: quamvis enim Iongo ille inter vallo citi ipsa Plauti notale distet, coquis OO demiam tempore factum si hi perstiaserit, quo hisyllabi goni livi illius usus invaluerit Z ΛΡngo igitur istam quidem defensionem. Verum enim Vero longo specie gravior Osanni suspicio ost, qui de reliqui prologi antiquitate nihil dubitans, lamen hunc imum tinncum eo qui I'raecedit versum aliena mauci adiectos consilit
10쪽
p. 372. idque cliam Suordsio O Porsuasit. Cnius iudicii caussam hanc habuit, quod nec Ciam SuPurior ibiis noC Cum Pisuriae Consoquuntur ullo illi Synlonliarum noxa conlineri visi fiant. Et hoc quidem Disi ille sensit verissime, lam n mullum aliost ut, qua o voliqua Srint in ista Prologi parte incommoda non Dil a Paclo lolorabilia, senserit omnia..Quorum gravissim iam hoc ol aquod Prorsus non habent quo reserantur quae v. 18. subiicit Halur: Nam iamo Em hiare Cuncta Dilut Sectiari Solent P. q. s. Fal Or hian C qui Prn 'Cedunt V V. 36. Pt tr. Pe simo corria Plos: sed idom scio nullo corrigundi vel studio vel artificio id effectum iri, uni cum v cle iungi niam Particulam dicas. Inimo haec quae vilia amoris P num trantur PlaniSsime a I Paret ad illa SPeclaro, quae a v. 3. ad v. 8. Perlinuerunt: obis Hia 'abo Potius meias nunc miserim. Vt in Paraca Orationem consuram, initium,tolum huius Prologi praepostere Collocalis versibus laboral, quos hoc scsc ordine olim excopisso crede: i Duas res simul nunc a re cDCretum Fl milli rua Et argumentum et meos amorra CDq iar; si Etsi hoc parum hercle more maiorum Ostili ιγ P o moa Persones ut sim qu vos in lex ilico.
9 Gracco haec vocatur En oras Philemonis io Eadem latine Mercistor Marci Accii. 3 Pater ad merciatum hinc me meus misit Rhodum ria: Biennium iam factumst, Iloatquam abii domosia Ibi amare occepi forma eximia mulle rem. 14 Sed ea ut sim in licitus, dicam, Si DPera rat Guribus, io A. ito adoortondum huc ianimum es irat benignitas.
3 Ion ego item Iacto tit. alios in comoediis 4 Vidi amatores jacere, qui aut δε octi aut Die