Sacram memoriam regis serenissimi Divi Friderici Guilelmi 3. Augustissimi huius Universitatis conditoris natali eius 3. nonas augustas hora 12. Ab litterarum universitate fridericia Guilelmia Rhenana pie celebrandam indicit Fridericus Ritschelius

발행: 1842년

분량: 31페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

mates dicuntur viri Motentes. Simρolones dicuntur convia Diae: nam et amicus vosmi, qui cum eo Per conWiuia ambulat, sin tiliator dicitur. Sutrius in Comoedia Piscatoriar summates υiri simpolones facti sunt ganei; iterum hoc exemplo: Nam et Sutrius comoediarum scri tor introducit Glyconem scr. Glrcerium) meretricem dicentem: myrrhianum mihi as fert, quo virilibus armis occursem fortiuscula. Quae quidem unde Ρelita essent ignorabat nothius P. 135: sunt autum e Fulgentii Mythol. III, 8. p. 725. Stav. His quid tandem fialy Proclive esset numerorum rati

nibus sic consulere: Summates viri

Facti sunt thodi H sin ulones ganei:

IIeml myrrhinum mihi asser, quo virilibus

Armis Occursem fmagis nunci fortiuscula: Prorsus enim in hoc genere incredibilia ut consolet Bothius machinatur: modo de fide Fulgentii salis constarct. Quae etiam in hac caussa non unam ob rem valde mihi suspectaeSi. Nam eum inauditum voloribus et antiquis scriΡtoribus S Puloura nomen sit, tum alienissimum est a latini late arm dicere pro telis. Itaque ut dicam quod sentio: extitit quidem Suirit alicuius Piscatoria comoedia quaedam, quam UStar parci Fulgentius: non fuit autem ca priscae aetati S. Verum medii aevi, non comparanda quidem cum Philodoxio, Falso

hypocrita, Philogenia et similibus fabulis, quales fuerunt Caroli Arctini, Mercurii Roncii Vercellensis, Ugolini Parmensis, aliorum: de quibus breviter dixi in Mus. cn. philol. IV, p. 162. cs. Orcilii Epist. crit. ad Madvig. p. LXXI. : Sed Diuiti eo by Corale

22쪽

oiusdem sero generis atque Quer olus. Ergo Sutrius quinque vel Succius ') a Varroniscverbis Segrograndus. Quodsi 1 olao nomen in illis litterarum vestigiis, quae sunt tueta vel politis itiet , lateat, lubentius etiam de Sue vio cogitem,

cuius Macrobius memoriam Servavit Saliaria. II. 34. 35. VI. l. 5. Ex antiquioribus enim hunc poclis QSSe, Parum vulgo Cognitum, neglecta in exitia vocabulorum S lillurn argia it iis exemplis. quae habes in hexametris versibus non leviter depravalis Saturn. II, 14. Quampiam suerunt qui non osse Sueotius verum nomen crederent, nec enim Suevium quisquam novit

Ρraeter Macrobium) sed de Saevio potius illo Nicanore cωgilaroni '' quem Suetonius de ili. grana m. c. 5. dicit praeter Commentarios saliram quo irae DCisse, O qua duos asseri vcrsus hexametros. Et ex antiquis suil sane Saevius: Praeterea vir longe doctissimus Macrobio suus ille Susevitis dicis DP. quique seius versus in Saturnaliorum libris extant, hexametri Sunt omnes. Nec lamen ii ad Satiram possunt speclaro: anseruntiar onim, qui sunt in Sal. VI. l. et 5., o libro quinto: non est arilem crodihilo Plia vitius libris lanam salivam constili Me,'nec Satiras Saevio, sed saliram tribuit Suetonitis. Qui cum illum ait Praeter commentarios Satis iam quoquo recisa haud obscuro illud ipsum significavit. Praetor grammati Ciam genus, in is io habitabat. nili i l Saevium nisi unam satiram scripsisse. Atqui quos Sal. l I lo. Macrobius octo' orsus Pin

Sutrium, ut est in M3iholooris, vocari etiam in Expositionis codico I.ei denuMunckerus testatur p. 7SI., non Mecti lumi lurimi in mi ut 10 l. edd. S l. r. vossius, Rulgersius Vari Leel. IV, 19., Fabrius Bibl. lat. , alii tenent, Purliui de eodem P0ula, partim de diversis eoolanies. Praeterea etiam Sustius scripturum Stavcretius ulli ri. - contra Sitieeium Suetonio reddi pro Merio Vineius et Casaubonus ii Merunt.

23쪽

suit, in ibilis quod inscribitur Moretum repperit. Ergo hinc

dimittendos Saevius, et in eo subsistendum, ut, Si modo Poetae nomen e librorum memoria Varronianorum eruendum

sit, Sucvius potius illic lateat quam vel Suelius sive Suectus vel Sutrius sive Suectus vel Saevius.

Aliam viam Scaliger ingressus erat. Proposuerat ille: Eiusdem ab irundine: nefrende fitιnni Suaviter, quorum extremam vocem in hexametri initio, reliqua in sine prioris collocala voluit. Quod et Per se argutius commentuS est, et Propterea Parum probabiliter, quod, qua tandem rerum condicione quove sententiarum nexu in Annalibus quidem ista potuerit compellatio locum invenire, minime intelligitur. Vnum lamen sagaciter excogitatum, ab irundιne Pro a frendice, quando et inauditum est et incaeedibile avium genus frendis vel frendo Domine, valde autem congruum in hirundinum vocem fritinnire verbum. Id igitur cum etiam Muellero Placui ei, Parum lamen ille prudenter hirundinis

mentionem putavit cum ipso versiculo a semet conformalo posse conciliari: s funde fritιnni suaserier, quae voluit initium esse senarii. Qui si rerum naturam cognitam habuisset, hirundines quidem scivisset e fronde nunquam Canium edete nee unquam arboribus insidere. Praeterea scire cupio, quam

tandem Muellerus vim frittani imperativi csse voluerit. Nec ad ipsa vestigia codicum tam ille prope accessit quam licere arbitramur. Omnium autem minimo Ρlacere illud p lest, quod salis miro artificio M. Accius vel Maccius nomine, quod sequitur in codicibus, ita abusus est, ut Matι quidem servaret Matium dici Mimiamborum scriptorem et Iliadis interpretem Putans, Cuius testimoniis Varro Paullo ante usus

24쪽

. 95. 96. p. 37 l. sq. Sp. Solam autem us sγllatiam relictam esse ex ipsis Malii verbis, maximam partem hinc clapsis, sibi Persuaderes. Immo aut vehementer sallor aut in machius vel mactius litteris ipso exilus versiculi a Varrone Di Olaii quaerendus est: in Casina enim et quae sunt similia nullo praemi SSO Poetae nomine dicere persamiliare Varroni. Quid Zquod idem, nec id profecto raro, exemplorum a Semei Promplorum sontes prorsus lacuit. Quod dram huc accommodo. Primum sanare multifariam corrupta hac via instituebam : S .et ab istin liner fronde si t frit inni: sun o Lter inoli maccus es. Mox tamen Paenituit: neque enim Alcllanas lanii secisse Varro videtur re quibus inlPgPOS P. sus testimonii caussa asseri el, Di qui singulas lanium illinc oces rusticorum proprias excitarit VII, 3. 29. 84. 95. p. 318.362. 372. Sp.): nec maccum constat appellativa potestate ut

hucconem dici, et universum commentum sensUs quidam veri

respuebat. Sed recte inventum frende et fritis ni visum est, in librorum scripturam inunde et frutinni apprime conumniens. Itaque ascita ex Enniani versus sine extrema syllaba quae est it, novo periculo Delo haec expiscatus sum e litterarum apicibus: Insueta, ut ab irundine: frende et frit inni:Jsuaseitate mactu S cs. Quae a corbe irridentis sunt, ei dicta quem vel vinculis Constrictum vel verberibus malo mulcatum Vel temulentia oneratum vel aliquo infortunio mactatum in scena quisquis it abiens relinquebat, dentibus frementem prae impotenti rabio sonosque edentem in Ondilos et ad risum movendum compositos. Nam, ne quid erres, antiqui et mactus dic bant, ut cum Prisciano loquar V, P. 209. Kr. Quae aulem 4

25쪽

obscura Varro ab initio dixerat, opposita Permicula Nel versetis, ea deinceps duobus genori bias dispertit, muris vertis Ennianis ea iungens, quae longius etiam a Consueto dine et perspicui tale aliena inStieta appellat: qualia sunt non a quadria pedum vocibus, vituli, bovis, leonis, haedi ducta, sed abnvicularum cantu tralaia , fritinnire, singultire, tritιliare. Et sunt haec sane Usu perraro, ut recte insolita dicas, si eum illis compares quae sunt ululare, mi ire, boare, fre

Vndo igitur, haec omnia si ila se habent, Proxenit landem qui iam diuturno consonsu M. Accius Plautus se iuri Nam nec in codico ullo M. Accia Plautinas sabulas inscribi alibi monui, nec vetustissimae editiones nisi Plauti inseribunt simpliciter, nec omnino Ρer latissimos sines lili Parum talinarum, si ab Allii versibus et prologo Mercatoris

recesseris, tanquam alio nisi uno Plautus nomine is est poeta vocatus, cuius testimoniis grammaticorum polissimum commoniarii reserti sunt, et in his tam praestantium quales Va ronem, Verrium, Iulium Romanum habemus. Accipe igitur veram Erroris originem: finxerant side carentia nomina

antiquissimi Plant inarum sabularum interpretes Sara enus Piusque, nec lamen dolo illi malo finxerunt, sed ambiguam incertamquc librorum memoriam in hanc partem interprelantes, Varronis Potissimum sallaci testimonio illo confisi, quo plene dici Marcus Plautus videretur, alterum autem ei nSdem Varronis testimonium et utriusque prologi Plautini versus ad istam opinionem corrigentes, remque omnem risii auClin Diqiligeo

26쪽

ritale confirmare sibi visi. Quarum rerum documenta illorum in Asinariae et Mercatoris Prologos annos alio suppeditat. Ex liis Prosectus commoniariis talitis error'sorpsit 'in et tilsi nil nostram deinceps a lalem propagatus est, graviter ille admonens, Epicharmiae sapientiae sic olim praecipioniis

cogito de novicio isto addita monto, ei notationi piae ostapud Paulum Diaconum p. 36. M. dei barbari voco. in Dacoriano exemplo agglia linato: Vnde Pliautus Nacoliam Poetam latinum barbariam dixit Lot de se, cum triansferret fabuliam ex Graeco, dixit M. Attius Dertit barba ret: neque enim haec. quae a vetustis editionibus scriptisque libris cunctis absunt, vel Pius vel Saracenias norunt. Sed graviusidico et speciosum sane illud testimonium quod est de Plautus nominis origine I'. 239. II.: Ploti a Pelliaritur qui sunt Planis Modibus. Vnde et poeta Accius, quia Vmber Sar SmGL Uriat, a Pedum planitie initio Plostia, postea Plautus est dicitis. Soleas quoque dimidiatas, quibus utebantur in venando quo laniuS Pedom Pon rent, somplotia Vpellarunt sci do enim

vilio a pellantur editur . Daecine vero Fosli,sunt cuius nuctoritatem iactare v leros illi interproles solent Z Immo P lila sunt o Pauli epitomaWooriam, uriae lacunosa Sic Extanta Pud F trina una cum sopPl montis reconlissimi exempli: l- - - Plotos appollatili Vmbri milibus' lanis

Satralam erat, a pedum planitie initis Plo- ω β

27쪽

- 2s Vides in lacuna esse ipsum nomen Poetae: quando Probabilius sane nominis exilum us syllabam interpretabimur quam de fremiclus voce cogitabimias. Vtcunque autem de ea syllaba sla lues, lanium contendi quovis Pignore PoteSt, non repperisse Paulum in suo exemplo unde et Accιus scriptum, aut non ita Festum saltom scripsisse. Certum in Prompluot argumentum: non potuit sine praenomine Accius aliquis Poeta dici, quem quidem scriptor vellet alliam atque celeti Primum illum L. Accium intelligi. Ergo scribendum suorat certe M. Accius: quod si modo scriptum reppererit Paulus, quid tandem impediat quominus nos non duo, sed unUm Maccius nomen interpretemur, illum a Diem credamus Piael El- misso Praenomine Solum servasse gentilo nomen Z Itaque ne Pauli quid om l limonio licebit tralaticia comici poetae nomina talari. Celerum haud scio an non satis constet de ipsa librorum scriptura Pauli Diaconi: nam cum apiad Lindomannum nihil discrepantiae memoretur, antiquiorum lamen Odili num quoiquot inspexi non Accius sed Attius praebent: Atius autem indidem Pighius assert Annal. I, P. 450. Quo autem magis et librariorum usu et proximorum seculorum ConSuetudine Accius pro Attius forma et quae sunt similia incre-' tiruerunt, eo ego confidentius ista Velerum editionum consensione utor, ut ab ipso Festo non Maccius, sed Mattius Polius esse positum existimem. Sic enim laceram illius iam lationem redintegro:

Perliuot hue, ut unum eommemorem o mullis, quod in gentium plebeia ru in numero , quae fuerint reipublicae temporibus, Attian, eum cognomino nuinis refert Panvinius do nomini h. Rom. p. 20la. vol. II. Thes. Graev.

28쪽

Plotos a Delioni I vibra Pedibus Plania

tur vox antiquitatis. iam antiquitus oblivione Otii rata reliqui Dum nominiam memoria solum: re Cognomen Posterorum risu invaluiSse.

Vnum restat, ut quale sit Maccius nomen Ox Plicetur Quod eum non disse re a Mattius nomine assumamus, Pra stoest Aeolus et Altius formarum simili trado, quas quidem non unis libraviis, ut ait Madvigius opus . P. 96., citi Gom esse nominis formas constat lana cum tertia Actius, sed ab ipsis vclcribus sine discrimine usurpatas cum lapides testantur lum ac dispulationes docent quas Woichoritis de L. Vario et Ca si a Parmensi P. s. sq. commemoravit. Non impedio equidem quominias rationi convenientitis cum Osanno Anal. p. 6 l. iudicetur Attius propter Graecam Arria,c scripturam: cui simillimum in nostra caussa Mα ντιανα Sociare Possum, quod est apud Athenaeum II, p. 82. c. : sed non ost continuo salsum quo aliud quiddam esse praestabilius constiteri l. Bona estaritem et proba nominis forma Mattius. Quodsi etiam Mitius scribitur, eadem ratio est, quae intercedit intor Attius et Atius formas '): nisi quod in his certum est multo ma-

a Uuid ' quod hae quoque sumae e litteram asciverunt. Nain Alivi ei Ieius, M. ιιua.

29쪽

30gis geminam i litteram invaluisse, sim Plicem Paullo magis usus videtur in illis probasse. In noluit in hoc genere sera ter celoros mimiam horum ille scriptor et Iliadis interpres . Mailius vel Matius poeta, cuius supra montio fiebat. De quo quae Extant Varronis, Ciceronis, Plinii, Tacili, Gellii Suetonii, Columellae, Macrobii, aliorum testimonia smodo

ad unum eundemque Omnia spectent , maxima ex partu iam Torrentius in Suel. Care. e. 52. commemoravit. Eum homi-DQm inter plerosque sano Convenit rectius Matium quam Mat-lium dici: quode vidu Wernsdorsum disputantem Poet. in Lmin. IV, 2. p. 568 sqq. et Leutschium in Limmormanni Diariis Philologicis a. 3834. p. 164. Sed idem Mattius est Scali-goro Coniectan. in Varr. p. 236. Bi p. eaque sorma extat apud Macrobium Sat. I, 4. II, 36., apud LiPsitim ann. in TaC. Λun. XII, 60., in Gmnoviano Gellii exemplo VI, 6. XV, 25. XX, s.codemque spectat Murtius scriptura X, 24. coli. Sriel. Domi l. 21. Quibus adde Terentiani versum 2416: hoc mimiambos Mattius dedit metror cuiuS co gravior Nis, quod corropla antepaenultima in Λcnoide V. 568. est Vnus unde Atii duxero Latini. Nihil autommagis appositum esse ad Porsuadendum potest, quam quod in Prisciant codicibus vOl. I, p. 28 l. Κr. idem poeta Martius, Maccius, M. accius et II. actius S ribitur. Quia prorsus cou- veniunt, quas e Gellianis Plautinisqrio libris sci ibendi discre- Paulias supra altillimias cap. I. ΙΙΙ. et VI. E quibus Omnibus cortissime ossicitur et incertum illud ipsum esse, corione Ma-

et Maeitia habes in Sesimi indice thesauri Gruleriani praeter Altius et Muttius, Aetius et melius lorinas. Tam liaee sunt omni ex pario stlsinia. De Alia gente dixit Uuicherius.

30쪽

this Domine mimiamborum poeta constant or alias Sil. olhoc ut vel maxime corium sit, non tamen Continuo pertinere

ad Plautiam. Quidni enim potuerint sive codona sive divorsis temporibus et Matia esse et Mattia gens quaedam Z Quanquam ut dicam quod sentio, non still Romanae gentis alicuius Malliae Plautus Poeta, sedχT. Muttitis appullatus. Si Vmbricis nominibus .Romae autem Porogi inris 'ixit, ibique oo pol4ssi sinium nomine vialgo innotuerat. quod a pedum planitie Sarsinae puta) ei inditum: quam quidem famam videliar Oliam Quintilianus Inst. or. I, 4, 25. so sui. Omnino enim nequaquam si quens, Si cum aliis compares, intor Romanos sive Matius si vo Mattius nomen. Et P. Mucium I erum eiusque silium P. Marium Iustum inscriptio Perusina praebel apud Vermitiolum te anticho Acrizioni P m inc, Dor. a.it 804. Sq.)ὶVOl. II

P. 365.: Ρ Pusiae autem recordandum est quondam ipsos Satrisinalos Consedisse teste Servio in Aen. X, 20 l. Vt,non sit nullius momenti, quod in Vmbricis monumentis Portistae r Periis et Titias praenomon minimo infrequens Psi ct alifarioli 'sPliatiti conam morantur. Di I. . Pomponius Photus aprid Vorni. Ι, Ρ. 22.i L ars PomPonius Plialitus ii id. p. 150. 15 -l53. Vido do his C. O. Muinerum disputantem de ElruSC. I. P. 426. 435. ama. et 440. Sq. Eo videmur rom adduxisse, ni ultimo in m Porstigio Occluso nulloque, nisi quid nos frigerii, ira laticino opinionis sera sidio relicto sortiter ὐx animo in v loralias serror Oxstirpandias sit et gratulandum Optimo Poetae de voris nomini hus. quibus lamiliti orbalus fuit, Ambrosiani codicis boneficio recuperatis.

SEARCH

MENU NAVIGATION