장음표시 사용
141쪽
Tumulus Callimachi pueri. 3. 9. a.
JUinquennis puer, ct curarum nescius, Orco Raptus ab immiti, Callimachus perii.
Ne me flere tamen; cui vitae tempora pauca, Huic etiam vitae pauca fuere mala.
OΜniparens tellus Ievius tibi nil fuit illo S is precor exiguo non gravis Ausigeni. a )ΜNES ALCI
aeamulus parriae liberatorum . c. Iς.
Os, patriae qui colla iugo solvere, jacentes iNigra sub obscuro pulvere terra tegit. Facta virum sed clara vigent; civesque sepulcrum, Pro patria ut cupiant fata subire, monet.
mulus naufragi. 3. 2a. 54. Ιmoclis nomen clamo, spectoque nefasta Hae
a a vulgare est quod terram Ieuam Austen; precatur; uIud non ulgare, quod addit, id ossicium a terra, siquIdem ingrata esse noli., deberi ei, qui terrae levissimus fuerit . quibus verbἰs IndIcae non insulse, Ausuenem suisse eorpore admodum tenui ac pusillo. Disiti by Corale
142쪽
Haec pelage corpus sicubi frigidulum Fluctuet. illum, eheu, pisces hausere, geroque Ipse supervacuus nomen inane lapis.
Tumulus Philaeniι puellae. 3. 32. 13.
H Eu miseranda jaces Philaenion: optima nee te
Μater in ornatos duxit ovans thalamos Sed tria nondum etiam complentem lustra, cruentas Ungue genas lanians, condidit hoc tumulo.
Tumulus sapphus . 3. 25. 63. O sa quidem ct nomen Sapphus habet urna: puella Quae sapiens cecinit carmina, morte carent. b
Hoe quarto easu numeri multitudInIs Graecorum proprIo usus est etiam Lucretius Itb. s. 3ς. Propter Atlanteum Iitus, pelageque se mera , & Iib L s r s. At pelage multa , i, Iate fias Ha videmus . b sapphus carmIna Horatii aetate adhue vivebant, ac spir hant ἱ quum is seriberet Iib. 4. oda. 9. Uirat adbuc amor, vivunt que commissi eatoke, A otiae frihus puellae; at eadem nunc omnIa propemodum Interiere . ex quo apparet, vel optimorum pselarum carmina , diuturna esse s immortalia non esse a sibIque, ae sitis Musis plus aequo illos tribuere , quum glorIantur , se ea scribere, quis mortis ab entrema conditione macant .
143쪽
Τelluri substat, non secus ae pelago. ub
. Tumulus Timadis puellae. 3. I 2. 24.
ΤΙmadis hie cinis est, innuptam in flore juventae
Quam nigro excepit Ρersephone thalamo . Cujus busta super flavo de vertice tonsam Aequales cunctae deposuere comam b .
Uemque sta exstinctum luget domus: Obruta fletu
Tota bonum luget patria Nicodicum. Tumulus Cli enis Chii nRufragi 3. aa. 69.
O ssa peregriniis pulvis tegit; at mala Parca, Clisthenes e , Euxino te miserum in pelago
Errantem rapuit; reduci nee tecta laremque,
Atque Chii licuit dulce vid*re solum.
ca Ηomines, inquit, aeque in terra , atque In mari moriuntur: ut mors eorum, qui naufragio pereunt, non illorum confidentiae, sed humanae eonditioni tribuenda sit. b Ritus hujuste, imponendi eapillos super inortuἰ peetius, verispulcrum, exempla passim reperies apud antIquos scrIptores . Pro-Pert. lib. 3, e II. IIIa mea caros donasset funere crines . Ovid. Me 3. de sororibus Narcissi e plankere sorores VP ades , sectoa fratrι imposuere eapillos. ς Clisthenes, Demosthenes, atque alla huiusmodi nomina Grae-ςorum in prImo easu habent In ultima syllaba e longum, in quint sysit e breve i
144쪽
De Homero in Io infula sepulto . R. 2s: Φ.
Ieridum sacer interpres divinus Homerus Hele situs aequoreo conditur in scopulo.
Tantum parva virum tegit insula : a b parce sed , hospes ,
Μirari, vatis parce dolere Vicem. Errabunda mari sic Delos matris ab alvo
Egressum excepit parvula Latoiden. b
I Te sophoeteum placide serpente corymbo
per tumulum, & vati plectite serta, hederae; Vitis & uvidulos circum det laeta racemos,
Undique & e molli se rosa cu) fundat humo .
a Plin. lib. 4. cap. 32. Ios Homeri sepulcro veneranda habet lo gitudini, millia pomuum XXV. At Delos, ut seribi e Idem in eodem capite, tangitur quinque millibus pa=uum: est ergo longe mInor Is Iocus, In quo natus ess Apol Io , quam is, in quo tumulatus est
b Secunda syllaba brevi, ut saepe Graeo; poetae. e) Hederi, & vitibus Sophoclῖs sepulcrum ornari vult, quod δε
tragici poetae, quorum fabulae Dionisiis agI, atque Inter se eom-m Itii soIesant, peculiari ratione Baccho addicti esse putabantur; &hic prae caeteris eidem Baccho acceptus si isse traditur. quo ea pertinent, quae narrat Plin. IIb. 7. cap. a T. Sophoeum tragici estburni principem defunctum sepeliνι Liser pater jussi, obsidentibus moenia Lacedaemoniis , L andro eorum rege in quiete saepius admonito id est somniante se admonerἰ ut pateretur humari deueias Inas . Re quisquit re squis supremum diem Athenis obisset, nec diffseulter eae iis, quem de s sirni'Myt, intellexit, pacemque funeνι dedit . d Tum apud Graecos, tum apud LatInos sepuIera solebant ε ronarI, ac spargi florisus, maxIme rosis.
145쪽
Dia viri hoc meruit sapientia; suaviloquenti Carmine cui Μusas miscuit 2 Charites. a)Tumulus Archedites . b
H Εie iacet Areli edice, quae regum filia, mater,
Nupta, soror, fastu non tamen intumuit. Tumulus naufragi. 3. 22. 5a. Itae parce, ratem laevo nec tempore scande,
Scis vitae quam sit copia parva viro. e Tumulus orthonii. d ΡAuea Syracosius te Orthon haec admonet, hospes , Ne qua ito hibernis ebrius in tenebris. Sic perii; externaque miser tellure sepultus .
ab Inest in SophocIe sep ent Iae severItas eum Mularum & Gra. tiarum lepore coniuncta. Qui Sophocleum aliqv d legerit utramque Iaudem Reile agnoscet, nee mirabitur eum vel propter suavItatem Atticam apem , ae Sirenem a seriptoribus vos.ari, vel propter s . plentiam a Tullio, De divinat. lib. I. adiungi philosophis, ac dici homietem dom*imum, is poetam divinum. b Exstat in lib. 6 Ustor. Thucyd dIs; qui Archedicen a Patre Hippia Atheniensibus adhue domInante, Hippoloelio Eantidae tyranni Lampsacen filis In matrimonium eolloeatam fuisse tradit: atque habuisse L mpsaci monumentum, eui erat inscriptum hoc elogium . ς Naufragus monet viatorem ut ne temere eaput suum peric Io committat ; nec enim esse homInIbus magnam vItae copiam, u
eius aliqua iactura sine perniele fieri possit. d) Ex stat in operIhvs TheoetItἰ post IdyIlIa.
ea Tullius Act. a. In Verri eap. 33. affirmat Syracusas maxI- am esse Graecarum urbium puleerrimamque omnium , ae tan amprbem, ut ex quatuor urbibus maximis constare dicatur. Disi tiroo by Corale
146쪽
Tumulus Hipponactis . 3. a5. M.
Es malus, moneo, procul recede.
Sin bonus potes & sedere vatis
In boni, & placide cubare busto . a b
Tumulus Phaenareres. s. I a. set.
J 'Risti, Phaenahetes olim haec ad busta puellae
Thessalides flavam deposuere comam ,
Et primo exstinctam partu flevere. parentes b Et cives luctu perdidit illa suos.
ca Monet malos ut ad Hipponactis sepulcrum ne accedant, bonos ut nihil ab eo sibi metuante malos enim tantum poeta , quum viveret, maledIcIs carminibus vexavit; quod Idem de se profitetur ,α de illo testatur Horatius Epod. s. eave , cave 2 namque in malos perrimus parata tollo cornua s qualis Lycambae spretus infido gener sani acer binis Bupalo . II sunt Archilochus, & hic, quo de agimus, Hipponax, acerbissimus insectator Bupali pictoris , quod ejus imRgi nem ob Insignem laeditatem vulgo ridendam propolagrat .cb Mallem propinquos; ut eam etiam vIr , atque omnes cognλtῆ de affines flevisse dicantur. Rd in Graeco est
147쪽
Luttas in morte Orphei. 3. 25. IO.
Alliopes prolem atque Oeagri, a morte peremta
Flavae luxerunt Orphea Bistonides: Braehiaque effusi sparserunt puncta cruore, Foedaruntque atro rite comas cinere. b Quin , tristem Ρhoebo in mediis praeeunte querelam, e Fuderunt largas Ρierides lacrimas ;
a Fabularum serIptores magno consensu Orpheum CalIiopes fi lium fuisse dicunt: in patre non aeque consent unt , eumque alii Apolline, alii Oeagro natum affirmanti hi quidem multo plures , in quibus Apollon. r. Arg. PIato in Convivio, LucIanus de Astro-Ιogia. / ba Mos enIm erat in carorum suneribus. genas, pectora, Braincti non solum plangendi, sed etiam lacerandi . qua de re , ut etiam de pulvere eapiti ἔnsperso ad doIMIs magnitudInem declararidam , vide si plaeet KIrehmannum de Fun. Rom. lib. 2. cap. Iost 1 a. cca Cie. De leg. lib. s. mnoratorum visorum Iandes in concLona
memoran=s, esse'e etiam eantu ad tibicinem prosequuntων, σκι nomen πο- tuo vocaluis euam Graesi canins Ingubres nominant.
148쪽
Et quercus gemuere ipsae, montanaque saxa, Quae blanda vates duxerat ante lyra. In morte Erinnae . 67. Uper, suavidico vernos dum gutture flores, Gratum ct eyeneo fundis ab ore melos, Impulit heu miseram nigras Acherontis ad undas Tristis fatiferae Parca colus domina. Carmen at, o Erinna, tuum te clamitat Orco Ereptam, inque choris vivere Pieridum .
Peeta patria excedens. I. 8O. 3.
M E pater o utinam primis docuisset ab annis,
Lanigerum in solo pascere monte pecus lIpse meos casus tenui solarer avena, Aut ulmo aut stratus rupe sub aeria. Hanc sedem, haec, Μusae, linquamus moenia si qua Nos regio externis excipiat laribus , Quisquis & occurret clamemus: sede paterna Degener ingenuas sucus abegit apes b .
Navisca Erinna Teia, seu Lesbia, sen Teua quidam etiam Rhodiam putaverun scripsit versis heroico Colum versibus CCC Aeoliea , . Dorica lingua. obiit vigo XIX annos nata. Versus ejus pares indicatιfun inmericis. Haec Suidas: atque addit, eam vixisse una eum Sarphone a b Ait se atque aIIos bonos elues, ab ImprobIs, ae sortasse advenis patria expuubar perinde ae si apes ingenuae a stieis, ignavo ἔllo peeore, ut Virgilius voeat, alvearibus expellantur. AE temsuta, ait Pli . lib. tr. cap. II., mist ἐmpe octas apes, si servitia verarum σμum , quamobrem impeνant sis apes γε erim is ein opera evelluor , tardantra me clementia Puniηn . Diqitigoo by Cooste
149쪽
Navis a mari in terra perdita . I. 57. 3.
Consthuctam nuper me sicco in litore naUim,
Needum etiam falsis impositam aequoribus, Invasitque morae impatiens, fluctuque fremente Correptam, a stabili sede mare abripuit.
Quid miseris restat jam puppibus; incipit unda Quas gravis in terra pendere, ut in pelagog
O utinam tristi vesani gurgitis unda
Μersa forem exanimi puppis onusta manu Esse pudet salvam. portu quid laeter adepto, Cui superest nemo qui miseram religet Litore 2 Cocyti me puppim dicite; nautas Exstinxi; in portu, naufraga turba, iacent.
a Apparet hane navem. vectoribus extInctIs aliquo casu, quἔmulti cogitari possunt, nullus pro certo amrmari, aut remulco Pertractam, aut vento In portum delatam fuisse. Quae quidem se salvam esse dolet, & comparat eum ea cymba, qua mortui Co tum transmἰttere perhibentur. Quod autem eos mortuos, quibus est onu-na , turbam naufragam vocat, non eos naufragio peritile dicit, sed
aeque periisse ac si naufragium passi essent.
150쪽
Trojae querela ad Minervum . I. 3O. 6.
Alve urbis praeses Tritonia; templa tenentem Aurea quam sacris Ilios usque colo. Hostibus at praedam tu me, dea, linquis; ademto Et tibi pro pomo mi rapis omne decus. Perdere pallorem decuit magis , impius ille Si suit, ipsius crimen id haud patriae.
TRoja. ubi nam tua sunt nunc D moenia nunc ubi templa Diti a ubi sacro pingue cruore db solum ΤCupris ubi, ' peregrinus onyx ce atque aurea vestis Τ
a Notum est ex Homero, & VIrgil Io In arce Troiana fuissexemplum Palladis, & In eo deae simulaerum magna superstitione eultum . notum item est pomum illud in deorum epulo , quum Thetis Peleo nuberet, a Discordia proiectum , atque a Paride Veneri , posthabitis Iunone ae Pallade , adiudicatum . de quo Hyginus Fab. 'a. b Troiae moenia ab Apolline, ae Neptuno structa esse poetae fabulantur. Ovid. Met. IIb. XI. loquens de Apolline e Inde novae
PrimMm molis moenia Troiae Laomedonta videt , susceptaque magna ta bore erefcere docili, nee opes evostere parmas. Cumque tridentigero tumidi genitore prosendi mortalem ind-t- formam , Thruisque Urann aediscat muro . .
c Magnus tempIorum numerus in ea urbe fuisse Iegitur; quam ob causam putat Eustathius Ilium ab Homero sacram vocari. eandem ego ob eausam puto Ilium a Virgilio dimum domum appellari . 4 Quam multae ibi vIctimae quotidie mactarἔ solerent doceo Homerus Il. s. ubi Iupiter aἰt, sebi apud Trojanos nunquam romea,uisse epulo, est' libamine , er nidore. . - .ce Significat unguenta, quae In vasis ex onycte , sive alabat rite servabantur. Unguenta in saeris Ueneris adhibita apparet , uv3lios omittam, ex Empedocle haec stribente apud Atheneum lib. sat Diuiti od by Go le