장음표시 사용
121쪽
Carmen qui sanie tingere vipere a Institit , innocuum foedans Helicona cruore. Scit qui gnatarum tres gemit ob laqueos Multa , Lycambes . at tacitus tu perge, Viator Vespas ca ne irrites quae tinnulo involitanteh)li tumulus 3. 25. 29.
A ΕΩhylon b hoc marmor, quod contegit ossa, jacere Cecropia extorrem c) dicit ab urbe procul Alba Getae Siculi prope flumina. Vestra quid urget Usque bonos cives Cecropidae , invidia Τ a
ὰ Respexit ad proverbium, quo vetamur crabones IrItare, Id est, aeerbis, & Iracundis hominibus molesti esse . ba Hune, ut ait Philostratus lib. s. de vIti Apollon. Atheniensecfiagoediae parentem habuerunt. quam qu Idem nactus adhuc obscuram esie illustravit, ut non immerito QuIntil. IIb. io. Instit. cap. r. IIIa seripserIt, Tragoedias primus in lucem Aescolus protulit, sublimis, gravis , oe grandiloquus. e) De causa huius exsiIII non convenlt inter seriptores . aI Itradunt Aeschylum Athenas reliquisse , atque In SIeIlIam ad Hieronem se contulisse . quod ferre non potuerit se posthabi tum, vel S phocli In tragoedia, vel Simonidi In eleg Iaeis: al II eum aiunt onfendisse apud Athenienses , quod CeretIs mysterIa vulgare, nec de diis eadem , quae eae teri , sentIre videretur : al II postremo, quod 'unm exhiberet Eumenidas, ita populus pereulsus terrore est, ut in. antes pueri deIIvlum , gravIdae mulieres abortum paterentur. d Fuit Aesesylus non modo' poeta', sed et Iam cIvis egregius . ac pugnavit pro patriae salute tribus prael is, MarathonIo navali ad Salaminam , & Plataeensi . VIde Anonymum in eius vIta .c e Ηue saeIunt ii Ia PhoeIonis verba apud Nepotem In eius v ta. me vIr integerrimu , ex quo & cognom Ine bonus est appeIIatus quum ad mortem dueerelin , obvius ei fuit Emeb=letus , quo familiaviter fuerat isses . Is quum Iacrimans divisset, o quam indigna pateris . Tooeia; hisie illa, at non inopinata , inquit . hune enim exitiam p εν'ne boni viri habuerunt Albenienses . Disitiroc 'ν Coo e
122쪽
sa PULCRA Li A. Tumulus Telephanis tibicinis. 3. 8. I.
Uam citharae blandum decorarunt Orphea. melle Nestora quam dulci dulcius eloquium, Divinum sapiens decorat quam carmen Homerum; Μarmore tam clausum hoc tibia Telephanem. a Tumulus Philippi Macedonis g. 5. 39.
Ac Emathiam incendi primus qui ab bella, Philippus
Aegaea ce jaceo contumulatus humo . Gessi quae nemo regum cI : si culmen audaT . . Iactat plura, mei est sanguinis hoc etiam .
is) De hoe, op nor, sunt illa PIutaret, I ἰn opust. de Musiea .retepistules Megarensis, qui ita infe ηι fuit Uulis, ut nunquam se pisse θι , tibiarnm opifices eas imponere tibiis ἱ quin cra 'PI tbico eeνtamine Baamaxime de causa afflinuerit . De eodem sortasse Demosthenis scholia-sesr atque illi obtigit pulcerrimus tibicinum Telepbanes. b) GlorIatur se primum Macedonas ad militarem glariam evexisse, quorum antea res adeo afflictae , atque animi abiecti erane, ut peeunta & obsidibus dandIs bellum a finitImis gentibus redimere e
ca Macedonum reges Aeg s tumularἰ χIebant, euius rei orIgl-nem tradἰt Justinus lib. I. SεηεΜ Perdicca Argaeo filio mongyramis Ioeaem, quo condi mellet, ibique non sua tantum, sed is succedentium sibi is νegnum ossa poni jussi , praefatus, quoad ibi conditae posterorum reliquiae forent, νegnum in familia mansurum . c d Demosthenes ΟIynt. II. loquens de PhilIppo. Hanc opinionem sμt ea perfeci se dicatur, quae nullus olius Macedonum νen , mitae secur tali anteponit. e Huic suae Iaudi a i non ossicere , quae gesta sunt ab Alexandro e ea enim, si forte plura, & maiora sunt , alIena certe non esse, sed sua ipsius, a quo genitus est Nexander. Diqiti Corale
123쪽
Tumulus Theodectis a . Γειρ, Phaseliten gremio fovet haec Theodecten Μagnum sanctarum munere Pieridum . c.
. Tumulus Nostus. 3. 12. a . '
A Ttulit hoe virtus tibi Nosto; morte peremiae
Ut praeter tumulum vir daret & lacrimas.
S It lapis hie nostrae, eaput o mihi dulce; Sabine,
Exiguus magnae testis amicitiae.
Te mihi nulla dies, tibi me nec frigida Lethe; Spero equidem, immemori diluet ex animo. e
a Graeeum ep gramma in Anthologia non reperio; nee tanti est, ut diutius quaerendum putem. b Theodectes, natus Phaselide, quod est oppidum Pamphiliae ivlxit Athenis, 2 audivit Platonem ς elaruit inter oratores ζ idem edidit fabuIar I., ae praeterea poema dIdastalleum de arte oratoriae ut non immerito Pieridum munere magnus fuIsse dicatur. Haec sere Suidas . Pausanias In AttIeIs. Theodectis sepuIerum suIsse tradit trans Ceph ssum , non Ionge ab ara Iovἰs Meliehit . cc Hane Lethaco flumini vim Inesse putabant, ut omnem omnium rerum memoriam prorsus aboIeret. Uirgil. Ae. s. Let baei ad fluminis undam se ear os latiees, oe longa oblivia potant . Qui quidem latices, ait hie noster, quantumeunque ad inducendam oblivionem posse dicantur, tibi memoriam mei erIpere, meamque imaginem tuo
utino penitus impressam, dIIuere ae delere non poterunt.
124쪽
Tumulus Eucratidae rustici. 3. 6. 3a. TΕera sinu Eueratidan mollis preeor excipe amieo, Haud oblita senis quae tibi contulerit Multa labos. ut te felicis termite olivae, Ut stirpe ornarit laetifiea Bromii, Frugibus ut densis; hortum, ct pomaria, ducta Ut tibi per sulcos saepe rigarit aqua. ' ι . . Pro quibus incano capiti levis esse memento, Et florum e viridi germina funde solo.
De quo gaudebit: mors sua est qui gaudeat a r alter
inrtuus hele Theodorus agor ridete, daturi Postmodo risum aliis. stat sua cuiqua dies.
Rus sim tumulus ne quaere, o nauta cb t sed opta Sit tibi navifiagi mitior unda maris.
Tu ca a Theodorum hune apparet muItis dum viveret InvIsum suisse . ac Plures inimieos, qui gauderent, quam amieos. qui dolerent dei ἔIItus morte, reliquisse . nisi sorte is fuit homo locuples S peeunio scis r ut gaudium non ad inimicos, sed ad heredes pertineat. cfia Ne videlicet aut navἰgandὲ eonsilἱum prorsus abiiciat , aus
125쪽
mulus in quem nomo adhuc illatus. 3. 6. 4.
E sibi a , S uxori Androtion, gnatisque sepulcrum Exstruxit; sed adhuc nulli ego sum tumulus. , -- O utinam longo m oram sic tempore H quod si Non pote, qui priρx. est hunc prius accipiami
A Bdidit hue me latro; aut si tumulum dedit, opto Sit qui reddat idem pro pietate viro. d
. Tumulus Eugeniae . 3. Iz. 3I.
FLorentem roseisque genis, do carminis arte, Doctrina sancti juria st omnigena,
ta a Passim in veterum sepuleris occurrunt IIIae formulae ευνυπι serit, vel vivus sibi p6.it , vel se mimo fecit. PIIn. I b. s. ep. io. Tam Mara in amicitia Mes., tam parata oblivio mortuorum, mi usnobo debeamus etiam conditoria mίlittere.
b optat ut omnes, qui eo sunt inferendi, vIvant quam dIutID sime , Id si fieri non potest, quod nulla hominIs vIta diuturna est, optat uv saltem Inferantur eodem ordine , quo nati sunt; uxor vito, filii parentibus superstites sint. ι Persarum reges AchaemenIdae voeantur ab Achaemene gentIs primipe , ut tradit Plato In AleihIade I, ct Herodotus in lib. I. qui Clio inseribime .cdὶ Tumulo, id est terrae aggestae, qua Iatro eaedIs oceuItandae causa hominia eadaver contexerat, eippum sertasse aliquis adddit , atque hoe carmen inscrῖpsit. Disiti Corale
126쪽
Εugeniam ca hele tellus cohibet: cui vertice funus Duxerunt' ra , Μusa, Τhemis, Paphie s-
L. Occidos in nemore Hesiodi frigentia leto Membra suis Nymphae fontibus abluerunt Ac tumulum struxere viro; cui rustica pubes ALae niveum inferias savaque mella dedit . Et merito. tam dulce melos de gutture fudit i , Pieridum puro potus ab amne senex. b Tumulus bellatorum . c γ 3. 5. aa-H Os, patriae deeua aeternum Virtute ferentes, Involvit nigra pallida mors nebula. TNee rapti periere tamen; quos fama superstes Sedibus ereptos vindicat e iugiis. g -- p
aa In titulo, qui Graeco epigrammati oraefigitur, haec. anges nia soror Agathie d e; tur; ex quo eonstat eam e Myrina Aeolidis cIvitate inuisse , ae floruisse sub Iustiniario. c b De Hesiod; sepulcro agunt Plutarchus In convIvIo, & Pausan Ias In Boeot cIs.cc In anthologia hoe epigramma d citur seriptum In eos, qui caesi sunt ad Thermopylas a verum acque conveni φ in omnes viros fortes, qui In acIe ceciderunt.
128쪽
Tumutus Aristomenti . 3. 5. a.
Via/or, is Aquila. a v. A Lituum regina . Iovis metuenda satelles, Cur tumulo in magni fidis Aristomenis b
A. 1 oe doceo: cunctos tam vinci heroas ab illo, A me quam volucrum Vincitur omne genus. Imbelli timidas par est adstare columbas; Fortis ego sorti lateor adesse viro. Tumulus inacis. 3. I 4. s
A Deis tumulum Rhoeteo in litore Virtus ce
Ingenti servo pressa dolore animum, Tonsa comam, sordensque artus; quod spreta Pelasgum
c a Cuius simulacrum sepulero impositum erat , vel laseati
ba De Aristomene , quem Messenti inter heroas coluerunt, agit Pausanias n Mementeis eumque assirmat unum omnIum m Ime n men Messeniorum virtute sua uIustrasse, atque a Riano Benoeci suis versibus ornatum esse nihII. minus, quam Achillem ab Homero. Adin dIs se Messenae In eo gymnasio, quod hIerothysion vocatur, ArIsto menis sepulcrum vIdIsse, In quo ineosae dIcerent condita esse Illliis Ossa, Rhodo, uia erat mortuus, iussu ApollIn Is deIata . De aquila
ἔn sepulero nihil dieit, sed ait a se alibi vIsum Austomenis stutum, cuius Insigne est aquIIa . ea AchillIs arma UIm adiudicata esse. Aiax , eusus exImIae
virtuti ea debebantur, tam gravIter tulit, ut prae moerore InsanIerit , ae suo se gladIo eonfoderIt, quemadmodum scripsit Homer. odyg. XI. & Sophoeles In Aiace flagellifero, st Ovid. Met. XIII. Itaqua non sine causa ἱllius sepulcro apponitur virtus doIens se victam a Fraude ; atque assimans , Graecorum sententiam tam iniquam fuisse, ut potuerit tacita Ipsorum armorum voce refutari ἱ quae si rogarentur, euinam vellent addieἔ, vIrum sortem, non versutum Dr tormquaeri a se propemodum excIamassent.
129쪽
EPIGRAMMATA In eoetu Fraudi succubuisse feror.
Ipsa sed Aeacidae clamassent arma: virum nos, Non artes vasti quaerimus eloquii.
Ximio tragicam primus qui carmine Μusam 'Εx humili celsum sustulit ad columen , )Aeschylus Actaea jacet heie male pulsus ab urbe, Atque suo decorat Trinacriam tumulo. b
Ie Priami tumulus: non quantus debuit es A, Hostiles quantum sed posuere manus. ς
H Aee vetulae sunt busta Μaronidis ς. inque sepulcri Fronte calyx lato sculptus inest lapidi. έ
a Ηorat. in ep ad Pisones Ignotum tragieae genus in υenisse Camoenae dicitur, ει plaustria me isse poemata Thespis : qnae canerent , Verentque ρeruncti Deeibus ora. Pose bunc pebonae, pallaeque re evior honorae Aelebulus, Θ modicis infra υit pulpita tignis, edi docuit , mingnumque loqui. nitique coibismo .
b vide initio huius capitis pag. io 3. animadversiones ad aliud epitaphium Eiusdem Aeschyll. ς At alii poetae PrIamum ne parvo quidem sepulcro condItum
tradunt. Virg. Ae. a. 337. MPm utore truncus, avult'mqne humeria caput, o sine nomine cογus. Senec. In Troad. a. I. 63. Illeror Parens caret sepistiro Priamus, et ' flamma indiget, ardariterio a
130쪽
419 Quippe fuit mulier vinosa, garrula. garrit Nunc etiam quiddam mortua sub tumulo. Et queritur, non quod natos aut liquerit octos. : Natorum aut patrem re miserum in tenui ;Sed quod Baccho aptus tam magna mole, meraco iNon plenus Baccho stet super ossa caIVX. . o. : δ
V. Ic nomen, Patrem, patriamque, ct fata sepulti . T. Hector Priamides Tros Iacer ob patriam. ab
mulus inacis. 3. Iψ. 6. . . t Iaeis busto assideo moestissima virtus, Tonsa comam, atque gravi mentem animi penitani acta dolore; malam Grajum sententia fraudem
Quod mihi contemptae proh seelusd) antetulit:
chimedIs sepuIero suIsse figuram sphaerae, & eylindri e LaertIus 4n Diogenis sepulero fuisse eanem: Apud Homerum Elpenor orat UULfem, ut sibi tumulum ornet remo; quo item Miseni tumulum, addita etiam tuba, ornatum esse ab Aenea tradi IrgIllas. a Haec Archias quatuor versibus exposuit, quorum duo prIores interrogationem, duo poste res responsionem continent ; neque earuit, ut mihi videtur, laude brevitatis. ego eadem brevIus at nom