장음표시 사용
131쪽
I Imonoe, quaenam es per divos non ego nossem sNi patet in tumulo Timotheus, patria Seripta seret tua ni Μethymna. eheul miser ut te Vir tuus exstincta nune dolet Euthymenes Tumulus Pheridis . 3. a. 4. Sim brevis, ct tumulus brevis est. labor breve carmen . Thetis Mistaei Cres situs heie iaceo. Tumulus patris sui. 3. 25. 59.
O in tumulum hune praeter graderis, scito esse parentem Μe Cyrenaei Callimachi , ct sobolem a .
Noris, credo, ambos. patriis hie praefuit armis, Cantu hie supra omnem se tulit invidiam. Nec grave sit dictu b i placidis quem vidit ocellise Μusa favens puerum, non fugit illa senem.
Tumum a) Quod nomen suerIt hule iitIo Callimaehἰ strategi , patri Ca limacti poetae, me quἰdem fateor Ignorare. Fabrielus B. G. lib. 3. cap. 19. eum Battum vocat ideirco , ut op or , quod Callimach.a poeta passim Battiades dieItur, ex quo nihil aliud emitur, dii si ἔ ium Batto ortum esse, nee seIri potest eiusne fiIiu , an . nepos su rit. Certe C Ismaehus ipsa reste Strabone lib. I .proavum suum vocat Battum, a quo eo dita est Cyrene. . Ne tantam in re poetiis praestantiam nimἔs gloriose, aut Pater, qui loquens Indueitur, filio tribuisse , aut fillus, qui haec seripsit, sibi arrogasse dieatur, addit eam neque natur e , neque Ἀ-dustri e . humanae, sed, svino muneri, ae mirificae . qua Musae In trium erga homines utuntur, benevolentiae adscribere oportere. Dissiligo ν Gota e
132쪽
YZieon adveniens parvus labor Hippacon , hospes, Et Didymam celara est nam domus invenias. Queis, durum dictu, dices tamen; abdier intram, dulcem ipsorum progeniem, Critiam.
Tumatas Charidae . 3. 6. a3. Viator , rumulus , Charidas .
V. D Ιe lapis, anne jacet Charidas hele' T. Dieis Arimae
Si Cyrenaei progeniem, jacet heie. V. O Charida, quidnam est infra ICH Nox. V.Exitus sequia CH. Nullus. V. Quid PlutoICH.Trux,niger , U. heu let B. Vera quidem narro; sin vis jucunda, virenti perii. Bucephalus gramen carpit in Elysio.
L Ume magis, Timon e , odio fuit, anne tenebrae
Sunt 8 Τ. Tenebrae. plures Oreum habitant homines.
ab Tumulus in quo Critias Cyaeicenus Hippaei, & Didymae fi- IIus est eonditus, viatorem rogat, ut, si sorte Cytteum Mysiae u bem advenerit, inveniat adolescentis parentes, quod aie persaeile eia se propter illorum nobilitatem; eosque certiores saetae, CritIam e Tum spem ae delietas, hele abditum taeere . ba MaIuἰ voeem μυθοe , quae 6Mlam aeque veram ae faIsam significat, sie interpretari, ut Pluto talis dieatur, qualis perhibet in fabulis , trux, niger, efferus, illaerim abIlis. e Timonem hune, quod hominum eongressus vItaret , Athe nienses μισανορωπον vocarunt, mi tanto in homines MIo fuisse, tam loque opere ab ili0rum censuetudine refusici dieitur, ut ex ast
133쪽
Μplentem vitae nondum tria lustra Philippus, Spem maltam, heio genitor Nicotelen posuit
Aee habet urna Saona Diconis Aeanthion almo Compositum somno . morte boni haud pereunt. cb
re, in quam eonscenderat, delabius, fracto crure , computrescere . atque emori maIuerit, quam medicum ad se admittere. UIde Suidam , R Lueianum In TImone .ca Cie. a. de Fin. II. In adolescentons bonam spem esse dicimus ' π magnam indolem , Idem alibi . est canis deicius Laudare puerism , non enim res laudarida , sed spes es. . . t ba Non modo steri, verum etiam protini seriptores passim do cent , mortem bonorum somno similem esse a ii Ios, quum h Ine aia eunt, vitam non tam amittere, quam cum alla, multo praestantio re, ae beatiore vita eomiputare. Accedit quod iidem, mortui, vivere tamen quodammodo, atque hele inter homines versari videntu. glorIa, & praedicatione rerum, quas in vita praeclare gesserunt . De quo vitae genere loquutus est ParmenIo Anthol. 3. I . a . Iriearmine , quod sic Interpretor . Vivit Aleuander, merum fi dixit οἰ- D. Vita manet forti pia saea fata miro . ς Thyre, vel Thyrea, vel Thurea, ut Strabo appellat lib. s.fuit oppidum Pelopone si in finibus Argivorum, & Spartanorum . de quo haec PausanIas in CorinthiacIs Itb. a. ni Tisrea vicus 6 4 qiso ἐκ laco iam mι viri eis Aegimis CCC, totidemque item Iecti .era Laee- daemoniis inter se pugnaverunt : qu myue omnes , praeter Spartanum num, Agivos duos occidissint , eodem, quo occub ernnt, Ioso fisuscus tumuli congest .
134쪽
Argivum tria qui quum strasset corpora leto ;Dignum, ait, hoc Sparta post lacinus moriar. Tumulus Menidis is Polrnici. 3. 6. 24.
O Bone, se faveat tibi Iuppiter, ito Carin Hinc patri ad Thebas .i nuncius Aeolidas;
Exstinctum Μenin, Polynicum & dicito: nosque, Adde, nec interitum flere , nee insidias, Servorum dextra caesos: verum ille senectam Quod duram in miseris luctibus orbus aget.
DIODORI. - - - mulus Themimetis . 3. 5. 8.
N Ε metire virum tumulo. Μagnesia ce Stellus,
min a Plinius lib. 6. cap. 3. ἔn deserIptIone eius regionis 3 quae olim Mysia, ae deInde AeoIIs appellata est, Thebas halae numera in iis oppidIs, quae sua aetate iam interciderant. b Ait se, etiam quum viveret, servilἱ eonditIone, non servili animo RIsse e Themistoeli expuIso ab IngratIs cIvibus tria in Asia oppida donavit Artaxerses , Lampsaeum, Nyuntem, Magnesiam . In hae ille sibi domieillum eonstituit, atque, ut serIptum est apud Thucydi dem , morbo est mortuus: prope hane eandem sepultus est in eo se silero, quod , ut item saluas In foro Magnesiae , ad suam aetatem mansisse tradIt Corne IIvs Nepos in eius vita . De hoe sepulcro 'uitur Poeta, ac monet Magnesiam ne ex eo Iudicium faeἰat de Diuitiaso by Corale
135쪽
Ale nee in silvis torvus leo, quale Μiconis Crinagoras cIypeum terrifico in sonitu. Busta tenent nunc parva ingentem, parva. sed armis
Eximios tantum condere sueta viros.
Tumulus Themistoclis a . s. 5. 5- Ictrix pro tumulo stet Graeeia: fracta superstent
Spicula, barbaricae signa cruenta fugae t Subter Persarum densa inter millia Xerses. Hoe dium tumulo conde Temistoclea , 'Adde mare, ae decorum testem Salamina meorum.
ThemἰstoeIe. memInerIt quae ab nIo praeelare gesta fimi, classem eui praefuit vir eximia in patrIam caritate, victorIam; quam adeptus est apud Salamina . quot Ioco , ait Nepos, paντο numero vium minima post hominaem memoriam glaμε devicta, unios viri prudentia Graeeia uberata est, Eaeropaεq.e sneeubuit Asa. Haee si cos. tet minime dubitaturam, eum non modo ilIo sepulcro, sed etiam ipsis Athenἰs, ae tota Mileae regione maiorem dieere . Victus est enim Xerses magis consilIo Themistoelis, quam armis Athenien- sum o
co Huc aeque pertineat, quae modo stat a Imadversa.
136쪽
On pulvis , parvusque supra lapis c a ); haee Erasippi
Sed, quaecumque vides, aequora sunt tumulus. Infelix periit, fracta rate. nuda putrescant Ossa ubi nunc, mergus noverit ac fulica. b
S. GREGORII NΑΣΙΛNZENI. Tumulus Amphilochii . η H Eus oratores, sari licet. hic lapis atro Ora sinu magni clausa premo Amphilochi. ἡ
ramum a st sepulerum hoe, quod loquens inducitur, est ex eorum gen re , quae honorarIa, eenotaphIa , interdum etἰam pseudotaphia v cantur . Horum multa exempla oeeurrunt apud antIquos scriptores . Apud Homerum Odyssi. 4. Menelaus, ubi a Proteo de Agamemn nis eaede cognovit, statim ei tumulum exeitat. Apud VirgilIum Αει lib. fit mentio tumuli, quem misidd de cespite inanem Androm cha Hectori exellaverat . apud eundem . Re. lib. s. idem ossicium Aeneas Deiphobo se persolvisse affrmat . Addo Xenophontem IIb. 6.exp. Cyri . His, quorum corpora inventa non sunt, sepulcrnm inane
sitarunt, pyras etiam magnas mirnκerunt, coronisque eas ornarunt o
b Propere. lib. 3. e s. Paetum naufragum alloquens , sed manunc volucres ad ani fueν ossa marinast i nunet tibi pro νumulo Carpa
σὶ Exstat in Aneedotis GraeeIs edItis a Muratoris . an. 17 9. 4 Hune AmphiIoehum , quἰ extra earmen AmphIIochIus die tur, Diocaesarensem Philtalli & Gorgoniae filium, ait Gregorius in alio epigrammate, suisse Cappadoaues omnium eloquentlssimum. It que , illo mortuo , non ab re tumulus hortatur oratores ad loquen dum; quasi caeteri omnes, Alo vivo, propter eximum homini elo quentiam prae pudore obmutu enti
137쪽
OUis jaeet heic quo patre Euphemius, Amphilocho Cujus elara inter gloria Cappadocas. b omnes , Quem Charites Μusis dederrant; Hymenaeus in ipsi Cui foribus: venit sed prior Invidia . ce HEGES ΙΡΡΙ.
H Une eirea tumulum vepres dumique. Viator, I procul, ct pedibus parce nocere tuis. Osor ego ille hominum Timon. d mihi dira precare
Praeteriens, celeri dum pede praetereas ouem brevius CALLIM AC BIHoe hominum ille osor Timon sub cespite condor. Multa precatus abi dira mihi, sed abi. Η Ο-
. ca Exstat In iisdem Aneedotἱs. ba EuphemIus Amphil hii & Llulae sIIus , quem non hoc uno, sed multis aliis praeterea earminibus Gregor;us ornavIt, Graecis LatIUsque IItterἔa ita erudἱtus suit, ut utraque lingua egregἰ Poema faceret: verum in Ipso aetatis flore, dum οἱ nuptiae Par hantur, exstinctus est. Quum, inquit, Hymenaeus IIli esset In seribus, ἔd est, quum nuptiae instarent; venlt prIoe invIdia, id est insertunium, quod a profanis scrἰptoribus satorum InvIssiae tribui solet. Gregorius more usitato poetarum loqui non dubitavit, propterea, credo, quod vidi ais verbis posse subiici aliam sententiam; quae a veritate non abho fferet . da vide quas anImadversa sunt pag. 11 Dipiligod b, Gorale
138쪽
Tumulus Midae. 3. T. AEnea virgo Μidae tumalo sto ad a, vi tor; Dumquet fluent latices, ullas dum P in tondet, Dum sol, dum caelo fulgebit candida luna Usque manens supra bustum lacrimabile, muta Dicam voce, Midam condi hac sub mole sepultum.
Tumulus ad bubulcum . 3. 22. I 4.
a) Exstat hoe epigramma in libello de vita Homeriis quem Tanaquillus Faber, Vossius, Ionsius, negant esse Herodoti Halicarnasia sei. verum argumenta, quibus nituntur, non tanti sunt v nderis sui nobis non liceat una cum Io; Alberio Fabricio B. G. Iib. I. cap. x . iust nere assensum, atque, ut in re nondum satῖs comperta, amplius pronuntiare. sed in eo libeIIo haee scripta sunt de Homero .nt Cum ri narrant, flagitante Deero, epigramma bos Iers t Midae PF Igmn regi Gordia filio I quod etiam nune in Gisdii cippo inferiptum tegitur. Quodnam autem fuerit illud signum virginali habitu, neque ibi proditum est, neque ego dIvinare possum. b Monet bubaleum , tumulum, id est eam terrae partem , quae tumet, ac se attollit supra planitiem, non esiae profanam, sed reIingῖone sepuIerI consecratam . . . ς Id de per se ipsum Inhumanum atque impium apparet; & Ie gibus etiam ne fieret diligenter cautum erae. Exstat Solonis lex, quac Vetur ne quia sapistera deleat s poenaque est, s quis bufam , a i mo
numentaem, aut columnam vioIarit, deIecerit , fregerit.
139쪽
rimulus Archilochi. 3. 25. 2I.
A. Rehilochus iacet heie; in tristes egit iambos quem dea, ne fieret par tibi, monida
At Crethon subter, jam cinis. in tenebris. Ille opibus Gygi quondam par, ille juveneis. Ille ovibus dives, caprigeno S pecore,
Neve marenaea . Non igitur sine causa I eus hie dieitur idoneus , quε spargatur potius Iaerimis, quam seugibus. a Horatius de Arehil ho vere. ANHIoebum premis rabies atamavit Pambo; hie ingeniose, atque ad poetam Ornandum Ece mm dater Musam, dum metu i ne ArehII ehus Homero par evadat, el-que a imat laudem prinelpIs poetarum, hominem furore inflammastum ad iambos seribendos Impulisse . Quod quum dieIe, hoe Intelimo vult r MehIl hum vinel ab Homero, non quod ingenii ae poe-eleae saeuitatis minus habuerit, sed quod eo earminis genere usu sit, quod ad herolet earminis maiestatem assurgere non possit. bl Hie Crethon. homo tam loeuples , quisnam fuerit, ignor mus . nee enim dIvltIae, ut vitae commoditatemo, sic etiam nomini celebritatem a serre possunt i lique omnes, qui ex divitum numer Clari extiterunt , non propter peeunlae , sed propter animi ἰn ea de spicienda, largἱendaque magnitudinem laudantur. qua si ea rui sient , inquis Theocriture post fata eueisma, sae prema postquam animam gemi- en Finiae , redere caνἐ ε. -IIa βνet tanta de re taeennia voluptas, nΜ- datique Fibus magnis με s .eαIa Mati induores .mbras isto sine b nox. Deerent. Haee Ille in Idyli o XVI. quod ego feel Latinum, atqucerim fiortasse propediem una eum aliis Theocriteis.
140쪽
189 Ille potens, magnusque, omnique eΚ parte beatus, Heu terrae glebam viX habet exiguam.
Tumulus Hipponariis . 3. 25. aa. Unc tacitus tumulum transi, O, quicumque, Viator,
Qui jacet heic crabro ne malus evigilet.
Hipponax. nulli non efferus, heic modo somno Compositus longa destitit a rabie. Sed cave sis, moneo t, tibi consule . quae jacit atrox Dira vel ex Orco dicta nocere queunt,
- JaX ad Trojam, post tot laudesque laboresque Haud hostem accusat mortuus, at socios. c in
ca a Plin. lib. 3ς. eap. s. Hipponacti notabilis foeditas multus erat. quamobrem imaginom ejus lascivia Deoram ii Bupalus & Antermus apropnnere νidendam in circulis . quod HipponaM indignati, amartiud nem earminum disrMMit in tantum, ne credatur aliquibus ad laqueum eos compulisse ι quod folyum est. cb Poeta Hipponactem erabronem appeIIat, an mal, quod & Ω-CIIe irritatur, & irrItatum grave vulnus ins Igit. de quo Plin. lib. a I. cap. 11. crabronum silvestres in arborum cavernis degunst .... HI seorum haud temeνε sine febνi s.cς immo , si verum quaerimus, non tam foeἔos, quam se ipsum ssuique animi impotentiam, qui acceptam Iniuriam tam immodice tu
IIt , seque multo foedius, qum ab Ulyste, ab ira, ct dolore nimio vinei pat*ra est.