Homeri Ilias latinis versibus expressa a Raymundo Cunichio Ragusino. Professore eloquentiae et linguae graecae in Collegio romano. Addjiciuntur Epigrammata selecta Anthologiae Graecorum ex eodem Cunichio ... Tomus primus secundus Raymundi Cunichii e

발행: 1784년

분량: 211페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

Hermodoti ) hoc dogma est, nummis quicumque carebit, Ρalliolo arrepto haud amplius esuriat. b

In Menst stratum Onicum . 2. 52. I.

1 E fateor cynicum esse , Μeia est rate, cum pede nudo Is lacero involvens corpora palliolo. At Cereris cum frusta rapis, pulmentaque, nec mi

Fustis abest, di tum te memini elle canem. c ,

In militem mericulosum . s. 12. 2.

N Avalem miles carbone in pariete pictam,

Ut mos est, pugnam Furnius aspiciens, Corruit, atque metu exanimis clamavit; inermem Servate , atque uni parcite, Dardanidae. d Quaesivitque aliquo num Vulnere saucius esset, Et se vix tandem vivere adhuc didicit.

In a Alicuius, ut opinor cynici, noti quum haec LucIIIIus scriberet , nunc ignoti. b) Cynicis philosophἰam ait Lucianus non modo vlictum, sed etiam divitias afferre. 'Postquam ad satietatem usque eorrasere, ac fumeu tati sunt, infelicem illam abicientes lacernam , agros nonnumquam O d mos emunt, Cratetis perae , Antisenis lacernae, is Diogenis dolio male

dicentes o

ς Philosophi cynici, Id est canIni, etIam eanρs dicebantur . eius nominis memorem se, ait, cum illo sic acturum, ut cum canibus agi solet, qui si quando In epulas irruunt, fuste ac verberibus abiguntur. Vide Lucianum in Convivio, seu LapIthis, ubi narrat de Alcidamante cynico, qu; invocatus In convivium irruἱt, atque ingentes ibi turbas excitavito a d Quos Ibi pictos vἰderat, Graecorum navibus ignem inis entes, qua de re agit Homerus Iliad. lib. I. V. Pya.

72쪽

In militem meticulosum . n. Ia. I.

Aurum horret pavido crepitantem pectore miles Aulus, seque suam colligit in chlamydem. Ensem horret proprium . quod si quis dixerit unquam,

Adventant, subito corruit exanimis.

Nullum unquam visit a Polemonem, vel Stratocliden f, Unum amat ct socium vult sibi Lysimachum.

D. Nite se in speculo contemplante. s. I3. 9.

FAls, videt Niee in speculo. si Vera Videret. Ut semel inspexit, nunquam iterum inspiceret.

In deformem. 2. I 3. I.

Nsignis rostro ingenti fuge, Ρyrame, fontem,

Et ca*e lucidulos ne videas latices:

Ut quondam ille sui periit Narcissus b) amore,

Sic tu forte odio ne moriare tui.

In Hermogenem pilosum . a. 26. I.

Onderi Hermogenes voluit caput . anxiua haesit Tonsor; totus erat nam similis capiti.

In a Tam, inquit , est meticulosus , tamque horret Omnia , quae habent alIquam cum armis assinitatem, ut etiam homInes vitet, quorum nomen ductum est a re militari; PoIemonem, quo belu, Stratoclidem, quo eχercitus & eius, quae apud exercItum paritur, glotiae admonetur; amet solum & sibi perpetuum sodalem esse velit Lysima chirm , in cu)us nomIne audit id, quod maxime cupit, praelium diri

mentem. N. 'sb Narcissi in sonte se eontemplantIs, stultissimoque sui amore contabescentis fabulam habet Ovid. Met. lib. 3.

73쪽

6a EPIGRA ΜMATA In poetam is in medicum. a. 4O. 4.

D Euealionei non tot mortalibus imbres,

Non curru abreptus flammifero Phaethon, Exitium miseris dirum retulere; poeta Quot Potamo, ct medicus perdidit Hermogenes.

Deucalion, Phaethon, Hermogenes, Potamo .

De Marci poetae nenia. a. 4O. T.

N E puerum plora; me plora, Μarce, tuis qui '

Versibus enectus jam magis heu perii. De me nune elegos, de me lugubria scribe, Quem tua jam leto nenia , Μarce , dedit. Quem tuus iste puer plectit, plectatur ut ille, Qui primus chartas protulit ct calamos .

De Euochide. poeta mortuo. a. . 5.

O ceidit Eulyehides: manes vitate poetam ἶ

Istue it multis non sine carminibus. Namque decem citharas jussit secum igne cremari a Bis totidem plenos carminibus forulos. Cuncta Charon ad vos quae jam vehit. Ibimus heu quo

Vita iuncti, orcum si tenet Eutychides 8

mandant . .

74쪽

SATYRICA

Ota nocte canens Vicinos perdidit omnes, Tantum uno excepto, Simylus, Origene. Nil etenim audivit. surdo natura rependit Obstructas vita largiter auriculas.

In citharoedum . 2. 24. I.

Uieorax serale canit, tamen occidit ipse, Demophili audito carmine, nycticorax. a

IO Meneclem Θ oratorem. a. 46. T. Us mihi sublatus furto est, bos, atque capellae Haec ut agas pretium solvi ego jam, Menecle Nil mihi cum Ρersis, nil cum Othryada fuit unquam Nee mi opus est furem abducere Thermopylis Lis est Eutychiden contra mihi, quid faciunt heic, Quaeso, vel Xerses vel Lacedemonii De me, reque mea dic tandem paucula ; ni vis Clamem: aliud dicit sus, aliud Μenecles.

a Tam, inquit, est absonus DemophIII cantus, & aures tam graviter vulnerat, ut non modo homin bus, sed Ipsis etIam obscenis aviabus, quae suo eant i mortem veI afferre, vel praenunatare Putantur, vitam adῖmere possit. NyctIeoracem sunt qui putent eandem avem esse, ac noctuam a Gesnerus In Lb. 3. histi animal. avem noctuae disesimillImam esse contendIt. b Irridet oratorem tragoedIas agentem In nugἴa, atque In actione surti, ea quae Othrylides in agro Tyrrheate adversus Argivos, ct Leonidas in Thermopylis adversus Persas gesserat commemorantemel mque monet ut habeat orationem quae consentIae cum re qua doagitur, si que magit ad veritatem, quam ad ostentationem accommo

data. Simillimum hula est illud epigramma Martialla ad Postumunt nihil dieentem de tribus eapeIIIa, de quibus solis dici oportebat.

75쪽

In fallatorem imperitum. a. 38. a.

Μnia ad historiam saltasti. immotus agebas, . .' Non secus ac si esses marmoreas, Nioben: a At Capaneus b) lapso planxisti corpore terram. Una modo cunctis res male displicuit. Quod quum saltares Canacen c atque ensis adesset, Existi vivus; non id ad historiati . :

QVanam te genitor de quercu excidit, Ariston

Queisnam de duris cautibus exsecuit 8 . Nam quercu e veteri certe es vel marmore duro

Saltator, vivumque archetypon Niobes: Latonam ut verear ne tu quoque laeseris . illum Nam, reor, haud ultro versus es in lapidem. da

Esperidum e templo fur aurea mala Μeniscus Sustulerat tria, par Amphitryoniadae. e Ergo

a) De Niobe versa In lapidem OvId. Met. IIb. 6. . . b De Capaneo icto fulmine, atque a Thebarum muro, quo ascenderat, ad terram concidente , Eurip. in Phoenissis. a. 4, ς De Canace gladio a patre Aeolo missio sibi mortem inserente

Ovid. in epist.

Tam simIlis es Niobae, ut verear, ne tu quoque re audVerbo Latonam laeseris . non enim, uti opInor, tua sponte, sed divinitus In Iapidem conversus es. - e Passim a poetis memorantur mala aurea ab Hercule abIata exhortis Hesperidum. Rem narrat Apollod. lib. a. & Servius ad illud V T. Aeneid. 4. Hesperidum te ιι custos .

76쪽

SATYRICA.

Εrgo dedit populo spectaclum vivus in igne, Hoc quoque non impar Amphitryoniadae. a . De Antiocho fure . a. *5. 9,

Ysimaehi Antiochus semel ut fur pallia vidit, Iam sua non vidit pallia Lysimachus.

De Pericle abactore. z. 25. S.

Asea bubulce boves procul hinc; ne forte Pericles Ipsum cum bobus te quoque fur abigat.

De Aulo Mercurium furato . 2. 25. 3.

Ermam, pennipedem b Iovis ministrum , Et regem Arcadiae, c bonum ct juvencas Furari; postum, vigil palestrae Custos a ut foret huic, loco revulsum Dum fur in tenebris ferebat Aulus, Caehinnans male r saepe doctiores, Inquit, discipuli suis magistris.

Iuca De Hercule in Oeta monte eremato OvId. Met. s. ' b) Ovid. Fast. r. Pacis oe armorum superisque , imisque deorsm iambiter, alato qui pede carpis iter . e) Deum Areadiae praesidem , ubi IIIum eandida Maia eonceptumgεtido collenes veνtice fudit. Virg. Aen. 8, cd: MuIta Mereurii furta perhibentur, de quibus ApolIo & Uu canus apud Lue anum colloquuntur .... illud In prImis memorabile, quod ex Apollinis armento quinquag nta boves abegit m Ira callidita te furtum Oeeultans. Vide hymnum in Merc. qui Homero tribuitur. e Horat. lib. I. oda Io. qui feros eωItna hominum recentηm voce Ρνma si catus, is deeorae more palestrae. Qui palaestram Invenisse Pu tabatur, eum palaestritae praesidem & eustodem gymnasiorum P. nebant a

77쪽

EPIGRAMΜATA In pigrum. a. 37. a.

O Uod piger in somno est sibi visus currere Μarcus

Somnum odit, rursus currere ne incipiat. De merito is astrolore. 2. 22. et

Εrmogeni medico dixit vates Diophantus Ad mortem lunas vix superesse novem. Ille; novem Iunis Saturnus ci quid paret, ipse Noris: ego citius rem tibi conficio. Sic ait; atque senem tetigit modo: mors Diophantum Insperata cito funere coinposuit. Ad sodalem ambigvxe fidei. 2. I S. I.

O Disti me odium ne cela. diligis 2 istud

Jam vere lacito, Pamphile, ct ex animo. Triste patens odium; multo at mage tristis aperto Est odio mendax, Pamphile , amicitia. Navita sic scopulis quos cernit, Valdius horret, Si qua latent, placido condita saxa mari. De inυido. a. 5 I. I. l

a Servius Iu r. Georg. Planetarum duos ait esse bonosy Iovem , dc venerem duos malos , Saturnum, & Martem; unum communem, de med Ium, Mercurium. Prop. lib. q. e I. O .grave turni sidus in omne cap ta . Diuitigod by Coral

78쪽

ΜACEDONII

De coena Salamini. 2. 5O. I 6.

Ouisque semel coenat; sed quem pascit SalaminuS.

Ρost coenam ad coenam cogitur ire iterum. In Laodicen anum se fucantem . a. 9. 8.F Ueo tende genas consumta carne fluentes, Laodice, risum dans populo atque jocum. At non labra etiani diduces. pliarma ca dentes Nulla queunt lapsos scilicet inserere. Quidquid erat formae periit jam; nulla venustas Μembrorum e terris perpetua. exoritur. Ut rosa vere novo, florebas. torrida venit Postquam aestas, senio collabefacta jaces.

In Alexin medicum . a. aa. II.

AEgros quinque simul veniens invisit Alexi . Quinque unxit ; cunctis protinus una simul Nox fuit, atque unus vespillo, unumque sepulcrum, Atque, Orci ad sedes quae tulit, una Via.

In Zopyrum medicum . a. aa. 13.

FIOspes, quae tumulos complerit turba requiris 2 Dulcem queis vitam: Zopyrus eripuit: Damis, Aristoteles, Demetrius, Archesilaus, Sostratus, adde aliis mille ΡaraAonium.

79쪽

. 6gQuippe gerens Virgam, ac talaria ficta, sub Orcum Ipso aegros citius ducit Atlantiade.

De Corretaride anu. a. 9. s.

Ana comam, linguam verbosa Cotyttaris, aevo Ter functum vincit Nestora quae senio;

Saecula quae vidit, quam cervus, plura ; a ) sinistra

AnnoS orsa iterum quae . numerare manu est

Vivit adhuc oculis, nymphae in morem, & pede firmo i Ut passus ne aliquid Pluto sit addubitem. De astrologo is nauta. a. 6. 5.

A Nne Rhodum tuto transmittere posset, Olympum .

Sollicitus vatem navita consuluit. Cui vates: nimioque grava ne pondere puppim. Velaque da meisis tempore, non hiemis. Id faciens tuto poteris transmittere', ni te Cursu praedones in medio capiant. ΡAL-

a Ausonius in gripho, sive aenogmate de numero ternario, haec scribit. Ter nova Nestoreos implevit purpura fusos. o toties trino cor-

niu vivacior aevo . quam novies terni glomerantem saecula tractus vincunt aeripedes ter terno Nessore cervi . Quae obscure dicta, ut aenigma

tis ratio postulat, significant; Nestorem vixisse III. saecula; cornicem vivere saecula IX; cervum vivendo explere saecuIa XXXVI. Itaque poeta quum dieit, hanc anum plusquam Nestorem & cervos vixime, hoc dicit, eam non modo ultra CCC, verum etiam ultra COCUCI C annos vivendo processisse. si Addit CotyttarIn annos manu sinistra iterum coepisse numera re, id est ad CCIII annos pervenisse. Vide Bedam in opusculo do Indigitatione, in quo tradit rationem per digitos computandi, a C docest initium numerandi fieri a manu laeva, transiri ad dexteram. quum ad centum, rediri ad sinistram quum ad decem millia vcn-

80쪽

P ALLADA E

ΡRaestat fortunae pondus tolerare prementiS, Quam vestruin, dites, ferre supercilimn.

In mulieres. L. I Q. T.

I Ra Iovis mulier: demto pater igne, rependit Hoc miseris munus flebile terrigenis . a Quippe virum curisque urit, eaecaque perelo. Tabe, grave ante diem fert senium ct maciem. Ipsum Iuno deum regem regina fatigat. b Ergo illam exegit sedibus e superis . . Suspenditque inter nubes male concitus ira. Testor divini carmina Μaeonidae. Sei licet haud ulli contingit foemina concors, . Quamvis aurato dormiat in thalamo, o . In

a Apud Hesiodum op. & d eta verIu so. ) habes sabel Iam Ingeniosissimam ' venust ssimam de Pandora , prima Illa muliero , quae IovIs, irati hominibus ob Ignem a Prometheo surreptum , iussu condita est a Uuleano: & eul Venus formam, Minerva solert ara , Mercurius impudent ana, & astutiam ἰndidit ; atque illam, bcini hisce malIsque rebus instrinam, multisque mortalibus exit o futuram, ad homInes deduxIt. b De Iunone Iovi moIesta, litἰgIosa , iurg Ois., ac de ratione, qua in eam Iupiter anἰmadvertIt, vide Homeri Iliadem prope finem I h. i. & paullo post InItium IIb. XV. Ubi poeta Iovem Iunoni Ilaee dῖcentem inducit . Ecquid νειονdaris quκm fulpensa es ab alto apodibisa incudes demis d. ι y manua constrinxi vineislo anres , quod famsi nVn posse .

SEARCH

MENU NAVIGATION