장음표시 사용
81쪽
In Pa νicium casu victorem. I. 43. 5. TR istis heri euidam visa est Victoria in urbe: Qui miratus, ait: quid, dea, palIa mali es 'Cui dea i quid Τ solus nescis quod contigit eheu Mi miserae 8 immerito sum data Parricio Μirum ni fleret Victoria, quam sine laude
Arripuit , Ventum ut navita, Ρatricius. In hominem nimis apertum a. 3. 4.
M orbos quisque suos habet intra . ignavus hie, illo
Audax; hunc amor, hunc concitat invidia: Sed quicunque sapit morbum tegit, ct cavet eXtra Ne prodant sese quae vitiant animum. At tua mens totis foribus patet, ornite; luctus, Gaudia , cpesque , metusque, omnia conspicimus . In onicum 2. 52. II.
B Α bigeri illa ingens cynici sapientia, nuper,
Quanta foret, mensa vidimus apposita. Quippe etenim a raphano abstinuit, tristique lupino; Virtutem, dicens, morigeram ess .gulae on decet. at bulbum simulac adspexit edulem; Haud ultra texit vim sophiae eximiam;
82쪽
In philosophos barba - tenus . a. 52. 8.
S I posita in longa tota est sapientia barba, Cur non ipse hireus jam queat esse ΡIatol
di semido I m . n. 42. L. Ur tanto incedis fastu subnixus Τ in omni Doctrina tantum cur tibi, stulte, places ΤInter grammaticos, naturae arcana; sophorum In coetu, nugaS promere grammaticas Cautus amaS ', mutasque vices, ac transfugis huc 2 Huc ; tibi nee sophia est, nee tibi grammatica Nota, licet clames: novi omnia. scilicet omnis Libari, disci res tibi nulla solet.
In Memphin saliaestrem durum . a. 38. 3.
D Aphnemque & Nioben saltas bene. Μemphi. videris Ligneus, ut Daphne; saxeus, ut Niobe. Ρ O L L I AN I
In poetam male furentem. a. 4O. I.
F. Si etiam in Μusis , vates quae incendit, Erinnys .
ai Atqui a bulbi esu, ei, qui pravas cupiditates domitas habere velit, in primis abstinendum. doeet Ovid. de remed. lib. r. Dan niαι , an labicis bulbηι tibi missus ab oriι , an veniat Megaris i no i somiis erit.
83쪽
zaΕPIGRA ΜΜRTRPerge: deos possum gravius nil poscere, quam te Ut magis atque magis concitet iste furor. In Lycorin. 2. I 3. 13. E, ta coma est, dentes, mel, fucus, cera. Lycori, Dic: non tota queat larva minoris emi
In Hermocratem nasutum. a. I . s.
Ermocrates nasi: nam, parvis grandia stulte Attribuens, nasum dixeris Hermocratis.
84쪽
His digna fletu is risu. I. 13. a. i Uile vitam fleto multo magis, Heraclite; Nam vita est gelu nune mage digna tuo. Nunc vitam ride magis, o Democrite, multo; Nam vita est risu nunc mage digna tuo. Ipse ambos imitari aveo; tacitusque Voluto,
Qui possim risum jungere cum lacrimis. a
OUirem utinam sine morte, gravis te linquere Vita. Quam perferre piget, quam piget abjicere. Dulce oculis species haec naturae; mare, tellus, Astra, orbis Iunae, solis & auricomi: . Tri-
a De Democrito omnia ridente, deque HeracIlto omnἰa flente agit Lucianus Iu vItarum auctione , ac utrIusque vanitatem more su irridet. Equidem perpetuam rerum humanarum & derisionem, & deplorationem aeque stultam esse arbitror. muIta eorum, quae in VI ta geruntur, risu non fletu, multa fletu non risu, pleraque neutro digna sunt.
85쪽
: Si cecidit regerens flendum aliquid Nemesis. ay
Inscriptum rabulae lusoriae . 4. 3a.
Uncta vide ut vario jactu heic Fortuna guberdat,
Et fugit, ct rursus lubrica diva redit. Nimirum haec vitae pulcra est mortalis imago. Vincimur, alterna vincimus atque vice. Laudatur, ludoque & vita si quis in omni Tristitiaeque tenet, laetitiaeque modum. De morea sibi praedicta . 3. IO. 6.
I hdenos tribuunt vitae mihi scilicet annos,
His' ue addunt senos praeterea astrologi , Id satis est: juvat aetatis decerpere florem. Μors tulit ct Ρylium post tria saeela senem Senes morosi ct insuaves. I. I 6. 4.VAsis ut in fundo, vertit quem potor, acescit Quae reliqna est duleis parvula pars Bromii, jSic aevo exhaustus quum longo est, venit ct imum Ad vitae, suavis desinit esse senex. 3 Rofa
o Intv praecipua vitae maIa numerat, quod nihil boni impune, ut ita dicam, assequi licet. adest enim, inquit, . Nemesis , II Ia, ut Catullus vocat, vehemens dea, quae continuo mali aliquid contra reponat , ad Insolentem vIdelicet animi Iaetitiam coercen
b Nestorem Pylἱ natum tres homInum aetates vIvἰsse trad e Homerus II. I. aso. eundem OvId. Met. lib. I a. inducit sic gl γ,riantem: vixi annos biscentum , nunc tertia viditur aetas ο
86쪽
RUa brevis. I. 9O. . M Ane rosam vidi; nondum acta luee, revertens Quaesivi: non flos, at rubus asper erat.
Nihil referre quo loco moriamur . I. 37. .
ΡRonum iter est Orci ad portum, seu civis Athenis, Exsul seu nigra solveris a Μeroe. b)Quid morte in media patriae memor angeris Τ unus Atque idem ad manes undique ventus agit.. Distriae ferae . I. 66. I. ΡΛuper eram juvenis, dives qui urgente senecta Sum factus, misere sorte in utraque miser. Nil habui quum mi usus erat; quum desiit esse Usus opum, infelix omnia nunc habeo.
Calemitosus moriens . I. 8 . I.
Spes, o Fortuna, valete: subit mea portum Cymba : meam post me ludite progeniem. De amicitia. I. 85. . a. .
I Hesaurum reperit beatuS ille,
Bonum qui reperit, Sabine , amicum i . , Artem si modo scit laboriosam
87쪽
EPIGRA ΜΜΑl AEt perdificilem, semel repertum Quam semper teneat, Sabine, amiculit.
De amicitia. I. 85. 6.L Erfacile est quiddam, nomen si quaeris, amicus; At si rem placeat quaerere, dissicile.
V Inosos inter sapit unus Cinna sodales, Unus ct idcirco creditur haud sapere. a
Achillis et eus inaci reddisus . I. aa. T.
ΡElidae elypeum, Hectoreo madida arma cruore, Injustis Ithacus quem tulit a Danais, Puppe viro fracta b , rapuit mare justius; atque
Nacis tumulo, non Ithacae applicuit. υis lupum lactans. I. 3O. 3. - Οgor ovis Iactare Iupum, quem scilicet Pastor saepe meis admovet uberibus.. Altus lacte meo me contra saeviet: ut Ia Naturam nequeunt vincere promerita. amens a He hoc plerumque , ut honi vIri flagitiosia hominibus desipe .
videantur . verum omnes qu sep unt maIunt stultI rideri, quam est. . b) Bis naufragium Ulisses see sie legitur apud Homerum, semel dis quam in Ogygiam pervenῖtet, Iterum postquam ex ea discessit. In primo ilIo naufragio, quod deserIb tue od . ra. scutum Aehἱ - Exunt , Rique, ut rygeniose poeta commInistitur ν non ad Ithacam UIyssis patrIam, sed ad AiacIs sepulcrum, quod erat tapromontorio Rhoeteo, delatum est, & eiectu nr a fluctibus non casu, sed providentia Dei, suum cuique tribuentis , & prava hominum Iudicia corrigentIsωDisiti so by Corale
88쪽
Olea vitem sustinens. I. a O. 8.
A Rbor ego eastae lana Palladis: haud bene viti
Jungor. tolle uvas: virgo mero abstineo.
Alterae nuptiae . . I. I 5. I.
IJ X6hem dueit qui rursus, naufragus audet
Rursus vesano credere se pelago. De i vidia. I. 83. 5. '
H oe boni habet, rerum quot sunt res pessima , livor ;
Lividulis quod cor, quodque oculOS cruciat. De Nomasi is Spe . I. 25. 3.
D Edieat heie una Nemesin, Spemque ab Eunus in ara
Haec ut vota hominum sublevet, illa premat
FRaena gero & normam Nemesis dea, dicere nil ut
Μorales doceam, vel facere immodicum. De impeνιo miti ac Ioero. 4. 4. Loo
Ι Nerio miti paullum tamen adde severi ἀDulcis ut interdum spicula promit apis. Paret pquus Virgae, ne jam grex devius errat, Contorto stridens quum fremit aura Pedo.
a Nemesi deae teIRI ae severae, pulere 3ungitur Spes, dea se cilis ac laeta, quae, ut ait Tibullus , nielini eras fore semper air i noeesit modus in utraque fortuna .
89쪽
O in florente aevo Stygias cupit ire sub umbras.
Deducent cupidum balnea, Vina, VenuS.
Ο Ιxe rogem, seu non, da mi bona Iuppiter: idem Quamvis usque rogem te mala, ne dederi. , ca)
I Riste noverca malum privignis; ipso S amore Saeva nocet. Phaedram testor, ct Hippolytum.
. Cicada cautus gratia fervata. I. 33. 24.
. o Aesit araneoli rara intra texta oleada, Pendens aeriis cassibus implicita. Hane ego sub pedicis audivi triste canentem , Nec spretam captus earmine praeterii: Εxemi at laqueis; dixi st: servare, Camoenae Cui dant argutis dulce sonare modis. b
De morae contemnenda . I. 37. 1.
Uid mortem horretis gignit quae solae quietem,
αὶ Vide Alcibiadem II. Platonis, ex quo sumtum est hoc carmen Continen summ2m eorum , quae de precibus disputat Socrates in eo
mtaina praestiatibus, quum in periculum inciderint, opem ferri
90쪽
Sola graves morbos, pauperiemque fugat: Et venit una semel, nee post redit l, ut , mala febris Atque aliae pestes, quae numero innumero alternantque vices, iterumque iteruinque reversae Humanum saevo dente genuS laniant.
N oti amo segetes seracis arvi,
Non quae rex habuit talenta Gyges. a Vitae quod satis est amo, Μaerine. NU nimis mihi nam nimis probatur.
I lucem trudit; securis Ρarca severa
Adveniet, nigras injicietque manus. Et tabe hune solvens, hunc urens, hune male pinguem Inflans, unum omnes detrahet in barathrum.
a Gyges, Candaule rege, cujus stipator erat, interempto, Lydiae regnum occupavit, ac tenuit duodequadragInta annis, ut proditum est ab Herodoto in Cilo. Is quam dives fuerIt , facἰle potest Judicari, ex hIs, quae ibidem ait Idem scriptor. Gyges, Urannide oc-οι Poto, De*bos misit donaria non pavea; ubi quae ex argento donata vij Untur , eorum pleraque illius sunt ἱ Θ praeter argentum, immensam im auri dedicavit, posuitque, cum alia, tum vero pateras aureas num mero seΜ, pondo triginta talentorum . .
b Hoc ne quid nimis, quo se nIm Is delectari ait poeta, non constat a quo primum sill prolatum. Aristoteles 3. Rhet. Blauti a Laertius Pythagorae, alii aliis tribuunt.