Homeri Ilias latinis versibus expressa a Raymundo Cunichio Ragusino. Professore eloquentiae et linguae graecae in Collegio romano. Addjiciuntur Epigrammata selecta Anthologiae Graecorum ex eodem Cunichio ... Tomus primus secundus Raymundi Cunichii e

발행: 1784년

분량: 211페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

De taciturnitate. I. 75. I.

Innd loqui magnum est sed majus posse tacere o Testor divini dogmata Ρythagorae. a Eloquio clarus, donor fuit ille silenti,

Primus ut hae animos sisteret arte leves t

De taciturnitate . I. 75. a.

. Tullus nil distat sapienti quum tacet, atque, Ulceris in morem, dicta pigenda tegit ή,

De mediocri fortuna. I. 83. I.

Avidia est melior quam fletus, Ρindarus inquit. Conspicui vivunt quos petit invidia:

a) Magna res est eloquentia, maior taciturnitas. Itaque Plutarchus In libello de Garrulitate: magistros , inquit, loquendi habem a homices, tacendi deos, adhibito ad faera , c ' ad Arcanos νitus silentio . Idem Plutarchus assere ex Euripide verba, quibus Ino gloriatur , scire se tacereque in loco , ω , quum tutum es , loqui: atque addit equi enim generose, ac regie inistituuntur , discunt prius tacere , deinde ἰο- qui . Iure igitur poeta laudat Pythagoram, qui quum esset non Q- Ium sapiens , verum etiam eloquens , tamen ut animos hominum componeret non eloquentiae, sed taetturnItatIs ludum aperuit. De Pythagorae discἰpulis haec serIbit Diogenes Laertius e quinquennium totum silebant. solum . quae diaerentur, audientes, ac donec probarentur , nunquam Uthagoram videntes: jam ad ejus domum, ad pectumque

b In Pythionicis hymno. 1. s.

102쪽

PAULLI SILENTIARII.

De Damone is mera. I. 39. Ureolum vellens favo de Vertice crinem Damonis captas vingit Hiera manus. Ille jocum risit primo, tam tenuia frangi Vincula dum nullo posse labore putat. Inde ubi conatus multa est, nec frangere quivit; Vinctus ut aeratis , ingemuit, manicis . Nunc servit, trahiturque hac illae, atque superbam Aureolo sequitur crine ligatus heram. , INihil in visa Armum praeter virtutem . I. 5.8.

Εe tibi fortunae mentem Ievis esserat aura,

i .... . t ε

Corda nec ingrato pondere cura Premat.

Μobilis instabili vita haec jactatur in unda ,

. . . . . .

Atque huc atque illuc rapta salo abripitur. Una manet Virtus nullis concussa proce Ilis. b Huic fide, hac pontum vectus, amice, seca.

. De canitie. I. I 6. I. .

Ui sapit, huic decori cana est coma : sed male si quis

Ο Ex parvIs causis, magni saepe amores existunt . qui amat libertatem, atque odit miserrimam , luxpissimamque servitutem, nul lum tam subtile, ae tam fragile vinculum esse putet, ut eo se at ligari diatἰatur . b Cie. pro Sex. G. Virtus in t/mpsale quieta es, oe ἰηcet in tenebris, is pulsa loco, manet xamen .

103쪽

9a EPIGRA ΜΜATA Desipit incano turpior ast capite. Canities tacitum commendat; stulta loquenti Canities nihil est, ni pilus ac senium.

Musae Amori non obnoxiae. I. T. T.

Ypris ait Μusis: Veneri servite, puellae pNi facitis, telo vos petet acer Amor. Cui Μusae: ista tuo dic Μarti, garrula; celsas Ad Pindi rupes non volat ille puer.

Quod mihi jam vitae placeat genus 8 ct sera seruerit

Litibus, ct curis moeret onusta domus. Rura Iabor, terror maria insidet. Urbe paterna Si procul externos mens sit adire lares, Ditem anget graviter servanda pecunia, egentem Nuda ct inops anget pauperies gravius. Duxeris uxorem; curarum millia duces Μulta domum: nolis ducere ; solus eris. Sit proles; curis patrem enecet: orbus at idem, Μaneus eris, ceu sit pars tibi demta tui. Μente caret juvenis: postquam sapientia venit Sera, sibi queritur genua labare seneX. Et vitam optamus 3 multo est sors optima nunquam

UeIInasci, primo vel periisse die.

104쪽

Da vitae commodis METRODORI. I. I3. 4.

Q Uod mihi non vitae placeat genus 2 ct fora laudem

Et requiem lasso praebet amica domus. Rura petis; animos oblectant rura: per altum

Is marei, longinquo a litore lucra referS. . Cum peregre es t, dives , poteris clarescere 2, Pauper . . Pauperiem solus noveris ipse tuam. . Duxeris uXorem, gratis augebere; caelebs

Si fueris, nullo colla premere iugo. Dulce patri gnati circum oscula, sed tamen orbi Patris sollicito corda timore vacant. Et senium ct viridem possum laudare juventam, Nam juvenis praestat robore, mente seneX. '

Et vitam culpas 2 vitae genus elige quodvis ἔQuippe vides multis omnia plena bonis.

. . ..

H Ane, Rhodoetea, tibi vario de flore corollam

Μitto, mea in pratis quae modo plexa manu es Heic rosa, narcissusque, ct rore madens anemone, Liliaque alba nitent, ceruleae ct violae. His ornaque caput; submisso ct dicito fastu:

Ut nos, deficiet sic mea forma brevi .

106쪽

CAPUT QUARTUM.

INCERTORUM.

Apollini barbam . 6. 22. 4.

HUne flavae tondens florem Ianuginis Alcon, Signa viri, ponit, pulcer Apollo, tibi: ca

Teque rogat, facias, olim ut tibi, signa senectae , Albana etiam possit ponere canitiem.

Athenienses Iovi Obmpio templum o 4. 2o. a.

a Morem liunc eonsecrandi Apollinἰ barbam primo resectam In dicat Statius Theb. 8. si . flavum inparin , flavumque Τοθten .uis genas PhoeM , Arinem hic pascebat Iaccho. Item Iulius Pollux et quum ephebi barbam, is comam tonderent, cujus primitias APolἰmi r

es' fluminibus consecrabant . -

b De hoc tomplo dixi pag. 3. animad. c.

107쪽

Ilini Medon ἰυνumentum aucupii . 6. I s. a .FUreillasque, pedumque tibi, viscoque madentes Hoste auceps Μedon , Phoebe, dedit calamos , Parvi operis munus parvum; majora daturus, Abs te, Phoebe, aliquid majus ubi accipiet,

ALCAE,

Mistheus Baccho tibias ct citharam . I. II. 4.

Om, bonus argutam calamis conjungere Vocem, Dorotheus tristes Uardanidas cecinit; Fulmineum ct Semeles partum b ; Trojaeque laborem , Ardua quum victor Pergama stravit equus: e Cantoresque inter celebrantes orgia solus Ungue malo volucris fugit ab invidiae, Thebani proles Sosiclis, celsa Lyaei Ad templa hele calamos ct citharam posuit.

ANTIPATRI

Philippus Herculi exuvias tauri. 6. 15. 23.

M usitu orbeli saltus qui terruit alto, Qui

108쪽

Qui ferus Emathiae valla dabat nemora , Dardaniae ca) cladem gentis, rex ipse Philippus b Fulmineo taurum stravit humi jaculo: Haec tibi &, Alcide, praeduro non sine tergo, Indomiti capitis cornua celsa dedit. Quippe tua exortum clara de stirpe decebat Caede boum, c genitor, esse tibi similem.

ANTIPATRI SIDONII

Pherenicus Palladi tubam. 6. as.

Ane belloque bonam toties saerisque ministram, Μagnum barbarico quae sonat ore tuba Aerea , Palladiam ponit Ρherenicus ad aram; Et bellum senior desinit atque sacra.

Ad hastam dicaram Dianae ab Alexandro. 6. 25. 9.

C uspis Alexandri, regem saerasse Dianae Quam docet Argivis littera scripta notis,

--- Invi-ca Qui non modo Emathiam sive Macedoniam vastabat, sed et am Haemum transgressus Dardanos magnis eIadibus affetebat . bo Amyntae filius, Alexandri M. pater, quem ex HereuIIs gen te ortum esse ab omnibus pro certo haberi ait Plurarehus in vita AlexandrI. τὶ Anthol. r. g. s. est carmen Ineerto auctore, In quo Iabores Herculis enumerantur, eiusque octavus labor suisse dIeItur taurus ex Cret exactus. Item in septimo epigrammate eiusdem capIlIs di eitur Hercules perdidisse leonem, hydram, taurum e quem ipsum taurum significare putantur IIIa verba virg. Αe. 8. T. Cressa massias prodigia. Nisi sorte mavis haee Antipatri verba referre ad bovem Thiodamantis, di alios, quos Hereules a se niactatos voraVIι.

109쪽

EPIGRA ΜΜATA Invictae sulmen dextrae; cui maxima tellus. Cui cessit, Iate quam patet, oceanus; Salve o, qua visa, nullo non tempore magnauHorrescent dextrae pectora ab admonitu.

BACCHYLIDIs

Eudemus ZephIro sacellum . 6. I. 6.

E Udemus viridi parvum hoc in valle sacellum, Ventus quo nullus pinguior b est, Zephyro.

Quod citus auxilio venit, jactataque farra Secrevit vanis commodus a paleis.

i . r

Zenophon Baccho eadum . 6. I 8. I.

H Uneee eadum Xenophon Baccho vinosus inanem. Solus vina hausit nam sibi qui superes EUTOLΜΙI ILLUSTRI I

Rufus Minervae arma omnia. 6. 25. 8.

a UentIs dIvInm honores trἱbutos eme eonstat ex Herodoto , Xenophonte, TullIo, Virgilio, PausanIa . bo Zephyrus pinguis dieitur, quod eo flante fruges pingueseunt, ct augentur. Fortasse Memm ada a ut iac Rufus fuerIt ex gente Memmia, puta Q. aut P. Memmius Rufus , quod confidentius Ita est edleerem, si quam in gente Memmia Rusorum familiam invenirem . Duit in Corale

110쪽

T vaeum ca) Philippi do Atheniensibus. 4. 4. I 2.

Ospes, Cecropidum genti gravis, atque Gradivo Sto sacer, Emathiae gloria magna, lapis. Dedecorans Μarathona, sic litoreae Salaminae Gesta Ρhilippea grandia versa manu. b )Ι hunc, ct patrias jura, o Demosthenes, umbras e Patribus, & toti no gravis heic generi GΕ-

a) Hane InscrἰptIonem confictam esse magno indἰcio est Ipsum poetae nomen prorsus Romanum ι Adde Pausaniam haee ser bentem in Boeotieis e Amstntae quidem filius Philippus, neque ad Chaeroneam , neque uspiam , vel de barbaris, vel de Graecis a se victis suum sa-

ruit tropaeum e neque fuit omnino patrius Macedonibus mos, mictoνias suas tropaeis ullis testatas νelinquere.

b; Nihil est celebratius apud Atticos serIptores duabus victorIIgΑtlieniensium , altera Marathonia, qua Darii, altera SalamInIa, qua Xersis opes attrItae sunt, ac toti Graeciae, summum in dἰ scrImen adductae, salus ac libertas constἱ tuta. haec tam praeclara facinora, partaeque inde gloriae altitudinem eversam , atque abiectam esse aἰρa Philippo, eo praelio , quo Atheniensium copias ad Chaeroneam Boeotiae oppidum profligavit . e) Demosthenes In orat. de corona . feri non potes, Atheni Ues,ret erraveritis defensione libertatis, salutis omnsum, cum per culo fiscepta : non, tesoν majores noseros, qui in Marathone ante alios dimicarunt , or qui ad Plateas in acie peterunt, cy qui od Salaminam nava- Ie praelium commiserunt, qui ad Arrenisum, is multos alior, qui .n publicis monumentis sepulti iacent , fites miros. Haec Demosthenes in oratione , quae habita est regnante Alexandro: ut in tropaeo Chaeronensi, si quidem a Philippo statutu in futilet, eorum mentio fieri

SEARCH

MENU NAVIGATION