Anthologia veterum latinorum epigrammatum editionem Burmannianam digessit et auxit Henricus Meyerus

발행: 1835년

분량: 526페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

213.

Flori.

Bacche, Vitium repertor, plenus adsis Vitibus, Essiuas dulcem liquorem comparandum Uectari, Conditumque fac Vetustum, Ne malignis venulis Asperum ducat saporem, Versus Usum in alterum.

214.

Flori. Omnis mulier intra pectus celat virus pestilens: Dulce de labris loquuntur, corde Vivuut noAio.

215. Flor i. Sic Apollo, delude Liber sic videtur ignifer.

Ambo sunt flammis creati prosatique ex ignibus, Ambo de comis calorem Vile ut radio conserunt. Noctis hic rumpit tenebras, hic tenebras Pectoris.

216.

Flori. Quando ponebam novellas arbores mali et piri, Corlici summae notavi nomen ardoris mei. Nulla stat extude sinis vel quies cupidinis, Crescit arbor, gliscit ardor, ramus inplet litteras. 217. Flori. Qui mali sunt, non fuere matris ab alvo mali, Sed malos laciunt malorum falsa contubernia. 218. Flori.

Sperne mores transmarinos, mille habent ossucias. Cive romano per orbem nemo Vivit rectius: Quippe malim unum Catonum quam trecentos SOCIntas

219.

Flori. Tam malum est habere nummos, non habere quam malum PSt. Tam malum est audere semper, quam malum est semper Pudor.

72쪽

Tam malum est tacere multum, quam malum est multum loqui. Tam malum est soris amica, quam malum est uxor domi. 5 Nemo non haec vera dicit, nemo non contra facit.

220. Flori. Consules fiunt quotannis et novi procousules: Solus aut rex aut Poeta non quotannis nascitur. 221. Flori. Uenerunt aliquando rosae. Proh veriti amoetii Ingenium t una dies ostendit spicula florum, Altera pyramidas nodo maiore tumentes, Tertia iam calathos' totum lux quarta peregit 5 Floris opus. Pereunt hodie, nisi mane legantur. 222. Sulpicii Carthaginiensis. Iusserat haec rapidis aboleri carmina flammis Virgilius, Phrygium quae cecinere ducem. Tucca vetat Uariusque simul: tu, minimo Caesar, Non sinis et Latiae consulis historiae. 5 Infelix gemino cecidit prope Pergamos igni, Et pene est alio Troia cremata rogo.

223., Sulpicii Carthaginiensis

Arma virumque canit Vales Iunonis ob iram Et tolum Aeoliis turbalum fluctibus aequor, Disiectas classes submersaque corpora Ponto, Hospitium Didus, casus quo gentis et annos 5 Aeneas Troiae satumque et bella referret. Quorum pars terrae, pelago pars addita famae est.

Conlicuere omnes intentiquo oro Ioquentis ora tenent. Ac tum dolus introducitur hostis

73쪽

Et sallacis equi damnosum munus in nrmis, 10 Persidia notusque Sinon amissaque coniunx ;Per medios ignes Ablatus saevaque tela Anchises Oncri facilis pictato serentis. III. Postquam res Asiae disiectaque moenia Troia Dout pelago classes. Polydori lanera discunt 15 Atque Heleni praecepta, si dem cui fecerat usus; Quae non accessus Via sit tentanda, Cyclopas Et Scyllae rabies et ineluctabilis unda Errorisque maris labor in contraria Versus. IV. At regina gravi pectus succensa doloro 20 Ardet amore viri, clausum Vsperatur Bmorem, Dumquo capit, capitur; sentit, quos Praebuit, ignes Aeneas; altum sociis et classe petivit. EXreueta regina pyra peuctralibus instat Morte fugam praestare, Inorae nec defuit hora.

5 Interca medium Aeneas tendebat in aequor Moenia respiciens causa sagrantia amoris. Mox Sicula tenet arva domus manesque Parentis Ludorum exequiis celebrat. Quibus additur Iris In faciem Beroes classem sammare iubentis 30 Iunonem mentita dolor namque illa mouebat. VI. Sic satus lacrimans. Cumarum adlabitur OriS . Descensusque parans obiit praecepta Sibyllao, Qua duce non faustum mortali limen aditur. IIic primum maestos Videt intre cetera Troas, 35 Tum patrem agnoscit, discit reditura sub ortus

Corpora romanosque duces Seriemque nepotum.

VII. Tu quoque litoribus nostris, Caicia, manebis,

Servat honos HOmuri, picias i latur honorem.

Causa opus insequitur: bellum namque incipit esse, O Tyrrhidae iuVenum quod tunc conflavorat ira.

74쪽

, Turmas adest, monet arma sibi contraria sumat. Tum gentes socia arma serunt, si emit arma iuVentus.

VIII.

Ut belli signum cecinit sociosque Vocavit Tureus et in Vmias turbatus pectora mentes 45 Aeneas Evandron adit, facit hospitis usum Atque Operum causas, urbis cognoscit honores, Arma rogat, Cytherea rogat, mON aeeipit heros. . Tuque opere ast piget sacti labor essicit artem. IX. Atque ea diversa penitus dum parte geruntur, 50 Iris adest, monet arma sibi contraria sumat. Caeduntur vigiles et mutua corpora Dalrum, Nisus et Eurialus morte et pietate fideles; Dumque Petunt laudem, Vincunt contraria sala, Audacem Remulum leto dat pulcher Iulus.

55 Panditur interea coelum sedesque Tonantis, Alternos questus Venus ac Saturnia promunt. Illa dolos, haec bella movet, sed vincitur ira Mater. At Aeneas bello non segnior instat, Vulnere Megenti laudaem nam secerat iram, ω Quem tetigit virtus, superat per sala perietum. XI. Oceanum interea Phoebus superaverat ortu. Extruit Aeneas dextra quaesita tropaea, Condit humi socios, satum quos condidit Ante. Legati responsa serunt Veniarnque petitam 65 Non negat et contra pugnat secura Camilla,

Femina caede potens, casu temeraria tanto.

Turnus ut infractos vidit cessisse Latinos, Instat atroX pugnae neces sibi percipit hostis Pectore Secreto violatur Vulnere teli,m Aeneas causa est; illi Iuturna neganti Adfuit obsequio, quin mors finiverat iram. Sed sua sata virum tr erunt quaerere mortem

75쪽

5555

224.

Terentiani Marari. Adosto iambe praepes et tui tenax Vigoris, adde concitum celer pedem. Nec alterius indigens Opis Veni, Sed ipse verus integerque gestiens, Adusta solle qualis ante carmina Dabas amarus, inpotens ultor tui.

225. Appuleii.

Principium vitae obitus meditatio est. Non vult emendari peccare nesciens. In inoderata ira fructus est insaniae. Pecuniam amico credens est damnum dupleT: Argentum et sodalem perdidit simul.

226. Appuleii

epistolium de dentifricio.

Calpurniane, Salve properis Versibus. Misi, ut petisti, mundicinas dentium, Nitelas oris ex Arabicis frugibus, Tenuem, candificum, nobilem pulVisculum, Complatiatorem tumidulae gingiuulae, Converritorem pridianae reliquiae, Ne quae visatur tetra labes sordium, Restriciis sorte si labellis riseris.

227. Appuleii

in Critiam et Charinum

Et Critias mea delicies sit: salva, Charine, Pars in amore meo, vila, tibi remanet. Ne metuas: nam me ignis et ignis torreat, ut vult, Hasce duas flammas, dum potior, Patiar. Hoc modo sim Vobis, unus sibi quisque quod ipse est. Hoc milii Vos eritis, quod duo sunt oculi.

76쪽

228. Appuleii

iii Crititim.

Florea serta, meum mel, et haec tibi carmina dono. Carmina dono tibi, εerta tuo genio; Carmina, uli, Critia, lux haec Optata canalur, Quae bis septeno Verct tibi remeat; pla aulem, ut laeto tibi tempore tempora Vernent, Aetalis florem soribus ut decores. i milii da contra pro verno flore tuum Ver, Ut nostra eXuperes munera muneribus. Pro inplinis seriis complexum corpore reddo,10 Proque rosis oris savia Purp ei. Quod si animam inspires, dona, et iam carmina Nostra Cedent victa tuo dulciloquo calamo.

Appuleii.

Monili in excelsi scopulo desiste puellam,

ornatam mundo lancrci iliata

eo syeres gelierum mortali stirpe creatum, saevum atque serum, Vipereumque malum, Qui pinnis volitans super aethera cuncta 'sitigat, Flammaquc et servo singula debilitat, Quem tremit ipse Iovis, quo numina terrificantur, F lumina quem horem ni t Stygiae tenebrae. U.

230. Appuleii

Amaro liccat, si potiri non licet. Fiuatitur alii; noli moror, non sum invidus; Nam sese excriaciat, qui hcalis invidol. Quos Venus amavit, facit amoris compotes; Nobis Cupido velle dat, posse abnogni. Olli purpurea dolibanios Oscula Clemente morsu rosea labella vollicent, Malas adorent ore et ingenuas genas Et pupularum uitidas geminas gemmulns.

77쪽

10 Quin et quum tenera membra molli lectulo. Quum pectora ipsa adhaerent Vcueris glutino, Libido quum lascivo iustinctu suscitat, Sinuare ad Veneris usum semina, seminas Inter gannitus et subantis voculas 15 Carpant papillas atque amplexus intiment, Arenique sulcos molles arVO Venereo Thyrsumque pangant hortulo in Cupidinis, Dent crebros ictus connivente lumino, Trepidante cursu Venere et anima sessula, sto Eiaculent tepidum rorem niveis laticibus. Haec illi faciant, quis Venus non invidet, At nobis casso saltem delectamine

Amare liceat, si potiri non licet. 231. Modestini

de Amore.

Forte iacobat Amor victus puer alite somno Myrii inter frutices pallentis roris in herba: IIunc procul omissae tenebrosa Ditis ab aula Circumcunt animae, Saeva lace quas Cruciarat. 5 Ecce meus venatori ait, hunc, Phaedra, ligemus. Crudelis, crinem, clamabat Scylla, metamus, Colchis ot orba Progno, numerosa Caedo neCemus, Dido es Canace, saevo gladio perimamus, Mya rha, mois ramis; Evadno, igne crememus, 10 Hunc, Arethusa inquit Biblisque, in sonte necemus. Ast Amor evigilans diuit: mea petitia, Volemus l

Gallieni imperatoris

Ilo simul iuvenes, pariter sudate medullis omnibus inter vos. Νon murmura Vestra ColumbBP, Brachia Doc hederac vincant, nec oscula ConchAU. Ludite, sed vigiles nolite eXlinguore lychnos. omnia nocte Vident, nil eras meminere lucernae.

78쪽

233. Albi ouidit Doentini

elegia de pliilomela.

Dulcis amica Veni, noctis solatia praestans: Inter aves elenim nulla tibi similis. Tu, pliilomela, potes Vocum discrimitia millo, Mille potes varios ipsa referre modos. 5 Nam quamvis aliae Volucros modulamina tentoni, Nulla potest modulis aequivalore tuis. Insuper est aviam, spatiis garrire diurnis et Tu cantare simul nocte dieque potes. Pariis enim quamVis Per noctem tinnipet omnem,so At sua VOX nulli iure placere Potest. Dulce palara sonat, quam dicunt nomine drostam, Sed sugiunio die nempe quieta sileti Et merulus modulans sat pulcris tinnitat odis, Nocte mente tamen cantica nulla cauit. 15 Vero calente novos componit acredula Cantus, Matutinali tempore tunc militans. Tune turdus truculat, Sturnus tunc pusi tat oro; Sed quod manu canunt, Vespere non rocolu ri. Caccabat itinc perdix, hinc graccitat inprobus nrisor, 20 Et castus turtur atque Columba gemunt. Plausi lat arborea resonans de fronde palumbes, In Iluviisque natans Ore tetrinit Bnas.

Martia grus gruit, ast cycni propc sumina dron

sunt,

Accipiter pipat, milvus hiansque lipit. 25 Cucurrire solui gallus, gallina gracillat,

Pululat at pavo, trissat hirundo Vaga. Clangunt porro aquilae, Vultur pulparu probatur, Et crocitat Corvus, stingulit et graculus. Gloci orat inmenso de turre ciconia rostro, 30 Pessimus at passer tristia solido pipit. Psittacus humanas depromit. 'Oce loquelas, Atque suo domino χαψε sonat vel avel

79쪽

Pica loquax varias concinnat gutture VOCES,

Scurrili strepitu quidquid et audit ait.

35 Et cuculi cuculant et rauca cicada Ditinnit, Bombilat ore legens munera mellis apis. Bubulat horrendum serali carmino bubo Humano generi tristia sala serens. SiriX nocturna sonans et vespertilio stridunt, 40 Noctua lucifuga cucubat in tenebris. Ast ululant ululae lugubri voce canoniOS,

Inque paludi seris butio bulit aquis.

Regulus atque merops et rubro pectoro Progns Consimili modulo gingilulare sciuut. 45 Scribere me Voces avium philomela coegit,

Quae contu cunctas in erat VolucreS.

Sed iam quadrupedum sari discrimina Vocum,

Nemine cogente, nune ego Sponte SPquar.

Tigrides indomitae raccant, rugituitque leones, 50 Panther caurit amans, pardus hiaudo selii. Dum lynces lurcando fremunt, ursus serus uneat, Ast lupus ipse ululat, frondet agrestis aper. Et barrus barrit, corvi glocitant et Onsgri, Ast taurus mugil, et celer hinnit equus. 55 Quiritat verres, tardus rudit, oricat Mellus, Blatterat ast aries, et pia balat ovis. Sordida sus pascens ruris per gramina grunnit, At micoire capris, hirco petulce, Soles. Porio canis latrat, fallax Vulpecula gannit, 60 Glaucitat et catulus, at lepores Vagiurat. Mus avidus mintrit, Velox musiccula drindit, Et gi illus grillat, desticat inde soro .

ECCE Venenosus serpendo sibilat anguis, Garrula limosis rana coaXat Bquis. 65 Has Volucrum Voces descripsi quadrupedumque, Quas natura illis grata parens tribuit. Sed cunctas species an i manium nemo notavit, Atque sonos ideo dicere quis poterit Cuncta lamen Domino depromunt munera laudum, Io Scu somPcΓ Sileant, Si Ve Sonare queant.

80쪽

234. soli ni

Ponticon.

Tettiya marmoreo secundam pandere Ponto Et salis aequoreas spirantis molle caterVBs, Quaeque sub aestissuis Thetis humida conlines antris, Coeptantem, Venus alma, fove: quae Semino cocti 5 Parturiente salo divini geminis aestu, Spumea purpureis dum sanguinat unda profundis, Nasceris e pelago, placido dea prosala mundo.

Nam cum prima larct rebus natura Creandis In foedus connexa suum, ne staret inerti

10 Machina mole Vacans, tibi primum candidus aether Astrigeram iaciem nitido gemmavit Olympo. Te secunda sinu tellus ampleXa, resedit Ponderibus landata suis elementaque iussa Aetherias servare vices, tu foetibus auges 15 Cuncta suis, tolus pariter tibi parturit orbis. Quare, diva, precor, quoniam tua munera parvo Ausus calle sequor, Vitreo de gurgite Vullus D tera prome pios et lumine laeta sereno Pierias age pande vias. Da Nerea molli 20 Pacatum gaudere helo votisque litata Fac saltem primas pelagi libemus arenas. Vos quoque, qui resono colitis caVa Tempea coetu,

235.

maidii Getae Medem tragoed .

Cento Virgilianus.

Eslo nunc sol testis et haec mihi terra precanti, Et dirae ultrices et tu, Saturnia Iuno, Ad te confugior nam te dare iura loquuntur Connubiis. Si quid pietas antiqua labores 5 Respicit humanos, nostro succurre labori, Alma Venus: quicumque oculis haec adspicis aequis, Accipito haec, meritumque malis advertite numen.

Quid primum deserta querari connubia nostra T. I. 6

SEARCH

MENU NAVIGATION