장음표시 사용
491쪽
100 Nullus amor sub corde latet. Cui digna rependes, Si milii dura paras 3 miserandae sata Creusae Lamentis gemituque trahens infanda peregit
Vota deis, durumque nefas sortemque malorum Te narrante tuli gemitus mentisque dolorem
105 Et lacrimas prior ipsa dedi. Cui digna rependes, Si mihi dura par 2 Dulcis mea colla fovebat, Ascanius miserumque puer fovebat amorem. Cui modo nostra fides amissam reddere matrem Dum cupit, hoc Verum mentito pignore Nomen
110 Format amor, gemitusque graves atque oscula figit Consessus pietate dolor. Cui digna rependes, Si mihi dura paras 3 nostri modo litoris hospes Nudos distuleras dispersa clade per undas
Naufragus, ut taceam classes, quascumque Videbar
115 Inpendisse tibi ; licet haec tibi cuncta fuissent, Regna tamen Carthago dedit. Cui digna rependes, Si mihi dura paras 3 Nihil est, quod dura reposcent. Nec quidquam donasse Velim, quod Perdere possem. Numquam damna volo, vel hoc mihi perside redde, 120 Quod sibi debet amor, si nil pia lacta merentur.
Esse deos natura docet, non esse timendos Rerum facta probant. Quid enim non credere possum Tutus fraude manes, at nos pietate Perimus.
Inprobe, dure, nocens, crudelis, perside, sallax, 125 ossiciis ingrato meis. Quid verba minantur ΤNon odit, qui vola dolet, nec digna rependit Quidquid laesa gemit: tibi me permissus habetur Lege pudoris amor, cui tanta dedisse Tecusem, Sceptra, domum, Tyrios, reguum, Cartilaginis arces, 130 Et quidquid regnantis erat. De coniuge, saltaX,
Non de iure queror, meritum si non habet ardor. Sed quod hospes eras, nec te magis esse nocentem Quam miserum, Troiane, puto, qui digna repellis, Dum non digna cupis, nondum bene siccus ad aequor 135 Curris, et extremas modo naufragus arripis undaS. Tutior esse times, et honesta pericula nescis; Cum mala vota cupis, solus tibi dura prosecto
492쪽
Damna paras, fugis, ecce fugis, nostrosque Penates Deseris, et miseram linquis Carthaginis aulam,140 Quae tibi regna dedit, sacro diademale crines Cinxit, et augustam geminato sidere frontem Conplevit, nostrumque tibi commisit amorem. Nil, puto, malus habes et adhuc sine coniuge regnas, Aeneas, ingrate, meus, regat ira dolenti 145 Consilium, sed praestat amor. Mea vulnera Vellem Fletibus augeri, sed iam discrimine mortis Victa feror, neque enim lanius de lanere luctus, Quantus erit de fratre, licet simul inprobus, eXul, Et magis hospes eras, et ubique timendus haberis, 150 Vive tamen, nostrumque nefas post sala m Cui .
Thema Virgilianum. Nec tibi Dipa Parma etc.
Dedecus o iuvenum turpisque infamia Teucrum lQui segnis per bella laxes, gens perfida et amens, Non Virtute potens, non belli m imus auctor: IgnaVus tu semper eris, semperque suisti 5 Naufragus atque miseu segnisque in praelia ductor. Nec non est aliud, quod maius crimen obibit, Iamque tuo generi quod semper perfidus eAtas, Non equidem miror. Non est ex tempore natum. Antiquos imitaris avos periuria patrum 10 Νec non et Veneris pulcra de stirpe creariS, Nec pater Anchises vestraeque aut Dardanus Buctor Gentis, sed durae ligres lapidesque sinistri Te genuere Virum, silvae montesque pro sani, Ubera quaeque tibi et potum admovere malignum,
15 Quae tibi perfidiam mixto cum lacte dederunt.
493쪽
Thema Virgilianum. Turne, in te suprema milua etc.
Turae, spes Italum, custos sortissime regni, Si properes muros, arces civesque Latinos, Non solitis urget Troianus Viribus hostis, Sed potiora premunt et quare nunc ignosce fugaci, ο Νec pugnae inferior, nec belli cede relictor Adserar armatus timendo praelia miles Nec culpam nec crimen habet, nam bella minatus Dum gerit Aeneas, reverendi fragor Olympi Ex umbone tonat, coelestes concita flammas 10 Hasta iacit, oculis satus ingerit ensis Fulgura progeniesque dei testata Vigorem Νuminis antiqui spoliavit fulmine coelum, Et tulit arma Iovi, quod selix turba deorum In saevos quondam potuit conferre Gigantas, 15 Aeneas nunc solus habet; urbisque Tuinam Saevo Marte parat, Italasque eVertere turres, Non ariete gravi, non torii turbine saxi Disponit, spernit belli tormenta magister, Et memor exilii Troiam sic esse sepultam, 20 Iamque laces, non tela iacit, scit quippe tyrannus
Iliacas sine sace domos stetisse per aevum. Eia age, curre puer, te mater reXque Latinus, Turba senum lacrimans, Lavinia Virgo requirit.
Artis opisque tuae tua si mihi certa Voluntas, Expediam dictis, donum exitiale Minervae: Tu Vatem, tu, Diva, mone; nunc ipsa Vocat res Et suriis agitatus amor, Protentus in Oetob Ipse dies agitat sestos pro nomine tanto, Essera vis animi numeros et nomina secit. Ossa minutatim fundo volvuntur in imo,
494쪽
Mille nocendi artes. Uarium et mutabile semper Artificis scelus atque inprovida pectora turbat.10 Per Varios casus levium spectacula rerum Intenti ludo exercent, rapiuntque ruuntque Incerti quo sata ferant, atque Bere SONOTO Insanire libet. Duris dolor ossibus ardet. Omnibus extemplo magnum dat sea re talentum 15 Qui vocat, arrectae Incutes stupefactaque Corda Vota metu duplicant: tantae est victoria curac. Ergo ubi delapsae missu premit agmine turba, Consilium quacrens. Subilus tremor OCCupat artus. Tunc certare odiis; mullos allona revisens
20 Ludit et in solido rursus fortuna loCavit. Aut doluit miserans iDOpem aut invidit habenti.
Multa viri nequidquam inter se Vulnera iactarit, Et lenues rumpunt tunicas caecique furore Ilic metuunt, cupiuntque, dolent gaudentque, nec ulti 25 Vidi oculos ante ipse meos me VOCE VOCautem, Contulimusquo manus: eSperto Credite, quantus Corde dolor. Quid non mortalia pectora cogisl Monstrum horrendum, ingens tot sese Vertit in ora. Tu poles unanimes armare in praelia si atros. 30 Aore renitenti de vita et sataguine Ceriaul. Tunc duo Trinacrii iuveues noctesque diesque Intenti ludo exercent fulgentiaque Bera
Accipiunt redduntque permittuntque Onauia salis. Conveniunt, quibus ipsa procul discordibus armis 35 Fundit humi iacilem victum iustissima tellus, Aut qui divitiis soli incubuero repertis,
Considunt transtris, nati melioribus annis, Multi praeterea, quos fama obscura recondit,
Siant circum. 40 Tum vero ad vocem celeres miserum inter am Em
Ludunt, et in medium quaesita reponunt. Pro se quisque viri summa nituntur opum Vi. Nec mora, missus adest sati sortisque suturae. Scinditur incertum studia in contraria Vulgus. 45 Uinc atque hinc ardent animi, vox omnibus unct CSt.
495쪽
Et quamvis socium certent superare priorem, Ima petunt, quamvis iacilis datur exilus inde. Praecipites pariterque ruunt, non deficit alter. Vos, o Calliope, precor, adspirale cauenti, in Quae loca, quive habeant homines, ubi sistere detur. In summo collem, qui plurimus, alter ab illo Est locus, hunc iuxta sequitur, quis deinde sub ipso Hic locus est partis semper sublimis ab illo. Quinque tenent ebuli baccis minioque rubentem.. 55 Terna tibi haec primum lando volvuntur in imo. Nunc age, quos ipsa Viam sibi reperit usus
Triginta magnos adversosque orbibus orbes Eloquar Vel prima levium spectacula rerum, Mores et studia et populum et praelia Victus 60 Expediam, sed summa sequar Vestigia rerum. Primus habet, capit anto locum, fremituque secundo Prima tenens animi risuque soluto
Tunc vero in curas animos diducitur omnis 65 Quem pelis, obtutuque haeret desiXus in uno, Atque animum nunc huc celerem, nunc dividit illuc, Spemque metumque inter, secumque ita corde Volutat. Ut primum discussae umbrae et lux reddita metili, Sortitus Fortunam oculis, sic incipit Ore.. 70 Quae nunc deinde mora est, veniam quocumque Vocaris, Quin age, si qua animo virtus, et Consere dextiam, Esticiam posthac, ne quemquam Voce laCESSM. DiΣit atque cum magna ter VOCE Vocavit, Terque quaterque simul VOX ingeminata remugit, 75 Tunc variae comitum facies et pallor in ore, Nunc victi tristes, nil magnae laudis egentes, Deponunt animos, et inania murmura migcent. Quondam eliam victis redit in praecordia Virtus, Victoresque cadunt, quoniam sors omnia Versat.
80 Hic victor superans reddi sibi poscit honorem, Talia vociferans: da, non indebita Poseo. Quin ago, si quid habes, quo me decet usque teneri.
496쪽
Tunc vero victus socios simul increpat omnes 85 Nomine quemque Vocans, illi obstipuere silentes, Non ipsi inter se sortem miserantur iniquam, Sed graviter Vario noctem sermone Tequirunt. Visceribus miserorum atque inter pocula laeti Cantantes, laetique animos convivia curant. 90 Ecce autem elapsus genitor, quem miserat urgens Unus natorum, Iongo post tempore Venit. Hos aditus iamque hos aditus omnemque pererrat
Undique circuitum aditumque per avia quaerit. Verum ubi nulla datur dextra exsuperare potestas, 95 Constitit in digitos, sed toto Vertice supra obnixus latis humeris et pectore duro Et super incumbens, suriis accensus et ira
Quo, moriture, ruis, quae te dementia ducit, 100 Cede locis. Talia salus erat, pressoque Obmutuit ore. Ille autem, cui sata parent, et Iupiter hostis
Deserit conversa numine Sedent.
Postquam illum vita victor spoliavit et auro, 105 Tunc vero ardentes oculi atque adtractus ab alto Spiritus interdum gemitu, suror iraque mentem Praecipitat, maestis tale loca questibus inplet. Multa gemens animo relinens; plagasque superbi Victoris caput glauco Velatus amictu 110 Et pariter sua rursusque ad limina tendi . Ardua tecta petit, irasque ad limina notaVictus agit, guttisque humectat grandibus Ora.
1614. Pentadii Epitaphium Achillis.
Pelides ego sum, Thetidis notissima proles, Cui virtus clarum nomen habere dedit, Qui stravi totiens armis victricibus hostes, Inque sugam solus millia multa dedi.
497쪽
Hectore sed magno summa est mihi gloria caeso, Qui saepe Argolicas debilitavit opes. Illo Menoetiadae solvit me vindice poenas:
Pergama tunc ferro succnbuere meo. Laudibus immensis victor super astra serebar,
Cum pressi hostilem si aude peremptus humum.
IIoc ego sum lumulo Marcianus redditus aevo. Nondum Persephones sperabam VisDre Tegna. Consulibus tunc natus eram iteroque Severo
Et Fulvo pariter. Quo coepi dulcis haberi,SeAlus ut excessit, coepi languescere in annum. Apstulit O saeva lux nona parentibus Orta Planctibus heu miserae matris patrisque simitu. Spes mihi quam magna suerat, si me mea sala tulissent. Musae mihi dederant puero, facundus ut essem. Invidit Lachesis, Clotho me saeva necRVit, Tertia nec passa est pietate rependere matri. Quam pie, quam crebre Venit, sacra Via lota Flevit et immensa turba lanusque S ula Dixerunt serale diem stationibus atris, Quod tenerae aetati spes sallax apstulit annos Nec non omnigena passim vicinia Venit, Ut Inecum forem lato moriente Viderent. Tu reddas aeterne piis solacia Semper, Et vitam serves cunctis generisque Piorum.
Petronii. Tales Herculea Stymphalidas arte coactas Ad coelum fugisse reor, sanieque fluentes Harpyias, cum Phineo maduere veneno Fallaces epulae. Tremuit perterritus aether Planctibus insolitis, confusaque regia coeli
Visa suas moto transcurrere cardine metas.
498쪽
Catalecta peterum poetarum in Privum.
Praefatio ad lectorem. Carminis incomti lusus lecture procaces, Conveniens Latio pone supercilium. Non soror hoc habilat Phoebi, non Vesta sacello, Νec quae de patrio vertice nata dea est, Sed ruber hortorum custos, membrosior aequo, Qui tectum nullis vestibus inguen habet.
Aut igitur tunicam parti praetende tegendae, Aut quibus hanc oculis perspicis, ista lege.
Ex usatio poetae ad Privum. Ludens haec ego teste te, Priape, Horto carmina digna, non libello Scripsi non nimium laboriose. Nec Musas tamen, ut solent Poetae, Ad non virgineum locum Vocavit Nam sensus mihi corque defuisset, Castas, Pieridum chorum, Sorores Auso ducere mentulam ad Priapi.
Ergo quidquid id est, quod otiosus Templi parietibus tui notavi,
In partem accipias bonam, Togam .
Priapus ad quendam Puerum, obscure poteram tibi dicere, Da mihi, quod tu Des licet adsidue: nil tamen inde perit. Da mihi, quod cupies frustra dare forsitan olim, Cum teget obsessas invida barba genas, Quodque Iovi dederat, qui raptus ab alite sacra Miscet amatori pocula grata suo;
499쪽
Quod virgo prima cupido dat nocte marito, Dum timet alterius Vulnus inepta loci. Simplicius multo est, da paedicare, latine 10 Dicere. Quid faciami crassa Minerva mea int.
Deprecatio Lalagae dicantia Priam. obscoenas rigido deo tabellas Dicans ex Elepitantidos libellis Dat donum Lalage, rogatque, tentes, Si pictas opus edat ad figuras.
Lex Priapi dicta Puero. Quam puero legem sertur dixisse Priapus, Versibus hic infra scripta duobus erit. Quod meus hortus habet, sumas inpune licebit; Si dederis nobis, quod tuus hortus habet.
Comminatio Priapi ad puellam. Quod sum ligneus, ut vides, Priapus Et sata lignea ligneusque Penis,
Prendam te tamen et tenebo Prensam, Totamque hanc sine Daude, quantarumque est, 1 Tormento citharaque tensiorem Ad costam tibi septimam recondam.
Cum loquor, una mihi peccatur literat nam te medico semper, blaesaque lingua mea est. T. II. 15
500쪽
Priapus ad matronas caltass. Matronae procul hinc abile casiae: Turpe est Vos legere inpudica Verba. Non assis faciunt euntque Tocta. Nimirum sapiunt videntque magnam 5 Matronae quoque montulam libenter.
Responsio Priapi, quare Obscena pars ei ait sine Meste. Cur obscena mihi pars sit sine veste, requiris. Quaero, tegat nullus cur sua tela deus Τ- Fulmen habet mundi dominus; lenet illud aperiet Nec datur aequoreo suscina tecta deo. 5 Nec Mavors illum', per quem Valet, occulit emem, Nec latet in tepido Palladis hasta sinu. Num pudet auratas Phoebum portare sagittas ΤClainve solet pharetram serre Diana suam Num tegit Alcides nodosae robora clavae 10 Sub tunica virgam Dum deus ales habet Quis Bacchum gracili vestem praetendere thyrso, Quis te celata cum sace vidit, Amor ZΝec mihi sit crimen, quod montula semper aperta ratHoc mihi si telum desit, inermis ero.
Ad puellam Priapum inridentem. Insulsissima quid puella rides 3
Non me Praxiteles Scopasve secit, Noe sum Phidiaca manu politus, Sed lignum rudo villicus dolavit 5 Et dixit mihi: tu Priapus estolSpectas me tamen et subinde rides; imirum libi salsa res Videtur, Adstans inguinibus columna nostris.