Anthologia veterum latinorum epigrammatum editionem Burmannianam digessit et auxit Henricus Meyerus

발행: 1835년

분량: 526페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

511쪽

551015

2371664.

Priapus ad respicientea eius carmina. Tu quicumque vides circa tectoria nostra Non nimium casti carmina picna ioci, Versibus obscoenis ossendi desinet non est Mentula subducti nostra supercilii.

1665.

Priapus ad quandam puellam. Quaedam, si placet hoc tibi, Priape,

Ficosissima me puella ludit, Et non dat milii, nec negat daturam, Causasque invenit usque disserendi. Quae si contigerit fruenda nobis, Totam cum paribus, Priape, nostris Cingemus tibi mentulam coIonis.

1666.

Priapus ad fures.

Quid hoc negoti est, quave Suspicer CauSB, Venire in hortum plurimos meum fures, Cum, quisquis in nos incidit, luat poenas, Et usque curvos excavetur ad lumbos ΤΝon ficus hic est praeserenda Vicina Uvaeque, quales sava legit Arete, Non mala, truncis adserenda Picenis, Pirum ve, tanto quod periculo capte

Magisque cera Iuteuin nova prunum Sorbum ve, Ventres lubricos moraturam. Praesigne rami nec mei serunt morum Nucemve longam, quam vocant Avellanam, Amygdalumve sore purpureo fulgens. Non brassicarum sero gulosior caules Belasve, quantas hortus educat nullus, Crescenave Semper in suum caput Porrum.

512쪽

Nec seminosas ad cucurbitas quemquam Ad ocymumque cucumeresve humi sus Venire credo sessilesve lactucas, 20 Nec ut salaces nocte tollat erucas mentamque Olentem cum salubribus rutis Acresque cepas alliumque fibratum. Quae cuncta, nostro ut ambiamus in εepto,

Non pauciora proximi serunt horsi. 25 Quibus relictis in mihi laboratum Locum Venilis, inprobissimi lares. Nimirum apertam convolatis ad poenam, Et vos hoc ipsum, quod minamur, invitati

1667.

Priapus ad quendam furantem hortum. Heus tu, non bene qui manum rapacem Mandato mihi contines ab horio, Iam primum stator hic libidinosus Alternis ineundo et exeundoli Porta te faciet patentiorem. Accedent duo, qui latus tuentur, Pulcre pensilibus peculiati. Qui cum te male soderint iacentem, Ad partem veniet sal asellus 10 Nihilo deterius mutonialus. Quare, qui sapiet, malum cavebit,

Cum tantum sciet esse mentularum.

1668.

Quidam deprecana Privum.

Contentus modico Bacchus solet esse racemo, Cum capiant alti vix eita musta lacus; Magnaque secundis cum messibus area desit, In Cereris erines una Corona datur.5 Tu quoque, dive minor, maiorum exempIa secutus, Quamvis pauca damus, consule Poma boni.

513쪽

2391669.

Forma pingendi Priapum. E D si scribas temonemque insuper addas, Qui medium D vult acindere, pictus erit.

1670.

Lamentatio Priapi, cur fures sibi aulripuere falces. Credere quis posset, falcem quoque burpe saterii De digitis lares subripuisse meis ΤΝeo movet amissi tam me iactura Pudorque, Quam praebent Veros altera tela molus.

5 Quae si perdidero, patria multabor, et Olim Ille tuus civis, Lampsace, Gallus ero.

1671.

Priapus ad quendam furem ipsum deridentem. Derides quoque, fur, et inpudicum ostendis digilum mihi minanti. Heu heu me miserum i quod ista lignum est, Quae me terribilem facit videri. 5 Mandabo domino lamen salaci, . Ut pro me Velit irrumare lares.

1672.

De quadam aura rogante Privum.

. . a

Cornix et caries Velusque bustum, Turba et putrida facta seculorum, Quae sorsau potuisset esse nutrix

Tithoni Priamique Nestorisqu2,5 Illis ni pueris auus fuisset, Ne desit sibi, me rogat, sutut . Quid si nunc roget, ut puella fiat Τ Si nummos tamen linec habes, puella est.J

514쪽

240 1673.

Quicumque fur sesellerit sidem nostram, Esseminato marceat procul culo; Quaeque haec proterva carpserit manu poma Puella, nullum invenerit, fututorem.

Priapus ad fur . Praedictum tibi, ne negare poMis, Si fur veneris, inpudicus ibis.

1675.

Si, quot habes versus, tot haberes Poma, Riape, Esses antiquo ditior Alcinoo.

Priapus ad quendam colanum. Quid frustra quereris, colone, mecum, Quod quondam bene Buctuosa malus Autumnis sterilis duobus adstem Non me praegravat, ut putas, Senectus,5 Nec sum grandine verberata dura, Nec gemmas modo germino Geuntes Seri frigoris ustulavit aura. Nec Venti pluviaeve siccitasis, Quod de se quererer, malum dederunt.10 Non sturnus mihi graculusve raptor Aut cornix anus aut aquosus anser, Aut corvus nocuit siticulosus rSed quod carmina pessimi poetae Ramis sustineo laboriosis.

Privus ad canc3. Securi dormite canest custodiet hortam Cum sibi dilecta Sirius Erigone.

515쪽

2411678.

Parum est, mihi fixi quod hic miser sedem,

Agente terra per cauiculam rimas Siticulosam sustinens diu aestatem. Parum, quod imos perfluunt sinus imbres, 5 Et in capillos grandines cadunt NOStTOS Rigetque duro barba Vincla crystallo; Parum, quod acta sub laboribus luce Parem diebus pervigil iratio noctem. EIuc adde, quod me terribilem deum susio 10 Manus sine arte rusticae dolaverunt, Interque cunctos ultimum deos numen Cucurbitarum ligneus VoCor CuSlOS. Accedit istis inpudentiae signum, Libidinoso tenta pyramis nETUO, II Ad hanc puella, paene nomen adieci, Solet venire cum suo fututore. Quo tot figuras, quot Philaenis enarrat, Non admoVente priniosa discedit.

1679.

Priapus de quodam fure.

Quidam mollior anseris medulla Furatum venit huc amore Poenae. Furetur licet usque: non Videbo.

1680.

Quaedam litans Priapo. Hic tibi, qui rostro crescentia lilia mersit, Caeditur e tepida victima porcus hara. Ne tamen exanimum facias pecus omne, Priape, Horti sit lacias ianua clausa tui.

1681.

Priapus ad quandam pudicam. Tu, quae, ne Videas notam virilem, Hinc averteris, ut decet pudieam, T. V. 16

516쪽

51015 20

Nimirum nisi, quod times Videre, Intra Viscera habere concupiscis.

1682.

Priapus ad fures. Penelopes primam Didus lac prima sequatur Et primam Cadmi syllaba prima Reini, Quodcumque ex illis sit, tu deprensus in horio Fur dabis: hac Poena culpa luenda tua est.

1683.

Priapus ad rusticum quendam. Rusticus indocte si quid dixisse videbor, Da veniam: libros nou lego, poma lego. Sed rudis hic dominum tolles audire legentem

Cogor, Homereas edidicique Dolas. Illo Vocat, quod nos Psol ON, Uoλοεντα κεραυνον, Id, quod nos culum, κουDoν ille vocat; Σμερδαλεον certe nisi res noti munda Vocatur Et paediconum mentula Amerdalea est. Quid Θ nisi Taenareo placuisset Troica CUNNO Meutula, quod caneret, non habuisset opus. Mentula Tantalidae bene si non uola suisset, Νil, senior Chryses quod quereretur, erat. Haec eadem socium tenera spoliavit amica, Quaeque erat Aeacidae, maluit esse Suam. Ille Pelethroniam cecinit miserabile carmen Ad citharam; cithara tensior ipse Sua.

Nobilis hinc nota nempe incipit Ilias ira: Principium sacri carminis illa fuit.

Altera materia est error salloniis Ulixi: Si Verum quacras, hunc quoque movit amor. Hinc legitur radix, de qua flos aureus etait, Quem Cum μωλυ Vocat, mentula μωλυ fuit.

Hinc legimus Circen Atlantiadenque Calypso Grandia Dulictui Vasa petisse Viri,

517쪽

253035510

Huius et Alcinoi mirata est silia membrum Frondenti ramo vix potuisse legi. Ad vetulam lamen ille suam properabat, et Omnis Mens erat in cunno, Penelopea, tuo, Quae sic casta manes, ut iam Convivia quaeras, Atque fututorum sit tua plena domus. E quibus ut scires, quicumque Valentior esset, Haec es ad ara colos Verba locula procos: Νemo meo melius nervum tendebat Ulixe, Sive fuit laterum, seu fuit artis opus. Qui quoniam periit, vos nunc intendite, qualem Esse virum sciero, Vir sit ut ille meus.

Hac ego, Penelope, potui tibi lege placero:

Illo sed nondum tempore factus eram.

1684.

yriapus ad quendam furem. Cum sici tibi suavitas subibit, Et iam porrigere huc manum Iibebit,

Ad me respice sur et aestimato, Quot pondo tibi mentula est cacanda.

1685.

Illusit mihi pauper inquilinus, Qui libum dederat molamque lasam; Quare partibus additis in ignem

Sacro protinus hinc abit peracto. Vicini canis huc subinde Venit, Nidorem, puto, prosecula sumi, Quae libamine mentulae Comeso Tola nocte milii litat rigendo. At vos amplius hoc loco cavete Quidquam ponere, ne famelicorum Ad me turba velit canum Venire, Νe, dum me colitis meumque numen, Custodes habeatis irrumatos.

518쪽

2441686.

Priapus ad quendam volentem caPere Poma Si commissa meae carpes Pomaria Curae, Dulcia quid doleam perdere, doctus eris.1687. Ad Priapum quod minetur furibus.

Cura, Priape diligens, pomarium: Furi rubricato minare mutino.

1688.

Priapus ad fures. Quod mOVear, non est, quia, si furaberis ipse Grandia mala, libi braccica mala dabo.

1689.

Priapus in pathicas puellas. Obliquis pathicae quid me specialis ocellis

Non stat in inguinibus mentula tenta meis. Quae tamen exanimis nunc est et inutile lignum, Utilis haec, aram si dederitis, erit. 5 Per medios ibit pueros mediasque Pucllas Mentula, barbatis non nisi summa petet.

1690.

Priapus enarrat loca sacrata diis atque deabus. Dodone tibi, Iupiter, sacrata est, Iunoni Samos et Mycena, Dili Undac et Taenaros aequorisque Tegi. Pallas Cecropias tuetur BI CES, 5 Delphos Pythius orbis umbilicum, Creten Delia Cynthiosque colles, Faunus Maenalon Arcadumque silvas. Est tutela Rhodos beata Solis, Gades Herculis humidumque Tibur. 10 Cyllene celeri deo nivosa,

519쪽

1551015 20 5

Τardo gratior aestuosa Lemnos. Ennaeae Cererem nurus frequentant, Raptam Cygicos ostreosa divam, Formosam Venerem Cnidos Paphosque. Mortales tibi Lampsacum dicarunt.

1691.

Priapus dicit de sua potentia. Quod sim iam senior meumque Canis Cum barba caput albicet capillis, Deprensos ego per rare possum Tithonum Priamumque Nestoremque. Immanem stomachum mihi videlis, Qui densam lacilis subinde Sepem, Et fures prohibetis huc adire. Hoc est laedere, dum iuvalis; hoc est

Non admittere au aucupem Volucr . Obstructa est via, nec licet iacenti Iactura nalis eXpiare Culpam. Ergo qui prius usque et usque et usque Furum scindere podices solebam, Per noctes aliquot diesque Cesso. Poenas do quoque, quod satis Superque mi, In semenque abeo, Salaxque quondam

Non vitam perago. Quis hoc putaret. Ut lusu citharoedus abstinerem ΤAt Vos, ne peream situ senili, Quaeso, desinite esse diligentes, Νeve inponite fibulam Priapo.

1692.

At di deaeque dentibus tuis escas Negent amicas, cunnilinge Vicine, Per quem puella sortis ante, nec mendaXEt quae solebat inpigro celer passu Ad nos Venire, nunc misella Landace Vix posse iurat ambulare prae lassis.

520쪽

2461693.

Priape, quod sis fascino gravis tento, Quod exprobravit hic tibi suo VersuPoeta noster, erubescere hoc noli. Non es poeta fascinosior nostro.

1694.

Petronii. At non longa salis, non stat bene mentula CP SA, Et quam si tractes, Crescere POSSe Putes. Me miserum i cupidas sallit mensura puellas, Non habet haec aliud mentula maius eo. b Utilior Tydeus, qui, si quid Credis IIOmero, Ingenio pugnaX, Corpore PBI VUS Crat. Sed potuit damno nobis novitasque pudorque Esse; repellendus saepius isto mihi. Dum Vivis, sperare docet; tu, rustice CuStos, 10 Huc ades, et nervis, tente Priape, saVe.

1695.

Tibulli.

Villicus aerari quondam, Dunc critior agelli Haec tibi Perspectus templa, Priape, dico. Pro quibus ossiciis, si fas est, sancte, Paeiseo Adsiduus custos ruris ut osse Velis, 5 Inprobus, ut, si quis nostrum violarit agellum, Hunc tu - sed taceo; scis, puto, quod Sequitur.

1696.

Tibulli. Quid hoc novi est 2 quid ira nuntiat deum

Silonio nocte candidus mihi puer Tepente cum iaceret abditus sinu, Venus suit quieta, nec viriliter 5 Iners senile penis eXtulit caput.

SEARCH

MENU NAVIGATION